Sarina“Bakit nandito ka? Akala ko ay lumayas ka na?” Galit na sabi ng lola ni Maximus. Mainit ang ulo ko at hangga’t maaari ay gusto kong pagpasensyahan siya. Pero sa tagpong nadatnan ko ay mukhang malabong mangyari iyon kung hindi siya titigil.“La, asawa ko ho si Sarina.” Tumaas ang kilay ko dahi
Maximus“Hello,” ang sagot ko sa tawag ni Aries,“Nakita ko po si Ma’am Sarina,”“Sundan mo and huwag mong hayaang mawala siya sa paningin mo. I want to know kung saan siya puppunta.”“Okay po, sir,” tapos ay in-end ko na ang call at hinarap ang lola ko pati na rin si Midori. Sobrang galit ang narar
Lumipas pa ang mahigit isang oras ay tumawag na naman sa akin si Aries, “Where is she? Umuwi ba ng condo?”“Hindi po sir, nag hotel po siya.”“Where?”“Sa Luxuria po.”“Okay, you can get back to work at ako na ang magdi-discharge sa sarili ko.” Tapos naming mag-usap ay tinawagan ko si Jerold at nagp
SarinaNapakasarap sa pakiramdam at para akong pinaghehele. Hindi ko alam kung dahil ba sa lakas ng aircon kaya parang napakagaan ng aking pakiramdam. Dahan dahan kong iminulat ang aking mga mata bago pupungas pungas na sinino ang nasa aking tabi na nakatingin pa sa akin.Kinusot ko pa para lang mat
Nagulat ako sa sinabi niya at sasagot pa sana ako pero sinakop na ng bibig niya ang aking bibig din. Naramdaman ko ang pagsipsip niya sa aking mga labi na paborito niya yatang gawin dahil minsan man ay hindi siya nagpalyang hindi gawin iyon.Hawak hawak niya ako sa aking pisngi kaya naman hindi ko m
Sarina“Why stay in this room when you can get better?” tanong ni Maximus. Kakatapos lang naming kumain at aaminin kong marami ang nakain ko kaya pasalamat ako dahil marami rin ang in-order ng asawa ko. Wala akong kamalay malay eh gutom na pala ako. “Wala akong pera,” sagot ko naman habang patuloy
“Sinong tinatawag mo?” tanong ko sa kanya.“May iba pa ba akong asawa?” tanong din niya. Hindi nga ako tinawag ng kung anong endearment napaka possessive naman ng ipinalit. Hindi na ako sumagot at huminga na lang ako ng malalim bago ako lumapit sa kanya.“Dati mo naman tong nagagawa ng sarili mo eh,
Sarina“Sana naman ho nay ay nagsabi muna kayo bago kayo nag desisyon lumuwas.” Sabi ko ng sunduin ko sila sa Cubao. “Kakagaling ko lang doon eh na miss nyo na ho ako agad,” dagdag ko pa.“Hay naku anak, ikaw pa eh alam ko namang babawalan mo kaming gawin ito. Mabuti na rin yung surprise para wala k
NoelleMakalipas ang ilang araw, halos buo na ang foundation ng ITech Dev. Co.Ngayon, abala kami sa pagpili ng mga magiging team members na magiging susi para sa unang hakbang ng kumpanya.Nasa conference room kami. Nakalatag sa harap ang ilang folders: mga résumés, mga profiles ng mga aplikante. T
NoelleIsang buwan na mula nang simulan namin ang preparasyon para sa bagong business na itatayo.ITech Dev. Co. ang pangalan. Isa itong IT services at IT solution company.Napangiti ako habang binabanggit ang pangalan. Ang hirap paniwalaan na isa na namang pangarap ang unti-unti naming binubuo ngay
Chanden“Dad, Mom,” sabi ko habang magkahawak kami ng kamay ni Noelle at unti-unting lumapit sa kanila. Humalik ang aking asawa sa pisngi ni Mommy at magalang na nagmano sa kamay ni Daddy. Kita sa mukha nila ang saya sa aming pagdating.Kagagaling lang namin sa ospital para sa buwanang check-up ni N
NoelleHindi ko maipaliwanag, pero ramdam ko na may hindi tama. May something talaga sa asawa ko.Oo, sweet pa rin siya. Maalaga. Laging nasa tabi ko lalo na kung nasa bahay lang kami. Wala siyang pinapakitang pagbabago. Kapag tinitingnan niya ako, punong-puno pa rin ng pagmamahal ang mga mata niya.
ChandenAraw ng Miyerkules nang tumawag si Kuya Lualhati. Ang sabi niya’y pupunta raw siya sa aking opisina. Hindi ko alam kung anong klaseng usapan ang dadalhin niya, pero pakiramdam ko pa lang ay mabigat na. Kaya heto kami ngayon at magkaharap, tahimik sa loob ng aking opisina, ang tanging ingay a
Chanden“Anong problema, Kuya?” tanong ni Chansen, kita sa mukha niya ang pag-aalala matapos mapansin ang bigla kong pananahimik.“I’ll just check something,” maikli kong sagot habang binubuksan ang aking email sa phone. Ramdam kong nakatutok sa akin ang mga mata nila, lalo na ang kay Noelle na tila
ChandenKita ko ang kakaibang liwanag sa mukha ni Noelle nang sabihin ko sa kanya ang naging desisyon ko tungkol sa hinihiling ng kanyang tiyuhin at buong pamilya. Napalunok siya at tumango, tila ba nawala ang bigat ng balikat niya sa ginhawa, sabay kindat sa akin na parang nagsasabing, "Salamat, Do
Noelle“Sigurado ka ba talaga?” tanong kong may halong pagtataka at kaba.“Mukha ba akong hindi sigurado?” balik niyang tanong habang nakangiti, tila ba natutuwa pa sa reaksyon ko.“Dovey naman eh…” Umiling na lang ako habang napatawa siya ng malakas. Sunod ay isang banayad ngunit masuyong halik ang
Tama siya. Hindi ako kailanman pinabayaan ni Chanden. Mula nang naging kami, palagi siyang nariyan, parang aninong hindi ako iniiwan. Lalo na ngayon, na buntis ako ay mas lalo siyang naging protective. Ramdam ko ang takot niya na baka may mangyaring masama sa amin ng anak namin.Nami-miss ko na ang