Mabuti naman at mabait din ang mga magulang ni Nina.. See you po sa next chapter!
ChaseNagmamadali akong umuwi dahil sa nakita kong video na nagkalat na online. Agad kong tinawagan si Nina ngunit hindi ito sumasagot kaya naman nag-alala ako ng husto na baka nakita na niya iyon.Nag-aalala din ako na baka makita iyon ni nanay, natatakot akong baka kung ano ang mangyari sa mag-ina
NinaIsang linggo ang lumipas ng iwanan na kami ng tuluyan ni Nanay at nailibing na rin siya. Hindi ko na pinatagal dahil wala na rin naman kaming kamag-anak na hinihintay pa. Sa buong panahon na ‘yon ay nasa tabi ko ang aking asawa at nakaalalay.Hindi ko alam kung paano ko nakayanan ang lahat. Sig
ChaseNatatakot ako. May kung anong dahilan na hindi ko mawari ang nagbibigay sa akin ng sobrang takot.Base kasi sa nakikita ko kay Nina ay halatang halata na sinisisi niya ang kanyang sarili. Sa buong panahon na nakalamay si Nanay ay halos tulala siya. Sumasagot naman siya kapag tinatanong pero al
NinaMatagal akong nag-isip. Alam kong parang napaka-unreasonable ko pero ito ang gusto kong gawin sa ngayon. Gusto kong lumayo muna kay Chase at sa pamilya namin. Gusto kong makapag-isip at pakiramdam ko ay hindi ko magagawa iyon kung nandito ako at kasama sila.Pagkahatid sa akin ni Chase sa bahay
Chase “How’s my daughter in-law and grandchild?” tanong agad ni Dad ng makapasok ako sa kanyang opisina. Naroon na rin sila Channing at Chanden pati na si Lualhati na siyang kaibigan din ng aking ama na nagmamay-ari ng security agency na pinagkakatiwalaan ng aming pamilya. “Okay naman, Dad at ilan
Chase“Love, I’m really sorry about this. Mukhang hindi ako aabot sa dinner natin may kailangan akong asikasuhin pa dito…” apologetic kong sabi ng sagutin niya ang tawag ko. Kanina ay tinawagan ko rin siya at siniguro na sasabay ako sa kanilang maghapunan. Sana ay hindi siya magtampo sa akin dahil h
ChaseNagpauna na rin akong umuwi dahil gusto ko ng makita ang asawa at anak ko. Pero pagdating ko ng bahay ay nagpapahinga na ang lahat, hindi na ako kumain dahil hindi naman din ako nakakaramdam ng gutom kaya dumiretso na ako sa silid naming mag-asawa.Pagbukas ko ng pintuan ng kwarto namin ni Nin
Chase“Dad, kailan po babalik si Mama?” Tinignan ko ang aking anak at ngumiti, nasa dining table kami at nag-aalmusal. Ayaw kong mag-isip siya ng kung ano- ano dahil sa pag-alis ni Nina dalawang araw na ang nakakaraan.“May kailangan lang asikasuhin si Mama mo, but don’t worry dahil babalik din siya
NoelleMakalipas ang ilang araw, halos buo na ang foundation ng ITech Dev. Co.Ngayon, abala kami sa pagpili ng mga magiging team members na magiging susi para sa unang hakbang ng kumpanya.Nasa conference room kami. Nakalatag sa harap ang ilang folders: mga résumés, mga profiles ng mga aplikante. T
NoelleIsang buwan na mula nang simulan namin ang preparasyon para sa bagong business na itatayo.ITech Dev. Co. ang pangalan. Isa itong IT services at IT solution company.Napangiti ako habang binabanggit ang pangalan. Ang hirap paniwalaan na isa na namang pangarap ang unti-unti naming binubuo ngay
Chanden“Dad, Mom,” sabi ko habang magkahawak kami ng kamay ni Noelle at unti-unting lumapit sa kanila. Humalik ang aking asawa sa pisngi ni Mommy at magalang na nagmano sa kamay ni Daddy. Kita sa mukha nila ang saya sa aming pagdating.Kagagaling lang namin sa ospital para sa buwanang check-up ni N
NoelleHindi ko maipaliwanag, pero ramdam ko na may hindi tama. May something talaga sa asawa ko.Oo, sweet pa rin siya. Maalaga. Laging nasa tabi ko lalo na kung nasa bahay lang kami. Wala siyang pinapakitang pagbabago. Kapag tinitingnan niya ako, punong-puno pa rin ng pagmamahal ang mga mata niya.
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang