Ipinagwalang-bahala na lamang ni Gab ang naging reaksyon ni Brandon. Tumitig siya sa mukha ng kaibigan at bahagyang itinaas ang isang kilay. "Pero kung magbabago ang isipan mo bago ang kasal ninyo ni Samantha, at kung gugustuhin mong makipagbalikan kay Amery, ay magpapaubaya ako at hindi ko na siya
Nang makauwi sa mansyon, agad na pinagtimpla ni Armand ng kape si Avrielle habang wala pa rin siyang tigil sa pagsasalita nang masama tungkol kay Brandon. "Sorry na, Kuya." Nagpapaawang ipinikit-pikit pa ni Avrielle ang kanyang mga mata. "Huh? Bakita nagso-sorry ka sa'kin?" Nagtatakang tanong nama
Tinulak ni Brandon ang pinto ng tailoring shop upang pumasok sa loob. Ang matangkad at malaking bulto niya ay parang sinukat sa pintuan kaya nagmistula tuloy siyang malaking intruder. Sa loob naman ay naroon ang matandang mananahi at kasalukuyang namamalantsa ng mga damit. Nang makita nito si Bran
Isang nanunuyang ngiti ang pinawalan ng Don. "Sa palagay ba nila'y maloloko nila ang mga tao? Sa ekspresyon na iyon ng matanda ay natigilan si Senyora Carmela. "Huwag ako, Carmela! Matanda na ako at malapit na akong maging pataba sa lupa! Sa tingin n'yo ba ay wala akong nalalaman tungkol sa kani
Sa bandang huli, para matapos na ang giyera, ay nangako na lang si Senyor Emilio sa ama na hindi na makikialam pa sa problema ng mga Gonzaga. Matapos na malungkot na lumabas ng study room ang mag-asawa, pinagmasdan ni Don Simeon ang mga nagkalat at nabasag na bagay sa loob ng silid. Dahil doon ay m
"Peace is like the human body. It looks healthy, but it's hard to tell when it will get sick." Nagbigay ng isang kasabihan si Anton bilang sagot sa kanyang ama. Itinaas niya ang hawak na wine glass at pa-eleganteng uminom doon. Si Armand naman ay lihim na napapangiti. Alam naman kasi niyang naghihi
Matapos ahunin ni Avrielle ang kanyang katawan mula sa bath tub, ay nagsuot siya ng puting bathrobe at nilagyan ng facial mask ang kanyang mukha. Naglakad siya nang dahan-dahan na animo'y isang gansa patungo sa hagdan upang bumaba at maghanap ng maiinom. "Madam, kung nahihirapan po kayong kumilos,
Sa isang kisap-mata ay sumapit na ang weekend. Sa harap ng publiko, nagdaos ng press conference ang Aishi Home Furnishing. Sa isang five-star hotel iyon ginanap, at maraming mga reporters ang dumalo. Sa second-rate group nabibilang ang pamilya Gonzaga kaya naman hindi sila masyadong maimpluwensya.
Sa living room ng mansyon, naroon ang nag-aalalang si Samantha. Ang mga katulong naman ay nagkanya-kanya ng tago sa bawat sulok upang mag-abang ng maiinit na eksena na pwede nilang pagtsismisan mamaya. Alam nilang magkakaroon ng aberya, dahil hindi naman lingid sa kaalaman nila na naroon ang dating
Agad na inutusan ni Brandon ang mga katulong upang linisin ang kwarto ni Chuchay. Si Avrielle naman ay nanatili sa tabi ng dalaga habang inaalo ito. "Hindi na ako matatakot... Hindi na ako matatakot... Nandito na ang ate Amery ko..." Twenty years old na si Chuchay, ngunit dahil isa itong autistic,
Bahagyang natigilan si Avrielle, ngunit agad din namang nakabawi. "O-Okay lang ako. Ang tanungin mo ay si Chuchay kung okay ba siya." Dahil sa pagkabigla ay agad nagdilim ang mga mata ni Brandon kasabay ng paghigpit ng pagkakahawak niya sa mga braso ni Shaina. "Aray, Kuya! Pakawalan mo na ang mga
"Ella, narito ako sa Ricafort Mansion. Pumunta ka rito at sunduin mo ako." "Hala, bakit po kayo nandyan?" bakas ang pagkabigla sa tinig ni Ella. "Mahabang kwento. Basta't sasabihin ko na lang sa'yo kapag narito ka na." Matapos ang kanilang pag-uusap sa telepono ay deretso nang umakyat si Avrielle
Bahagyang napakurap-kurap ang mga mata ni Avrielle, gumapang rin ang kilabot sa makinis niyang balat. "Paano mo nalamang size 36 ang paa ko?" Nanatili naman ang seryoso at kalamigan sa mukha ni Brandon. "Mukha kasing maliit kaya hinulaan ko na lang." Bahagyang naitago ni Avrielle ang mapuputi niy
"Napagkasunduan natin kagabi na pupunta ka sa Ricafort mansion upang kunin ang mga gamit mo." Pinakawalan na ni Brandon ang mga kamay ni Avrielle, pagkatapos ay humawak na ito sa manibela. "Pupunta naman ako mamaya, kaya hindi mo na kailangang gawin 'to!" "Hindi ako naniniwala sa'yo." Ini-start n
Hindi naging maganda ang pagtatapos ng kanilang almusal. Nang bata pa lamang si Avrielle, sa tuwing siya'y malungkot o galit, ay nagpupunta siya sa back garden at magtatago sa isang maliit na cave roon. Doon siya mag-uukit ng mga galit niyang salita habang umiiyak. At ngayong twenty four years old
Kasalukuyang nagpapahinga si Avrielle sa sala ng kanyang villa nang biglang tumunog ang kanyang cellphone. Hindi na siya nag-abalang tignan kung sino ang caller nang sagutin niya ang tawag na 'yon. "Hello!" "Mukhang mabilis ka nang sumagot sa tawag ngayon, huh?" Ang tono ni Brandon ay mababa, pak
"Avrielle!" Nang marinig ang pagtawag na 'yon, ay biglang napalingon si Avrielle. Nakita niya ang dalawang itim na mamahaling sasakyan na magkasunod na nakaparada hindi kalayuan sa kanila. Naroon sina Anton at Armand na nakatayo sa harapan ng mga sasakyan, kapwa nakasuot ng mamahaling suits ang mg