Share

Chapter 7

Author: Aila tan
last update Huling Na-update: 2024-02-04 19:00:58

halos maalog ang utak ko sa bilis ng pag lingon ko nang magulat ako sa pagtikhim ng estrangherong lalaki.

What's this estranged man doing here?

Agad kong pinahid ang mga luha ko kahit na hindi ko alam kung mahahalata ba niyang luha iyon gayong nasa tubig naman ako.

"Anong ginagawa mo rito?Are you spying on me?!" Mataray na tanong ko nang kalmahin ko ang sarili ko.

Inilublob ko ng mas malalim ang sarili ko hanggang sa ulo ko nalang ang litaw sa tubig... Para naman hindi niya makitang wala ako halos saplot sa katawan.

Mahirap na lalo't hindi ko siya ganun kakilala.

"Hmm... ofcourse not! I just wanted to apologize about earlier,is it a bad time?" he said in a calm tone.

para siyang maamong tupa na wala ni bakas ng magaspang na pag uugali na ipinakita niya kanina at nang nagdaang araw!

Kaya naman pala niyang maging mahinahon pero bakit siya sumigaw kanina?

kaya naman pala niyang maging magalang pero bakit kailangan pa niyang maging bastos?!

"You think?" Mataray na balik ko sa kanya habang nakataas ang kilay, "turn around," utos ko na ikinakunot ng noo niya niya.

"Why?" Nagtatakang tanong niya na mas ikinairap ko pa.

wala talagang common sense!

"Well kasi pumunta ka rito at inistorbo ako habang naliligo ako so I'm basically naked... Turn around so I can get my clothes," sagot ko sabay turo ng damit kong nakasampay sa sanga ng puno.

Sinundan naman niya ng tingin ang daliri ko kaya napatango nalang siya nang marealize ang ibig kong sabihin.

"Oh right," usal niya at agad din namang tumalikod siya kaya dali dali akong umahon sa tubig at nagtungo sa kinalalagyan ng damit ko sabay dali dali akong nag bihis.

"You better not be peaking!!" babala ko sa kanya habang isinusuot ko ang damit ko.

"I'm not and I don't need to... Marami na akong nakitang ganyan kanya wag kang mag alala, tsaka kahit may damit ka madali namang hulaan ang sukat niyan dahil hindi naman kalakihan," sagot niya na nag pasamid sa akin.

Dinig ko ang mahinang pag tawa niya at kahit nakatalikod siya ay alam kong nakangisi siya.

Ang gunggong nato! Hindi lang walang hiya! arogante at bastos pa!

Ano raw? Hindi kalakihan?!

"You pervert!" Akusa ko sa kanya sabay bato sa kanya ng maliit na batong nakuha ko sa kinatatayuan ko.

Ilang araw palang siya rito pero tinignan niya na agad ang dibdib ko at inistima ang sukat?!

Akalain mong hindi lang pala walang utang na loob ang taong ito! Manyak rin pala!

"OW! I'm just joking," d***g niya habang hinihimas ang batok niyang tinamaan ng bato.

Pakiramdam ko ay nanginit ang pisngi ko at hindi ko alam kung dahil sa pagkapahiya o dahil sa inis sa kanya!

"Wow! Hindi naman ako nainform na close pala tayo para mag joke ka ng ganyan and infact I didn't know that someone who's ungrateful like you is capable of making a joke," nakapamaywang na sabi ko sa kanya habang nanlalaki ang mata sa pagtataray.

May kung anong malungkot na ekspresyon ang dumaan sa mga mata niya at napawi ang ngisi niya kanina pero hindi siya nag salita kaya sinamantala ko iyon para tanungin ang pakay niya.

"So ano ngang kailangan mo at inistorbo mo ang pag langoy ko? Hindi ka naman siguro pumunta rito para lang silipan ang hindi kalakihang hinarap ko hindi ba?" Sarkastikong tanong ko kaya mapakamot nalang siya sa ulo niya.

Napangiwi nalang siya at halatang napapahiya ng kaunti dahil napapakamot siya sa batok niya.

By now he must have realize already that he shouldn't have made that joke.

Hindi naman kami close at tsaka oo nga't hindi to kalakihan pero hindi din naman to maliit!

Bigla tuloy akong naconscious sa sarili ko!

"Ah," he cleared his throat and look at my eyes directly which gives me chill.

Why the he'll does he have to look at me like that?!

Hindi naman nasama ang tingin na iyon pero nangilabot ako ng gusto!

His eyes... There's something in it I can't explain but I just shrugged it off.

"I'm sorry for the way I acted earlier... And the other day, I didn't mean to be rude, it's just that..." Nabitin siya sa pag hingi niya ng paumanhin dahil hindi niya magawang ituloy ang gusto niyang sabihin.

Para bang nag aalangan siyang sabihin ang nasasaisip niya dahilan kung bakit siya nag kakaganun.

"It's just what? You're just a jerk?" Balik ko sa kanya kasabay ng pag ismid.

"Yeah... Siguro nga tama ka, pero marami lang kasing nangyari," pag papaliwanag niya pero hindi pa rin ako kumbinsido.

Alam ko naman na maraming nangyari sa kanya kahit hindi niya sabihin... kita ko naman iyon sa kalagayan niya nang dumating siya rito!

But whatever it is that happened to him, it's not an excuse for him to be rude.

"And what it is exactly that happened to you that made you a total jackass?" Tanong ko pero mabilis kong itinaas ang kamay ko para pigilan siyang sagutin iyon, "ah! Never mind, wag ka nang sumagot, dahil kahit ano mang dahilan mo hindi nun pwedeng ijustify ang pagiging bastos ng ugali mo, Wala na akong pakialam sa dahilan mo,basta bilisan mo nalang ang magpagaling nang makaalis ka na rito! nakakaabala kana kasi!" pag kasabi nun sa kanya ay agad ko na rin siyang tinalikuran.

I know I should atleast give him a chance to explain himself but I was offended.

Mahirap para sa akin ang tulungan siya pero ginagawa ko pa rin... Kahit na masakit sakin ang maalala ang nangyari kay enzo ay pumayag pa rin akong tulungan siya.

Marami rin naman akong pinagdaanan kaya hindi niya pwedeng idahilan iyon sa akin para makalusot sa kagaspangan ng ugali niya!

Siguro nga napaka babaw ng rason ko pero anong magagawa ko kung sa tuwing makakakita ako ng mga bagay na may kinalaman sa baril ay nawawala ako sa sarili ko.

Anong magagawa ko kung sa tuwing makakakita ako ng dugo ay si enzo agad ang maalala ko?ang katawan niyang walang buhay?

Mababaw lang siguro yun para sa iba but that night changed everything!

I change my life in a way you could never imagine!

It turns my life upside down and I don't know how to bring it all back to the way it was!

That night still hunts me so I'm sorry if I'm being a bitch.

Sorry kung hindi ko siya kayang bigyan ng pag kakataong mag paliwanag.

Ang mapaglarong gabing iyon ay nag dulot sa akin ng sobrang takot dahilan para mawalan ako ng gana sa mga tao... Mawalan ako ng kakayahang mag tiwala sa lahat.

Alam kong hindi lahat ng tao ay kagaya ng mga pumatay kaya enzo pero mahirap na... mahirap na mag tiwala dahil kahit pinakamalalapit sayo ay kaya kang biguin!

Dinig kong mag sasalita pa sana siya pero hindi na iyon natuloy nang talikuran ko siya.

Wala akong panahon na makinig sa mga lame excuses niya...at isa pa nilalamig na rin ako!

Mabilis na nag lakad ako pabalik sa loob ng bahay para makapag bihis ako.

Akala ko Pa naman ay magagawa kong makapagrelax ngayon pero dahil sa mokong na iyon ay nasira nanaman ang mood ko!

Malalim na buntong hininga muna ang pinakawalan ko bago ko binuksan ang cabinet ko at kumuha ng damit doon.

Isang manipis na sando at panjama lamang ang napag pasyahan kong suoutin pagkatapos ay lumabas na rin ako ng silid.

Narinig kong nag tawag si mang Nolan kaya naman nag tungo na rin ako sa kusina habang tinutuyo ko ng tuwalya ang buhok ko.

"Oh kung tapos kana sa ginagawa mo ay umupo kana at kumain na habang mainit pa itong sabaw na ginawa ko," nakangiting sabi ni mang Nolan sabay lapag ng mangkok na may sabaw sa mesa.

Napataas naman ang kilay ko nang makita kong nakatingin sa akin ang lalaki na nakaupo na ngayon sa hapag kainan.

Hindi siya nag salita at nag iwas lang ng tingin kaya naman naupo nalang din ako pag katapos kong ibalot ang buhok ko sa tuwalya.

Malalim akong huminga habang sinasamyo ang mabangong singaw ng sabaw na inihain sa akin ni mang Nolan.

Perfect ito lalo na sa ganitong malamig na panahon!

Nang matapos na ni mang Nolan ang pag hahain ay nag simula na rin kaming kumain.

Naging tahimik ang buong panahon ng pagkain namin at tanging palitan lang ng tingin ni mang Nolan at nang lalaki ang umaagaw ng pansin ko.

Panay ang sulyap nila sa akin at sa isa't isa na tila ba may gusto silang sabihin pero walang gustong mag salita.

"What is it?!" Yamot na pag basag ko sa katamikan.

Sabay silang gulat na napatingin sa akin ng ibagsak ko ang kubyertos sa mesa.

"Nadidistract ako sa pag papalitan ninyong dalawa ng tingin kaya kung may gusto kayong sabihin ay sabihin na ninyo!" Maawtoridad na utos ko sa kanila habang pinipigil ang pag kainis.

Halatang kinabahan naman silang dalawa sa inasal ko kaya napatuwid sila ng upo.

"Ah may gusto raw kasing sabihin itong si Seb," sa wakas ay sabi ni mang Nolan sabay siko sa lalaki sa tabi niya.

"Seb?" Taas kilay na pag uulit ko.

who the f is Seb?

"Uhmm that's me..." Sagot naman ng lalaki na naiilang na itinaas ng bahagya ang kamay niya na tila ba isang estudyante na sasagot sa guro.

"Your name is seb?" Kunot noo na tanong ko ulit at mabilis naman siyang tumango.

"Yeah," napairap ako nang sumagot siya.

"Ugh, lame! What kind of name is seb anyway? You know what never mind, I'm tired kaya matutulog na ako," malamig na sabi ko sa kanila sabay tayo.

Nag lakad na sana ako palayo sa kanila nang mag salita ulit ang lalaking nag ngangalang seb daw.

"May gusto sana akong sabihin sayo, pwede ka bang makausap?" Tanong niya habang nag lalakad ako pabalik sa kwarto ko.

"I said i'm tired kaya kung gusto mo nang umalis eh di umalis ka nalang, hindi mo na kailangan mag paalam," sambit ko sa kanya sabay hikab.

Well hindi naman niya sinabing aalis na siya pero dahil kating kati naman siyang umalis nang nakaraang araw I assume na yun ang gusto niyang sabihin and he's more than welcome to do so!

wala naman may pake kung umalis siya o hindi!

kung mas maaga siya aalis eh di mas maaga rin akong makakabalik na lunurin sa lungkot ang sarili ko nang walang istorbo!

"Actually I-" nag sasalita pa sana siya pero hindi ko na iyon narinig dahil mabilis kong isinara ang pinto ng kwarto ko at ibinagsak ang katawan ko sa malambot na higaan.

Mga Comments (1)
goodnovel comment avatar
Elizabeth Cabanilla
thank you more please
Tignan lahat ng Komento

Kaugnay na kabanata

  • Coincidentally Fated   Chapter 8

    "EZRAHHHH!!! E!! EZRAH!!!" gulat na naibaba ko ang paa kong nakapatong sa center table at agad na napatayo nang makarinig ako ng malakas na tinig na isinisigaw ang pangalan ko.Abala ako sa pag gagantsilyo para magpalipas ng mag hapon pero nasira ang ginagawa ko dahil sa gulat! I admit, I'm a little jumpy this past few months... Pakiramdam ko kasi ay laging may mga taong handang manakit sa akin kaya palagi nalang akong magugulatin at alerto. kaunting kaluskos lang ay napapabalikwas na agad ako para tignan iyon. Agad na inilapag ko ang ginagantsilyo ko sa mesa para sumilip sa labas ng bintana.Hinawi ko ang kurtinang nakalagay doon para makita ko kung sino ang taong tumawag sakin at nakahinga ako ng maluwag nang makita na ang madaldal na anak lang pala iyon ni mang Nolan...Nora. "Hoy loka pag buksan mo ako!" Utos niya sa akin na akala mo ay siya ang may ari ng bahay tsaka namaywang pa sa tapat ng bintana kung saan ako nakasilip kaya naman mabilis kong isinara iyon para magtungo sa p

    Huling Na-update : 2024-02-05
  • Coincidentally Fated   Chapter 9

    "Ikaw nalang kaya," bulalas niya mula sa likuran ko dahilan para mapahinto ako sa paglalakad at mapaawang ang bibig.Nanlaki ang Mata ko at napakurap kurap habang pinoproseso ang sinabi niya. Did I hear him right?!"Come again?" Bigla akong napaharap uli sa kanya para siguruhin kung tama ba ako ng pag kakarinig sa sinabi niya.Alam kong minsan ay nagkakaroon ako ng auditory hallucinations lalo na kapag nalukungkot ako o paranoid sa tuwing sobrang tahimik ang paligid pero mukhang hindi naman ako na gun hallucinate ngayon! "Sabi ko ikaw nalang kaya," pag uulit niya na ikinatanga ko.Literal na napanganga nalang ako sa sinabi niya.Una itinulak niya ako nang ayoko siyang paalisin tapos sinigawan niya ako noong nakaraang araw tapos bastos din niyang tinignan ang dibdib ko tapos ngayon gusto naman niyang paliguan ko siya?! Seriously, saan kumukuha ng lakas ng loob ang lalaking ito sa mga pinagsasasabi niya?Is he retarded or what?!kasi kung may sira siya sa utak malamang ay naintindihan

    Huling Na-update : 2024-02-05
  • Coincidentally Fated   Chapter 10

    Nang mainhanda ko na ang mga gagamitin niya sa paliligo ay mabilis na rin akong sumunod sa banyo dala dala ang maliit na palanggana at bimpo.Nauna na siya sa banyo at kasalukuyan siyang nakaupo sa stool monoblock na dinala ko roon kanina para makaupo siya at hindi gaanong magalaw ang sugat niya habang pinaliliguan ko. I still can't believe that this is happening!I can't believe na sa edad kong ito ay kailangan ko pang magpaligo ng ibang tao! he's the worst! Patuloy lang talaga niyang pinapatunayan na maling mali na pumayag akong tulungan siya noon!Pinatutunayan lang niya na mali na naawa ako sa kanya nang makita siyang naghihingalo na! Kung hinayaan ko nalang kaya siyang mamatay noon,ano kaya?malamang hindi niya ako pinipeste ngayon! malamang tahimik akong nagmumukmok araw araw sa kwarto ko! "Can you help me take this off?" Pakiusap niya habang sinusubukang hubarin ang tshirt niya dahilan para mapairap ako. Hanggang ngayon ay maga pa rin ang mga sugat niya sa dibdib at mara

    Huling Na-update : 2024-02-06
  • Coincidentally Fated   Chapter 11

    "Argh damn it!" Patungo sana ulit ako sa kusina para kumuha ng maiinom ng mapahinto ako sa harap ng kwartong inoukopa ni seb nang marinig kong nayayamot na napamura siya.Curious na napasilip ako sa loob ng silid niya para alamin kung anong ginagawa niya para mainis siya ng ganoon.Kasalukuyan siyang nakaupo ngayon sa harap ng salamin habang nag kalat naman sa harapan niya ang mga gamit na ipinang gagamot niya sa mga sugat niya.Kalahating oras na siyang tapos sa paliligo pero hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nagagamot ang mga sugat niya... I'm supposed to help him pero nakaligtaan ko na nang napadpad ako sa kusina dahil sa gutom.he's obviously having a hard time treating his wounds, kitang kita kasi ang nakabusangot na repleksyon niya sa salamin habang ginagawa iyon.kunot ang noo na halatang inis na inis nang hindi niya magawa ng tama ang gusto niyang gawin. Gusto ko nang matawa sa hitsura niya ngayon pero at the same time naaawa rin ako."Anong ginagawa mo?" Tinaas ko ang kila

    Huling Na-update : 2024-02-08
  • Coincidentally Fated   Chapter 12

    "Now that you mentioned it... Ano nga bang nangyari sayo at napadpad ka rito ng ganito ang lagay mo?" Pang uusisa ko sa pag asang malalaman ko na rin ang dahilan kung bakit siya napunta rito.Marahil ay pagkakataon na ito para mag ungkat ng mga bagay tungkol sa kanya... You know, mag bigay ng kasagutan sa mga bagay na hindi ko maunawaan tungkol sa kanya.Kagaya ng kung bakit siya napunta rito ng tadtad ng bala ng baril at halos wala nang buhay na humandusay sa harap ng bahay ko.Kung sasabihin niya iyon sa akin baka sakaling magbago pa ang pananaw ko tungkol sa kanya. Baka mali pala ako ng paghuhusga sa kanya. "You showed up here with multiple gunshot wounds... Muntik ka nang mamatay, ano bang nangyari sayo?Kabisado ko ang mga tao rito maging sa bayan kaya nasisiguro kong hindi ka rin taga rito...San kaba galing?" Tanong ko ulit nang nag iwas lang siya ng tingin kanina at hindi sumagot.Tumikhim muna siya at sa pag kakataong ito ay tumayo na siya at lumayo sa akiin ng bahagya... I t

    Huling Na-update : 2024-02-08
  • Coincidentally Fated   Chapter 13

    Hindi pa rin ako makapaniwala sa lakas ng loob niyang hingin ang mga pabor na hinihingi niya pero pumayag na rin ako nang mapagtanto kong hindi siya nag bibiro.Noong una kasi ay medyo natatawa pa ako sa sinasabi niya pero nang tignan ko ang mata niya ay puno ang pag asa at desperasyon ang mga iyon na tila nga kailangang kailangan talaga niya ang hinihingi niya.tinitigan ko siyang mabuti sa mga mata at doon ko napagtantong walang halong biro ang sinasabi niya. "Okay fine, I'll lend you the money," pag payag ko sa pakiusap niya, "but make sure na babayaran mo ah! Hindi madaling kitain ang ganung halaga,siguro naman alam mo iyon diba?" Sabi ko sa kanya na nandidalat ang mga mata kahit hindi ko naman talaga kailangan ang pera at wala naman talaga akong pakialam kung babayaran niya iyon o hindi. "I will! Promise! Thank you!" Muli nanamang bumalik ang kislap sa mga mata niya dahil sa pag payag ko.akmang yayakapin pa sana niya ako sa sobrang tuwa pero agad kong itinaas ang kamay ko para

    Huling Na-update : 2024-02-11
  • Coincidentally Fated   Chapter 14

    "AHHHHH!!!!" Isang nakapangilabot na sigaw ang pinakawalan ko ng maramdaman ko ang pag hawak niya sa braso ko kaya naman mabilis akong napabalikwas sa higaan ko at laking gulat ko ng marinig ang isang pamilyar na boses."Offftt!! Arrghh!" Impit na napasigaw si seb na ngayon ay namimilipit na sa sahig habang hawak hawak ang kaniyang ibaba.Ngayon ko lang narealize na nasipa ko pala siya sa kanyang kaselanan ng bigla akong nagising sa bangungot ko kanina."Anong nangyari?! Ezrah ayos ka lang ba?!" Humahangos na tanong ni mang Nolan ng bigla nalang siyang lumitaw mula sa kung saan.May araw na sa labas nang tumingin ako kaya malamang kanina pa siya nag tatrabaho at dali dali lang na tumakbo ng marinig ang sigaw ko."Oh seb anong ginagawa mo Jan hijo?" Baling niya kay seb ng inguso ko ito bilang sagot sa tanong niya.Saglit na namilipit pa ito roon at halatang hindi makapagsalita sa sakit."She... Kicked me!" Pinilit niyang sabihin iyon habang napapasapo pa rin sa kanyang pagkalalaki.Poo

    Huling Na-update : 2024-02-11
  • Coincidentally Fated   Chapter 15

    "Mang Nolan..." Mula sa loob ng bahay ay lumabas ako at nakangiting binati si mang Nolan,"Mas maaga yata kayo ngayon? Nag almusal na ho ba kayo?" Tanong ko sa kanya habang itinatali niya ang baka sa isang puno.Maaga siya palaging nag tatrabaho pero mas maaga yata siyang nag simula ngayon."Ah maaga kasing nasiging sina Nora... Luluwas daw sila ng bayan ng nanay niya kaya maaga rin akong bumangon para ihatid sila, Nag almusal na ako kanina pero gutom nanaman nga ako," sagot niya habang nag lalakad sa dako kung nasaan ang kalabaw na pinapasabsab niya sa damuhan.Yun naman ata ang sunod niyang aasikaduhin matapos ang mga baka.Giniginaw na sumunod naman ako sa bawat hakbang niya."Hmm... Kung ganun sumabay na po kayo sa aking mag kape," alok ko sa kanya sabay hatsing, mukhang mag kakasipon pa ata ako ah.Palibhasa'y malamig na ang panahon ngayon at uso nanaman ang magkasipon at trangkaso. "Magandang ideya nga iyan... Sige tatapusin ko lang ito at susunod na rin ako, mauna ka na at baka

    Huling Na-update : 2024-02-11

Pinakabagong kabanata

  • Coincidentally Fated   Chapter 40

    Continuation..."Dad I think she's awake! She's mumbling something!" Dinig kong sigaw ng boses ng lalaki pero hindi ko pa iyon lubos na maintindihan.May ears are still ringing and my sight are all blurry!Paulit ulit kong ikinurap kurap ang mga mata ko pero hindi pa rin lumilinaw ang paningin ko!Tanging malabong pigura lamang ng isang lalaki ang nakikita kong nakatayo sa gilid ang naaaninag ko mula sa pag kakahiga.Gusto kong itanong kung sino sya at kung nasaan ako at anong nangyari sa akin pero parang walang boses ang gustong lumabas sa bibig ko.Sobrang tuyo ng lalamunan at bibig ko na halos hindi ko man lang magawang lumunok!"Sige na umalis ka na! Dumiretso ka agad sa safe house at wag na wag ka na uling lalabas! Susunod ako kaagad kapag nasiguro ko nang maayos na ang batang ito," utos ng isa pang tinig ng lalaki bago tuluyang umalis ang unang lalaki!Hindi ko maintindihanang pinag uusapan nila pero may kutob akong may kinalaman iyon sa akin.Pero ano nga bang nangyari sa akin?

  • Coincidentally Fated   Chapter 39

    NAKARAAN"Habulin mo! We can't afford any witness! Papatayin tayo ni boss pag nagkataon!" Sigaw ng isang lalaki sa kasama niya matapos nilang marinig ang nakakabinging pag sigaw ko.Matagal na napako lang ako sa kinatatayuan ko habang nanginginig ang mga kamay na napatutop ako sa bibig ko.May kung anong kilabot ang biglang gumapang sa kabuuan ng katawan ko kasabay ng panginginig ng mga laman ko.Hindi ko alam kung paano ko ipapaliwanag ang nararamdaman ko ngayon... Pero maihalintulad ko iyon sa pakiramdam kapag galit ka at may kaaway kaya nanginginig ang kalamnan mo at halos sasabog ka sa galit at puno ka ng adrenaline sa katawan... Ganun ang nagiging reaksyon ng katawan ko ngayon pero hindi ko sigurado kung ano ba talaga ang nararamdaman ko sa puso ko.Hindi ko maapuhap kung galit ba o takot o ewan ang kabog ng dibdib kong ito!I just can't believe that this is happening!Ilang Segundo lang ang lumipas pero heto ako ngayon at nanlalamig na nakatingin sa nakahandusay na pinakamamahal

  • Coincidentally Fated   Chapter 38

    "So?" Untag niya sa akin nang makapasok kami sa silid niya at napansin niyang nililibot ko ng tingin ang kabuuan ng silid niya.Hindi kalakihan iyon pero maayos at mabango ang loob.Maayos na nakasalansan ang mga gamit at libro niya sa shelf.Maging ang table niya na may laptop na ibabaw ay maimis ring naka arrange."Law books? You're a lawyer?" Takang tanong ko nang makita ko ang makakapal na librong nakasalansan roon.Halatang matagal na iyong hindi babasa dahil may kaunting alikabok na sa ibabaw."Ah hindi yan akin... Kay enzo yan noon, he was a lawyer,A good one." sagot niya na may kaunting pait sa tinig niya.Napatango tango nalang ako sa sinabi niya at hindi na nag ungkat pa.Ayoko nang pabigatin Pa ang loob niya at ipaalala ang nakaraan gayong alam ko naman na gusto na niya iyon ibaon sa limot.Napapabuntong hiningang naupo na siya sa gilid ng kama niya habang patuloy ako sa pag tingin sa mga gamit niya roon.I know it's rude to snoop on others pero wala naman akong narinig na

  • Coincidentally Fated   Chapter 37

    "Sa kwarto mo na muna ikaw matulog ngayon," panukala ko kay ezrah nang nakasandal siya sa pader sa gilid ng lababo habang pinapanood niya akong nag huhugas ako ng mga pinag kainan namin.Gusto kong doon muna siya matulog para hindi ako nag iisip na mapano siya sa labas.Safe naman sa sala matulog pero mas komportable akong nasa kwarto niya siya, bukod sa mas maginhawang magpahinga roon ay mas secured din."Pero alam mo namang matagal na akong hindi natutulog dun," nakangusong sabi niya."I know... Pero mas mapapanatag akong nandun ka, mas secured doon," sagot ko naman habang nag babanlaw ng mga baso."Safe naman sa sala ah," pangangatwiran niya kaya tinignan ko siya ng tingin na nagsasabing huwag na siyang kumontra."Still...bakit ba kasi hindi ka natutulog sa kwarto mo? Malambot ang higaan mo roon at mas malawak kumpara sa sofang hinihigaan mo,hindi ko nga alam kung papaano ka nakakatulog roon ng nakabaluktot araw araw," pananailing na sabi ko at napatawa lang siya ng marahan."Mas k

  • Coincidentally Fated   Chapter 36

    "DON'T KILL ME!" malakas na sigaw niya bago humahangos na napabangon nang yugyugin ko ang balikat niya. "It's just me... Hey hey, it's just a dream," iniharap ko siya sa akin at agad naman siyang napakalma ng marealize niyang ako lang ang tao roon.Parang nalulunod ang pag hinga niya dahil sa napanaginipan niya kaya naman hindi ko maiwasan makaramdam ng magkahalong awa at pag aalala. Ang makita siyang nahihirapan at natatakot ng ganito ay tila matalim na kutsilyong pumipilas sa puso ko! "Papatayin nila ako seb..." Yumakap siya sa akin at umiyak nanaman, pero ngayon ay mas payapa na kumpara sa kanina.Parang masyado na siyang napagod kanina kaya halatang nanghihina na siya."Panaginip lang iyon...don't worry ez,hindi ko alam kung anong nangyari sayo para matakot ka ng ganyan pero diba sabi ko sayo hindi ko hahayaang may makasakit sayo hangga't nandito ako?" Sambit ko sa kanya habang hinahagod ng marahan ang braso niya."How can you say that? Kanina lang muntik na akong mamatay!" Sag

  • Coincidentally Fated   Chapter 35

    SEB"Ezrahhhhh!!!" Umalingawngaw ang malakas kong sigaw nang makarinig kami ng putok ng baril. "Get down!" Mabilis ko siyang itinulak nang ilang pulgada nalang ang layo ng bala ng baril mula sa mukha niya.Nilingon ko ang pinanggalingan ng putok ng baril pero tanging kislap ng liwanag lamang ang nakita kong natamaan ng araw bago ito nawala.It's a fucking sniper and he almost shot ezrah!Kuyom ang kamao kong hinila ng mabilis si ezrah papasok ng bahay habang payokong tumatakbo.Sa silid na inuukupa ko siya dinala at inuupo sa kama.Nanlalaki pa rin ang mata niya at tulala dahil sa pagkabigla.Ni hindi niya makuhang kumurap, maging ang namumuo niyang mga luha ay tila nahinto sa pagkasindak!"Are you okay? Are you hurt? Tell me!" Sunod sunod na nag aalalang sabi ko habang sinisipat ko ang kabuuan niya.Ni hindi niya magawang tumingin sa akin dahil sa labis natakot.She was shaking like a leaf and it makes me mad!Kung sino man ang may gawa nun ay mag babayad ng malaki!How dare them try

  • Coincidentally Fated   Chapter 34

    "Okay what is it?!" Sa wakas ay nag salita siya nang tumigil na ang sasakyan sa harap ng bahay namin.Nakabalik na kami mula sa bayan at ito ang unang beses na kinibo niya ako. finally! Hindi ko siya pinansin bagkus ay pabalibag ko lang na isinara ang pinto nang sasakyan pagkababa ko.Ilang araw niya akong pinag isip kung anong mali sa amin kaya bahala rin siyang mag overthink ngayon! "Hey!" Napawisik ako ng braso ko at napatigil sa pag lalakad ng mahawakan niya ako at iniharap sa kanya.Galit ang mukhang ipinakita ko sa kanya at nakasalubong ang kilay.Hindi ako nag salita pero nanatiling inis at nag tatanong ang hitsura ko."What is wrong with you?!" May himig ng pag kainis ang tinig niya kaya mas lalo pa akong naiirita.Siya pa talaga ang may ganang mainis?! "What do you mean?" Maang na balik ko para mas inisin pa siya.The nerve right?!Ako dapat ang nag tatanong sa kanya niyan! But he makes it sound like I was in the wrong here!"This! Bakit ganito ka na naman? Ano bang prob

  • Coincidentally Fated   Chapter 33

    "Naku po mang Nolan, parang malaki yata yan!" Natatarantang sambit ko kay mang Nolan ng makita ko ang malakas na pag agos ng dugo mula sa putikan niyang paa.Hindi ko mapigilang mapangiwi at mapasinghap ng malakas nang nakita kung gaano kalaki ang sugat na natamo niya. Nakaupo siya ngayon sa pilapil ng palayan ay sinusuri ang paa niya.Mag tatanggal kasi siya ng kuhol sa palayan habang nanunuod ako sa kanya at nakikipag kwentuhan ng bigla nalang siyang mapasigaw sa sakit nang makaapak siya ng kung anong matalim sa ilalim ng putik.Hindi ko alam kung bubog ba iyon o shell dahil sa dami ng dugong humahalo sa putik at sa paa niya ay mukhang malaking sugat iyon."Argh... Ayos lang ako iha," sagot niya nang mapaupo ulit sa pilapil dahil hindi ko siya kayang buhatin na makatayo.Parang ako ang nasasaktan sa sugat niya kaya tinawag ko nalang si seb para matulungan siyang makatayo."Seb! Help us!" Sigaw ko kay seb na nag tatali ngayon ng mga baka sa puno.Wala namang pag aatubili na tumakbo

  • Coincidentally Fated   Chapter 32

    "Did you hear that?" Muli akong napatigil sa pag lakad nang makarinig uli ako nang kaluskos kaya kunot noo siyang napatigil rin siya at nakinig."Hear what?" He raised his eyebrow in confusion. marahil ay iniisip niyang nag hahallucinate lang ako, but I'm quite sure! someone's out there! "That!" Sagot ko sabay lingon muli sa bintana."Wala naman akong naririnig eh, ano ba yun?" He said shrugging his shoulders kaya napakamot ako ng ulo. "Someone's out there! Kung wala si mang nolan sino yun?" Halos pabulong na sabi ko sa kanya kaya napalingon rin siya sa bintana."Wala n-" naputol ang sinasabi niya nang pareho na kaming nakarinig ng ingay at yabag ng paa na nag mumula sa labas.Binitawan niya ang kamay kong hawak niya sabay nag tungo siya sa bintana at sumilip roon.Mabilis rin akong sumunod sa kanya pero wala na akong makita nang sumilip ako sa labas bukod sa liwanag ng sasakyan ng until unti nang papalayo.Tanging tunog nalang ng maingay na makina ang until unting naparam sa pand

I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status