Hello, loves. Malcolm and Magenta's daughter Ruby Rose also has a story. It is published under the title "BEGGING FOR YOUR LOVE", you can find it in my profile, or you can just search it. Begging For Your Love is a story of unrequited love, marriage, baby, family, betrayal, and redemption. Follow Ruby Rose's journey of making him fall in love with her.
"PACK YOUR things and leave." Sandaling tumigil ang mundo ni Magenta, pakiramdam din niya'y sandaling hindi gumana ang kanyang utak dahil hindi agad maproseso sa isipan ang sinabi nito. Biglang bumigat ang kanyang dibdib at kumabog sa matinding kaba. "M-Mal..." she called him and chuckled nervously. "May problema ba?" Walang sagot mula rito at nanatiling nakatitig sa kanyang mukha ang malalamig nitong mga mata. "K-Kararating mo lang ba? Nagugutom ka ba? Nagluto ako kanina, ipaghahanda kita ng makakain." Nanginginig ang mga kamay na lumakad siya patungo sa pinto upang sana'y bumaba at gawin ang sinabi rito. Subalit pinigilan siya nito sa braso at walang ingat na hinarap dito. "Pack your things, Magenta," he said in a flat but firm tone. "P-Pero bakit?" Magenta unconsciously held his arm with her trembling hands. She wasn't even aware that fear and pain were shown on her face for Malcolm's eyes. "M-May pro
KAAGAD na pinagpag ni Magenta ang namuong luha sa kanyang mga mata. Hindi niya gustong umiyak ulit, ang akala niya'y naubos na ang mga luha kagabi ngunit nagkamali siya. Habang nakatingin sa inang nakahiga sa hospital bed nito ay gusto niyang umatungal kagaya ng karaniwan na'y ginagawa niya tuwing gabi sa tuwing siya ay nag-iisa.Hinawakan niya ang kamay nito at napakagat-labi nang kumislot ito. Kahit natutulog ay ramdam pa rin ng ina ang sakit sa kanyang mga hawak.Isang buwan na ang nakakaraan nang ma-diagnose ang kanyang ina ng bone cancer at nasa late stage na. Isang gabi ay nakita niya itong namimilipit sa sakit, matagal na pala nitong nararamdaman iyon ngunit hindi sinasabi sa kanya. Nang sabihin nga ng doctor ang resulta ng pag-e-eksamin nito ay hindi agad rumehistro sa kanyang isipan ang mga salitang iyon, nang sa wakas ay maunawaan niya ang salitang cancer ay nasigawan niya ang doctor sa pag-aakalang nagkamali lang ito.Buong araw siyang umiyak noon subalit pinilit niyang magp
"ANG MAMA MO."Dumagundong sa kaba ang kanyang dibdib dahil sa sinabi ng bantay ng pasyente na kasama ng kanyang ina sa public ward nang makasalubong niya ito pagka-apak na pagkaapak niya pa lang sa may lobby. Napabilis ang kanyang paglalakad hanggang sa maging takbo na iyon."Mama!" bulalas niya nang makita ang ina na namimilipit sa sakit. May isang doktor at isang nurse ang nakatunghay rito. Bakit hindi sila gumagawa ng paraan upang maibsan ang sakit na nararamdaman ng kanyang ina?Tila may isang kamay na kumuyumos sa kanyang dibdib habang nakatangin sa nag-iisang pamilyang meron siya. Hindi niya malaman kung saan ito hahawakan kaya nanatili siyang nakatunghay rito habang nakatakip ang kamay sa bibig upang pigilan ang iyak. Nagtaas ito ng tingin sa kanya at nagsalubong ang kanilang mga mata, ngumiti ito sa kanya na nagmukhang ngiwi dahil sa pamimilipit.Noong una ay hindi ganoon kalala ang sakit na pinagdadaanan ni Carol tuwing sinusumpong. Ngunit sabi
Pumasok siya sa isang karenderya upang lamnan ang kanyang kumakalam na sikmura. Pagkatapos ay nagpalakad-lakad ng walang tiyak na direksiyon upang magtanggal ang stress sa katawan.Nakatingin siya sa daan kaya hindi niya nakita ang isang taong palabas ng isang first class na restaurant. Bumangga siya rito kaya napahawak siya sa kanyag noo na tumama sa braso nito at humingi ng paumanhin. Wala naman itong sinabi at nagpatuloy sa paglakad habang may kausap sa telepono. Ni hindi man lang siya nito tinapunan ng tingin at nagtuloy-tuloy sa paglakad, likod na lang nito ang nakikita niya.Parang may sariling isip ang kanyang mga paa na natigil sa paglalakad at napako ang mga mata sa likuran nito. Malapad ang likod nito na humuhulma sa three-piece suit na suot. His thighs were emphasized with the pants he's wearing. Makintab na makintab ang kanyang sapatos na pati alikabok ay mahihiyang dumapo.Napasinghap si Magenta nang makita an
Sandaling nagkasalubong ang kanilang mga mata ngunit wala siyang nakitang rekognasyon sa mukha niya. Or perhaps he remembered her but he doesn't want to make a big deal out of it.Nakasunod pa rin ang mga mata ni Magenta rito nang hindi kumukurap hanggang sa makaupo ito sa upuang nasa kaliwa niya at binuklat ang folder na naroon na sa lamesa na inilagay ni Suzette kanina bago lumabas. She still couldn't believe it. He was Mr. Peters! Ang inaasahan niya ay mas matanda rito, iyong mataba, hindi kaguwapuhan at kulubot ang balat. DOM kumbaga.Ngunit itong nasa harapan niya ay malayong-malayo sa kanyang inaasahan. Bagaman ay hindi ngumingiti ay maganda ang istraktura ng kanyang mukha. He seemed like he was carved by the gods with the most expensive stones there were. His nose was prominent and pointy, his lips were full and exuded sensuality
NAMAMAWIS ang kanyang mga kamay sa kaba habang nakatingin sa pinto ng malaking bahay na nasa kanyang harapan.Dumadagundong ang dibdib na halos magpabingi sa kanya at pilit niyang pinipigilan ang kanyang mga paa na tumakbo paalis. Ilang araw niya nang pinaghahandaan iyon ngunit ang kaba sa kanyang dibdib ay hindi niya makompara sa anumang bagay.Kaya mo 'yan, Magenta!aniya sa sarili upang madagdagan ang lakas ng loob na kumatok sa pinto, ngunit bago pa lumapat ang kanyang kamay roon ay bigla iyong bumukas at sumalubong sa kanyang mga mata ang isang malapad na dibdib na pinamumugaran ng mga mumunting balahibo.Wala sa loob na lumapat ang kanyang mga mata sa tiyan nito at napalunok. May mga balahibo ito na nakakonekto sa pusod pababa... at pababa pa.
NAALIMPUNGATAN siya nang makaramdam nang panlalamig. Hinila niya ang kumot na nakatabing sa kanyang katawan hanggang sa kayang leeg at isinubsob ang mukha sa unan. Nang malanghap ang amoy roon ay bigla niyang minulat ang mga mata at nanlaki nang mapagtanto kung nasaan siya.Mula sa pagkakadapa ay sinubukan niyang tumihaya para lang mapasinghap at mapangiwi nang sumigid ang kirot sa iba't ibang bahagi ng kanyang katawan. Nakipagtitigan siya sa kisame at sandaling natulala, binabalikan sa isipan ang nangyari kagabi.Ipinikit ni Magenta ang mga mata dahil humahapdi iyon at namuo ang luha sa mga gilid. She wanted to cry not just because she sold herself but also because she felt dirty with the way he treated her. He made her felt that she doesn't deserve to be respected. She had this fantasy that she will lose her innocence with the man who owned her heart. They were inside this beautiful room, he will take her on top of the soft bed, gently as if she was fragile, and then
KASABAY nang pagbukas ng kanyang mga mata ay ang pagbukas ng pinto ng silid na tinulugan niya. Parang may bumara sa daluyan ng hangin sa katawan ni Magenta nang pumasok si Mr. Peters.Gusto niyang mag-iwas ng tingin nang magsalubong ang mga mata nila ngunit hindi niya magawa. Tila mga magnet ang mga malalamig at matitiim kung tumingin na mga mata nito at hinihila siya. Napahigpit tuloy ang kapit niya sa kumot na nakatabing sa kanyang katawan dahil sa tensiyon.Lumakad ito papalapit sa kanyang direksiyon habang nanatiling nakasunod ang mga mata niya rito. Inilapag nito ang dalang mangkok sa side table pagkatapos ay tumingin ulit sa kanya kaya nagkasalubong muli ang kanilang mga mata. Doon siya biglang natauhan habang nakatingala rito.Bumangon si Magenta mula sa pagkakahiga kasabay nang
NAGISING SI Magenta nang maramdaman ang brasong yumakap sa kanyang katawan."Hmm..." she moaned softly when he gave her shoulder light kisses. "Merry Christmas," he whispered to her ear tenderly. Tumihaya ng higa si Magenta at ikurap-kurap ang namimigat pa niyang mga mata. Kapagkuwan ay banayad siyang ngumiti nang luminaw ang kanyang paningin at makita si Malcolm na nakatingin sa kanya. Tumaas ang kanyang kamay patungo sa ulo nito at masuyong hinaplos ang buhok ni Malcolm patungo sa pisngi nito habang nanatiling magkahugpong ang kanilang mga mata. Her heart was beating too fast, Malcolm was staring at her with too much affection in his eyes. Hanggang ngayon ay hindi pa rin siya masanay-sanay, there were still butterflies fluttering inside her tummy, her veins were racing, her senses were in haywire every time Malcolm was with her."Merry Christmas, Mal," she said while caressing his lips. Napatingin siya sa mga labi nito, she wanted to feel its softness. At hindi siya nabigo dahil
"I never had an ideal family. My mother was a typical mother, she loves her children among anything else, but I had a sorry excuse for a father... Marcus."I grew up witnessing him hurting my mother, but I couldn't do anything to stop him. Marcus was insecure, he was proud, arrogant, and he was always paranoid. He was raised by a single mother, a worker at my grandfather's company on my mother's side. Marcus' mother was ambitious, she wanted to marry her son to a wealthy family. He forced Marcus to woo my mother, Marcus did everything to have her, he became obsessive in the process. Years after they got married, Marcus' obsession with her had gotten out of hand. He would suspect every guy that got close to my mother. Particularly Dominic, who had a history with my mother. "Marcus was jealous of Dominic. My grandfather adored Dom than him, Dom was smarter, Dom was more talented. When my grandfather died, Marcus felt victorious when he was finally appointed CEO of the company. And becau
"Sit down, Malcolm," utos ni Gail nang akmang tatayo ang binata. She sighed deeply and looked at her nephew sympathetically. "I was with Marcus with his last minutes, Mal. He wanted me to deliver a message to you."Malcolm groaned in disapproval, he didn't want to hear it. "He had Alzheimer's! What message could he possibly want you to tell me when he couldn't remember me! When he couldn't remember what he did to my mother! To my whole family! I loathe him, Gail! He should have suffered in his last moment because of the crime he had committed to my family, but he couldn't remember a thing! He couldn't remember!" Malcolm burst. His voice raised in anger.Umiling si Gail nang marinig ang outburst ng pamangkin. Naiintindihan niya kung bakit ito nagagalit sa pagka-alala sa ama, ngunit kailangan niyang sabihin ang mga salitang gustong iparating ni Marcus dito. "No, Mal. He remembered. Marcus hadn't completely forgotten everything he did, there
TUMIHAYA NG HIGA si Malcolm nang maalimpungatan. Hindi niya agad napansin na nasa dulo na siya ng kama kaya nahulog siya sa sahig. "Shit!" he muttered an oath crispily as he felt the pain in his back, but it was nothing compare to the throbbing of his head. Sumandig siya sa kama at mariing napapikit habang pinapahupa ang pananakit ng kanyang ulo dahil sa hangover. Nang ituwid niya ang mga binti at may matamaang kung anong bagay ay nagmulat siya ng mga mata subalit matindi pa rin ang pagkakunot ng noo at pagtatagis ng mga bagang. The hangover was hellish. Sinipa niya ang bote ng alak na wala nang laman at agad na gumulong patungo sa mga iba pa. He groaned, seeing how many empty bottles were on the floor, they were evidence that he had drunk last night to oblivion. Pinilit niyang tumayo para lang muling mapasalampak ng higa ng pahalang sa kanyang kama. His body was too heavy to move, at ang ulo niya ay para bang minamartilyo. That was the wo
Inabot ni Suzette ang kamay ni Magenta at pinisil ang palad nito. Alam niya ang gusto nitong sabihin kahit na hindi nito naituloy iyon. Some feelings were just too strong to let go anNatatd forget."I know I am in no position to give you advice, after all, I am the reason why this is happening... No, Jen," mabilis na pigil ni Suzette kay Magenta na akmang kukuntrahin naman ang kanyang sinabi kasabay ng kanyang pag-iling. "We can't deny the fact that I played a big role in everything that had happened and happening right now. The moment I met you, I felt that you were all that Malcolm needed. And I wasn't wrong, you changed him, Jen, you changed everything in his life. You might not believe this, but I saw Malcolm smile genuinely for the first time since the day I met him again. He was inside his office then, holding a photograph while smiling, and later I found out that it was your fake wedding picture. He had kept one in his wallet. And when you left, the
SHE CAN REMEMBER. She can remember everything now after hearing Rebecca's story, who does not know that she had temporary amnesia.From curling on top of Malcolm's bed while pulling her hair to lessen the throbbing of her head because of her memories that came back in a flash of lightning, she stopped from squirming and smiled weakly at Rose when she noticed her near the door frame. Rose was looking at her with confusion."C-come here..." she said weakly and urged her daughter to come closer.When Rose climbed on top of the bed, she embraced her tightly as her tears started to flow like waters that escaped a dam. Rose tried to struggle free, but Magenta did not let her. She doesn't want her daughter to see how messed up she is.God, how could she forget her? They've been separated for almost a week, Rose must have been devastated during those times that she was not there with her side. How dare Malcolm do that to her? To them!
"What happened to her?"He looked at her lazily, masking the emotions that his face emitted. "You already know. I never told you anytime about it, but you made me do it.""I wish I could remember."Marahas ang buntung-hininga ni Malcolm sa narinig. "You will hate me if you do.""I can't understand. Nag-away ba tayo? Naghiwalay? But should I hate you? Bakit hindi mo agad ipinaalam sa akin ang tungkol kay Rose? Did you... did you hurt me?"Bago nag-iwas ng tingin si Malcolm ay nakita ni Magenta ang guilt sa mga mata nito. Does that mean the answers to all her questions were yes? Kung naghiwalay nga sila at nagkasakitan, bakit naroon siya ngayon? Does that mean he wanted her back? At siya, anong nararamdaman niya?Mababaliw siya sa pag-iisip. Hindi rin niya mapagkakatiwalaan ang kasalukuyang damdamin para rito dahil wala siyang maalala sa nakaraan. Yes, she wanted to be with Malcolm, it felt good when she was with him like she was finally
"I don't approve of your scheme, Mr. Peters. But I can't never stop you, can I?" she asked as serious as it sound. "You always do want you want even if that means hurting other people. Can you see her?"Malcolm remained expressionless even when Suzette faced the child to his direction. Her big, innocent and misty eyes were staring at her as if any moment she would fell into tears."She's innocent about what's happening around her. Pero siya ang naiipit sa inyo ni Magenta, look at her and tell me you don't feel anything at all," Suzette demanded. Punong-puno na siya sa pinsan niya. Wala siyang pakialam ngayon kung nasasaktan ito sa mga pinagsasabi niya, he deserved to hear the truth from her. "Her mother's missing, and her father disowned her. Even after before she was born, her father wanted her gone—""Shut up!" he hissed. His teeth gnashing in anger. Nagagalit siya dahil naapektuhan siya ng sinasabi nito. The guilt was crepting inside him, but he w
MULA SA pagkakaupo sa ibabaw ng kama ay mabilis siyang napatayo nang magulat nang marinig ang tunog ng sasakyan mula sa labas ng bahay. Nagmamadaling isinarado niya ang drawer ng side table at lumabas sa kinaroonang silid, pagkatapos ay isinarado ang pinto.She walked towards the front door while tucking her hairs behind her ears to look presentable. Her chest was thumping too fast, dahil iyon sa pinagsamang kaba at pagkasabik na makita ang taong sakay ng kotseng tumigil sa labas ng bahay at marahil ay maayos nang nakaparada sa bakuran.Bahagya siyang napaatras nang itulak nito pabukas ang pinto. Agad niyang nalanghap ang alak mula rito, namumula rin ang mukha't leeg nito at halatang nakainom.Sandali lang siya nitong tinapunan ng tingin at lumakad patungo sa direksiyon ng mahabang sofa. Isinarado niya ang pinto at nilapitan ito. Napalunok siya habang nakatingin sa mukha ni Malcolm. Nakaupo ito sa sofa habang nakalagay sa