ATTICUS’ POVUmatras si Alijax, binibigyan ako ng kaunting espasyo mula sa nakakapasong init ng katawan niya. Nakatayo pa rin siya sa pagitan ng mga hita ko habang ako naman ay nakaupo sa barstool.Napabuntong-hininga ako, pilit na nilalamon ang buhol sa lalamunan ko habang umatras pa lalo, lumalayo sa haplos niya. Sinundan ng mata niyang madilim ang bawat galaw ko—hanggang sa sumingkit ang mga mata niya.Sa leeg ko.Sa bakas na iniwan niya roon.Inangat niya ang kamay niya, at napasinghap ako nang dumapo ang magaspang niyang palad sa puno ng lalamunan ko. Kumilos ang hinlalaki niya, bahagyang hinaplos ang natitirang marka sa balat ko.May gumuhit na inis sa mga mata niya nang bumalik ang titig niya sa akin.“Sinubukan mong burahin ako,” aniya.Sumikip ang panga niya, halatang gigil. “At nabigo ka.”Kumirot ang inis sa loob ko. Ang mahal kaya ng concealer na ‘yon. At nagawa naman nitong takpan… kahit papaano.“Hindi naman tuluyan,” bulong ko.Nagsalubong ang mga kilay niya, at kita ko
Atticus POVNakatitig ako sa kanya, ang hininga niya mainit na sumasalubong sa hubad kong balat. Dilat na dilat ang mga mata niya—itim, puno ng pagnanasa—habang nakatitig sa akin mula sa ibaba. At bago ko pa maihanda ang sarili ko, hinipan niya ako.Napasinghap ako, nanginig ang balakang sa matinding sensasyon.“Like that, don’t you?” bulong niya, kumagat sa sariling labi. “My dirty girl.”Napakuyom ang mga kamao ko. Hindi ko siya bibigyan ng pagkakataong asarin ako. Kaya wala nang pag-aalinlangan, naupo ako sa mukha niya.Umungol siya, at naramdaman ko ang vibration sa pagitan ng hita ko. Napahigpit ang kapit ko sa mga balikat niya. Diyos ko. Napakalambot ng labi niya, pero sapat ang gaspang ng bagong ahit niyang panga para mag-iwan ng kiliti sa balat ko. Halos labasan ako sa pakiramdam pa lang.Hindi siya nag-aksaya ng oras. Ramdam ko ang bawat hagod ng dila niya habang paikot niyang nilalaro ang sensitibong parte ko, paulit-ulit na dinidilaan, sinisipsip, nilalaro ng dulo ng dila n
Alijax POVTangina. Ang pag-angkin sa kanya ang pinakamalapit sa langit na mararating ko. Gustong-gusto kong kinakain siya, pinapanood siyang manginig sa sarap paulit-ulit. Ang init ng mga hita niyang bumabalot sa mukha ko. Ang mga ungol niya habang dahan-dahan kong ibinabaon ang sarili ko sa kanya. Kung paano bahagyang bumubuka ang mga labi niya at pumikit ang mga mata niya sa sensasyon.Pero matapos ang lahat—walang pag-aalinlangan siyang lumayo sa akin. Walang lingon-lingon niyang pinulot ang damit sa sahig, isinuot ito na nakatalikod sa akin, at diretsong pumasok sa kwarto niya.Gano’n lang.Wala man lang pasabi. Wala man lang isang putanginang tingin sa direksyon ko. Ramdam ko ang pag-init ng ulo ko, ang pulang galit na bumalot sa paningin ko. Dinampot ko ang sigarilyo, sinindihan—kahit ano lang na makakapigil sa mga kamay kong gusto siyang habulin.She really can’t stand me.Pero hindi ‘yun ang pinakanakakainis. Ang mas nakakabuwisit ay ang inasahan kong magiging iba ang gagawin
Alijax POVPUTANGINA. WALA nang mas hihigit pa sa pakiramdam ng pagkakaroon sa kanya. Hindi ako magsasawang lasapin siya. Panoorin siyang manginig nang paulit-ulit. Ang mahigpit na pagkapit ng mga hita niya sa magkabilang gilid ng mukha ko. Ang mga tunog na ginagawa niya tuwing pinapasok ko siya. Ang paraan ng paghinga niya, ang pagkunot ng noo niya, ang bahagyang pagbuka ng kanyang labi habang nakapikit ang mga mata.At pagkatapos, matapos kong ibigay sa kanya ang lahat—iiwan niya lang ako. Walang lingon, walang salita. Parang wala lang. Tangina. Galit ang pumuno sa dibdib ko, init na dumidilim sa paningin ko. Isinuot ko ang pantalon ko at dinukot ang sigarilyo—kahit ano lang na mapaglilibangan ng mga kamay ko. Kahit ano lang para hindi ko siya hilahin pabalik.She really can’t stand me.Pero ang mas nakakapagpasiklab ng galit ko? Yung katotohanang inasahan kong may magbabago. Ano bang inakala ko? Na magpapakawala siya ng malanding titig at sasabihing binago ng titi ko ang buhay niya
ATTICUS POVNANG MAGISING AKO, may kumikirot na sakit sa sentido ko. Ang mga bintana sa buong apartment ay nakasara, kaya’t tanging bahagyang liwanag lang ang pumapasok. Sapat na upang ipahiwatig na malapit nang magtanghali.Napapalibutan ako ng init—mga bisig, napagtanto ko agad—mabibigat, matitigas na bisig.Alijax.Nakapulupot ang mga braso niya sa’kin. Mahigpit. Parang ayaw akong pakawalan.Isa sa kanyang malalaking kamay ay nakalubog sa buhok ko, nakapahinga sa tuktok ng ulo ko, habang ang isa pa ay mahigpit na nakayakap sa katawan ko.Ramdam ko ang init ng balat niya na dumadaloy sa akin, at ang amoy ng pabango niya—may bahid ng spiced wood at bagong paligong sabon—ay bumalot sa ilong ko, nagpapabilis sa tibok ng puso ko. Nakadagan ako sa kanya, at sa bawat hiningang hinigop niya, ang dibdib niya ay humihigpit laban sa’kin. Parang sumasayaw ang buong katawan ko kasabay ng paghinga niya.Kumunot ang noo ko. Buo pa rin ang suot niyang damit, habang ako naman ay tanging manipis na
Atticus’ POVWala si Angelo sa labas upang hintayin ako, kaya nag-abang na lang ako ng taxi. Habang nakaupo sa likuran, pilit kong pinipigilan ang sarili kong paglaruan ang aking mga daliri. Hindi ko ibibigay ang flash drive sa Papa nang walang kapalit. Hindi ngayon, hindi kung may kailangan akong ipangako niya sa akin.Nang makarating ang taxi sa harap ng malawak na bakuran ng Escoban, alam kong hindi na ito makakalampas pa, kaya bumaba ako at naglakad papunta sa gate.Gaya ng dati, si Dimitri ang nakabantay sa entrada ng bahay. Bahagyang lumawak ang mga mata niya nang makita ako, ngunit tumango lamang ako bilang pagbati bago pumasok.Sinalubong ako ng matalim na titig ng aking mahal na Mama, halatang hindi natuwa sa biglaan kong pagdating. Suot niya ang isang bestidang kulay muted green, ang ginintuang buhok niya mahigpit na nakatali sa batok. Agad siyang tumingin sa akin nang may pag-aalinlangan.“Ano ang ginagawa mo rito?” malamig niyang tanong.“Kailangan kong makausap si Papa,”
Atticus’ POVUmatras ako, tinatago ang mukha ko para hindi niya makita na nag-uumpisa na namang mamuo ang luha sa mga mata ko. Hindi ko pa naubos ang luha ko matapos kong lumabas sa opisina ni Papa, at ngayon parang gusto nilang bumaha. Ramdam ko ang matalim niyang titig sa akin—ang hindi niya pagkakatuwa, parang alon na dumadagundong sa paligid ko.“Sumakay ka na,” utos niya, malamig ang tinig.Napakunot ang noo ko, tinitigan ko siya nang may pagkalito. “Saan tayo pupunta?”Hindi siya sumagot. Diretso lang siyang naglakad palabas ng apartment. Dahil sa pagtatakang may halong interes, sumunod ako sa kanya. Pagpasok namin sa elevator, bumukas iyon papunta sa garahe. Nandoon pa rin ang Mustang na iniwan ko, ang mga gamit na ginamit ko sa pagtingin ng makina ay nagkalat pa rin sa sahig.Dire-diretso siyang pumasok sa Miura—ang paborito niyang sasakyan, alam ko na iyon ngayon. Napapaisip pero hindi na nagtanong, sumakay ako sa passenger seat.Walang sabi-sabing pinaandar niya ang makina.
ATTICUS’ POVPAGDILIM ng langit, bumalik na kami sa sasakyan. Tahimik akong naupo sa passenger seat habang marahang bumangon ang makina. Dumudulas ang kotse sa highway, at habang binubugbog ng hangin ang buhok ko, ramdam ko ang panaka-nakang sulyap ni Alijax sa akin.Alam niyang may mali.Kasalanan niya.Bakit kasi kailangan niyang magsabi ng mga bagay na parang hindi siya? Mga salitang nagpaparamdam sa akin na baka… baka hindi niya ako gano’n kinasusuklaman. Mas matindi ang inis ko sa kabaitan niya kaysa sa pagiging malupit niya.Mas madaling kamuhian ang isang taong walang puso.Mas madali kung wala kang nakikitang bakas ng pag-aalaga sa kanya.Pero si Alijax… minsan, sobrang hirap basahin.Nabibigatan ang dibdib ko sa guilt, pero hindi ko alam kung bakit. Dapat masaya ako, ‘di ba? Pinangako ni Papa na walang masasaktan. Gagamitin lang niya ang flash drive para mapalaya kami sa pamilya Costaloña. Para mapalaya ako sa kasal na ‘to.Pero bakit ang bigat-bigat?Dapat sanay na ako sa ga
Ang sakit sa dibdib ko ay kumalat sa bawat sulok ng katawan ko.Dahan-dahang inabot ni Alijax ang panga ko, ang pagdampi ng kanyang mga daliri halos hindi ko maramdaman.“When I say leave, I mean stay. Stay and hate me. Stay and torment me for the rest of my life. Just stay.”Pagkatapos, unti-unti siyang lumuhod sa harapan ko. Nanginig ang panga niya, halatang tiniis ang sakit na bumalot sa kanyang katawan. Ang puting polo niya ay unti-unting dinungisan ng sariling dugo, at may bahagyang pamumula sa kanyang balat—lagnat.Sumiklab ang kaba sa loob ko. Agad akong yumuko para tulungan siya, pero tinaas niya ang isang kamay, pinigilan ako. Sa kabila ng lahat, inilabas niya ang isang bagay mula sa bulsa ng kanyang pantalon.Isang singsing.Ang singsing ko.Ang singsing na suot ko nang mahigit tatlong buwan.Ang singsing na ibinalik ko sa kanya.“Marry me, little Escoban,” aniya.At tuluyang nalaglag ang puso ko.Nanatili akong nakatayo, hindi makakilos. Parang lumipas ang ilang siglo bago
Isang hakbang lang ang ginawa ni Rune—isang mabigat, sinadya, at tiyak na hakbang—at halos matabunan na ako ng presensya niya. May kung anong alon ng tensyon ang dumaan sa hangin, parang isang kidlat na wala pang dumadagundong na kulog.Nag-alab ang tingin ni Alijax.“Rune,” sabi ko, pilit hinuhugot ang sarili sa eksenang ‘to. “Ayos lang ako. Just… can you give me some time?”Hindi agad sumagot si Rune. Tinitigan lang niya ako, ang panga niya mahigpit na nakakuyom habang lumilipat-lipat ang tingin niya sa amin ni Alijax. At parang napagtanto niyang hindi sulit ang gulong ‘to, kasi napabuntong-hininga siya at tumalikod.“I’ll be inside.”Halos kasabay niyon, dumaan sa pagitan namin ang tinig ni Alijax—matigas, matalim.“You’re leaving with him.”Hindi niya ‘yon sinabi bilang tanong.Nilunok ko ang buo kong pag-aalinlangan, pero ramdam kong nagsisimula nang mamasa ang mga mata ko. “It’s the last bit of self-preservation I have left.”Napangisi siya, pero walang bahid ng tuwa sa kanyang
MABILIS AKONG SUMAKAY sa driver’s seat ng Mustang, ang nanginginig kong mga kamay mahigpit na nakahawak sa manibela. Sinulyapan ko ang rear-view mirror, hinahabol ang huling anino ng fiancé ko habang unti-unti siyang nilalamon ng distansya. Kailangan kong makaalis. Kailangan kong lumayo. Sa lugar na ‘to. Sa siyudad na ‘to. At higit sa lahat—sa kanya. Nanginginig ang mga kamay kong natuyo na sa dugo—dugo ni Papa—at malabo ang paningin ko dahil sa mga luhang ayaw tumigil. Pinisil ko ang accelerator, at habang bumibilis ang takbo ng kotse, nilalaro ng hangin ang buhok ko, tinutuyo ang luha sa pisngi ko. Isang mabilis na tingin sa speedometer ang nagpapaalala sa akin—malapit na akong maubusan ng gas. Kung paano, hindi ko alam, pero nagawa kong huminto sa isang lumang gasolinahan. Hinugot ko mula sa bulsa ng maong ko ang isang lukot na perang papel. Kahit papaano, may maliit na himala—lagi akong may perang nakasingit kung saan-saan. Pagpasok ko sa convenience store, sinalubong a
“The location of the meetings, the security, the routes…” bulong niya habang hinahaplos ang buhok ko, pinupuwersa akong lumapit sa kanya. “They’re only in one place.”Idinampi niya ang labi niya sa noo ko, hinihingal nang bahagya. “Accessible by only a few people.”At saka dahan-dahang lumapat ang mga daliri niya sa leeg ko, unti-unting humigpit ang hawak.“I know what you did, Atticus.”Nanuyo ang lalamunan ko. Ramdam ko ang pag-apaw ng luha sa mata ko habang pinipilit kong magsalita—kahit ano—pero bago pa ako makahanap ng sasabihin, may naaninag akong biglaang kilos sa gilid ng paningin ko.Kumakabog ang dibdib ko.Sa likod ni Alijax, isang Russian soldier ang dahan-dahang bumangon mula sa lupa, nanginginig pero may hawak na baril, mahigpit na nakapulupot ang daliri sa gatilyo.Panic floods through me.Sa isang iglap, bumagal ang oras.Isang malakas na putok ang umalingawngaw, ramdam ko ang alingawngaw nito sa paligid. Pipigilan ko sanang tamaan si Alijax, pero bago pa ako makagalaw
Isa sa mga lalaki ang sumuksok ng kamay sa bulsa ng pantalon ko, mabilis na inagaw ang phone ko bago niya ako hinawakan.“Huwag. HUWAG!” Pilit akong nagpupumiglas, pero wala akong laban sa lakas nila.“PAPA!” Napasigaw ako. “PAPA, PLEASE.”Saglit siyang natigilan. Bahagyang bumaba ang mga balikat niya. Sa isang iglap, ramdam ko ang pag-aalinlangan sa isip niya. Pinipili niya sa pagitan ko at ng mundong pinaghirapan niyang itayo.For a second, I think he’ll turn. Sasabihin niyang bitawan ako. Sasabihin niyang nagkamali siya. Sasabihin niyang ayusin namin ‘to.Pero hindi. Tumalikod lang siya at naglakad palayo hanggang sa tuluyan siyang mawala sa paningin ko.Parang may bumagsak na bato sa dibdib ko.Hinila ako ng mga guwardiya papunta sa isang kwarto. Hindi ko sila pinadali—nanlaban ako sa bawat hakbang.“BITAWAN N’YO ‘KO!” Pilit akong nagpumiglas, idiniin ang kuko sa braso ng isa, halos mabaon sa balat niya.“PUTA!” sigaw niya. May dugo na sa pisngi niya. Sinipa ko ang isa pang guward
Huminto siya. Agad akong umakyat sa kanya, sinakyan siya habang mahigpit na kumakapit sa kanyang shirt gamit ang magkabilang kamay.Alam kong wala rin itong patutunguhan—na ginagawa ko lang mas mahirap ang hindi maiiwasang mangyari. Pero hindi ko mapigilan ang sarili ko.Naningkit ang mga mata niya. Mas matalim ang tingin niya ngayon, may tigas na wala doon kanina.Ramdam ko ang mainit niyang pagdiin sa aking hita. Napalunok ako. Dapat ko nang sabihin ang totoo. Dapat kong hilingin sa kanya na bigyan ako ng mas maraming oras.“I—”Biglang nag-vibrate ang cellphone niya, at kita ko ang pag-igting ng panga niya bago niya sagutin. “What.”Mahirap marinig, pero sigurado akong si Lucas ang nasa kabilang linya.“Yes, I’ll fucking be there,” sagot ni Alijax, “I know.”Binaba niya ang tawag at sinulyapan lang ako.“If it’s about the wedding,” malamig niyang sabi, “my opinion hasn’t changed. You’ll be my wife by this time tomorrow.”Hinawakan niya ang magkabilang gilid ng balakang ko—hindi par
Nagising ako sa pakiramdam ng isang kamay na dumadampi sa buhok ko. Nasa kandungan ako ni Alijax, sa likod ng Mustang, at ramdam ko ang init ng kanyang mga hita kahit sa tela ng slacks na suot niya.Dahan-dahan akong bumaling, pilit inaninag ang mukha niya sa madilim na garahe. Ang buhok niyang madilim ay bahagyang bumagsak sa kanyang noo, at kahit abala siya sa pagta-type sa kanyang phone, ramdam kong naroon pa rin ang atensyon niya sa akin. Halata sa kilos niya nang bahagya siyang mabigla sa paggalaw ko.Bumaba ang tingin niya sa akin, pinagmamasdan ang mukha ko. Bumilis ang tibok ng puso ko nang marahang itinabi niya ang hibla ng buhok na bumagsak sa aking pisngi, ang gaspang ng kanyang palad ay dama ko sa balat ko.“No nightmare?” mababa at banayad ang boses niyang nagtatanong.Nagulat ako na tinanong niya ’yon. Marahan akong umiling, parang wala pa ako sa sarili. Paano naman ako magkakaroon ng bangungot, kung halos buong gabi niya akong hindi tinantanan?Matagal niya akong tiniti
Atticus POVLumapit pa siya, hinawakan ang baywang ko.“Yes,” bulong niya. “I can.”Pumiglas ako, pero mas hinigpitan niya ang hawak niya sa’kin. Matigas ang titig niya, hindi ako tinatantanan.“Alijax, I’m covered in grease—”Pero itinulak niya ako pabalik sa bonnet ng sasakyan, mahigpit ang hawak niya sa pulso ko—masakit.“I don’t care.”“Let me go,” bulong ko, halos pumuputok na ang boses ko. “Please.”Hindi ko lang ibig sabihin na pakawalan niya ako ngayon. Ibig kong sabihin, bitawan niya na ako nang tuluyan—palayain, at magpanggap kaming walang nangyari. Isang masamang panaginip lang ang lahat.Alam niyang hindi lang ‘yon ang ibig kong sabihin. Pero mas hinigpitan niya ang hawak niya sa’kin. At may dumaan na matinding galit sa mukha niya nang sabihin niya:“I won’t let you go. Not now. Not ever.”Nanlalabo ang paningin ko. Pilit pinipigil ang luhang namumuo sa mga mata ko.“What do you want from me?” bulong ko.Nagkikiskisan ang panga niya. Matigas. Hindi bibigay.“I want you to
Atticus POVAng hangin sa pagitan namin ay mabigat at tensyonado habang bumibiyahe kami pauwi mula sa simbahan. Tahimik si Alijax, nakapako ang mga mata niya sa kalsada, pero ramdam ko ang alon ng tensyon sa loob ng sasakyan. Gusto kong magsalita, basagin ang katahimikan, pero parang may bumabara sa lalamunan ko. Hindi ako makapag-isip nang maayos.Siya ang unang bumasag sa katahimikan. “Is it your mother’s?”Napa-kunot noo ako. “What?”“The locket,” aniya, saglit na lumipad ang tingin niya sa leeg ko. “Is it your mother’s?”Mariing kinagat ko ang loob ng pisngi ko. Hindi pa niya sinasabi sa’kin ang kahit anong tungkol kay Sof, pero ako, dapat mag-open up agad tungkol sa mama ko?“It’s none of your business,” sagot ko, matigas.Nanahimik siya, kita ko ang pag-igting ng panga niya habang mahigpit ang hawak niya sa manibela. Walang nagsalita kahit nang makarating na kami sa penthouse.Diretso akong umakyat sa kwarto niya, hinubad ang dress at heels ko, at sumuot sa kama niya. Ramdam ko