CHAPTER 3

"Today we will be having the physical inspection. I'll be checking your nails, your earing, your hair color, and proper haircut, as well as your uniform and everything that is mentioned by the rules and regulations of the school policy," seryosong sinabi ni Sir De Nava, ang school discipline officer.

Nagsisimula na siyang mag-check ng mga sinabi niya sa mga ka-klase ko sa unahang upuan. May dala siyang gunting na ginagamit niya para i-putol sa kuko at para i-gupit sa buhok ng mga ka-klase ko.

"Kabahan ka na..." asar ni Mimay sa aking tabi.

"Shush..." pagpatahimik ko sa kanya.

I walk slowly and went out. Ayoko pang pakawalan ang mahahabang kuko ko. Halos lahat ng mga sinabi ng Discipline Officer ay nasa akin. Long and polished nails, blond hair, and piercing.  Ang tagal kong inalagaan 'tong kuko ko. Ayokong puputulin niya lang ito gamit ang gunting 'no!

"Huy, ‘bat ka nandito sa Cr? Wala kang klase?" Tanong sa akin ni Denreve, ex ko.

"Magjajakol ako. Bakit?"

"Wala kang pinagbago," na-iiling na sinabi niya.

"Ikaw rin. Wala kang pinagbago, still manloloko," naka-ngising tugon ko sa kanya.

"Talaga? Naloko kita?"

"Ay, oo nga pala hinarot lang kita." His jaw moved, halatang na apakan ko ang ego niya. Wala, e. Hindi uso sa akin ang magseryoso. Katulad lang kayo ni Daddy.

"Hinarot..." ulit niya at umaktong nag-iisip. "Harot na ba tawag sa'yo r'on?"

"Oh, bakit?" I even raised my brow at him.

"Ikaw lang kasi ang nang haharot na 'di naman nagpapagalaw."

Natawa ako sa sinabi niya. Yes, he tried but he wasn't successful.

"Oh, iyon ba ang dahilan bakit mo ako ipinagpalit?" Hindi siya makapagsalita sa gulat. Boy, I know you too well. "Sorry kasi maharot lang ako pero hindi ako bobo para ibigay sa'yo ang pagkababae ko." Ngumiti ako sa kanya nang pagkatamis-tamis at tumalikod na.

"Oh, wait. I forgot something!" Hinarap ko siya uli dahil may hindi pa ako nasabi sa kanya. He bit his lower lip as he is staring at me seriously.

"Maliban sa may isip ako para tanggihan ka ay... uh, tingin ko maliit iyang sa'yo." Naikuyom niya ang kanyang kamao at halatang na-insulto sa sinabi ko. "I suggest, palakihin mo muna bago ka manloko, ha?" dagdag ko at iniwan siya roon sa labas ng Cr.

Denreve Alejandro was my boyfriend before. He's a Bachelor of Science in accountancy student here at South Institute. He was nice back then. Gwapo at matalino pero hindi mo maipagkaila ang pagiging manloloko niya. Lalo na noong pinilit niya akong makipagtalik sa kanya, when I refused, he cheated. Fuck boy will always be a fuck boy. Noong nalaman kong niloloko niya lang ako nakipaghiwalay ako sa kanya. Ayoko na niloloko ako kahit hindi ko naman sila sineseryoso. He was sorry and trying to win me back but I didn't. You can take me back, once you lost me.

Siguro naman tapos na ang Discipline Officer mag-inspect sa classroom namin kaya napagdesisyonan ko nang bumalik roon. Tahimik lang ang hallway patungong classroom dahil may mga klase pa at wala talagang estudyante ang lumalabas sa ganitong oras.

"Why are you here? You are not supposed to be here." Napaangat ang tingin ko sa Junior High School Principal. Nervous suddenly grew on me hearing her words. She's strict and an intimidating one! Her voice thunder in a dangerous tone! Shit, mukhang delikado ako rito ah!

"Uh... Miss, n-nag Cr lang p-po ako-"

"You don't have your campus pass?" She raised her brows.

"I l-left in the room, Miss..." I answered nervously. Oh my!

"What grade and section are you?"

"Grade eleven ABM section two, Miss."

"ABM two na naman! Your records... I did not know what's with your section but... kilala ang section niyo sa pagiging matalino pero kayo mismo sumisira sa records niyo!" galit niyang sinabi. Napayuko na lang ako dahil tama naman siya.

Our section is known for being the most competitive section, ang taas ng standard ng mga teacher namin dahil sa halos lahat matatalino. We broke the record of Humss section one, for being the most intelligent section. Lahat kami academic awardee. We embrace all of that. But it sucks kasi isang mali lang, isang maling galaw... na d-disappoint namin 'yong mga teacher. We're not just known my being the most intelligent section but also the most disrespectful section. The expectations and standards they raised arduously.

"I'm sorry, Miss." I apologetically looked at her. She just nodded at passed me.

Nakahinga ako nang maluwag nang makarating ako sa AVR. Nagsisimula na ang klase at nakatalikod na si Miss Zaldivar sa amin kaya ginawa ko na itong pagkakataon para bumalik sa upuan ko.

"Miss, si Etyl may piercing, may kulay ang buhok, may mahabang kuko at may nail polish!" sigaw ni Dee Ann.

Bweset talaga na pandak 'to! I saw how Miss Zaldivar eyes turned smaller while looking at me. Napanguso na lang ako at pumangulambaba. Bakit ba kasi ang ingay nga mga ka klase ko, e! Ayan tuloy. Nakasagutan ko si Denreve, napagalitan na ako ng junior principal para lang makatakas sa Discipline Officer pero walang silbi dahil sa bunganga ng mga ka-klase ko!

"You can't take your exam if you won't let me cut your nails." She said in an authoritative tone.

"Miss, puputulan ko 'to mamaya. Didiretso ako sa parlor namin! Bukas putol na ito. Promise!"

"No. I want it now!"

"Miss, ang ganda mo ngayon, ah? Grabe nag-blooming ka, miss. Maganda ka pa sa araw!"

I heard laughers from my classmates dahil sa pambubula ko sa adviser.

"Kung si Balesteros nakuha mo sa pambubula mo, ako hindi! Putulin mo 'yan ngayon o... ipapatawag ko ang DO?" pananakot niya pa. Bakit ba ang hirap suyuin ng Ginang na ito?!

"Miss, 'di ko pa nahahatak si JB. Saka ko na putulin ang kuko ko Miss. Kailangan ko pa 'to"

Para na akong nagpapaawa sa may ari ng bahay para makahingi ng palugit sa araw nang bayaran sa upa.

"Saan mo naman paggagamitin iyan, aber?" tanong niya sabay nang pagtaas ng kanyang makapal na kilay.

"Props niya, Miss. Pang romansa kay JB!" sigaw na naman ng walang hiya kong kaibigan. Sira na buhay ko!

"Talaga lang, ha? Ikaw, Guanzon, kung ako sa'yo mag-aral ka nang mabuti para magustuhan ka ng pamangkin ko. Hindi mo siya mahahatak kung pabanat-banat ka lang."

My eyes straightaway grew bigger for what she had said! Pamangkin?! Kung totoo man, kaya pala pareho silang pa hard to get! Grabe bakit itong Ginang na 'to nasobrahan sa taba tapos iyong pamangkin niya nasobrahan sa ka gwapohan? Kaya hindi kailanman sumagi sa isip ko na magka-pamilya sila, e. Maliban sa wala sa katawan ay ligwak din pati hitsura!

"A-are you sure? Pamangkin mo talaga siya?"

"Now you're stuttering, huh? Oo, he is my nephew. Bakit hindi ba halata?"

"Hindi. Wala naman kasi sa katawan at sa hitsura," I scoffed.

"How dare you! Now, cut your nails! Huwag mo akong subukan at 'wag mong ibahin ang usapan!" High blood ang taba.

"Wala akong nail cutter, Miss."

"'Yang salamin mo dala-dala mo kung saan ka man mapunta pero nail cutter na pwede mong ilagay sa wallet o bag mo, hindi mo ginawa?!" Galit niyang tinuro ang salamin na nasa kamay ko.

"Wala naman sa plano ko ang putulan ang kuko ko."

Pumangulambaba na lang uli ako. Akala ko umalis na siya peromaya-maya lang may nilapag siya sa aking desk. Umayos ako ng upo at tiningnan kung ano 'yon at nakita ang isang nail cutter. Kanino kaya sa mga ka-klase ko 'to? Nilibot ko ang mata at nakitang napangiti si Jeralyn sa akin. Close ba kami nito? Grabe ha! Kung 'di lang pogi kuya nito kanina ko pa binato sa kanya ang nail cutter niya.

"Putulan mo na exam na man bukas baka hindi ka makakuha," aniya at nanatili pa rin ang maganda niyang ngiti.

"Pasalamat ka may nagmamalasakit pa sa'yo! Putulan mo 'yang kuko mo bago ko pa maputolan ang hininga mo!"

"Oo na po!" agap ko sa adviser naming galit na galit.

Nagsisimula na ako putulan ang sariling kuko ng may sama ng loob. Tagal kong iningatan na hindi maputol ito tapos ipapaputol niya lang! Nakakainis naman. Bakit ba kailangang putulin? Wala namang magagawa ito sa pag-aaral ko, ah!

Naka dalawang daliri pa lang ako parang ayoko nang tapusin. Hindi ko talaga kaya. Can somebody help me to escape? I just can't…

"Miss... tama na 'to..." Tiningala ko siya gamit ang nag mamakaawang hitsura.

"Tawagin mo si Mister De Nav-"

"Huwag, Miss!" pagpipigil ko sa kanya.

Kahit naririnig ko ang tawanan ng mga ka-klase ko, ipinagpatuloy ko na lang ang pag gupit sa kuko ko. Habang pinuputol ko ang kuko parang pinipigilan ko ang paghinga. Sobrang ayoko lang talaga nang hindi mahabang kuko. Parang ang lame tignan. Nakaraos ako at kasabay nang pag-aikli ng kuko ko ay siyang panlulumo ko.

"See? Ikinamatay mo ba ang pag-ikli ng kuko mo?"

"Hindi,Miss. Pero, muntik na."

"Sana mabasag ang salamin mo!" Luh!

"Sana hindi ka na pumayat!" sagot ko sa kanya.

"Ano?!" galit niyang sigaw sa akin. Namumula na ang mukha sa galit.

"Sorry, Miss. Pasmado."

Sa mga sumunod na araw ay naging busy ang mga estudyante dahil sa finals at sa malapit na rin ang graduation ng mga grade twelve. Grabe mukhang hindi ko na talaga mahahatak pa si JB, ah? but that's okay though. Mukha rito naman siya mag-aaral sa pasukan.

After their game. Hindi na kami nag-usap pa. Nagkikita kami but I didn't try to talk to him. Shan told me about that deal so... I guess, tama lang na huminto na ako. Ayoko rin ma fall sa kanya mukhang delikado. Hindi nananalo, e!

Skwela, bahay at parlor lang ang aking naging routine sa mga sumunod pang mga araw. Tapos na ang klase pero may clearance pang dapat tapusin. Tumutulong din ako kay Mommy sa parlor dahil summer na kaya naman maraming customer ang salon.

"Shan, canteen lang ako. Na-uuhaw ako," paalam ko sa kaibigan.

"Samahan na kita?"

"'Wag na. Sandali lang naman ako roon. Hindi na ako magtatagal pa babalik rin ako kaya hintayin mo ako rito. Magbantay ka muna ng mga pogi na nagbabakat ang sandata sa pagitan ng hita. Akin na 'yang salamin ko."

"Gagu!" Natatawang kinuha ko ang salamin sa kanya at iniwan siya roon sa umbrella.

Maraming bumati sa akin na mga ka kakilala na nakakasalubong ko. When I reached the canteen, the smile is still there. Dumiretso na ako sa cashier at nag-order na ng bottled water nang maapakan ako ng lalaking sa tabi ko. Buti hindi ako naka-school shoes. Inis kong hinarap ang lalaking naka-apak sa akin at napairap na lang ng si JB iyon.

"I'm sorry. Nagtutulakan kasi sila." Turo niya sa mga kaibigan.

"Hi, bebe girl!" Siya itong kasama niya n'ong last, ah. Iyong tumawag din sa akin na bebe girl. What's with bebe girl? Should I call him Kuya too?

Umirap lang ako sa kanya at binaling ang tingin kay JB.

"Lame reason." Kinuha ko na ang bottled water at umalis na roon.

"Ang sungit mo naman, bebe girl!" pahabol niyang sigaw. Huminto ako at hinarap siya.

"Ano ba ang gusto mo, Kuya?"

"What the hell! What's with Kuya?" Nagtatawanan na ang mga kaibigan niya. Si JB kunot noo lang na tumutunghay sa amin. Malalim ang iniisip. I'm more than sure nagtataka na 'to bakit hindi na ako nagpapansin sa kanya.

"Eh? Ano rin ba ang meron sa bebe girl, Kuya?"

"Bakit ang sungit mo, Tyl? Dinatnan ka ba?"

Agad na umakyat ang iritasyon sa loob ko. At pinukol siya nang matalim na tingin.

"Ano ba problema mo kung ang sungit ko, ha? I'm not born to please you," mariing sinabi ko.

"Stop that," Ma-utoridad na sinabi ni JB.

"Nakapagtataka lang kasi na dati parang maglumpisay ka sa kilig kay JB. Nag c-cheer ka pa nga. Tapos ngayon para kang dragon diyan," saad ni 'Kuya' I don't even know his name.

"Siguro dahil lahat napapagod," casual kong sagot. Dumapo ang tingin ko kay JB na madilim ang tingin sa akin.

"Napagod ka kakahabol kay JB?" ngising tanong niya. I smirked. In your dreams.

"Hindi. Nakakapagod maghabol at mag-effort sa isang taong wala ka namang nararamdaman." Ako naman ngayon ang nakangisi. I saw JB smirked and shook his head. Tumalikod na ako sa kanila at nagsisimula nang humakbang ngunit hindi pa ako nakakalayo ay narinig ko ang panunukso nila kay JB.

"Oh, paano ba 'yan, Tol? Mukhang sa Amstar ka na nga mag-aaral nito!"

Ayon lang ang narinig ko dahil nawawala na ang boses nila. I shook my head as I went back to Shan and she immediately smiled suspiciously at me. She probably saw those scenes.

“I didn’t forget about the deal.”

She then patted my head and laughed. “Very good dog.”

I rolled my eyes at her. When my eyes darted on JB’s group his eyes were pierced on me. I shut my brows at him and his jaw dropped and avoided my gaze. What now, Balesteros, huh?