Malamig na simoy ng hangin ang humahampas sa aking balat sa mga oras na ito. Kahit nakasuot ng hoodie ay nakakaramdam pa rin ako ng lamig. Saglit akong napatingin sa aking relo. Alas dos na pala ng umaga, hindi ko ‘man lang namalayan. Psh. Mukhang kailangan ko nang umalis bago pa may makakita sa akin. I was about to step away nang may tumawag sa akin mula sa likuran. Pamilyar ang boses nito kaya hindi ko na nilingon pa. “Hey, Miss Arian!” “Kailan ka ba babalik?” tanong ng isa sa kanila. Kahit hindi ko lingunin ang mga taong iyon ay pakiramdam ko‘y dumadami sila. I need to escape as soon as possible. Napatigil ako sa paglalakad nang magsalita itong muli. “Marami ka pang atraso sa amin, nakalimutan mo na ba?” ani ni Copper, who was our gang leader before. Hindi ko pinansin ang sinabi nito bagkus nanatiling nakatalikod. “Alam mo ba na kapag nakatakas ka ng buhay ay maswerte ka?” kahit nakatalikod ay ramdam ko ang pagngisi nito na nagbigay naman sa sakin ng kaunting kaba. “Huwag na
Felix Simoun POVNagising ako nang maramdaman kong nag-vibrate ang cellphone ko na nasa ilalim ng aking unan. Mabilis kong kinuha iyon at tiningnan. Napailing-iling na lang ako ng makitang tumatawag ang ugok.Napairap ako sa kawalan bago tiningnan ang oras. 2:30 pa lang ng umaga.Inis na bumangon ako bago sinagot ang tawag ni Ash. ‘What?’ inis na tanong ko dito.‘Grabe, Pre! Wala ‘man lang bang good morning?’ natatawang usal ni Ashtan mula sa kabilang linya. Good morning your face.‘Bakit ka napatawag? At sa ganitong oras pa talaga, ah?’Hindi ko pinansin ang sinabi nito at itinanong kung bakit s‘ya napatawag. Masyado maaga pa para magbanat ng buto kaya sigurado ako na may ibang dahilan ito.Ito ang pinaka-ayaw ko sa lahat, e. Tipong ang ganda-ganda ng
Aryana's POVMATAPOS akong ihatid ni Felix sa aking bahay ay pumasok na kaagad ako sa loob. To be honest, hindi talaga sa'kin itong bahay. Binili ko lang 'to last year. Noong una nga ay nag da-dalawang isip ako kung bibilhin ko ba o hindi.Ang weird, e. Never pa akong nakakapunta sa lugar na ito pero iba na agad ang dating sa akin. Para bang nakapunta na ako dito noon pero wala naman akong maalala. Ayts, ewan ko din ba.Sa huli ay binili ko pa rin. Naaawa rin kasi ako sa matandang nagbabanta ng bahay na ito, e. Saka mahigit limang taon na raw noong umalis ang may-ari ng bahay kaya siguro gusto na nilang ibenta. Pagpasok ko sa loob ay bumungad kaagad sa akin ang napakalinis kong sala. Malinis talaga kasi
ContinuationHa-hakbang na sana ako papalayonang may tumawag sakin.“Miss, anong ginagawa mo dito?” Tanong ng isang pamilyar na boses.Bahagya akong lumingon para silipin kung ako ba ang tinatawag ni Felix. Nakita ko namang nakatitig ito sa akin kaya nasisigurong ako nga ang kinakausap niya.Inayos ko muna ang hood ko bago ko siya sinagot.“Bakit?” Dapat pala ay hindi nalang ako huminto para hindi ko na sila na-incounter pa. Tss.“Anong ginagawa mo dito? Lubog na ang araw Miss, baka kung ano pang mangyari sayo kapag nanatili ka pa dito. Mas mabuti kung umuwi ka na lang.”- Napataas ang isang kilay ko sa sinabi ni Jofel. TssAno bang pakialam niya, e, hindi naman sila ang ipinunta ko dito. TssMga istorbo sila sa lakad ko.Inayos ko ang salaming suot ko bago tiningnan sila
Aryana's POVNang makarating kami sa harap ng bahay nina Dwayne ay hindi agad ako pumasok. Sinamahan ko itong dalhin ang aming bisekleta sa kanilang garahe. Pabalik na sana kami sa tapat nang bahay nila nang biglang nag vibrate ang phone niya. Nagkatitigan kaming pareho, napakagat pa siya sa kanyang labi. Tss, mukhang alam ko na kung bakit.Sinenyasan ko lang itong sagutin ang tawag. Huminga muna ito ng malalim bago kinausap ang nasa linya. Inilagay ko ang aking kamay sa bulsa ng pantalon ko bago tiningnan ito.“Yes, Mr. Hermes?” Ani ni Dwayne. Sinenyasan ko din itong I-loudspeaker para marinig ko ang pag uusapan nila.“Oh, hello. How are you, Denwei Son?”“I'm fine, Mr. Hermes. How about you?” pagsagot nito bago ako tiningnan. Pinakikinggan ko ang sunod na sasabihin ni Mr. Hermes, dahil alam ko‘ng hindi tatawag nang walang dahilan.
NAKATITIG ako sa aking pigura habang nakatingin sa salamin. Suot ko na ngayon ang uniporme na susuotin ko ngayong araw. Napangiti ako dahil bumagay ito sa kulay ko.Inaayos ko agad ang aking salamin na lagi ko‘ng sinusuot kapag may mission ako. This is not ordinary glasses. Hindi rin ito kagaya ng ginagamit ng mga nerd. May maliit na camera na naka install dito na nakakunekta naman sa laptop ni Dwayne. Kaya kung sino at ano ang nakikita ko ngayon ay nakikita rin niya.Nagpusod muna ako ng buhok bago tuluyang lumabas ng bahay ko. Dahil nakapalda ako ngayon at malayo ang school sa bahay ko ay hindi ko maaring gamitin si Uno. Baka lalo akong ma-late dahil doon.Sinabihan ko na rin si Dwayne na hihiramin ko ang kotse n‘ya. Hindi ko kasi maaring gamitin ang kotse ko dahil Baka ma-tract lang ako ni Mr. Hermes. Delikado kapag nagkataon.Napatingin ako sa kot
ContinuationDiscussion lang ang naganap sa limang oras na lumipas. Tumayo ang lahat nang tumunog ang bell, ibigsabihin ay lunch time na. Tanging kaming apat na lang ang natitira sa loob ng room. Isa isa kong nilagay ang notebook sa loob ng bag ko. Para sa ganoong paraan ay maobserbahan ko ang mga ito."Hindi pa ba tayo lalabas?" nakangusong tanong ni jofel sa dalawa. Isip bata. Tsk. Hindi naman kaagad iyon pinansin ng dalawa, imbis na sagutin ay nagtanong ito pabalik. "Bakit ka na-late?" tanong ni Felix. Kinuha ko ang cellphone ko at kunwaring may kinakalikot ito para hindi nila mahalata na nakikinig ako sa usapan nila."A-Ah ano kasi." nakita ko sa gilid ng aking mata ang pagsulyap nito sa akin, bago itp nagpatuloy sa kanyang sasabihin. "Wala naman, trip ko lang, masama bang ma-late?" pagsisinungaling ni jofel."Ganyan na pala ang mga trip mo sa buhay, Mr. Serrano?" nakakalokong ani n
Aryanas POVHINDI kami close ni kenshin pero bakas ang galit nito sa mukha kapag kinakausap niya si Kaito. Hindi ko alam kung saan nangagaling ang galit niya. Pagkalabas namin sa cafeteria ay dumiresto kami sa likod ng lumang building at hindi sa clinic.Tinanggal ko naman kaagad ang pagkakapit sa akin ni kaito nang makarating kami. Akala ko ay wala nang magsasalita sa aming dalawa, akala ko lang pala. Nakangiting humarap sa akin si Kaito. "Pwede ka na pala maging artista.""Natural, maganda ako e." tinapunan ko ito nang masamang tingin nang tumawa ito. Napailing na lang ako bago naupo sa ugat ng puno ng narra. Tipid akong napangiti habang nakatingin sa malayo. Nakakamiss mag aral. I mean, pumasok sa paaralan.Naramdaman ko'ng umupo si Kaito pero may isang dipang pag-itan ang layo namin. Good.Nailingos ko ang paningin ko dito nang may naalala ako. "Baki
MAAGA akong nagising dahil may naalala nga pala akong gagawin. Nang bumaba ako aming kusina ay naabutan ko doon si Kuya AX na nagtitimpla ng gatas niya. Bakit kaya ang aga niya?“Oh, ang aga mo yata ah?” takang tanong nito habang naglalagay ng gatas sa kanyang cereals. Kumuha din ako nang para sa akin at pinalagyan din dito. Tumayo ako pagkatapos at lumipat sa kabilang upuan bago ko ito sinagot. “May pupuntahan kasi ako, e. Ikaw ba? Bakit ang aga mo ngayon?”“May business meeting kasi later. At dahil ako ang CEO doon ay kinakailangan kong maging maaga para maayos ang mga dapat ayusin.” anito kaya napatango na lang ako. Sabagay, tama naman s‘ya.“Don‘t stressed yourself too much, Kuys. Sige ka, baka hindi ka na magkajowa.” natatawang biro ko.“Sus, ikaw talaga . Sa gwapo kong 'to? Grabe ka, ah."“Biro lang, Kuys. Syempre magkakaroon ka din ng jowa. Not now, but not sure. Hehe.” natatawang dagdag ko. Napailing-iling lang ito. “Kailan mo ba ipapakilala sa aminang nagugustuhan mo, Kuys?”
KINABUKASAN ay kaarawan ni Felix kaya maaga akong nagising para bumili ng susuotin. Balak ko sanang bumili ng gift para sa kanya pero hindi ko na itinuloy. May naisip kasi akong magandang regalo para sa kanya.Nang makauwi ako ay naligo akong muli at nagpaayos kay Mommy. Birthday ngayon ni Felix kaya dapat maging maayos ako sa paningin niya."Halika ka, anak. Aayusin ko ang buhok mo." hinayaan ko lang si Mom na ayusin ang buhok ko. Maging sa paglalagay ng make-up ay siya na din ang gumawa. Nang matapos ay tiningnan ko ang aking sarili sa salamin. Napanganga ako dahil sa ganda ng pagkakaayos sa akin ni Mommy. Hindi masyadong makapal ang make-up na inilagay n'ya kaya kumportable ako. Ang buhok ko naman ay ginawang kulot ni Mommy. Hindi ito ang unang beses na kinulot ang buhok pero para sa akin ay ito ang pinakamaganda.Tinulungan ako ni Mom na isuot ang kulay pula kong cocktail dress. Palagi na lang daw kasing kulay
(A/n; Enjoy reading.)---Aryana's POVMAKALIPAS ang dalawang taon ay nakagraduate na kami ng highschool. Kasalukuyan kaming nasa cafeteria ngayon habang nag kukwentohan. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa din magbabago si Jofel, maingay pa din.Sa DLU na na rin pala nag transfer si Dwayne para sa college, nagsasawa na daw kasi siya sa mga chix doon sa Golden State. Tss Babaero talaga.Hanap ay chix, hindi naman nagkakajowa. Psh.Tsaka isa pa, simulan noong nagka issue si Mr. Hermes ay kakaunti nalang ang nagpatuloy ng pagpasok doon. Siguro ay dahil natrauma na sila sa nangyari noon.Basta kami ay masaya lang sa Dela Fuego University. Nakakamiss ang mga panahon na nagagawa ko pang magloko, ngayon kasi ay hindi na maaaring gawin iyon. Kumbaga bawal ang papetiks petiks sa college. Kailangan talaga ay maging matino na.Mag
Aryana's POVMAAGA akong nagising dahil may lakad kami ni Felix. Inaya n‘ya kasi akong lumabas. Syempre pumayag naman rin agad ako. I don't know why, but these past few days I feel comfortable with him.Maybe nararamdaman ko iyon dahil alam kong wala naman talaga siyang kinalaman sa aksidenteng nangyari noon. Tsaka alam ko din sa sarili ko na napatawad ko na siya.Sinuklay ko ang aking buhok bago tumingin sa salamin. Tipid na napangiti ako bago pinagmasdan ang aking suot. Kagaya ng aking nakasanayan ay nagsuot ako ng dress na itim na tinernohan ng puting sandals na wala pang two inches ang taas ng takong. Hindi kasi ako sanay magsuot ng ganito kaya hindi ako makapagsuot nang mataas gaya ng sinusuot ng iba.Napatingin ako sa bintana nang marinig kong bumisina ang sasakyan ni Felix na nasa labas na ng aking bahay.Mabilis kong isinukbit ang aking shoulder bag bago mulin
Aryana's POVMAAGANG nagising ang mga tao sa bahay para paghandaan ang kaarawan ni Aristotle. Dito rin ako pinatulog ni Mom dahil espesyal ang araw na ito. At para masanay daw akong tumira sa isang bahay kasama sila.Btw, He's 21 now. I-isang taon lang pala ang pagitan namin ni Aristotle kaya hindi pa rin ako sanay na tawagin siyang ‘kuya’.Naghilamos muna ako bago bumaba ng kwarto, nadatnan ko namang nagluluto si mommy sa kusina.“Good morning, Mom.” nakangiting bati ko bago umapit dito. Nilingon ako ni mommy bago sinenyasan na maupo. “Pinagluto kita ng paburito mo. I hope you like it.” nakangiting ani ni Mom. Napangiti rin ako nang mahulaan ko kung anong niluto niya.“Woah, it's carbonara, my favorite. Thanks, Mom!” ngumiti lang ito bago naupo sa aking tabi. “How's your sleep, Darling?
Felix's POVMAAGA akong nagising dahil ito na araw na pinakahihintay ko. Makakalabas na din ako sa wakas. Masyado na kasi akong nababagot dito, e. Tsaka isa pa, nakakamiss ring gumala sa labas.Nagawi ang paningin ko sa bintana para sana silipin ang araw na bagong sikat lang, pero nagulat ako ng may nagsalita doon. Agad akong napairap at iniiwas ang paningin dito.“Felix, excited ka na bang umuwi?” nakangiting tanong ni Ate. Bakit ba nandito pa rin siya?Gusto ko ng umuwi pero makikita ko lang s‘ya sa bahay. What should I do? Do I need to stay here or not?Sa tagal naming hindi nagkita ay nabaguhan na ako. Parang ibang tao na ngayon ang kasama ko. Malaki ang pinagbago ng itsura niya. Mula sa buhok nito na noon ay kulay itim na ngayon ay naging brown, halos hindi ko din agad ito nakilala dahil nag matured na ang mukha nito. Sabagay nasa 26 years old na rin naman s
Felix Simoun POVBUMUNGAD sa akin ang puting kisame ng magising ako. Inilibot ko ang aking paningin sa paligid nang mapansin kong iba ang kisame ng kwartong ito. N-Nasaan ako?Hindi ito ang condo ni Jofel, ah?Napatingin ako sa gilid nang may nagsalita doon.“Oh? Bro! Gising ka na?!” nakangiting bungad na tanong sa akin ni Jofel na kasalukuyang nakahiga sa sofa. Umupo ito ng maayos bago kumuha ng mansanas sa table bago binalatan.“Okay lang ba?” mahinang tumango lang ako.Akmang tatayo na ako nang mapansin kong may nakatusok sa aking braso.
Aryana's POV“Saan ka na naman nagpunta, Aryana?”Nagulat ako ng biglang may nagsalita sa gilid pagkapasok ko. Napahawak ako sa aking dibdib bago nilingon ang taong iyon. Nakita kong nakasandal sa gilid ng pintuan si Kaito habang nakakunot ang noo. Ano na naman bang ginagawa nila dito?“Annyeong!” nakangiting bati nina Dwayne. Napailing-iling na lang ako bago dumiretso sa fridge. “Bakit pala kayo napadalaw?” tanong ko bago kumuha ng tubig at ilang chips.“Trip lang nami—”“We‘re just worried.” mabilis na nakatanggap ng batok si Dwayne mula kay Kenshin. May binulong-bulong pa ito pero hindi ko naintindihan.Nagsalin lang ako ng tubig sa isang baso bago uminom. Pinunasanan ko muna ang aking labi bago inalok ng chips ang mga ito.&
KINABUKASAN ay maaga akong nagising dahil sa hindi maipaliwanag na kasiyahan. Habang nagluluto ng hotdog ay hindi ko mapigilang mapangiti. Kung nandito lang sana sina Dwayne ay baka isipin nila na nababaliw na ako.Pinatay ko agad ang kalan matapos akong magluto. Inilipat ko sa hapag ang niluto kong fried rice with sunny side up at hotdog. Mabilis ko lang tinapos ang pagkain bago dumiretso sa banyo para maligo.This time hindi ko na hahayaan na may maging haldang pa sa akin para mapuntahan ang mga magulang ko.Hindi ko din naman pwedeng sisihin si Felix, kasi una lahat ay hindi niya naman kasalanan ang aksidenteng nangyari sa kanya.Anyways, kamusta na kaya siya? Hindi pa kasi tumatawag or nagte-text ‘man lang si Jofel. Hindi pa kaya s‘ya nagigising? Sana naman maging ayos na s‘ya.Tanging plain na itim na blusa lang ang sinuot ko na tinernohan ko na