Kailangan talaga ni Sarina na nasa tabi niya ang kanyang asawa kapag nalaman na niya ang lahat. Maraming salamat po sa patuloy na pagsubaybay at tumatanggap pa rin ako ng inyong votes kaya kung may extra gems po kayo ay baka naman...
MaximusNaging sobrang busy na ako matapos makalabas ng ospital si Sarina. Kahit na ayaw ko siyang iwanan ay pinabayaan ko siyang pumunta kay Dr. Miraez. Napag-alaman ko mula sa kanyang bodyguard ang pagbisita niya sa doktor at okay na s akin iyon dahil may kasama naman siyang alam kong magpoprotekt
MaximusNagpipigil ako ng galit, hindi ko alam kung tama bang sumama pa ako dahil mukhang ako pa ang magwawala dahil sa mga nalaman ko. Although pinangunahan na ako ni Dr. Miraez ng mga pwedeng mangyari at maramdaman ko ay hindi ko akalain na ganito pala kasakit makita ang asawa ko na nasasaktan. I
SarinaNahiklat ko ang nakatakip sa mukha ng lalaking kumukubabaw sa akin matapos kong tanungin kung sino siya at hindi pa rin siya sumagot. Hindi ako nakapagsalita ng makilala ko ito. Parang gumuho ang mundo ko ng makita ko ang nakangising mukha ni Jason. Hindi ako makapaniwala na ang lalaking mina
“Are you okay, Sarina?” Mukha ni Dr. Miraez ang nakita ko ng magmulat ako ng aking mga mata. Ramdam ko ang pamamasa ng aking pisngi at hindi ko namalayang umiyak na pala ako. Biglang lumapit sa akin si Maximus at niyakap ako ng mahigpit. Ramdam ko ang pag-aalala at awa niya para sa akin. Nanginginig
SarinaNaging magulo ang mga sumunod na araw. Dinakip ng mga pulis si Jason kaya naman nagkagulo sa isla ng Catanduanes. Ang nanay at tatay ko ay tinawagan ako at inalam kung ano ang nangyayari ngunit sinabi ko na tsaka ko na lang sasabihin. Pasalamat na lang ako at nakinig sila sa akin kaya naman h
Napatda ako sa aking kinatatayuan bago ako nilapitan ni Maximus at inakbayan. “As I already said, hindi pa makabubuti para sa asawa ko ang makausap kayo, Mr. and Mrs. Satudez.”“Rina!” bulalas ng ginang kaya naman tumingin ako sa aking likuran at nakita ang aking mga magulang.“Ikaw na nga talaga s
3 months laterSarina“Nasaan na ba kasi tayo, Maximus?” ang nagtatakang tanong ko. Nakapiring ang aking mga mata na inilagay ng aking asawa isang oras matapos umandar ang aming sasakyan ng umalis kami ng bahay.Naramdaman ko ang paghinto ng sasakyan tapos ay inalalayan na ako ng asawa ko na bumaba
SarinaHanggang ngayon ay para pa rin akong lumulutang sa alapaap gawa ng proposal ni Maximus. Alam ko sa sarili ko na isa lamang akong simpleng tao at kuntento na sa mga simpleng bagay. Mahirap lang ako at langit at lupa ang pagitan namin ng aking asawa. Ngunit ginawa niya ang lahat upang pagtagpui
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang
NoelleTumawag sa akin si Nat-Nat kanina. Mahinahon ang boses niya pero ramdam ko ang pag-aalala sa bawat salita. Humihiling siya na kung maaari ay iurong ko raw ang kasong isinampa ni Chanden kay Tito Vergel. Nakausap daw niya ang ama, at ito mismo ang nakiusap sa kanya na makiusap sa akin.Si Tito
Chanden“Sir, Mr. Vergel Trinidad and his daughters, Chessa and Nat-Nat, want to speak with you.”Napatingala ako mula sa mga dokumentong binabasa at agad na tumama ang paningin ko kay Nelson, ang aking assistant na nakatayo sa may pintuan. Mabilis akong napakunot-noo. Trinidad? Ang pamilya ng tiyuh
Mature ContentThird PersonNaisip ni Letty na kailangan muna niyang magtiis. Kahit pa unti-unti na siyang kinakain ng selos at sakit, pinilit niyang ituon ang isip sa plano na kailangan muna niyang maghintay ng tamang tiyempo. Sa ngayon, ang mahalaga ay makaisip siya ng paraan upang tuluyang mabura
Third Person“Bakit? Paanong nangyari?” mariing tanong ni Brando sa kausap sa kabilang linya. Mabilis at sunod-sunod ang ulat na ibinigay sa kanya, at habang nakikinig, unti-unting humigpit ang hawak ng lalaki sa cellphone. Halata sa kanyang mukha ang pagkabigla na agad sinundan ng matinding galit.