It's been a week at nakailang interviews na ako sa ibat ibang company at iisa ang sinasabi nila sa akin, tatawagan na lang ako at mag antay ako. Ang ending ay pupuntahan ko si Navi aa opisina nya tapos ng interview at tutulungan sya mga trabaho nya. Ngayon ay nakaupo ako sa sofa at nasa kamay ko ang bills para sa isang buwan. Yung mga pagkain naman na binili ni Navi para sa akin ay bihira ko magamit, lalo na at lagi akong nasa labas. Inaantay ko na puntahan ako ng landlady ko, ngayon ang bayaran sa apartment.Tinatanya ko pa dahil wala akong mahanap na trabaho. Bagsak ang balikat ko ag lumakad papunta sa pinto ng kumatok ito, ngumiti ang land lady at pinaupo ko sa sofa. "Kourtney, oo nga pala. May nag hahanap sa'yo nung nakaraang araw pa. Hindi ka lang naabutan, babae at sabi nya nanay mo raw." Ngumiti ako at inabot ang envelope. Bilang nya sa harapan ko ang pera at umupo ako sa harapan nya, "Tatawagan ko po si Mama, sinabi nya rin sa akin na gusto nya ako makausap pero busy ako sa
Hangos at habol hininga habang nanakbo papasok sa ospital, Navi is with me at bumiyahe agad kami tapos namin malaman na si Papa ay nasa ospital.Pagpasok namin ay nakaupo sa labas si Tita Amelie at Tito. I took a deep breath bago umupo sa tabi nila at umiiyak si Tita. "Anak I'm sorry, ginagawa ko naman ang lahat para pigilan ang Mama mo, but she insisted na kausap ang Papa mo. It turn out na sa sobrang galit ng Papa mo ay tumumba na lang sya at inaatake na sa puso. Mabuti at nadala namin sa ospital, kaso nasa ICU sya ngayon." Hinawakan nya ang kamay ko at nanginginig."Sabi ng doctor ay ooperahan ang Papa mo. Aalisin ang bara sa ugat sa puso nya, hindi ko na alam ang gagawin ko hija." Hinaplos ko ang likod ni Tita at ngumiti ng payak."What happen after the operation?" I asked and she start crying hard. "Sa totoo lang ang sabi ng doctor ay walang kasiguraduhan, pero gagawin nila ang lahat, sobrang hina na ng katawan ng Papa mo after mamatay ni Mama. Ang magagawa natin sa ngayon ay mag
Marahan ko na binaba ang ballpen at si Tita Amelie at Tito ay nasa harapan ko ngayon, para akong napapaso sa hiya. They are going to sell Lola's house, para maipambayad sa remaining bill para sa equipment ni Papa.Mabuti at nahuhulugan namin ang bayad doon, pero dahil mas lalong humirap ang sitwasyon ay may nurse na kasama sila sa bahay. Pinirmahan nila ang papel at ngumiti ang bumili sa amin. Inabot ang cold cash at umalis na sila. Bagsak ang balikat ko at nilabas ang pera na galing sa insurance ko at trust fund. Nanlulumo at pilit na pinapalakas ang loob ko. I have everything before, a complete family kahit na hindi perpekto at maayos na buhay. But now, I am the only one na lumalaban para kay Papa."Hija, may sasabihin ako sa'yo." Tita Amelie hold my hand at huminga ng malalim. Muka syang nag aalangan sa sasabihin nya, muka syang balisa at hindi mapakali."Nag usap kami ng Papa mo, bago sumugod ang Mama mo dito. Alam ko na hindi ka papayag sa sinabi ng Papa mo. Pero dapat mo rin ma
Nakatingin ako sa salamin habang pinapanood ang repleksyon ko rito. Pansin ko ang eye bag at ang mga mata ko na matamlay. I checked my phone twice and Navi said that he is on his way. Nasa kwarto ako sa bahay nila Tita Amelie at Papa. My father is on the hospital, hindi na pumayag ang doctor na umalis doon, dahil kapag inatake ulit si Papa ay mahihirapan na sila at baka hindi agad marespondehan, kaya wala kaminh choice. Sa hospital ulit sya, hindi ko alam kung saan ako dadalhin ng desisyon ko ngayon.Kinakabahan ako, baka hindi pumayag si Navi sa desisyon ko. Pero sana maintindihan nya, kasi kung mahal nya ako ay maintindihan nya kung gaano kahalaga para sa akin ang pamilya ko. This is the only thing that I have, wala na kaminh pera, business at ari arian pa. Kaya ganito ko na lang pinapahalagahan si Papa. Kung nalalabi na lang ang buhay nya, dapat ay ako ang unang hindi sumuko. Every one deserve to live, kahit may sakit ka pa o kahit ano ang dinaranas mo. Dapat ay walang sinasayang
Bukas ang bintana at sunroof ng kotse ni Navier habang tinatahak namin ang kalsada papunta na Basco Batanes.Napaka sarap at sariwa ng hangin dito, kitang kita ang dagat ang linis nito. Inangat ko ang shades ko at pumikit ng marahan. This is the vacation that I wanted ever since. Para sa akin, Batanes ang pinaka gusto ko na lugar, at kung saan kami mag settle. May bahay sila Navi rito at may kotse rin sila, his mom accepts this property noong may nagkaroon ng utang sa kanila at hindi na pinalampas pa. Ang pangarap ko rin noon ay ang magkaroon ng bahay dito, tahimik at malayo sa stress.Tumigil kami no Navi sa malaking bahay at bumaba, nag eroplano kami at ng dumating kami ay ang kotse nila ay nasa airport na rin.Naunang bumaba si Navi at binaba ang mga gamit namin na good for one week. Navi is wearing a khaki shorts and a plain tee. He also wears a shades and his messy hair look good on him, kinuha ko ang hand bag ko at lumakad kami papasok sa bahay. Naunang pumasok si Navi at napa
Bumaba kami sa kotse at pinarada sa parking lot ang kotse, magkahawak kamay kami na pumunta sa isang shop at nag rent ng bike. Mas masarap mag ikot sa bayan ng Ivana kung naka bike lang kami.At mag pupunta kami sa honesty coffee shop, para bumili ng souvenir at mag kape. Nauna ako at tumigil sa isa sa mga bahay at arko na nakita namin. Bumaba si Navi and took some pictures, using his dslr. Nilabas ko naman ang polaroid camera ko at nag take ng picture.I was mesmerized when I see some houses at may mga tao sa labas. Ngumiti sila sa amin at kumaway naman ako. Nilapitan si Navi at hinawakan ang kamay nya. Ang ganda ng mga batong bahay dito, tahimik at simple ang pamumuhay nila. Sabay kami nag lakad ni Navi papasok sa shop at naupo kami. He get some items at kape at iba pang biscuits. I took some pictures habang namimili sya at nakalabas ang wallet nya.May mga keychains ako na sinama sa bibilhin namin at saka ko nilista ang kinuha ni Navi. Inalagay sa supot at umupo kami after nya mag
I smile when Navi hold my hand while walking, papasok kami sa apartment ko at kakauwi lang namin galing sa Batanes.Mabuti at kinabukasan ay hindi na malakas ang ulan. Bumili kami ng ilang kailangan ko para bukas, aalis na ako at pilit naming di pinag uusapan ang pag alis ko bukas.Sobrang nakakalungkot sa tuwing naalala ko na kailangan ko umalis at bumalik sa responsibilidad ko sa buhay. Ang realidad ko ay kailangan ko mag trabaho para sa pamilya ko.Katotohanan na hindi ako mayaman, na kailangan ko tulungan ang pamilya ko. At hindi sasapat ang pag ttrabaho ko sa pinas. Na sa isang iglap ay bumali ako sa kung saan akong lugar nakaayon.Sana kung hindi ako mahirap at hindi nag kasakit si Papa, hindi ko kailangan na mag habol ng ganito, sana kung may pera kami at walang problema, hindi ko kailangan mag isip ng ganito.Ayoko maging selfish, ayoko na hayaan ang tatay ko na mawala sa akin, dahil napaka mahalaga nila sa akin, kahit si Mama ay mahal na mahal ko pa rin sya, kahit na hindi ny
It's been a month at bumangon ako sa kama mo bago pa tumunog ang alarm ko. Madilim pa sa paligid at para akong hindi natulog kanina. Alas tres na ng madaling araw. Umuwi ako noong ten ng gabi at natulog, huling trabaho ko sa isang araw ay ang crew sa fast food chain. Nasa drive thru ako kahapon kaya nakakapagod at masakit sa katawan.Nakasanayan ko na ang magising ng alas tres ng umaga, six ay dapat ayos na ako at mag bubukas ako sa store na pinapasukan ako. Apat na oras ako roon, at pag patak ng ten ng umaga ay papasok ako sa anim na oras ko na trabaho. Assistant ako sa isang publisher at malaki ang sahod ko roon.Kapag labas ko roon sa anim na oras ay pahinga ako ng thirty minutes at tapos non ay nag babantay ako sa isang stall at promo girl, tatlong oras ulit at ang huli ay ang shift ko sa fast food chain. Tapos non ay uuwi ako sa bahay ng bagsak ang katawan. Kailangan ko kumita ng one to two thousand dollars sa isang araw, para maipambayad ko sa equipment ni Papa dahil kalahati p
5 years later."Pietho, ang kapatid mo bantayan mo!" sigaw ko sa anak ko habang hawak ko ang tray, si Navi naman na nasa likod ko, inaayos ang shorts n'ya at namula ang mga pisngi ko. Hindi dahil sa init ng panahon, because Navi and I make some quickie at the bathroom.Bigla akong hinatak doon at simanantala na nasa labas ang mga anak namin, nasundan si Pietho at babae ang kasunod n'ya. Victoria Narxia, sa kasagsagan ng honeymoon stage namin, nalaman ko na buntis na ako noong nasa England na kami, at ng malaman ko na babae na ang kasunod ni Pietho.Victoria is such a beautiful baby, she got most of my features, mata lang ang nakuha ni Navi sa anak namin, healthy s'ya at inalagaan ko ito. Natakot ako na mawalan ulit ng anak, dahil sa nangyare sa baby namin ni Draven noon."Mama!" Victoria run to my direction and hug my thighs, ngumiti ito at namumula ang mukha ng anak ko. "Yes my sunshine?" I asked her at pinatong sa lamesa ang pagkain. Ang bilis ng panahon, sampung taon na si Pietho
Nakatayo ako sa veranda ng bahay, habang si Navi ay nasa baba. Inilalagay ang mga gamit sa kotse at madaling araw ngayon. One month honeymoon stage kami, at ang una sa plano namin ay ang bumalik sa Batanes, kung saan ang unang gabi namin, kung saan ko ibinigay ang pagkababae ko.Navier is half naked, busy sa pag-lalagay nf gamit, hindi n'ya alam na gising na ako ngayon. Kaya bumaba ako at nagtimpla ng kape. Matapos non ay nagdala ako sa labas ng kape at pinatong sa lamesa.Naupo ako at pinanood ang asawa ko. Ang sarap sabihin na asawa ko, I am his wife and Navi is my husband, finally. I am proud to say that Navi is mine, all mine now. Walang Nila na sasapaw at walang ibang babae na makikisali sa amin. Ako lang at wala nang iba pa."Good morning," bati ko kay Navi at mabilis syang lumingon sa direksyon ko, inalok ko ng kape at lumapit si Navi sa akin.He kissed my forehead at tinaggap ang kape na inabot ko. "My morning is complete now, nakita ko na ang pinaka magandang babae sa buhay k
I never imagine that this day will come, para akong nasa panaginip at hindi maipaliwanag na kasiyahan ang nadarama ko ngayon.I am afraid that I might end up on the person that I don't love at all, nakakatakot na makulong sa isang relasyon na alam mong sa huli ay magigising ka sa araw-araw na walang kasiyahan na nadarama.Masarap mabuhay at makita ang sarili na nasa isang relasyon na alam mong nag-mamahalan kayo at walang kailangan ipilit para sa kasiyahan n'yo. At ang araw na ito ay hindi ko kailanman naisip na ibibigay pa sa akin.Noon, tinaggap ko na wala akong pamimilian, hindi ko na maibabalik ang dating pinapangarap ko, but now this is the day that I always dreamed of.Makita si Navier, ikasal kay at makasama s'ya sa habang buhay. At ngayon ay wala na makakapigil pa sa kung ano ang tinitibok ng puso namin.Lumakad ako sa harapan ng salamin, umikot at tinitigan ang sarili ko na repleksyon sa salamin, I look happier at hindi maitatago sa mga mata ko ang labis na kasiyahan.Pumasok
When I was young, I saw my mom, crying every night and questioned her own life. Saying that why my own father chose other woman instead of his own family.Sa bawat luha na pumatak sa mga mata ng nanay ko, nagsidhi ang galit ko sa tatay ko, lalong tumatak sa isip ko na hindi n'ya kami mahal. Pinili nyang bumuo ng pamilya sa ibang babae, at isa syang makasarili na lalaki.Sa umaga, masaya ang nanay ko, at kapag sasapit na ang gabi, mag-uumpisa na ang pagkalumbay at sakit na dinulot ng tatay ko sa nanay ko. Mula noon, nangako ako na iisang babae lang ang mamahalin ko, hindi ko gagayahin ang kung ano ang ginawa ng tatay ko sa nanay ko.Sisiguruhin ko na ang pamilya ko, hindi ko hahayaan ang anak ko na hindi buo ang pamilya n'ya, dahil napaka sakit na magkaroon ng muwang na wala akong tatay na nakikita. At ang nanay ko lang ang nagsisilbing haligi sa tahanan namin.Sa paglipas ng panahon, nalaman ko na may Kuya ako, kaya kami iniwan ng tatay ko, dahil nalaman nyang may anak s'ya sa babaeng
Nakatulala ako sa papers at nag-unat. Napansin na madilim na sa paligid, ilaw na ng mga building ang ilaw na nakikita ko ngayon, pati sa opisina ay wala na tao.I checked the wall clock and it's eleven in the evening, napailing ako at tumayo sa swivel chair ko, muling binasa ang report ng pulis. Matagal na itong binigay sa akin, at ilang beses ko nang binabasa, pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala.Nila has a mental disorder, and now. She is at the asylum. Nabasura ang kaso n'ya dahil sa karamdaman nya, hindi ko maiwasan na mainis. This is so unfair, dapat kahit na anong kalagayan n'ya, mabubulok s'ya sa kulungan, kulang ang lahat ng nararanasan nya sa ginawa nya sa anak ko."Fuck you!" Binato ko ang baso na kapit ko ng maubos ko ang laman, sapo ang ulo ko at naiiyak. Isang taon na ang nakakalipas, Navi is not talking to me now. Ang co-parenting namin sa anak ko ay maayos naman, pero hindi kami nagkakausap. I am trying to approach him, but he ended up on avoiding me,
"Dahil maawain ako, then exchange place with your son, Kourtney. Be his mother and sacrifice yourself!" Nila shout at tumayo ako, nag-umpisa na maglakad papalapit kay Nila.Hinawakan ni Navi ang kamay ko, napalingon ako at ngumiti kay Navi. "Please Kourtney, don't do this, magagawan ng paraan ng pulis na makuha si Pietho kay Nila." Ngumiti ako ng mapait kay Navi."Baby, I am his mother. It's my responsibility, ayoko na marinig ang iyak ng anak ko, takot na takot na ang anak ko, at ayoko na mas lalong matrauma ang anak ko, so please let me go," saad ko habang ang luha ko ay patuloy na pumatak."Nila, don't do this, pakiusap. Huwag mo na pahirapan pa ang sarili mo, you're making the situation worse, save yourself while you still have a choice," pakiusap ni Navi, tinawanan lang s'ya ni Nila ngayon."All I ask is your love, I want you bad. I do everything, ginawa ang mga bagay na alam ko na magugustuhan mo, you even show a motive that you like me, and you said that we will marry and start
Matapos ang usapan namin ni Navi sa apartment, dumaan ako kay Mama sa ospital ngayon, bago kami umalis at para hulihin si Nila at mabawi ang anak ko.Nasa tabi ako ng kama ni Mama, kumatok ang doctor, tulog ang nanay ko. Hinagkan ko si Mama at ngumiti, okay at stable na si Mama, may guard sa labas ng kwarto at walang iba na puwedeng pumasok doon, kung hindi ang doctor at ang kamag anak namin."Babalik ako Mama, at pag-uwi ko. Andito na si Pietho." Hinagkan ko ito muli at lumakad palabas sa kwarto, sumama ako sa doctor at pumunta kami sa opisina nito.Naupo ako sa sofa at ang doctor ay hawak ang results ng mga test ni Mama kanina lang. "Ms. Sanjorjo, I want to say that your mother is stable now, pero may mga ugat na pumutok sa ulo nya at most sa kanila ay matagalan bago ito gumaling, and it will be difficult for her kung dadaanin lang sa gamot, she also have a hyper tension, kaya hindi maganda ang magiging kalagayan n'ya." Nakatulala ako sa doctor at naiiyak sa sinabi nito."What does
"Mama!" sigaw ko at mabilis na lumapit sa nanay ko ngayon, may medic sa apartment ko at mga pulis, si Yhra at Sheen ay nasa labas ng pinto at ng makita kami ni Navi na papasok sa apartment ay mabilis nila kaming sinundan."Tita call me after she called you, nag-panic ang Tita and this time. Nila is acting like a real criminal now, she hit the body guards, pinag babaril at sasak ang mga ito, and then she use Tita as a cover, para hindi barilin ng mga guard na iniwan ni Navi." Natulala ako sa itsura ng nanay ko.Ang daming pasa sa katawan, mau sugat sa ulo at namumula ang mga mata ni Mama. Mabilis akong lumuhod at niyakap ang nanay ko. "Anak, pasensya ka na. Pilit ko na nilaban si Pietho para hindi kuhain ni Nila. Itinago ko sa cabinet si Pietho, sinabi kasi ng mga guard sa labas na emergency." Mama took a short breath dahil habol ang hininga nito."Naitago ko ang apo ko, nasa kwarto kami at mabilis na nakapasok si Nila, ginawa akong panakot sa mga guard, nilock ang pinto at natawag na
Naka disguise kami ni Yhra ngayon ng waitress na damit, ginamit restaurant ng kamag anak ni Yhra at may hawak kaming menu.Naka sarado ang buong restaurant, nasa labas ang mga pulis na naka disguise din, inaantay namin sila Navi at Nila na pumasok sa loob, dahil kagaya ng plano, ilalabas ni Navi si Nila at aayain ng date, narinig namin ang usapan nila sa phone, and Nila is expecting that Navi will become hers once again.Hindi n'ya alam na ikukulong na s'ya, tapos na makipag coordinate si Navi sa pulis at ngayon ay huhulihin na lang si Nila, at ang mga lalaki na kinikita n'ya, kaya dapat na makita na mahuli si Nila, para hindi nila tulungan ang gaga na yon, at malaman nila na isang kriminal si Nila.Puro pulis ang nasa restaurant ngayon, sinabi ni Navi na nag set up s'ya ng date, exclusive date sa favorite restaurant ni Navi, napapatawa ako dahil si Nila ay parang baliw.Kinikilig na dadalhin sya ni Navi sa restaurant na paborito nito. Nakatinginan kami ni Yhra at nasa kitchen kami, n