Please like, comment, gem votes and rate. Maraming salamat po sa inyong suporta!
ArniePaggising ko kinabukasan ay nag-good morning lang ako kay Channing at nagsabi na need kong maaga sa school. Ayaw kong magpakita kila Tita kaya naman hindi na ako sumabay ng breakfast sa kanila. Hindi naman ako mamatay kung hindi ako kakain ng isang araw.Sa school ay naroon na rin si Nikita at
ArnieNaitago ko naman ng maayos ang aking pasa ngunit hindi pa pala ako nakakaligtas. Weekend at wala akong pasok kaya naman nasa bahay lang ako. Nagulat na lang ako ng tinawag ako ni Marcus at niyaya sa mini office ni Tito Mariano na nasa unang palapag ng mansyon nila.“Hi, hija.” Magiliw ang kany
ArnieNakaalis na sila Tita Eunice para sa wedding ni Ate Cha at si Morph ay naiwan nga to look after the business. O mas tamang sabihin na, look after me. Hinahatid sundo niya ako sa university kahit na anong tanggi ko. Magagalit daw si Tita Eunice pag hindi niya ginawa kaya pinabayaan ko na.Dahil
ChanningAraw ng kasal ni Ate Cha and nagchat lang ako kay Arnie. Ilang araw na kaming hindi nakakapag-usap and I think kailangan kong bumawi after nito.Nagpunta ako sa kabilang silid ng hotel kung nasaan sila Tito Mariano at ang pamilya niya nag-i-stay. Akalain mo, talagang inimbitahan din sila ni
Arnie“I guess it’s better that way.” Siguro nga ay maigi na ang ganon. Baka kung ano pa ang mangyari kung sakaling mabuntis ako. Kaya lang, ang akala ko ay gusto niya talaga na mangyari ‘yon.“Argh!” sigaw ko. “Bakit ba kasi kailangan may kundisyon pa para lang makasal kami? Hindi ba pwedeng magpak
Arnie“Babe, I’m busy. Will talk to you next time.” Titig na titig ako sa chat ni Channing. Matapos ang ilang araw na wala akong narinig mula sa kanya ay ito ang nabasa ko.Hindi ko alam kung may nangyayari ba doon pero kung sakaling meron man, bakit hindi niya sabihin sa akin para naman maintindiha
ChanningAng bilis ng mga pangyayari, bigla na lang ay nakita namin na salo salo ni Lander si Ate Cha. Nataranta kaming lahat at syempre, natakot.Ilang buwan na ang lumipas pero nanatili pa rin si Ate Cha sa hospital. Nagising na siya mula sa ilang buwan ding pagkaka-coma pero sa ngayon ay nag-a-un
ChanningNasa aking opisina ako at hindi pa rin nawawala ang aking pagkabahala. Nag chat na sa akin si Arnie at iniisip ko kung tatawagan ko ba siya or hindi. It’s 10 am here at sigurado akong tapos na ang klase niya.“You called.” Iyon lang ang reply niya sa napakarami missed call. She doesn’t soun
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.