Nang mga oras na iyon, halos mahilo na si Shaina sa kahahanap kay Gab. Hindi niya kasi sigurado kung nainom ba nito ang alak na may halong gamot, kaya wala siyang tigil sa kaiikot. Hindi niya sinabi kay Samantha na papainumin niya rin si Gab. Naisip niya kanina na ito na ang hinihintay niyang pagka
Natigilan ang lahat nang dahil sa sinabi ni Don Simeon lalong lalo na sina Senyor Emilio at Senyora Carmela. Si Shaina naman ay muntik nang maibuga ang tsaang ininom niya. "Lolo, huwag na nga po kayong magbiro ng ganyan. " malamig ang ekspresyon ng mukha ni Brandon. Nakaramdam din ng pagkagulat si
"Hindi n'yo pa ako sinasagot!" Sino ang babaeng 'yon?!" Halos pumintig ang mga ugat sa ulo ni Don Alejandro nang muling magtanong. Ang panganay niyang anak ay may mataas na ambisyon mula pa noong pagkabata... Paanong ang batang iyon ay bigla na lang nahumaling sa basta-bastang babae lang?! "Oh,
Mahina at malumanay ang pagkakasabi niyon, ngunit tila kulog iyon na dumagundong sa pandinig nilang lahat. Bahagyang napanganga sina Don Simeon at Senyor Emilio dahil sa sobrang pagkabigla. Si Samantha naman ay biglang pinanlamigan ng katawan, at tila nanigas ang mga panga. Maging sina Senyora C
"Amery... este Ms.madrigal pala! Mukha naman yatang sumosobra ka sa pananalita mo?!" Nakaramdam ng takot si Senyora Carmela kaya't pilit siyang nagtatapang-tapangan. "Kami, ang pamilya Ricafort, ay walang sama ng loob sa inyong mga Madrigal. Kaya bakit naman namin ipapahamak si Mr. Anton Madrigal?"
Mahimbing ang pagkakatulog ni Chuchay sa mga bisig ni Gab. Ang kamay nito'y bahagya pang nakakapit sa collar ng polo ng lalaki. Kung titignan, tila ito isang anghel na bumaba at bumagsak sa lupa habang natutulog. Ibinaba ni Gab ang kanyang paningin, at nakita niya ang mamula-mulang pisngi ni Chucha
"Mabuti na lang po at napaaga ang utos ninyo. Tinignan ko po agad ang mga CCTV sa buong paligid at ipinasara ko po ang lahat ng gate. Tyempo naman po na nakita ko ang katulong na ito na palinga-linga sa paligid. Gumagapang pa siya na parang ahas doon sa maliit na gate sa garden. Dapat po ay parusaha
Napadako ang matatalim na tingin ng lahat kay Shaina. "Shaina, ginawa mo ba talaga iyon?!" Punong-puno ng pagkabigla ang mga mata ni Don Simeon. Nanliit naman ang mga mata ni Gab, at itinutok iyon sa nahihintakutang si Shaina. Kung nagkataon palang siya ang nakainom ng inumin na may droga, malaman
Sa living room ng mansyon, naroon ang nag-aalalang si Samantha. Ang mga katulong naman ay nagkanya-kanya ng tago sa bawat sulok upang mag-abang ng maiinit na eksena na pwede nilang pagtsismisan mamaya. Alam nilang magkakaroon ng aberya, dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila na naroon ang dating
Agad na inutusan ni Brandon ang mga katulong upang linisin ang kwarto ni Chuchay. Si Avrielle naman ay nanatili sa tabi ng dalaga habang inaalo ito. "Hindi na ako matatakot... Hindi na ako matatakot... Nandito na ang ate Amery ko..." Twenty years old na si Chuchay, ngunit dahil isa itong autistic,
Bahagyang natigilan si Avrielle, ngunit agad din namang nakabawi. "O-Okay lang ako. Ang tanungin mo ay si Chuchay kung okay ba siya." Dahil sa pagkabigla ay agad nagdilim ang mga mata ni Brandon kasabay ng paghigpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ni Shaina. "Aray, Kuya! Pakawalan mo na ang mga
"Ella, narito ako sa Ricafort Mansion. Pumunta ka rito at sunduin mo ako." "Hala, bakit po kayo nandyan?" bakas ang pagkabigla sa tinig ni Ella. "Mahabang kwento. Basta't sasabihin ko na lang sa'yo kapag narito ka na." Matapos ang kanilang pag-uusap sa telepono ay deretso nang umakyat si Avrielle
Bahagyang napakurap-kurap ang mga mata ni Avrielle, gumapang rin ang kilabot sa makinis niyang balat. "Paano mo nalamang size 36 ang paa ko?" Nanatili naman ang seryoso at kalamigan sa mukha ni Brandon. "Mukha kasing maliit kaya hinulaan ko na lang." Bahagyang naitago ni Avrielle ang mapuputi niy
"Napagkasunduan natin kagabi na pupunta ka sa Ricafort mansion upang kunin ang mga gamit mo." Pinakawalan na ni Brandon ang mga kamay ni Avrielle, pagkatapos ay humawak na ito sa manibela. "Pupunta naman ako mamaya, kaya hindi mo na kailangang gawin 'to!" "Hindi ako naniniwala sa'yo." Ini-start n
Hindi naging maganda ang pagtatapos ng kanilang almusal. Nang bata pa lamang si Avrielle, sa tuwing siya'y malungkot o galit, ay nagpupunta siya sa back garden at magtatago sa isang maliit na cave roon. Doon siya mag-uukit ng mga galit niyang salita habang umiiyak. At ngayong twenty four years old
Kasalukuyang nagpapahinga si Avrielle sa sala ng kanyang villa nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Hindi na siya nag-abalang tignan kung sino ang caller nang sagutin niya ang tawag na 'yon. "Hello!" "Mukhang mabilis ka nang sumagot sa tawag ngayon, huh?" Ang tono ni Brandon ay mababa, pak
"Avrielle!" Nang marinig ang pagtawag na 'yon, ay biglang napalingon si Avrielle. Nakita niya ang dalawang itim na mamahaling sasakyan na magkasunod na nakaparada hindi kalayuan sa kanila. Naroon sina Anton at Armand na nakatayo sa harapan ng mga sasakyan, kapwa nakasuot ng mamahaling suits ang mg