Hala ka, sino naman si Mommy? Naiintriga na ba kayo? See you sa next chapter!
Lander“Pwede namang kami na lang muna ang pumunta doon, Lander,” sabi ni Tito Maximus. Tinawagan daw siya ng hospital kung saan naka confine si Jerry Ponteres sa ngayon.Makalipas ang isang linggo matapos nilang sabihin na natagpuan na nag-aagaw buhay si Jerry ay bumalik nga ngayong umaga sila Tito
Hindi ako nakaimik sa sinabi niya. Parang kahit na sino namang babae ay hindi papayag ng ganon, so bakit ginawa iyon ni Melody?“Nandyan ka pa ba, pre?” tanong ni Yohan, nainip yata sa reaksyon ko.“Oo, pero bakit naman niya ginawa iyon?”“No one knows. But the thing is, bukod sa dalawang lalaking k
LanderSakto paghawak ko sa kanyang kamay ay biglang pumikit ulit si Cha. Mabilis kong pinindot ang emergency button sa nurses station at agad namang may dumating para itanong kung ano ang nangyari. Sinabi ko ang nakita ko at nagsabi ito na ipapatawag niya si Dr. Castro na hindi rin nagtagal ay duma
“Do you really agree with Channing?” tanong ko ulit at naghintay, at kagaya ng una ay naramdaman kong gumalaw ulit ang kamay niya. Agad kong inabot ang emergency button at saglit nga lang ay may pumasok an nurse.“She moved. She moved again and this time, twice.”“I’ll call Dr. Castro.” At nawala na
LanderSila Tito Maximus na nga ang nag-asikaso sa transfer ni Jerry katuwang ang mga alagad ng batas. Mas nagustuhan pa ni Officer Sarmiento ang naging desisyon namin dahil nga sa iisang lugar na lang ang kailangan nilang pagtuunan ng pansin.Kahit na ganun ay hindi ko pa rin mapigilan ang makaramd
“Salamat, hijo.”“Walang anuman po. At bukas pa po makakapunta si Mommy tita dahil may kailangan silang puntahan ni Dad na branch ng mall ngayon.”“Okay, balak ko sana silang hintayin ngayon bago kami umuwi.” Tugon ni Tita. “Siya nga pala, wala ka bang kailangan? Kung hindi makakarating si Lan Lan a
*** Flashback ***MidoriMaliit, masikip at mainit na kulungang hindi ko akalain na mapapasukan ko. Nasanay akong puro magagandang lugar lamang ang pinupuntahan ko kasama na ang mga magagarang gamit at kasuotan binili ko pa sa ibang bansa.Mabaho ang paligid dahil sa halo-halong pawis ng mga kasama
Midori“Midori Sato, laya ka na,” tumayo ako mula sa sulok na kinauupuan ko pa rin. Taon ang binilang bago nangyari ito at sa loob ng mga panahong iyon ay sinikap kong magpakabait kasabay ang pagtitiis sa mga pananakit ng mga hampaslupang kasama ko sa selda.Sa wakas ay makakaalis na ako sa impyerno
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.