"Bakit ka nag Accountancy? 'Di ba mahirap 'yon?" tanong ko kay JB.
Nandito kami ngayon sa lugar na una naming pinuntahan. Tinawag niya itong Paraiso de Parausan. It is a kind of paradise place. A place where you can let your emotions out. You can be who you want. You do not need to be someone that is society wants you to be. Kaya nga sabi niya parausan ito dahil dito, gumagaan ang pakiramdam niya kapag may problema siya.
"Ikaw? Bakit ka nag Architecture? Mahirap din 'yon." Napabitin sa ere ang kutsara ko dahil sa tanong niya.
"Dahil ito ang gusto ko," I simply answered and swallowed my food.
"Same thing. Dahil gusto ko." Ininom niya ang coke in can at binalingan akong muli. "It's not about the struggles, it is the determination you have to fulfill your goals. Patience also," he added and put the empty bottle down the table.
Tumango-tango ako sa sinagot niya. H
In life, we experienced dreaming to be in someone's arms. We imagined being extremely happy because of someone. We think of someone and unconsciously, it made us smile.Naranasan at naramdaman ko ang mga ito. Pinagpala ako dahil kung noon ini-imagine ko lang ang mga ganong bagay sa isang lalaki, masasabi ko ngayon na malaya akong gawin iyon nang paulit-ulit.Ang swerte sa buhay hindi napapanahon 'yan. Nasa diskarte mo 'yan. Paano mo makakamtan ang mga gusto mong maabot kung titihaya ka na lang diyan buong magdamag at hayaan ang araw na lumubog nang wala ka man lang nagawa para sa pangarap mo?Do something about it. Work for it. Make an extra effort to make it easier for you so you could be able to claim what you wished for!
"Bakit wala si Charelle?" tanong ko sa mga kaibigan nang hindi makita si Charelle.Pagdating namin nangunot ang noo ko sa hindi pamilyar na bahay. Kanino 'to? Bakit kami nandito? Pero nang makapasok ay alam ko na agad na sa boylet ni Jeralyn 'to. Nakita ko kasing nagbeso-beso siya roon sa lalaking naka-usap, slash hinaharot niya sa party ni Shan, e."Nasa washroom siya. Miss mo talaga si Yaya?" si Gracelle na may hawak ng alak sa kamay."Bakit tayo narito?""Wala kasi kaming pagkain sa bahay kaya nakikikain lang ako rito," sagot naman ni Joanna na nakapwesto na sa mahabang lamesa at kaharap ang maraming putahe."Grabe ka talaga! Huy, baka nakalimutan mong may ini-ingatan na reputasyon ang pamilya mo!" Bahagya kong hinila ang dulo ng buhok niya."May ini-ingatan din akong tiyan. Hindi pwedeng magutoman 'to!" Walang hiya."Ako dahil... narito ako na lagi lang nakatingin sa mga ulap at bituin..." potcha, kumanta pa si Dhalal."Hi,
Maaga akong nagising. Kahit antok na antok pa ako dahil apat na oras lang ang tulog ko ngayon. Naalala ko na naman ang pinanggagawa namin kagabi. Para kaming mga chics na hahabulin. Hahabulin ng baliw, aso at police patrol.Bakit kasi ang gaganda namin? Ayan tuloy at pinaghahabol kami.Hindi ko kailanman pinangarap na habulin ng taong baliw, habulin ng aso at ng Police patrol sa dis oras ng gabi.But, these are the most memorable happenings that I've experienced so far.I became extremely happy that even once in my life I've done this stuff with those maartes.Nothing in this world made me happy like that. Only my friends could.Wala na akong mahihiling pa sa buhay, I have everything. The crazy yet true squad, Cool and understanding parents, one call away brother, and I have the best boyfriend ever.Nang nagpa-ulan si Lord ng swerte sa buhay, nagpa-anod ako."Anong oras ka na umuwi, Etyl Ann?" tanong ni Daddy na nasa harap ko.
WARNING: THIS CHAPTER INVOLVES MATURED CONTENT."Masaya ka na niyan?" I asked him. Patuloy pa rin siya sa kakatawa. Masaya talaga siya dahil hindi matapos-tapos ang tawa niya.Naka-upo ako sa kama niya habang siya ay nasa harap ko. Nakasandal sa dingding at nakakross ang mga brasong pinagtatawanan ako."You made my day, Babe." Unti-unti siyang lumapit sa akin. Lumuhod siya sa harap ko at kinulong ang mukha ko sa mga palad niya."Isusumbong kita kay Daddy," ani ko sa nagtatampong tono."Bakit? Ano ba Daddy mo?""Bobo ka ba? E 'di tao!""Chill ka lang," he chuckles. Nakak
"Papasa kaya ako sa semester na ito?" I heard Dhalal asking in worry. Kakatapos lang ng finals namin. Masasabi kong mas mabuti pa 'yong last semester, e. Nakapangalumbaba siya sa lamesa.We are here in food court. Pare-pareho kaming tahimik na yari mo ay namatayan ng pusa."I'm not even sure what would be my grades are. Okay na sakin Tres." I laughed when I heard Joanna says that."Gaga ka talaga! Alangan namang maghahangad ka ng Uno e Three over Seventy ka lang sa Calculus!" It's just a pure joke, though she really got 3 over 70."Bakit ikaw ilan ka ba do'n? Ang talino rin kasi e 'no?" She sarcastically replied."Five!" And I pouted. Okay na 'yon kaysa sa Three.
"Kay gandang umaga, binibining iniwan!"Napamulat ako nang may pumasok sa kwarto ko at nagsusumigaw. Kay aga-aga anong ginagawa ng babaeng maharot na ito sa bahay namin? Pumunta lang siya rito para mambubulabog ng mga taong tulog."Fuck, Shan! Get out!" inis kong sinabi sabay bato ng unan ko sa kanya pero sinalo niya ito at sumalampak sa kama sa tabi ko. "Sabing umalis kana at umuwi! Matutulog ako. Please lang, Shan. Masakit pa ulo ko.""Ulo lang ba masakit sayo? O pati puso?""Wala kang pakialam." Sabay tabon ko ng unan sa mukha at padapang nahiga."May pupuntahan tayo. Get the hell up, bitch! Ilang araw ka ng hindi lumalabas sa bahay niyo. Can't you out for walk to refresh your mind?" Nararamdaman kong niyugyog niya ang katawan ko at nang hindi ako gumalaw pa, sinakyan niya ang likod ko. Animal!"Ano ba?! Nakakainis ka na, ah!"Her eyes widened for my sudden burst out. "Really? Talagang magkakaganyan ka dahil sa isang lalaki? Saan n
"Bakit mo naman siya sinampal?" natatawang tanong ni Fatima sa akin.Talagang hindi sila maka-get-over doon, ah?"Sinong sinampal ni Etyl?" Kunot noong tanong ni Cleave habang naka-akbay sa sandalan ng upuan ni Faith."Wala. Aksidente lang, natapi ko lang sa mukha si ano... uh..." hindi ko maibigkas ang pangalan ng sperm na 'yon dahil matimtim na nakatingin sa akin si JB.Magkaharap kami ngayon. Nasa gilid ako ni Fatima nasa kabilang gilid naman niya si Dawn. Sa harap namin ay si Faith at JB napagitnaan nila Si Cleaver pareho."Sino?""Si Yrikka. Tinapi ni Etyl mukha niya kaya natumba sa daan," pigil ang tawang tugon ni Faith.Dumating na ang order namin at nagsikain na kami. It's so awkward kasi ang ingay nilang apat samantalang kami ni JB ay tahimik lang at walang nagsasalita. Pagkatapos ng laro nila ay dumiretso na kami rito sa restaurant."Muling ibalik..." pagkanta ni Dawn na parang tanga."Ang alin?" tanong ni JB s
The next day, I tried to keep it by myself. I didn't let anyone knows about my condition. I also asked a favor to JB not to tell anyone what is really happened to me.As long as I can keep myself strong and fierce I will keep everything in a jar. I don't want anyone to pity me and spend too much time thinking about what they should do to ease my pain. Up until now, I am still disgusted with those mother fuckers.Aside from that, I am still scared. The feeling of being afraid to give by the crowded places sent me uneasiness. It's traumatic. I am also scared of what they can do to Mommy. Nakakatakot isipin na kahit nasa likod na sila ng selda ay pwedeng pwede pa rin nila kaming balikan.Hindi ko sila kilala. Wala akong naalalang may nagawan ako ng masama o kahit ni isang tao na may atraso ako.. except kay Yrikka. Hindi naman siya siguro aabot sa point na papatay siya para lang sa pagmamahal 'di ba? Isa pa they are back together. Wala nang dahilan para saktan niya
"Mom," bungad ko sa tawag ng Ina. Nabalitaan na naman na inatake ang apo kaya nagkukumahog na rin sa pangangamusta sa text. Kanina pa siya tumatawag pero hindi ko masagot dahil sa inaasikaso ang papeles ni Adam. Pinaulanan niya ako ng mensahe nang hindi ko sagutin at ngayon lang din nasagot ang tawag niya.Nagkabalikan na rin sila ni Daddy at doon na sila tumira sa Beijing. Mag-aapat na taon na sila roon, paminsan-minsan lang kung umuwi rito sa Pilipinas para e-check ako at ang negosyo. I am only living in our house. Gusto man nilang doon na rin kami manirahan ay umayaw ako. I am okay here... with my son."Anak naman bakit anong ginawa ng apo ko at inatake 'yan?! Siguro ay pinabayaan mo ang apo ko!" Utomatiko akong umirap sa hangin dahil sa pambibintang niya."Hindi ko kailanman pinabayaan si Adam, Mommy, alam mo 'yan. Okay na ang apo niyo kaya kumalma ka na sana riyan. Tatawag ako kapag nasa bahay na kami. I need to tell you something also.""Ano ba 'yan
May the others think I'm like a fool. Probably they are having their say behind my back... more than sure I am stupid in their eyes for staying with my husband after knowing those incredible shits they have done to me.Dumating ako nang araw na iyon na pagod na pagod sa lahat. Nanghihina akong pumasok sa Unit. Mugto ang mga mata ko kaka-iyak sa mga nalalaman ko. Naabutan ko siyang naghahanda ng dinner namin sa kusina. He glanced at me and his aura went darker seeing me like this... seems lifeless staring at him.I couldn't say a word, I'm just staring at him tears overflowing down my face. Walang emosyong mababasa sa pagmumukha ko at iyon ang sinisigurado ko. I can't hurt him kahit gustong-gusto ko na siyang sapakin at sipain at kung ano pa ang pwede kong gawin para masaktan siya maramdaman man lang ang pighating nararamdaman ko.
Nilapag ko sa lamesa ang nilutong ulam para sa agahan naming dalawa. Nakita kong hinubad na ni JB ang apron na sinuot at umupo na sa single chair. Nanlilitis ang mga mata niya sa sa'kin habang nilalapag ko isa isa ang mga niluto namin.Inayos ko pa ang lamesa bago umupo. Napapikit ako ng may ngiti sa mga labi nang maamoy ko ang mabangong sabaw ng sinabawang isda. Ayaw niya na raw kasi mag hotdogs, bacon and egg, nakakasawa raw na walang sabaw. Kaya ayan pinaghanda namin ang gusto niya. Tinulungan ko lang siya dahil 'di ko naman sangay ang pagluluto nito."Ang sarap!" Nilalasap ko pa rin ang sabaw na tinikman ko.Mayabang siyang ngumiti sa akin bago nagsalita. "Syempre, luto ko 'yan!" pagyayabang niya pa.Ngumiwi ako sa kahangina
Ang sakit-sakit... tama na 'wag mo na siyang saktan pa."Binaon ko ang mukha sa unan dahil 'di ko na mapigilan ang matawa sa pinagsasabi ni Charelle. Actually kanina pa siya umiiyak dahil sa movie na pinapanuod namin.Pangatlong movie na itong pinanunuod namin at tanging siya lang ang umiiyak na akala mo ay broken hearted... ah, e, broken nga pa naman, nag p-pretend lang na hindi."Oh, tissue!" Inabotan siya ni Gracelle ng tissue at deritsong pinahid niya naman sa kanyang mga luhang umaagos na akala mo ay ilog."Isa pa, please... hik." Amputa, malala na 'tong babaeng 'to!Nang inabotan siyang muli ni Gracelle ay nilagay niya iyon sa kanyang ilong at suminghot singhot. Nakakadiri nama
Hawak kamay kaming pumasok ni JB sa bahay. Malayo pa lang ay nakikita ko ang mga tingin ni Mommy na walang emosyon. Tatlong araw na ang nakalipas simula nang ikasal kami."Mom." Humalik ako sa pisngi niya. Nanatili siyang nakatayo lang at hindi inaalis ang tingin sa akin."Mom, Good day!" bati ni JB sa Ina ko."Hindi kita anak."Umawang ang mga labi ko at nanlalaki ang mga mata sa pabalang na sinagot ni Mommy sa asawa ko.What the hell?!Tumingin ako sa gawi ni JB at tulad ko ay gulat din siya sa sinagot ng Ina ko. He swallowed hard and eventually forced a smile.Bumuntong hininga na lamang ako at umiling. Sumunod kami sa sala kung nasaan si Mommy."I told you to go home alone," she said harshly, sabay taas ng kilay sa akin."Mommy, we need to talk that's why-""Yes." Putol niya sa sinabi ko. "Two of us need to talk kung saang Mental Hospital kita ipapasok!"Ito na naman siya sa mga hinaing niyang baliw ako
WARNING: R18"So, saan na kayo titira gayong kasal na kayong dalawa?"Hindi ko inisip ang mga ganitong bagay. Tinikom ko na lamang ang bibig at hinayaang si JB ang sumagot sa kanyang Mama. I don't want to leave Mommy alone... but this is the path I choose to take."It depends where my wife wants to live,"aniya sa banayad na boses at tinapunan ako ng tingin. Tanging pilit lang na ngiti ang aking binigay sa kanya."Uh... kahit saan na. Okay na 'ko basta kasama kita."Nasa tabing dagat pa rin kami at dito na piniling mananghalian. I faced the beach and admire how free the water flows. Peaceful yet relaxing... a mood I want to live in.No worries wherever the waves will take place. Just go with the flow.Napatingin ako kay JB nang hawakan niya ang siko ko para agawin ang atensyon mula sa dagat."You okay? Seem like something is bothering you." Concern was visible to his deep eyes."Of course, I am. I'm sorry. What is it agai
Nakarating kami sa condo unit ni JB nang hindi ko maintindihan ang nangyayari sa paligid ko. Una, ang paghihigante ni JB at nang pamilya niya sa pamilya ni Yrikka. Pangalawa, ang biglang pag iba ng trato ni Mommy sa akin. Pangatlo, ampon si Charelle at siya ang anak at tagapag-mana ng Celebre Corporation.Is everything going well? Why all of a sudden? It's shockingly bad for us."Do you think, may mas ikalala pa itong nangyayari sa paligid natin ngayon?" Pinagsiklop ko ang mga kamay at seryosong tumingin sa kaharap.Bumuntong hininga siya at nag kibit balikat. "Wala akong ideya sa kung ano ang mangyayari bukas o sa susunod pang mga araw. Maging handa lang tayo sa lahat ng pagsubok at manalig siguradong malalampasan natin ang mga tradhedyang ito.""C-can I ask something?"He raised his brow and nodded. "Yup, what is it?""Did you know something about my case? Bakit gano'n kadali?I mean... uh... hindi kinuha ang pahayag ko.""I handled
"Everything is still complicated to get marry, Jave." I looked up at him.He hugged me tighter and I feel him playing with my hair. I am also on his hairy chest."I can't wait to marry you... besides, our situations can't stop me.""You know what, sabi ko noon hindi kita titigilan hangga't 'di sa simbahan ang ating dulo," I chuckled as I remembered what I've said to Shan years ago."Really? Bakit parang iba naman ang sinabi ni Shan?""Luh? Iyon naman talaga sinabi ko, e," phagpipilit ko. "Bakit? Ano pa ba ang sinabi niya?""Hindi mo raw ako titigilan kakahabol nang hindi kama ang bagsak nating dalawa," he laughed out of his lungs."Well, tama at hindi ko itatanggi 'yan. Gusto lang naman kita noon dahil maliban sa basketball player at gwapo ka ay daks ka rin. Sa tuwing titigan nga kita noon para kang saging sa aking paningin.""So, minahal mo ako dahil daks ako?""Yes.""What the f-'"Kadyot," putol ko
"Speak now," I ordered as I sat on his opposite side.He looked at me seriously. Nakasandal siya sa sandalan ng sofa. Naka-de kwatro ang mga binti at naka-krus ang mga bisig.Napagdesisyonan kong mabuti na rito sa Coffee Shop kami mag-uusap. Pribado naman itong lugar lalo na at nasa VIP room kami. The privilege of his money and the power of his family, lol."Don't you have class?" I raised my brow to him."Sana okay ka lang. Sabado ngayon, natural walang pasok," suplada kong sagot."May activity ang mga Archi ngayon."Napairap naman ako sa sinagot niya. Wala ba siyang balak sabihin ang totoo sa akin? Walang ano-ano ay kinuha ko ang purse sa table at tumayo na para lumabas. hindi nakipagkita sa kanya para makipagchismisan ang ng kung anong mayroon at nangyayari sa loob ng University."Wait. Saan ka pupunta?" tanong niya at hinawakan ang pulsuhan ko para pigilan ako na agaran ko namang binawi sa pagkakahawak niya."Sinabi k