Alijax POVPUTANGINA. WALA nang mas hihigit pa sa pakiramdam ng pagkakaroon sa kanya. Hindi ako magsasawang lasapin siya. Panoorin siyang manginig nang paulit-ulit. Ang mahigpit na pagkapit ng mga hita niya sa magkabilang gilid ng mukha ko. Ang mga tunog na ginagawa niya tuwing pinapasok ko siya. Ang paraan ng paghinga niya, ang pagkunot ng noo niya, ang bahagyang pagbuka ng kanyang labi habang nakapikit ang mga mata.At pagkatapos, matapos kong ibigay sa kanya ang lahat—iiwan niya lang ako. Walang lingon, walang salita. Parang wala lang. Tangina. Galit ang pumuno sa dibdib ko, init na dumidilim sa paningin ko. Isinuot ko ang pantalon ko at dinukot ang sigarilyo—kahit ano lang na mapaglilibangan ng mga kamay ko. Kahit ano lang para hindi ko siya hilahin pabalik.She really can’t stand me.Pero ang mas nakakapagpasiklab ng galit ko? Yung katotohanang inasahan kong may magbabago. Ano bang inakala ko? Na magpapakawala siya ng malanding titig at sasabihing binago ng titi ko ang buhay niya
ATTICUS POVNANG MAGISING AKO, may kumikirot na sakit sa sentido ko. Ang mga bintana sa buong apartment ay nakasara, kaya’t tanging bahagyang liwanag lang ang pumapasok. Sapat na upang ipahiwatig na malapit nang magtanghali.Napapalibutan ako ng init—mga bisig, napagtanto ko agad—mabibigat, matitigas na bisig.Alijax.Nakapulupot ang mga braso niya sa’kin. Mahigpit. Parang ayaw akong pakawalan.Isa sa kanyang malalaking kamay ay nakalubog sa buhok ko, nakapahinga sa tuktok ng ulo ko, habang ang isa pa ay mahigpit na nakayakap sa katawan ko.Ramdam ko ang init ng balat niya na dumadaloy sa akin, at ang amoy ng pabango niya—may bahid ng spiced wood at bagong paligong sabon—ay bumalot sa ilong ko, nagpapabilis sa tibok ng puso ko. Nakadagan ako sa kanya, at sa bawat hiningang hinigop niya, ang dibdib niya ay humihigpit laban sa’kin. Parang sumasayaw ang buong katawan ko kasabay ng paghinga niya.Kumunot ang noo ko. Buo pa rin ang suot niyang damit, habang ako naman ay tanging manipis na
Atticus’ POVWala si Angelo sa labas upang hintayin ako, kaya nag-abang na lang ako ng taxi. Habang nakaupo sa likuran, pilit kong pinipigilan ang sarili kong paglaruan ang aking mga daliri. Hindi ko ibibigay ang flash drive sa Papa nang walang kapalit. Hindi ngayon, hindi kung may kailangan akong ipangako niya sa akin.Nang makarating ang taxi sa harap ng malawak na bakuran ng Escoban, alam kong hindi na ito makakalampas pa, kaya bumaba ako at naglakad papunta sa gate.Gaya ng dati, si Dimitri ang nakabantay sa entrada ng bahay. Bahagyang lumawak ang mga mata niya nang makita ako, ngunit tumango lamang ako bilang pagbati bago pumasok.Sinalubong ako ng matalim na titig ng aking mahal na Mama, halatang hindi natuwa sa biglaan kong pagdating. Suot niya ang isang bestidang kulay muted green, ang ginintuang buhok niya mahigpit na nakatali sa batok. Agad siyang tumingin sa akin nang may pag-aalinlangan.“Ano ang ginagawa mo rito?” malamig niyang tanong.“Kailangan kong makausap si Papa,”
Atticus’ POVUmatras ako, tinatago ang mukha ko para hindi niya makita na nag-uumpisa na namang mamuo ang luha sa mga mata ko. Hindi ko pa naubos ang luha ko matapos kong lumabas sa opisina ni Papa, at ngayon parang gusto nilang bumaha. Ramdam ko ang matalim niyang titig sa akin—ang hindi niya pagkakatuwa, parang alon na dumadagundong sa paligid ko.“Sumakay ka na,” utos niya, malamig ang tinig.Napakunot ang noo ko, tinitigan ko siya nang may pagkalito. “Saan tayo pupunta?”Hindi siya sumagot. Diretso lang siyang naglakad palabas ng apartment. Dahil sa pagtatakang may halong interes, sumunod ako sa kanya. Pagpasok namin sa elevator, bumukas iyon papunta sa garahe. Nandoon pa rin ang Mustang na iniwan ko, ang mga gamit na ginamit ko sa pagtingin ng makina ay nagkalat pa rin sa sahig.Dire-diretso siyang pumasok sa Miura—ang paborito niyang sasakyan, alam ko na iyon ngayon. Napapaisip pero hindi na nagtanong, sumakay ako sa passenger seat.Walang sabi-sabing pinaandar niya ang makina.
Atticus POV. Noong limang taong gulang ako, binalaan ako ni Papa na huwag na huwag akong lalapit sa opisina niya. Pero hindi naman ako gano’n kadaling makinig, lalo na kung usapang bawal. Ang totoo, mas malaki ang kuryosidad ko kaysa sa takot. Kaya hindi nakapagtataka na natutunan kong alamin ang mga sikreto sa likod ng mabibigat na pinto ng opisina niya. Alam ko kung anong oras ako pwedeng pumasok doon, paano pigilan ang paghinga ko, at paano kontrolin ang bilis ng tibok ng puso ko.Sa tapat ng opisina niya, may maliit na espasyo sa pagitan ng mga muwebles. Sakto para magtago ang isang batang gaya ko. Doon ako sumiksik noong araw na iyon—at doon ko rin nakita ang isang eksenang hindi ko na makakalimutan habang-buhay.Bang!Isang malakas na tunog ang bumasag sa katahimikan. Kasunod nito, bumukas ang pintuan at sumalubong sa akin ang tanawin ng isang lalaki—nakahandusay, duguan, ang ulo niya nakalubog sa pulang likido na unti-unting lumalagos sa makapal na carpet ng opisina ni Papa.
Atticus POV.Napaka-init ng panahon sa Pilipinas—isang araw na ang pawis ko’y tumutulo sa likod kahit hindi ako gumagalaw. Kung ibang araw lang, magpapalamig na ako sa labas gamit ang hose, pero hindi ko pwedeng gawin ngayon. Engaged na kasi ang kapatid kong si Anneth hindi ko na pwedeng gawin pa ang dati kong ginagawa.Dapat sana, katabi niya ako ngayon. Hawak ang kamay niya habang sinasabihang ang ganda niya sa makeup. Pero imbis na nasa tabi niya ako, narito ako sa kabilang dulo ng bahay, nagkukulong sa garahe habang nag-aayos ng kotse. Kaunti lang ang bukas ng pinto ng garahe para hindi ako tuluyang maluto sa init.Gusto ni Papa na ipadala ako sa isa sa mga safe house namin sa bahay bakasyunan namin, pero pagkatapos ng mahabang pakiusap, sa garahe niya ako pina-stay. Nagbabala rin si Mama na huwag akong lalapit sa engagement.Ang garahe na ito, na dati’y imbakan lang, ay naging sanctuary ko. Nalaman ko kasing hilig ko pala ang mag-ayos ng mga sasakyan. Kaya noong eighteen ako, pin
Alijax POV. SITTING AT MY OWN engagement party and bored out of my fucking mind, I wonder what my mother would think of this arrangement. She was a good match for my father—calm, soft, and reserved to his wild, brash, and untamed. Tiningnan ko si Anneth Escoban, nakaupo ng maayos sa dulo ng couch, parang tinuruan na maging invisible. Wala akong masabi sa itsura niya—perfect posture, slim figure, flawless na balat na parang porcelain, at mahaba, makintab na blonde hair. Para siyang Barbie doll na nilikha para lang maging trophy. She’s pretty, sure. Pero ang tanong—would she be a good match for me? I couldn’t care less. Nagtatalo na naman si Dad at si Yuri, pero halatang hindi man lang tumitingin si Yuri kay Dad, samantalang si Dad, parang gusto nang sugurin ito. From the way both sides are crawling with soldiers, this isn’t just some simple arrangement. “North territories ang gusto namin,” sabi ni Dad, diretso pero may diin. Napailing si Yuri. “Hindi.” Typical. My phone vibra
Atticus POV.Parang ang hirap paniwalaan na totoo ‘to.Tuwing nagkakasalubong kami ni Alijax Costaloña, para bang ang tadhana ko’y nagkakaluray-luray. Hindi lang niya sinisira ang buhay ko—ginagawa pa niyang libangan habang pinapanood niya itong magkalasog-lasog at masunog nang buo.Galit na galit ako sa kanya. Sa kanila. Ang mga Costaloña, akala mo kung sino, palaging mas mataas ang tingin sa sarili kesa sa amin. Wala silang respeto kahit gaano pa kalaki ang binabayad ng Papa para sa tinatawag nilang protection.Protection? Pwe! Sino ba ang pinoprotektahan nila? Eh sila mismo ang pinakamalaking peligro sa buhay namin!Pero ngayon? Matapos ko siyang makita na walang-awang barilin si Papa sa harap mismo namin, habang ang dugo ni Papa’y tumilamsik sa sahig, may isang bagay akong sigurado. Hindi lang basta galit ang nararamdaman ko.Galit na galit ako sa kanya. Gusto ko siyang mawala sa mundong ito.Hawak-hawak ko ang locket sa leeg ko, ramdam ko ang malamig na metal sa daliri ko habang
Atticus’ POVUmatras ako, tinatago ang mukha ko para hindi niya makita na nag-uumpisa na namang mamuo ang luha sa mga mata ko. Hindi ko pa naubos ang luha ko matapos kong lumabas sa opisina ni Papa, at ngayon parang gusto nilang bumaha. Ramdam ko ang matalim niyang titig sa akin—ang hindi niya pagkakatuwa, parang alon na dumadagundong sa paligid ko.“Sumakay ka na,” utos niya, malamig ang tinig.Napakunot ang noo ko, tinitigan ko siya nang may pagkalito. “Saan tayo pupunta?”Hindi siya sumagot. Diretso lang siyang naglakad palabas ng apartment. Dahil sa pagtatakang may halong interes, sumunod ako sa kanya. Pagpasok namin sa elevator, bumukas iyon papunta sa garahe. Nandoon pa rin ang Mustang na iniwan ko, ang mga gamit na ginamit ko sa pagtingin ng makina ay nagkalat pa rin sa sahig.Dire-diretso siyang pumasok sa Miura—ang paborito niyang sasakyan, alam ko na iyon ngayon. Napapaisip pero hindi na nagtanong, sumakay ako sa passenger seat.Walang sabi-sabing pinaandar niya ang makina.
Atticus’ POVWala si Angelo sa labas upang hintayin ako, kaya nag-abang na lang ako ng taxi. Habang nakaupo sa likuran, pilit kong pinipigilan ang sarili kong paglaruan ang aking mga daliri. Hindi ko ibibigay ang flash drive sa Papa nang walang kapalit. Hindi ngayon, hindi kung may kailangan akong ipangako niya sa akin.Nang makarating ang taxi sa harap ng malawak na bakuran ng Escoban, alam kong hindi na ito makakalampas pa, kaya bumaba ako at naglakad papunta sa gate.Gaya ng dati, si Dimitri ang nakabantay sa entrada ng bahay. Bahagyang lumawak ang mga mata niya nang makita ako, ngunit tumango lamang ako bilang pagbati bago pumasok.Sinalubong ako ng matalim na titig ng aking mahal na Mama, halatang hindi natuwa sa biglaan kong pagdating. Suot niya ang isang bestidang kulay muted green, ang ginintuang buhok niya mahigpit na nakatali sa batok. Agad siyang tumingin sa akin nang may pag-aalinlangan.“Ano ang ginagawa mo rito?” malamig niyang tanong.“Kailangan kong makausap si Papa,”
ATTICUS POVNANG MAGISING AKO, may kumikirot na sakit sa sentido ko. Ang mga bintana sa buong apartment ay nakasara, kaya’t tanging bahagyang liwanag lang ang pumapasok. Sapat na upang ipahiwatig na malapit nang magtanghali.Napapalibutan ako ng init—mga bisig, napagtanto ko agad—mabibigat, matitigas na bisig.Alijax.Nakapulupot ang mga braso niya sa’kin. Mahigpit. Parang ayaw akong pakawalan.Isa sa kanyang malalaking kamay ay nakalubog sa buhok ko, nakapahinga sa tuktok ng ulo ko, habang ang isa pa ay mahigpit na nakayakap sa katawan ko.Ramdam ko ang init ng balat niya na dumadaloy sa akin, at ang amoy ng pabango niya—may bahid ng spiced wood at bagong paligong sabon—ay bumalot sa ilong ko, nagpapabilis sa tibok ng puso ko. Nakadagan ako sa kanya, at sa bawat hiningang hinigop niya, ang dibdib niya ay humihigpit laban sa’kin. Parang sumasayaw ang buong katawan ko kasabay ng paghinga niya.Kumunot ang noo ko. Buo pa rin ang suot niyang damit, habang ako naman ay tanging manipis na
Alijax POVPUTANGINA. WALA nang mas hihigit pa sa pakiramdam ng pagkakaroon sa kanya. Hindi ako magsasawang lasapin siya. Panoorin siyang manginig nang paulit-ulit. Ang mahigpit na pagkapit ng mga hita niya sa magkabilang gilid ng mukha ko. Ang mga tunog na ginagawa niya tuwing pinapasok ko siya. Ang paraan ng paghinga niya, ang pagkunot ng noo niya, ang bahagyang pagbuka ng kanyang labi habang nakapikit ang mga mata.At pagkatapos, matapos kong ibigay sa kanya ang lahat—iiwan niya lang ako. Walang lingon, walang salita. Parang wala lang. Tangina. Galit ang pumuno sa dibdib ko, init na dumidilim sa paningin ko. Isinuot ko ang pantalon ko at dinukot ang sigarilyo—kahit ano lang na mapaglilibangan ng mga kamay ko. Kahit ano lang para hindi ko siya hilahin pabalik.She really can’t stand me.Pero ang mas nakakapagpasiklab ng galit ko? Yung katotohanang inasahan kong may magbabago. Ano bang inakala ko? Na magpapakawala siya ng malanding titig at sasabihing binago ng titi ko ang buhay niya
Alijax POVTangina. Ang pag-angkin sa kanya ang pinakamalapit sa langit na mararating ko. Gustong-gusto kong kinakain siya, pinapanood siyang manginig sa sarap paulit-ulit. Ang init ng mga hita niyang bumabalot sa mukha ko. Ang mga ungol niya habang dahan-dahan kong ibinabaon ang sarili ko sa kanya. Kung paano bahagyang bumubuka ang mga labi niya at pumikit ang mga mata niya sa sensasyon.Pero matapos ang lahat—walang pag-aalinlangan siyang lumayo sa akin. Walang lingon-lingon niyang pinulot ang damit sa sahig, isinuot ito na nakatalikod sa akin, at diretsong pumasok sa kwarto niya.Gano’n lang.Wala man lang pasabi. Wala man lang isang putanginang tingin sa direksyon ko. Ramdam ko ang pag-init ng ulo ko, ang pulang galit na bumalot sa paningin ko. Dinampot ko ang sigarilyo, sinindihan—kahit ano lang na makakapigil sa mga kamay kong gusto siyang habulin.She really can’t stand me.Pero hindi ‘yun ang pinakanakakainis. Ang mas nakakabuwisit ay ang inasahan kong magiging iba ang gagawin
Atticus POVNakatitig ako sa kanya, ang hininga niya mainit na sumasalubong sa hubad kong balat. Dilat na dilat ang mga mata niya—itim, puno ng pagnanasa—habang nakatitig sa akin mula sa ibaba. At bago ko pa maihanda ang sarili ko, hinipan niya ako.Napasinghap ako, nanginig ang balakang sa matinding sensasyon.“Like that, don’t you?” bulong niya, kumagat sa sariling labi. “My dirty girl.”Napakuyom ang mga kamao ko. Hindi ko siya bibigyan ng pagkakataong asarin ako. Kaya wala nang pag-aalinlangan, naupo ako sa mukha niya.Umungol siya, at naramdaman ko ang vibration sa pagitan ng hita ko. Napahigpit ang kapit ko sa mga balikat niya. Diyos ko. Napakalambot ng labi niya, pero sapat ang gaspang ng bagong ahit niyang panga para mag-iwan ng kiliti sa balat ko. Halos labasan ako sa pakiramdam pa lang.Hindi siya nag-aksaya ng oras. Ramdam ko ang bawat hagod ng dila niya habang paikot niyang nilalaro ang sensitibong parte ko, paulit-ulit na dinidilaan, sinisipsip, nilalaro ng dulo ng dila n
ATTICUS’ POVUmatras si Alijax, binibigyan ako ng kaunting espasyo mula sa nakakapasong init ng katawan niya. Nakatayo pa rin siya sa pagitan ng mga hita ko habang ako naman ay nakaupo sa barstool.Napabuntong-hininga ako, pilit na nilalamon ang buhol sa lalamunan ko habang umatras pa lalo, lumalayo sa haplos niya. Sinundan ng mata niyang madilim ang bawat galaw ko—hanggang sa sumingkit ang mga mata niya.Sa leeg ko.Sa bakas na iniwan niya roon.Inangat niya ang kamay niya, at napasinghap ako nang dumapo ang magaspang niyang palad sa puno ng lalamunan ko. Kumilos ang hinlalaki niya, bahagyang hinaplos ang natitirang marka sa balat ko.May gumuhit na inis sa mga mata niya nang bumalik ang titig niya sa akin.“Sinubukan mong burahin ako,” aniya.Sumikip ang panga niya, halatang gigil. “At nabigo ka.”Kumirot ang inis sa loob ko. Ang mahal kaya ng concealer na ‘yon. At nagawa naman nitong takpan… kahit papaano.“Hindi naman tuluyan,” bulong ko.Nagsalubong ang mga kilay niya, at kita ko
Nagulat ako sa tanong ni Annette, at kusa akong umiling. “Hindi ko kaya.”Hindi niya ako tinantanan ng tingin. “Hindi ‘yon ang tinanong ko,” malumanay ngunit matigas niyang sagot. “Mahal mo ba siya?”Mga ganitong pagkakataon ang nagpapaalala sa akin na mas matanda siya sa akin.Nilunok ko ang bigat sa lalamunan ko. “Hindi ako naniniwala sa pag-ibig.”Dahan-dahan siyang kumurap. “Ito ba ang gusto mong pag-usapan?”“Medyo,” sagot ko, sabay kibit-balikat. “Hindi ko lang alam kung paano sisimulan. O kung kanino dapat sabihin.” Tumingin ako sa kanya. “Hindi maiintindihan ng mga kaibigan ko.”Bumuntong-hininga siya, iniiwas ang tingin habang nagdagdag ng cream sa kape niya. “Alam mo, Atticus, pinipilit mong ipakita na matatag ka—” saglit niyang itinuon sa akin ang paningin niya, “at totoo naman. Pero minsan, mas malambot ka pa kaysa sa akin. Kilala kita, Atticus. Buong buhay mo, kilala kita. Akala mo hindi mo gusto ang pag-ibig, pero sa totoo lang… mas ikaw ang nauuhaw rito kaysa sa akin.”
ATTICUS POVMinsan, tinatago ni Alijax ang aso niya sa business condo. Siguro, pinapasok siya ng guwardiya, tapos sinundan lang niya ang amoy ko papunta rito.Tumahol si Rhaegar at marahang kinagat ang bukung-bukong ko bago hinila ito, para bang pinipilit akong umalis. Para bang sinasabi niya, “Sabi ni Daddy, bawal tayo rito.”Napangiti ako at hinaplos ang likod ng tainga niya. “Ang bait mong bata.”Nagpakitang-gilas siya sa papuri, sumandal sa kamay ko na parang batang sabik sa atensyon.“Pero hindi na ako puwedeng umatras,” bulong ko.Tahimik na ungol ang sagot niya pero hindi siya lumayo. Habang hinihimas ko siya gamit ang kaliwang kamay, ibinalik ko ang asul na flash drive sa drawer, siniguradong walang bakas ng panghihimasok.Saglit na tumigil ang mata ko sa gloves at sa emblem necklace. Pinilig ko ang ulo ko at isinara ang drawer. Tumingin ako sa monitor ng laptop, sinusundan ng mata ang progress bar ng file transfer. Bawat segundong lumilipas, pakiramdam ko ay may mabigat na ba