Ang sakit-sakit... tama na 'wag mo na siyang saktan pa."
Binaon ko ang mukha sa unan dahil 'di ko na mapigilan ang matawa sa pinagsasabi ni Charelle. Actually kanina pa siya umiiyak dahil sa movie na pinapanuod namin.
Pangatlong movie na itong pinanunuod namin at tanging siya lang ang umiiyak na akala mo ay broken hearted... ah, e, broken nga pa naman, nag p-pretend lang na hindi.
"Oh, tissue!" Inabotan siya ni Gracelle ng tissue at deritsong pinahid niya naman sa kanyang mga luhang umaagos na akala mo ay ilog.
"Isa pa, please... hik." Amputa, malala na 'tong babaeng 'to!
Nang inabotan siyang muli ni Gracelle ay nilagay niya iyon sa kanyang ilong at suminghot singhot. Nakakadiri nama
Nilapag ko sa lamesa ang nilutong ulam para sa agahan naming dalawa. Nakita kong hinubad na ni JB ang apron na sinuot at umupo na sa single chair. Nanlilitis ang mga mata niya sa sa'kin habang nilalapag ko isa isa ang mga niluto namin.Inayos ko pa ang lamesa bago umupo. Napapikit ako ng may ngiti sa mga labi nang maamoy ko ang mabangong sabaw ng sinabawang isda. Ayaw niya na raw kasi mag hotdogs, bacon and egg, nakakasawa raw na walang sabaw. Kaya ayan pinaghanda namin ang gusto niya. Tinulungan ko lang siya dahil 'di ko naman sangay ang pagluluto nito."Ang sarap!" Nilalasap ko pa rin ang sabaw na tinikman ko.Mayabang siyang ngumiti sa akin bago nagsalita. "Syempre, luto ko 'yan!" pagyayabang niya pa.Ngumiwi ako sa kahangina
May the others think I'm like a fool. Probably they are having their say behind my back... more than sure I am stupid in their eyes for staying with my husband after knowing those incredible shits they have done to me.Dumating ako nang araw na iyon na pagod na pagod sa lahat. Nanghihina akong pumasok sa Unit. Mugto ang mga mata ko kaka-iyak sa mga nalalaman ko. Naabutan ko siyang naghahanda ng dinner namin sa kusina. He glanced at me and his aura went darker seeing me like this... seems lifeless staring at him.I couldn't say a word, I'm just staring at him tears overflowing down my face. Walang emosyong mababasa sa pagmumukha ko at iyon ang sinisigurado ko. I can't hurt him kahit gustong-gusto ko na siyang sapakin at sipain at kung ano pa ang pwede kong gawin para masaktan siya maramdaman man lang ang pighating nararamdaman ko.
"Mom," bungad ko sa tawag ng Ina. Nabalitaan na naman na inatake ang apo kaya nagkukumahog na rin sa pangangamusta sa text. Kanina pa siya tumatawag pero hindi ko masagot dahil sa inaasikaso ang papeles ni Adam. Pinaulanan niya ako ng mensahe nang hindi ko sagutin at ngayon lang din nasagot ang tawag niya.Nagkabalikan na rin sila ni Daddy at doon na sila tumira sa Beijing. Mag-aapat na taon na sila roon, paminsan-minsan lang kung umuwi rito sa Pilipinas para e-check ako at ang negosyo. I am only living in our house. Gusto man nilang doon na rin kami manirahan ay umayaw ako. I am okay here... with my son."Anak naman bakit anong ginawa ng apo ko at inatake 'yan?! Siguro ay pinabayaan mo ang apo ko!" Utomatiko akong umirap sa hangin dahil sa pambibintang niya."Hindi ko kailanman pinabayaan si Adam, Mommy, alam mo 'yan. Okay na ang apo niyo kaya kumalma ka na sana riyan. Tatawag ako kapag nasa bahay na kami. I need to tell you something also.""Ano ba 'yan
“Last night was a blast! Ito ‘yong pinakamemorable nating na experience na hinding-hindi ko na uulitin pa,”usalko sa mga kaibigan nang makababa kami ng eroplano galing Iloilo City.Hindi ko akalaing ma e-experienced namin ang ganoong klase ng pangyayari. Nagising na lang kami wala na ang matanda sa rest house nila Shan. Baka nga totoong aswang siya!Nakita kong nagmamadaling lumapit si Charelle patungo kay Bryce na nag-aantay sa kanya sa labas ng airport. I'm happy that they’re finally back together. Back in the arms of each other. They found their way back...“Saan kayo? Uuwi na ba kayo?”dinig kong tanong ni Dhalal.“Bakit may pupuntahan pa kayo? Si Charelle siguradong uuwi na siya. Ayun na siya kay Bryce, o!”Turo ko sa kaibigan na nangangalambitin na sa fiancee.“Ikakasal na ‘yan tapos mauuna pa siyang umuwi,”nakanguso na ngayon si Shan.
“Dalian mo, Shan!”sigaw ko sa kanya. Ang arte-arte gumalaw!“Sandali naman, ano ba ang minamadali mo?”“Duh, magsisimula na ‘yong laro! Sabihin mo kung ayaw mong sumama dahil aalis na ako!”Iritabli kong kinuha ang bag sa desk at lumabas na ng AVR room.“Huy, panget, hintayin mo ako!”Nakalayo na ako sa kanya at ngayon nagkukumahog na siyang sumunod sa akin. Hindi ko na siya pinansin at ipinagpatuloy na lang ang paglalakad.“Etyl, hi daw sabi ni Arlo!”dinig kong sigaw ni Rush nang dumaan ako sa Cr ng mga lalaki. Shit,ang bantot!“Hi rin, Arlo, sabi ni Etyl. Sabihin mo!”sagot ko sa kanya at tumawa.“Crush ka raw niya!”sigaw niya uli.“Sabihin mo crush ko rin siya!”
Maaga akong dumating sa bahay, not my usual routine. I mean, kadalasan gabi na ang uwi ko. Kung saan-saan pa ako sumusuhot bago umuwi. Late na rin naman ako pumapasok kaya late rinanguwi ko. One time, pinalakpakan ako ni Mommy dahil maaga akong pumasok sa SI.“I'm home!”sigaw ko nang pumasok ako sa tanggapan ng bahay namin.“May lagnat ka ba, nak?”Lumapit si Mommy para e-check ang noo ko. Artista talaga.“Intrams namin, remember?”I hugged her.“So, howwasyour day? May pogi ka na naman bang nabiktima?”Sabay ngisi niya sa akin. Bumitaw ako sa yakap niya at dumiretso sa sofa at umupo. Shit, kapagod.“Mayroon naman, Mom. Halika rito. May kwento ako sa’yo.”I pat the space beside me, motioning her to take a sit.&ldqu
"Today we will be having the physical inspection. I'll be checking your nails, your earing, your hair color, and proper haircut, as well as your uniform and everything that is mentioned by the rules and regulations of the school policy," seryosong sinabi ni Sir De Nava, ang school discipline officer.Nagsisimula na siyang mag-check ng mga sinabi niya sa mga ka-klase ko sa unahang upuan. May dala siyang gunting na ginagamit niya para i-putol sa kuko at para i-gupit sa buhok ng mga ka-klase ko."Kabahan ka na..." asar ni Mimay sa aking tabi."Shush..." pagpatahimik ko sa kanya.I walk slowly and went out. Ayoko pang pakawalan ang mahahabang kuko ko. Halos lahat ng mga sinabi ng Discipline Officer ay nasa akin. Long and polished nails, blond hair, and piercing. Ang tagal kong inalagaan 'tong kuko ko. Ayokong puputulin niya lang ito gamit ang gunting 'no!
We went to Beijing for summer vacation. Sinama ako ni Daddy pabalik doon. Ayaw ko sana kaya I asked Mommy to come with us, para na rin maka-bonding sila ni Kuya r'on. Hindi na rin kasi kakauwi si Kuya mula noon dahil doon na siya nag-aaral.I don't feel bitter for Dad, I don't hate him for breaking Mom's heart. I just tried to understand our situation as of now. I can't blame them both, I think what are we right now, I am still blessed. Imagine, there are broken families out there who are not on good terms. A child who doesn't have any chance to be with their parents anymore. A child who cries at night thinking and wondering why in all of the people, bakit siya pa?A broken child crying at night thinking what should she do to make their family whole again.A crying child stares at the night sky wishing she could turn back to the old gold days w
"Mom," bungad ko sa tawag ng Ina. Nabalitaan na naman na inatake ang apo kaya nagkukumahog na rin sa pangangamusta sa text. Kanina pa siya tumatawag pero hindi ko masagot dahil sa inaasikaso ang papeles ni Adam. Pinaulanan niya ako ng mensahe nang hindi ko sagutin at ngayon lang din nasagot ang tawag niya.Nagkabalikan na rin sila ni Daddy at doon na sila tumira sa Beijing. Mag-aapat na taon na sila roon, paminsan-minsan lang kung umuwi rito sa Pilipinas para e-check ako at ang negosyo. I am only living in our house. Gusto man nilang doon na rin kami manirahan ay umayaw ako. I am okay here... with my son."Anak naman bakit anong ginawa ng apo ko at inatake 'yan?! Siguro ay pinabayaan mo ang apo ko!" Utomatiko akong umirap sa hangin dahil sa pambibintang niya."Hindi ko kailanman pinabayaan si Adam, Mommy, alam mo 'yan. Okay na ang apo niyo kaya kumalma ka na sana riyan. Tatawag ako kapag nasa bahay na kami. I need to tell you something also.""Ano ba 'yan
May the others think I'm like a fool. Probably they are having their say behind my back... more than sure I am stupid in their eyes for staying with my husband after knowing those incredible shits they have done to me.Dumating ako nang araw na iyon na pagod na pagod sa lahat. Nanghihina akong pumasok sa Unit. Mugto ang mga mata ko kaka-iyak sa mga nalalaman ko. Naabutan ko siyang naghahanda ng dinner namin sa kusina. He glanced at me and his aura went darker seeing me like this... seems lifeless staring at him.I couldn't say a word, I'm just staring at him tears overflowing down my face. Walang emosyong mababasa sa pagmumukha ko at iyon ang sinisigurado ko. I can't hurt him kahit gustong-gusto ko na siyang sapakin at sipain at kung ano pa ang pwede kong gawin para masaktan siya maramdaman man lang ang pighating nararamdaman ko.
Nilapag ko sa lamesa ang nilutong ulam para sa agahan naming dalawa. Nakita kong hinubad na ni JB ang apron na sinuot at umupo na sa single chair. Nanlilitis ang mga mata niya sa sa'kin habang nilalapag ko isa isa ang mga niluto namin.Inayos ko pa ang lamesa bago umupo. Napapikit ako ng may ngiti sa mga labi nang maamoy ko ang mabangong sabaw ng sinabawang isda. Ayaw niya na raw kasi mag hotdogs, bacon and egg, nakakasawa raw na walang sabaw. Kaya ayan pinaghanda namin ang gusto niya. Tinulungan ko lang siya dahil 'di ko naman sangay ang pagluluto nito."Ang sarap!" Nilalasap ko pa rin ang sabaw na tinikman ko.Mayabang siyang ngumiti sa akin bago nagsalita. "Syempre, luto ko 'yan!" pagyayabang niya pa.Ngumiwi ako sa kahangina
Ang sakit-sakit... tama na 'wag mo na siyang saktan pa."Binaon ko ang mukha sa unan dahil 'di ko na mapigilan ang matawa sa pinagsasabi ni Charelle. Actually kanina pa siya umiiyak dahil sa movie na pinapanuod namin.Pangatlong movie na itong pinanunuod namin at tanging siya lang ang umiiyak na akala mo ay broken hearted... ah, e, broken nga pa naman, nag p-pretend lang na hindi."Oh, tissue!" Inabotan siya ni Gracelle ng tissue at deritsong pinahid niya naman sa kanyang mga luhang umaagos na akala mo ay ilog."Isa pa, please... hik." Amputa, malala na 'tong babaeng 'to!Nang inabotan siyang muli ni Gracelle ay nilagay niya iyon sa kanyang ilong at suminghot singhot. Nakakadiri nama
Hawak kamay kaming pumasok ni JB sa bahay. Malayo pa lang ay nakikita ko ang mga tingin ni Mommy na walang emosyon. Tatlong araw na ang nakalipas simula nang ikasal kami."Mom." Humalik ako sa pisngi niya. Nanatili siyang nakatayo lang at hindi inaalis ang tingin sa akin."Mom, Good day!" bati ni JB sa Ina ko."Hindi kita anak."Umawang ang mga labi ko at nanlalaki ang mga mata sa pabalang na sinagot ni Mommy sa asawa ko.What the hell?!Tumingin ako sa gawi ni JB at tulad ko ay gulat din siya sa sinagot ng Ina ko. He swallowed hard and eventually forced a smile.Bumuntong hininga na lamang ako at umiling. Sumunod kami sa sala kung nasaan si Mommy."I told you to go home alone," she said harshly, sabay taas ng kilay sa akin."Mommy, we need to talk that's why-""Yes." Putol niya sa sinabi ko. "Two of us need to talk kung saang Mental Hospital kita ipapasok!"Ito na naman siya sa mga hinaing niyang baliw ako
WARNING: R18"So, saan na kayo titira gayong kasal na kayong dalawa?"Hindi ko inisip ang mga ganitong bagay. Tinikom ko na lamang ang bibig at hinayaang si JB ang sumagot sa kanyang Mama. I don't want to leave Mommy alone... but this is the path I choose to take."It depends where my wife wants to live,"aniya sa banayad na boses at tinapunan ako ng tingin. Tanging pilit lang na ngiti ang aking binigay sa kanya."Uh... kahit saan na. Okay na 'ko basta kasama kita."Nasa tabing dagat pa rin kami at dito na piniling mananghalian. I faced the beach and admire how free the water flows. Peaceful yet relaxing... a mood I want to live in.No worries wherever the waves will take place. Just go with the flow.Napatingin ako kay JB nang hawakan niya ang siko ko para agawin ang atensyon mula sa dagat."You okay? Seem like something is bothering you." Concern was visible to his deep eyes."Of course, I am. I'm sorry. What is it agai
Nakarating kami sa condo unit ni JB nang hindi ko maintindihan ang nangyayari sa paligid ko. Una, ang paghihigante ni JB at nang pamilya niya sa pamilya ni Yrikka. Pangalawa, ang biglang pag iba ng trato ni Mommy sa akin. Pangatlo, ampon si Charelle at siya ang anak at tagapag-mana ng Celebre Corporation.Is everything going well? Why all of a sudden? It's shockingly bad for us."Do you think, may mas ikalala pa itong nangyayari sa paligid natin ngayon?" Pinagsiklop ko ang mga kamay at seryosong tumingin sa kaharap.Bumuntong hininga siya at nag kibit balikat. "Wala akong ideya sa kung ano ang mangyayari bukas o sa susunod pang mga araw. Maging handa lang tayo sa lahat ng pagsubok at manalig siguradong malalampasan natin ang mga tradhedyang ito.""C-can I ask something?"He raised his brow and nodded. "Yup, what is it?""Did you know something about my case? Bakit gano'n kadali?I mean... uh... hindi kinuha ang pahayag ko.""I handled
"Everything is still complicated to get marry, Jave." I looked up at him.He hugged me tighter and I feel him playing with my hair. I am also on his hairy chest."I can't wait to marry you... besides, our situations can't stop me.""You know what, sabi ko noon hindi kita titigilan hangga't 'di sa simbahan ang ating dulo," I chuckled as I remembered what I've said to Shan years ago."Really? Bakit parang iba naman ang sinabi ni Shan?""Luh? Iyon naman talaga sinabi ko, e," phagpipilit ko. "Bakit? Ano pa ba ang sinabi niya?""Hindi mo raw ako titigilan kakahabol nang hindi kama ang bagsak nating dalawa," he laughed out of his lungs."Well, tama at hindi ko itatanggi 'yan. Gusto lang naman kita noon dahil maliban sa basketball player at gwapo ka ay daks ka rin. Sa tuwing titigan nga kita noon para kang saging sa aking paningin.""So, minahal mo ako dahil daks ako?""Yes.""What the f-'"Kadyot," putol ko
"Speak now," I ordered as I sat on his opposite side.He looked at me seriously. Nakasandal siya sa sandalan ng sofa. Naka-de kwatro ang mga binti at naka-krus ang mga bisig.Napagdesisyonan kong mabuti na rito sa Coffee Shop kami mag-uusap. Pribado naman itong lugar lalo na at nasa VIP room kami. The privilege of his money and the power of his family, lol."Don't you have class?" I raised my brow to him."Sana okay ka lang. Sabado ngayon, natural walang pasok," suplada kong sagot."May activity ang mga Archi ngayon."Napairap naman ako sa sinagot niya. Wala ba siyang balak sabihin ang totoo sa akin? Walang ano-ano ay kinuha ko ang purse sa table at tumayo na para lumabas. hindi nakipagkita sa kanya para makipagchismisan ang ng kung anong mayroon at nangyayari sa loob ng University."Wait. Saan ka pupunta?" tanong niya at hinawakan ang pulsuhan ko para pigilan ako na agaran ko namang binawi sa pagkakahawak niya."Sinabi k