ログインHoney“Let me explain,” sabi niya. Hindi ako umimik. Nanatili lang akong nakatingin sa kanya, seryoso ang mukha, sinisiguradong malinaw sa kanya na hindi ko nagustuhan ang ginawa niya kahit pa sabihin niyang para iyon sa kaligtasan ko. Hindi ito simpleng bagay na basta ko na lang palalampasin.“I di
May kung anong lumuwag sa dibdib ko sa sinabi niya. Hindi dahil may sagot na ako kundi dahil malinaw sa akin ngayon na hindi niya ako nilalayo sa katotohanan. Pinoprotektahan lang niya ako sa paraan na alam niya.“Hon,” tawag niya sa akin bago siya muling nagsalita. Mas mababa na ang boses niya ngay
Honey“P-Pwede mo na akong ibaba,” sabi ko, pilit na iniiwasan ang diretsong tingin sa kanya. Ramdam ko ang init ng katawan niya kahit may pagitan pa kami. Sobrang lapit, masyadong malapit para sa isang usapang dapat ay seryoso.“Anong sabi ko sayo bago kita iwan dito?” tanong niya.Napatingin ako s
Napailing ako at nagpatuloy sa pag-scroll, kahit ramdam ko na unti-unting bumibigat ang dibdib ko. May mga comments na puno ng concern, may ilan na sobra na sa assumptions, at may iba pang pilit hinuhulaan ang pinagdadaanan ko. Hindi ko maipaliwanag kung anong mas nangingibabaw. Pagod ba, inis, o lu
Honey Matagal din kaming nagkausap ni Carla. Sa una, halo-halo ang emosyon niya. Takot, galit, relief, pero sa bandang huli ay ramdam ko na unti-unti ring lumuwag ang kanyang paghinga sa kaalamang ligtas ako at malayo sa kapahamakan. Kahit sa boses lang, dama ko kung gaano kabigat ang iniwan sa kan
At ngayon, mas lalong dumami ang tanong kaysa sagot. “Nasa probinsya ako,” sagot ko, sinisikap panatilihing steady ang boses ko kahit sabog na ang isip ko. “Hindi ko pwedeng sabihin sa ngayon kung nasaan exactly, but I am planning on creating content out of this trip. Kaya doon nyo na lang malalama







