Ano sa tingin niyo, nagseselos na nga ba si Arnie?
ArnieAng gwapo pa rin niya. Nakakainis, hindi pa rin nagbabago ang itsura niya. Sana man lang ay pumangit siya kahit na konti.Nasa Cali ako ng makilala ko si Selena, hindi ko naman akalain na magkaibigan sila ni Ate Cha kaya naman nag-oo agad ako sa kanya ng sabihin niya na gusto niya akong kunin
ArnieKasunod na araw ay wala kaming rehearsal kaya sa bahay lang ako. Pero nag-reply ang isang agent na napag tanungan ko online about sa condo na pinaparentahan kaya pupunta ako ng Ortigas para tingnan iyon.After lunch ang appointment ko kaya hindi naman naging matagal ang biyahe ko. Hindi kasi g
ChanningGaling ako sa office ni Kuya Lander para pag-usapan ang ilang mga bagay about sa SRE. Ni minsan ay hindi niya kinwestyon ang desisyon ko at hinayaan niya lang ako na patakbuhin ang kumpanya. Tiwala daw siya sa akin at alam niya daw na wala siyang dapat alalahanin.Pagkatapos ay naglakad lak
ArnieSira talaga ang ulo ng Channing na ‘yon, anong kabit ang pinagsasasabi niya? Kahit gusto niya akong ihatid ng araw na ‘yon ay hindi ako pumayag. Nakipag kulitan siya at hindi ko akalain na may ganon pala siyang ugali. I mean, para siyang bata.Gustuhin ko mang mainis ay hindi ko magawa dahil a
Arnie“I’m sorry, Mommy. Naging busy lang po,” tugon kasabay ang pagganti sa kanya ng yakap.“I know that you’re working, pero hindi ko na napigilan ang sarili ko na hindi ka makita kaya naman nagdesisyon na akong pumunta dito ng sabihin ni Chastity na nandito ka nga raw at inaasikaso ang fashion sh
Arnie“Excuse me,” sabi ni Channing sabay tayo at alis makalipas ang ilang saglit.“Channing!” tawag pa dito ni Ate Cha ngunit pinigilan na siya ni Mommy Sarina.“It’s okay, Chastity. Sa tingin ko ay may naisip lang siya.”“But mom–”“It’s fine, dear. Malaki na ang kapatid mo and I think he already
Arnie“I’m sorry to hear that,” sabi ni Ate Cha.“Okay na talaga ang lahat, kaya wala kayong dapat na ipag-alala,” sabi ko dahil bakas na sa mukha nila ang lungkot.“Alam ba ng nanay mo ito?” tanong ni Mommy Sarina.“Hindi po, ayaw ko kasing mag-alala pa siya sa akin.”“Hindi ba siya nagtatanong ng
Arnie“Get in,” sabi ni Channing na nagpakunot ng aking noo. Ano siya sinuswerte? Iniisip ba niya na basta sinabi niya ay gagawin ko?“Please?” Kakainis, hindi ko talaga kayang tanggihan ang mokong na ito. Inikutan ko siya ng aking mga mata bago binuksan ang pintuan at sumakay. Ayaw ko naman na maha
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.