CHAPTER 21LUMABAS kami ng OdS campus at nagtungo sa nigth market lulan ng sasakyan ni Sage.Namamangha pa rin ako sa lugar habang nakatanaw sa labas ng bintana. Tumigil ang sasakyan sa isang bakanteng lote malapit sa plaza.Nauna akong bumaba ng kotse at sumunod naman si Sage. He's now wearing his black avaitor.Artistahin yarn?Grabe ang taas ng araw. Sobrang nakakasilaw. Kailangan talaga naka-sunglass sa gabi?Hindi na rin n'ya suot ang coat, pero hawak-hawak naman ito. Tinanggal na rin ang blazer, tanging white long sleeve na lamang at necktie ang natitira."Wear this."Inabot n'ya sa akin ang hawak na coat. Nagtatakang kinuha ko naman iyon."T-Thanks."Jacket naman ang suot ko pero croptop nga lang. Kahit na, hindi naman ako nilalamig. Kinuha ko na lang din ang coat para walang masabi.Nang masuot ko iyon ay nagulat ako nang bigla na lang hinawakan ni Sage ang wrist ko sabay hila. "Hoy, dahan-dahan naman. Saka huwag mo nga akong hilahin."Pero hindi n'ya ako pinakinggan at tulo
CHAPTER 22"MAGANDANG umaga Sir Bo—oh, ikaw pala Sage. Good morning!" Masiglang bati ko sa kapapasok lang na si Sage sa kusina. As usual masama na naman ang itsura nito. Sinimangutan ako nito sabay upo sa upuan n'ya.Psh! Kaaga-aga eh! Masyadong maaga pa para masira ang mood ko dahil sa hatid na bad vibes ni Sage.Shoooooh! Kailangan nating itaboy ang masamang hangin dahil hindi iyon maganda sa umaga. Lalo na pagdating sa katulad kong maganda ang gising, kahit na madaling araw na yata ako nakatulog last night.Medyo hindi kasi ako pinatulog ni Sir Boss sa kakaisip. Arghhh, Arissa umayos ka. Nag-alala lang ang boss mo dahil nalate kayo ng uwi, iyon lang 'yon at wala nang ibang ibig sabihin."I thought you'll be dead by last night? Bakit buhay ka pa rin ngayon?"Ayurn! Ayon naman pala ang ipinagmamaktol ng isang ito."Bakit ba atat na atat kang umalis ako dito? Bakit? Ikaw ba ang nagpapasahod sa'kin?""Tsk! You don't belong here, stupid witch. You're gonna be the death of us."Hindi k
CHAPTER 23NAGING maayos naman ang first day ko sa klase. May ilang kumakausap sa akin at may ilan din na gusto lang magpapansin kay Sage na pinaglihi yata sa sama ng loob. Sinusungitan kasi agad nito ang mga nagtatangkang kumausap sa kanya.Sanay naman na daw ang iba dahil matagal na nilang kilala si Sage at kabisado na ang ugali.Ang unfair 'no?Kahit gaano pa kasungit ng lalaking iyon, ang dami pa ring nagtatangkang lumapit at kumausap. Kahit na parang hanging dideadmahin ka lang naman. At higit sa lahat, sa kabila ng kasungitan nito at pagiging mailap sa mga babae, marami pa ring nagkakagusto.Palibhasa gwapo kaya ang lakas makahatak ng babae.Ang unfair lang.Maliban sa kakaibang tingin sa akin ng ibang estudyante, wala namang nangyaring kakaiba. Masasanay din ako sa titig nila na para bang hindi ako nababagay sa lugar na ito kasam nila.Sa ngayon, deadma na lang muna.Limang oras lang ang pang gabing klase sa Oxford del Silvenia —6:00 pm to 10:00 pm. Kaklase ko si Sage sa limang
CHAPTER 24KUMUHA ako ng tissue na nasa gitna ng mahabang mesa upang punasan ang basa kong mukha.Nanlilisik ang tingin ng boss ko nang balingan ko ito, na para bang hindi nasarapan sa kinain."Oh, don't tell me ibabalik mo 'yong kinain mo palabas ah. Saka anong disgusting? Eh samantalang sarap na sarap ka nga, halos ubusin mo na ang laman ng mangkok. Ngayon ka pa ba magrereklamo?""Wala na bang ibang food stock sa ref para magluto ka ng hayop na kung saan mo lang kinuha? Hindi kita sinuswelduhan para pakainin ako ng maduming pagkain.""As if naman taga-luto ang kinuha kong trabaho," bulong ko."May sinasabi ka?""Wala po. Saka malinis ang niluto ko. Bawat parte ng palaka—"Pinigilan n'ya ako bago pumikit ng mariin."Stop! Stop saying that damn animal. F*ck it! I can't believed I ate that f*cking disgusting creature."Diring diri ito sa nalaman. Akala mo naman hindi nasarapan. "Sir Boss, malinis naman iyong kinain mo. Isa pa hindi naman basta palaka—" Sinamaan n'ya ako ng tingin. "Es
CHAPTER 25NAGING mabilis ang paglipas ng mga araw. Namalayan ko na lang na magdadalawang buwan na pala akong nagtatrabaho kay Sir Boss. Almost two months na rin since nagsimula akong pumasok sa Oxford del Silvenia.Sa umaga, nagtatrabaho ako bilang sekretarya ni Travis. Habang sa hapon naman ako pumapasok sa school together with Sage.Sa loob ng isang buwan nasanay na ako sa routine ko tuwing umaga, hanggang sa gabi bago matulog. Ipagluluto ko si Travis ng breakfast at lunch. Minsan naman ay hindi na n'ya ako pinapagluto ng dinner n'ya dahil gabi na ako dumadating galing eskwela. Sa school naman, sanay na ako sa malalamig at malalagkit na tingin ng ibang estudyante sa akin. Pero kalaunan naman ay natigil din dahil sa kakaibang presensya ng lalaking nakabantay sa akin.Sa loob ng mahigit isang buwan ganoon ang scenario at routine ko sa araw-araw.Natutuwa nga sina Nanay Wilma at Mr. Smith dahil sa wakas may ibang tao nang nakatagal sa puder ng kanilang Young Master. Masaya rin naman a
CHAPTER 26PUMUPUNGAS nang matang tinahak namin ang medyo masukal na daan papasok ng kagubatan. Kahit six na nang umaga ay madilim pa rin ang paligid ng nilalakaran namin, dahil na rin sa mayayabong na sanga at dahon ng mga punong kahoy. Nasa unahan ko naman si Kuya Migs na s'yang sinusundan ko. Ito kasi ang inutusan ni Sir Boss na sumama sa akin papunta ng Hacienda at ito rin ang may alam ng tamang daan patungo roon.Masasabi kong hindi basta-basta ang pagpasok sa gubat. May ilang pasikot-sikot na daanan at mayroon ding dalawa o tatlong daanan. Pero isa lang daw ang tamang daanan sa tatlong daanan. Gets n'yo ba?Ibig sabihin, pampaligaw at pampalinlang ang dalawang maling daanan. Sa tatlong daanan, iisa lamang ang tama. Iba rin ang utak ng magpipinsan 'no?! Mga wais!"Anong itsura ng Hacienda del Cordovia, Kuya Migs?" Puno ng kuryusidad ang boses ko.First time ko kasi ito na makapunta sa isang hacienda. Sa mga palabas lamang naman kasi ako nakakapanood ng mga mayayaman na may haci
CHAPTER 27"SAAN ka ba kasi sumuot kanina, Arissa? Paglingon ko sa iyo wala ka na sa likuran ko. Akala ko lang nakatulog ka na habang naglalakad dahil ang tahimik mo, iyon pala napunta ka na sa kung saan."Sumimangot ako kay Kuya Migs.Kahit naman kasi ako ay hindi alam kung saan ako napunta kanina. Basta naglalakad lang ako at nakasunod sa kanya. Nabigla na lang ako nang hindi ko na s'ya makita.Iyon pala nawawala na ako."Nakasunod lang naman ako sa'yo Kuya Migs. Tapos nalingat lang ako saglit bigla ka na lang nawala sa unahan ko. Nagsisigaw pa nga ako para tawagin ka pero wala ka naman. Hanggang sa iyon nga... nakita ako no'ng lalaking may mga kasamang lobo.""Mabuti na lang talaga nahanap ka kaagad ni Sir Tyron. Kumaripas pa ako ng pagtakbo makarating lang agad dito sa Hacienda para ipaalam kay Sir na nawawala ka. At mabuti na lang din hindi ka napahamak.""Pasensya na Kuya Migs. Pasensya na rin Ty—Sir Tyron. Kabisado ko naman na ang daan kaya hindi na ako maliligaw sa susunod."K
CHAPTER 28ANONG problema ng mga tao ngayon? Kanina iyong si Dani ang masama ang tingin sa akin, ngayon ito namang Jiru na ito.Bakit ba sila ganyan?Anong ginawa ko?Grabe na talaga ito! Sa isang araw tatlong beses na yata akong naka-encounter ng ganitong sitwasyon. Una iyong lobong gusto akong lapain, pangalawa iyong babaeng kung maka-irap kulang na lang tumirik ang mata. Tapos pangatlo itong lalaking ito, na kung makatitig sa akin ng masama konti na lang matutunaw na ako."Migs, kilala mo naman na si Jiru 'di ba?" Tango naman si Kuya Migs kay Ka Temyong. "Arissa, si Jiru. Isa sa mga pinagkakatiwalaan ni Sir Tyron na magbantay ng taniman, maliban kay Rocus."Hindi ko alam kung babatiin ko ba ito o ngingitian. Hindi pa rin kasi nawawala ang masama nitong tingin sa akin na talagang nagpapataas ng balahibo ko.Pero hindi ko akalain na ito pa pala ang unang babati sa akin. Inabot nito ang palad sa harapan ko. "Hi! Nice to meet you, little cub." Halos huminto ang paghinga ko nang ngumi
EPILOGUETRAVIS' P.O.VVAMPIRES?Vampires are the most dangerous and heartless creatures that fictional books and movies had. Para sa mga tao, vampires didn't exist in this world. Dahil sa mga kwento at palabas lang nabubuhay ang mga ito.Pero ang totoo, matagal na panahon nang may nabubuhay na bampira sa mundong kanilang ginagalawan. Nakakubli sa mata ng mga tao, nagbabalat-kayo.At isa ang pamilya namin sa mga bampirang nakikisalamuha sa mga tao.Our great great great grandfather teach us to live in this world like a real human. Natuto kaming hindi pumatay ng mga inosenteng tao upang punan ang aming uhaw sa dugo. Mula sa mga ligaw na hayop sa gubat ang dugo at karneng aming iniinom at kinakain. Ang alam ng maraming tao ay walang puso ang mga katulad namin, ngunit nagkakamali sila. Patay man kami kung titingnan, ngunit tumitibok pa rin ang puso namin. We're still know how to care about other people. We also use to save people who needed our help when it comes to danger.Sinanay kam
CHAPTER 60"MOMMY, where are we going po? Bakit po may mga dala tayong maleta? Aalis po ba tayo? Kasama po ba natin sina Tita at Tito?"Bakas ang pagtataka sa mga mata ni Zion habang paulit-ulit na tinatanong iyon sa akin."Baby dadaan muna tayo sa doktor ni Mommy dahil may iko-consult lang po ako. Then after that pupunta tayo sa restaurant para magpaalam saglit kina Tita at Tito mo, okay po ba?"Kahit naguguluhan sa biglaan naming pag-alis ay tumango pa rin si Zion.Ilang saglit na lang ay malalaman mo na rin, baby."Saan po tayo pupunta, Mommy?""Sa lugar kung saan mo makikilala ang Daddy mo, baby."Ang sinabi ko'y naging dahilan upang manlaki ang mga mata ng aking anak. Bilog na bilog rin ang pagkakabuka ng bibig nito sa gulat."D-daddy po, Mommy ko? Makikilala ko na po ang Daddy ko?"Gusto kong maiyak sa mga sandaling ito.Pasensya ka na baby ah, ngayon lang naalala ni Mommy. Pero siaiguraduhin kong hindi na tayo malalayo pa sa Daddy mo, baby ko.Wala akong pake kung ipagtabuyan p
CHAPTER 59NAGISING si Arissa sa isang hindi pamilyar na lugar. Wala s'ya sa kwarto o sa kama, kundi nakahiga s'ya sa gitna ng isang malawak na damuhan. Dahan-dahang bumangon si Arissa at saka inilibot ang paningin sa paligid.Marami s'yang nakikitang malalaking punong kahoy sa paligid. Sana isang gubat s'ya kung ganoon. Ngunit anong ginagawa n'ya sa lugar na iyon? At papaano s'ya napunta sa gubat?Maraming gubat sa San Roque. Pero iisang gubat lang ang alam n'yang may ganito kalaking espasyo. At iyon ay ang gubat sa kabilang bayan, ang San Isidro. Ilang beses na rin kasing nabalita sa radyo at television ang tungkol sa gubat. Maraming nagsasabi na kakaiba raw ang gubat na iyon kaysa sa mga normal na gubat sa San Roque. Ayon kasi sa ilang kabataan na nagtangkang pumasok sa gubat, tila nababalot daw ng kakaibang enerhiya ang lugar. Maraming nagtataasang puno sa paligid at malalagong damo. Ang mga baging na nakakabit sa bawat sanga ng mga punong kahoy ay nagbibigay ng mabigat na vibes
CHAPTER 58MAY PALUNDAG-LUNDAG pang nalalaman si baby Zion nang hawakan nito ang kamay ng ina, pagkababa nila ng sasakyan. "Mommy where we'll go first?""Saan ba gusto ng baby ko? Gusto mo bang kumain muna? Then after nating kumain mag-grocery na tayo?""Mommy gusto ko ng chicken po. Iyong may malaking bubuyog."Arissa laugh at what her son said.Napakainosente nito. Pero pagdating sa mga seryosong bagay ay aakalain mong mas matanda ito sa iyon."Ah, gusto mo ng chicken sa Jollibee?""Yes po, Mommy!""Okay! We will eat in Jollibee.""Yehey!"Tuwang tuwa si Zion. Ito pa nga ang naunang maglakad kaysa sa ina, na akala mo'y alam kung saan ba pupunta. Hila-hila ng tuwang tuwang bata ang kamay ng ina papunta sa fastfood chain na nais nitong kainan.May ilang naglalakad sa loob ng mall na napapatingin sa dalawa, especially kay Zion. Cute na cute kasi ito sa suot na long sleeve blue polo at black jeans, na pinaresan din ng itin na sneakers. Parang binatang binata na talaga ito kung pumustur
CHAPTER 57NAKATITIG lamang ako sa anak ko at hindi alam kung ano ba ang dapat na isagot sa tanong nito. At nang matauhan ay doon lang ako nakapag-isip ng sasabihin."Alam mo baby, pareho kayong pogi kaya napaghahalataang magkamukha kayo," nag-aalangang sagot ko."Ganoon po ba 'yon, Mommy?""Oo po baby. Tingnan mo kayo ng Tito Ranz mo, pareho kayong pogi kaya magkamukha kayo.""Hindi po ba dahil sa magkadugo kami ni Tito Ranz kaya kami magkamukha?"Natameme ako sa sinabi ng aking anak."Ah, ano kasi baby, syempre isa rin iyon sa rason. Pero hindi naman natin kilala 'yang nasa picture kaya bakit natin s'ya magiging kadugo 'di ba? Pareho lang talaga kayong pogi kaya nagkakahawig kayo.""So, pogi po si Mr. Cordova para sa'yo, Mommy?"Napakunot ang noo ko."Mr. Cordova?""Sikat po s'ya Mommy. Kilala po ang family nila dito sa atin. Hindi mo po alam?"Naningkit ang aking mga mata bago dahan-dahang umiling.Sobra ba akong busy sa work at wala akong kaalam-alam sa mga nangyayari dito sa baya
CHAPTER 56MAKARAAN ANG TATLONG TAON...Sa tatlong taong lumipas, napakarami nang nagbago. Sa buhay naming magkakapatid hanggang sa sarili ko. Nakapagpatayo na kami ng maayos at malaking bahay, buo at tumatakbo na rin ng maayos ang negosyo ko na restaurant. Nakapagtapos na rin ako ng kolehiyo at ngayon naman ay ang dalawa ko namang kapatid ng ga-graduate ng college.Ngunit kahit na maganda na ang pamumuhay namin kaysa noon, pakiramdam ko'y may malaking kulang pa rin sa buhay ko. Sobrang daming tanong na hindi ko alam kung paano ko hahanapan ng kasagutan. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Sobrang dami kong tanong dahil wala akong matandaan sa mga nakalipas na taon. Basta ang natatandaan ko na lang ay umalis ako sa trabaho ko sa probinsya. Hindi ko alam kung bakit ko iyon ginawa. Alam ko na maayos at maganda ang trabaho ko, dahil kung hindi, wala sana kaming malaking bahay at sariling negosyo ngayon. Nagising na lang ako na nakabalik na ako dito sa bahay nang walang kahit anong
CHAPTER 55DAHAN-DAHANG nagmulat ng mga mata si Arissa. Puting kwarto. Puti ang kwarto na s'yang bumungad sa kanyang mga mata. "Nasaan ako?" Pinilit n'yang bumangon ngunit muli pa rin s'yang napahiga dahil hindi pa kaya ng kanyang katawan. Nakaramdam din s'ya ng matinding hapdi sa iba't ibang parte ng kanyang katawan.Napatingin si Arissa nang bumukas ang pintuan ng kwarto at pumasok ang isang lalaking nakasuot ng pang-doctor na coat. Kasunod nito sina Tyron at Sage. Tila may malalim at seryosong pinag-uusapan ang mga ito ngunit ng mapatingin sa kanya ay para bang isang taon din silang hindi nagkita-kita."Ty? Sage? Nasaan ako? Anong nangyari?"Nagkatinginan ang dalawa. Nang hindi makasagot ang mga ito, ang doctor na ang nagsalita."Mabuti naman at nagising ka na iha. I'm Doc. Ken and I'm your personal doctor. Ako ang inatasan ng Young Master na tumingin sa kalagayan mo. Wala ka bang nararamdaman? Masakit pa ba ang mga sugat mo sa katawan?""Ahmm... medyo mahapdi lang po ang mga sug
CHAPTER 54THIRD PERSON'S P.O.VNAPAPIKIT si Arissa nang makaranig ng malakas na ingay mula sa loob ng kwarto. Tila nagwawala ang taong nasa loob niyon at nagpupumilit na makawala sa kadenang nakagapos dito.Inabot din ng ilang minuto ang tinagal ng malakas at marahas na kaguluhan sa loob ng kwarto, bago ito nawala na parang hanging dumaan lang.Dahan-dahang naglakad si Arissa palapit pa sa pintuan."T-travis?"Walang ingay na maririnig maliban sa mga yabag ng paghakbang n'ya papalapit. Nakapagtataka.Sobrang nakakabinging katahimikan ang bumabalot sa ika'tlong palapag ng mansion. Sa sobrang tahimik ay tila nakakabahala at nakakatakot. Katahimikan na para bang nagsasabing pagkalipas nitong isang hindi pangkaraniwang ingay na naman ang magaganap.Natatakot man si Arissa, tinatagan n'ya ang loob para sa dalawang taong pinakamamahal n'ya. Ang lalaking nahihirapan ang sitwasyon na nasa loob ng kwarto, maging ang munting anghel na nasa loob ng kanyang sinapupunan na walang kamuwang-muwang
CHAPTER 53NAAALALA ko pa kung bakit ako napunta sa lugar na ito, kung bakit kahit hindi ko pa lubos na kilala ang mga Cordova na pagtatrabahuhan ko, nagbakasakali pa rin ako na baka matanggap ako. At natanggap nga ako sa trabahong ito. Pumasok ako sa kontratang ito, para sa mga kapatid ko, at para sa kinabukasan naming tatalo.Hindi ko aakalain na sa loob ng ilang taong pagtatrabaho bilang sekretarya ng Young Master, mapapalapit ang loob ko sa kanila—mas lalo na sa kanya. Hindi ko rin napaghandaan ang pagkahulog ko sa masungit na lalaking 'yo. Kaya nga kahit ang utos n'ya na ipinagbabawal, ay nasuway ko dahil makulit nga ang puso ko, 'di ba?Sa sobrang kulit, hindi ko rin napaghandaan na mangyayari ang bagay na'to.Paulit-ulit na nagpi-play sa utak ko ang mga impormasyong sinabi sa akin ni Tyron. Kaya pala. Kaya pala sa ilang araw na nagdaan, mag weird na pagbabago sa kilos, pananalita, pag-uugali at mga usual na ginagawa ko. Iyong mga weird na cravings at pagduduwal sa umaga. Ang pa