Hala, kung ano ano ang naiisip ni Sarina.. Kailangang kumilos ni Maximus.
Sarina“Ma’am Sarina, okay lang po kayo?” Napatingin ako kay Manang Lisa na titig na titig sa akin. Katabi niya sila Ate Rocel at yaya Rowena na dating yaya ni Chase at ngayon ay karga si Chandler na pawang mga nakakunot ang mga noong titig na titig din sa akin.“Ha? Opo, okay lang po ako.” Ngumiti
Sarina“Ma’am Sarina, maupo ka na po at sabayan mo na sila sa pag-a-almusal at ako na ang bahalang maglagay ng mga kulang pa sa lamesa,” sabi ni Ate Rocel.“Oo nga naman, Ma’am kami na rin ang bahalang mag-ayos ng baon nila,” susog pa ni Manang Lisa.“Asawa ko, halika na at kumain ka na rin. Kapag n
SarinaNagpanggap akong walang nakita dahil ayaw kong i-entertain ang anumang pumapasok sa isipan ko. Lumabas ako ng bathroom dala dala ang damit na hinubad ni Maximus. Mabilis na dumako ang paningin ko sa kanya at kagaya ng bago ako pumasok ay hawak pa rin niya ang kanyang cellphone at may kung ano
Sarina“Let’s talk,” matigas ang pagkakasabi ni Maximus ng makalabas ako ng bathroom.“Wala ako sa mood makipag-usap.” Iyon lang at tinalikuran ko na siya pero pinigilan niya ako. Hinawakan niya ako sa aking kamay at tsaka iniharap sa kanya.“I want to know what’s going on, Sarina.” Sarina, iyon na
“Ha?” Tapos ay sinalat ko ang aking mukha. Although medyo nahihilo nga ako ay hindi naman pwedeng hayaan ko na lang ang mga anak ko. Hindi ko sinunod si manang Lisa at tinulungan ko na siyang maghanda ng almusal pati na rin ang pang baon ng mga bata na ilang saglit lang ay nagbababaan na.“Good morn
Maximus“Aw, shit!” ang ungol ko ng magising ako sabay ang dahan dahang pagmulat ng aking mga mata. Tumingin ako sa paligid at doon ko lang naalala na wala nga pala ako sa bahay. Tumingin ako sa aking wristwatch at nalaman kong alas sais y medya na pala.Bumangon ako tsaka hinawi ang kumot na tumata
Ngunit hindi ako magkaroon ng lakas ng loob na mangalabit dahil sa tuwing tatanungin ko siya kung kamusta ang araw niya ay lagi niyang sinasabi na okay lang. Okay lang kahit na nakakapagod. Pagod na siya, paano pa ako hihirit ng romansa gayong alam kong mapapagod lang siya ulit?Subsob na ako sa tra
MaximusHindi ko gusto ang nangyari at nagtatampo rin naman ako kay Sarina dahil sa naisip niya. Hinding hindi ko kailanman magagawang mambabae dahil siya lang ay sapat na. Sobra sobra pa nga. Pero bakit ganun? Bakit siya nakakaramdam ng ganun? Kailan pa siya nawalan ng tiwala sa akin? Iyon ba ang d
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.