LOGINShare
CHAPTER 22
Last Updated:
2024-10-29 19:42:56CHAPTER 22
Dumerecho agad ako sa sala, kauuwi ko lang sa bahay ng maisipan kong tawagan si Pierce kung bakit nauna siyang umalis ng hindi nagpapaalam. Well, gamit namin ang sariling sasakyan papunta ro'n pero nag-usap kami na sabay kaming aalis kahit pa hindi kami magkasama sa iisang sasakyan.
Ilang ring na ang nakalipas ngunit wala pa ring sumasagot.
'Hi! This is Pierce Rome― '
I cut the voicemail at pasalampak na umupo sa couch habang magkasalubong ang kilay. Iniisip ko kung anong pumasok sa utak niya at gano'n ang ikinilos niya. I don't own him, I get that, but I know those action should've excuses kung bakit kailangan nilang magmadali ng gano'n.
''Gatas, Shy. Nandito ka na pala,'' nakangiting bungad ni Yaya sa'kin.
''Si Ate Nora na lang gumawa ng gatas, Ya, magpahinga ka na lang.'' I said. Ngumiti lang siya at sumenyas na uupo sa isang couch paharap sa'kin. ''Nakainom ka na ba ng gamot mo, Ya?'' I asked, she nodded
Related chapters
Change of Horizon CHAPTTER 23
CHAPTER 23 Parang may kung anong nakadagan sa puso ko dahil sa nangyari. Nahihirapan akong huminga, nahihirapan akong magmaneho habang umiiyak. Ang hirap... ''FUCK YOU PIERCE!'' sigaw ko sa loob ng sasakyan at pinaghahampas ang manibela. ''I FUCKING HATE YOU!'' Nanlalabo na ang mga mata ko dahil sa patuloy na pag-iyak. Pakiramdam ko ay kahit anong oras ay bibigay ang katawan ko. Ilang minuto na ang nakalipas at patuloy pa rin akong nagmamaneho hindi ko alam kung saan ako pupunta ayaw ko namang pumunta sa bahay ng umiiyak dahil alam kong malalaman iyon nila Dad. And I don't want them to know dahil baka lalo na nila akong ilayo kay Pierce. I chuckled. ''Kahit nasasaktan mo na ako ikaw pa rin ang iniisip ko.'' Ilang oras na akong umaandar habang naiyak. Pagod ang mata ko at alam ko 'yon. I've never cry this damn hard. Out of nowhere, I stop. Pinunasan ko ang mga luha ko bago bumaba ng sasakyan. Hindi ako pamilyar
Change of Horizon CHAPTER 24
CHAPTER 24 ''Shy!'' tawag ni Ate Nora mula sa labas. I opened my eyes half way. ''Mamaya na ako kakain, Ate,'' sigaw ko at ipinikit ulit ang mga mata. Tumahimik naman ang paligid dahil narinig ko ang mga yakap ni Ate Nora na umalis. Ilang linggo na rin simula ng mangyari 'yon. At ilang linggo na rin akong parang tangang nakakulong sa kwarto. Hindi ko naman dapat damdamin lahat e, but I can't help it! All this time si Queen pa rin? All this time mahal niya pa rin si Queen? Paano naman ako? I wasn't there when he needs me, but I was there to heal him. Makakaidlip na ulit sana ako habang umiiyak nang biglang may kumatok ng malakas. ''Hoy! Tanginaka! Bumangon ka na jan!'' boses ni Zara. ''Be! Bumangon ka na jan sisirain ko 'tong cheap mong door,'' sambit naman ni Sily. Hindi na lang ako umimik dahil wala ako sa mood ngayon. Leave me alone! ''Hoy Shy! Pag hindi ka lumabas jan sasabihin ko kila Tito na niloko
Change of Horizon CHAPTER 25
CHAPTER 25Hanggang sa makauwi sa bahay ay para akong baliw na tatawa-tawa mag-isa. I was born competitive sorry siya dahil hindi ko na kayang ipamigay ang akin. Kahit ano pang sakit niya hindi ko makuhang maawa sa kaniya, simply because she's ruining my relatioship. I'm not trying to be selfish but I know I have to be, dahil kung hindi masasaktan na naman ako, masasaktan na naman si Pierce.Natatakot na akong lumayo pa kay Pierce because staying abroad away from him is already too much for me.''Tapos na agad movie marathon niyo?'' ani Ate Nora ng makita akong nagtatanggal ng sapatos.I shook my head and smile. ''Mamaya pa 'yon, Ate.''Tumango-tango siya. Saglit lang 'yon pero feeling ko isang taon akong nakipag-deal sa kaniya, gosh! Nakapikit akong naglakad papuntang sala at nang bubuksan ko na ang mga mata ko bumungad sa'kin ang nakangiting si Ate Nora. Kumunot ang noo ko akala ko ay umalis na siya.Tinusok-tusok niya ang
Change of Horizon CHAPTER 26
CHAPTER 26Mabibilis at mabibigat ang paghinga naming dalawa ng matapos, kapwa kami nahiga sa kama habang nakatingin sa puting ceiling ng kwarto. Tyaka ko lang talaga naisip na ang tanga ko dahil pumunta ako rito para lang sa gano'ng bagay.'You are so stupid!'' bulong ko sa sarili.Ilang minuto na kaming tahimik ng maisipan kong bumangon para umalis na, kinuha ko ang kumot upang ipangtakip sa aking katawan at kinuha ko ang damit ko na nasa sahig at papasok na sana ng cr nang bigla siyang magsalita.''She has stage 4 cancer, Shy...'' sambit nito, ni hindi ko na makuhang gumalaw marinig ko pa lang ang boses niya. ''That's when I thought na kailangan niya ako.''Parang may kung anong tumusok sa puso ko dahil sa kaniyang sinabi ngunit hindi ako lumingon. ''Kailangan din naman kita pero hindi ako pinili mo.'' Somehow I managed to tell what's on my mind. Bahagya kong iniangat ang ulo ko upang mapigilan ang mga luha sa pagpatak pagkatapo
Change of Horizon CHAPTER 27
CHAPTER 27Sily's POV''It's been three months but still she has no improvements Mrs. Del Mundo, but let's hope sooner will have a sign of improvements,'' the doctor said to tita Roti. Yeah it's been three months but still Shy does not give us any signs of hope. Natatakot na ako.As I glance to her parents I can see their inquietude within their tired eyes. The doctor then left us after saying Shy's condition. Nasa couch ako ng maisipan kong kumuha ng upuan upang tumabi kay Shy.''Sily, stay here with her ok? We'll just buy foods.'' Tita Dorothy said as if something is in her throat that made her stuttered. Tears is visible on the edge of her eyes and for me it is already heartbreaking seeing a mothers fear for her daughters death. Pilit namang ngumiti si Tito Theo kahit na alam kong biglang isang ama ay mahirap din ito para sa kaniya.Tumango lang ako at tyaka bumaling kay Shy nang makaalis na sila. While staring at her, she
Change of Horizon CHAPTER 28
CHAPTER 28 ''Shit! I thought it's only been 2 days,'' hindi makapaniwalang tugon ko sa kanila. ''Tanga! Anong two days? Ilang buwan ka kayang nakahimlay jan,'' singhal ni Tina sa'kin na sinundan naman ng masaamng tingin nila Zara at Sily na umakto pang sasapakin ako. Napangiti ako sa isipin na sobrang nag-alala sila sa'kin. Hindi ko naman din sila masisi, masyado akong maganda para mamamatay ng maaga. Ang akala ko talaga ay ilang araw lang ako rito sa hospital kaya nga't akala ko ay naiistorbo ang tulog ko maya-maya. Ngayong araw ako madi-discharge dahil ayon kila Mom and Dad ok na ang condisyon ko matapos akong magising no'ng nakaraang araw. Awit nga, binuka ba naman ng doctor mata ko tas tinutukan pa ko ng flashlight, it's good din naman dahil ngayon alam ko na ang pakiramdam ng magiging future patients ko. Sumenyas na si Mom na aalis na kami kaya dali-dali akong inalalayan ni Sily. Habang hawak naman nila Mommy ang mga gami
Change of Horizon Announcement
Hi everyone! Sorry if matatagalan pa ang pagu-update natin. HUHUH! Tambak ako ng tasks. Abangan niyo na lang ang istroya nila HAHAHAHAHA! Malapit na... If you have questions about sa ating story pwedeng dito niyo sabihin, gusto kong sagutin lahat ng questions dahil baka hindi na nakakatuwa 'yong flow para sa inyo dahil unclear. Kung may hinanakit lang naman kayo sa kung sino sa kanila dito na ilabas, HAAHAHAH! Mababait naman sila Shy so no prob. Kwentuhan lang muna tayo rito habang hindi ako makaka-ud. Kindly give every chapter ur thoughts naman para alam ko mga gusto at trip niyo. Hano ba hayo! Hang hayong hahiya ha'kin! HAAHAHAHAH!
Change of Horizon CHAPTER 29
CHAPTER 29 Warning: Matured content read at your own risk. ''Ahhhh...'' anas ko kasabay ng mabibigat na paghinga, ''deeper!'' I said as he thrust in and out.Ramdam na ramdam ko ang p*********i niya sa loob ko. Matigas ito, mataba at galit na galit. Binilisan niya lalo ang pagbayo dahilan upang maramdaman ko lalo ang naguumigting nitong p*********i. Napapaliyad ako sa t'wing inidiniin niya 'yon. Humina ang paggalaw niya ngunit nando'n pa rin ang diin, ngayon ay sumiksik siya sa leeg ko kaya pareho kaming magkadikit ang dibdib. ''Mmmm, you're so tight.'' Bulong niya pagkatapos ay dinilaan ang tainga ko. Mas lalo ko pa siyang niyakap at idiniin sa sa'kin. Maya-maya pa, dahan-dahan itong kumilos pababa dahilan upang mapabaling ako kaliwa't kanan dahil sa init na nararamdaman. Napasinghap ako ng hininga ng maramdaman ang dila nito sa hiyas ko. ''Ahhhh.'' Hindi ko mapigilang hindi umungol. It fel
Latest chapter
Change of Horizon EPILOGUE
EPILOGUE Nakahiga ako sa kwarto nang biglang bumukas ang pinto at bumungad sa'kin ang nakangiti kong kambal. ''Mom!'' sabay nilang anas, dali-dali akong umayos at mahigpit silang niyakap. ''How was school?'' I asked, mabilis nilang pinakita sa'kin ang napakaraming stars na nakalagay sa kamay nila, agad ko silang pinuri at hinalikan. Pareho talaga silang masipag at katulad ng Daddy nila. Matagal na kaming mag-asawa pero hindi pa rin siya nagbabago, kung ano siya no'ng mga panahong 'yun ay ayon pa rin siya hanggang ngayon, sweet, caring at mahal ako. Hindi madali lahat lalo na no'ng nagsisimula pa lang kami sa buhay mag-asawa, nag-aaway kami, nawawalan din ng oras dahil pareho kaming doctor, at parehong maraming dapat asikasuhin. Tumigil na ko sa pagta-trabaho simula nang mabuntis ako sa kambal naming anak. It doesn't hurt me because I enjoy being with them, taking care and seeing them grow as time passes by. Akala no'ng una hindi namin maabutan 'tong taon na ito dahil hindi nama
Change of Horizon CHAPTER 34
CHAPTER 34 Present year. Kauuwi ko lang at hindi ako magkandatuwa rito dahil lagi na lang niya pinaparamdam sa'king espesyal ako kahit ilang taon na kami ay araw-araw pa rin niya kong pinakikilig at nililigawan. Hindi na siya nagbago. Pumunta muna ako sa kwarto ko para maligo. Napapangiti pa ko habang nasa cr dahil sa kaniya, hindi pa rin nawawala 'yung spark at 'yung thought na araw araw ko pa rin siyang gusto, araw araw ko pa rin siyang mahal at hindi 'yun nagbabago. Alam kong hindi madali para sa'ming pareho pero lagi talaga kong nagpapasalamat kay Kino dahil hanggang ngayon ay kasama ko siya at mahal niya ko, mahal namin ang isa't-isa. Pagtapos ko ay bumaba ako para kumain dala 'yung letter na binigay sa'kin Pat kanina. Ganito naman lagi ang ginagawa ko, kakain habang tinititigan 'yung mga regalo niya para sa'kin. Umupo na ko at binuksan 'yung papel. Can you still remember when were happy? Panimula nito, wala pa man ay natutuwa na agad ako. Can you still remember how we foug
Change of Horizon CHAPTER 33
CHAPTER 33Nasa airport na ako nang makita ko si Liam na papalapit sa'kin. Hinintay ko siyang magsalita.''I'm sorry.''Tumingin ako sa kaniya, hinahanap 'yung sincerity sa buong pagkatao niya. Hanggang ngayon masakit pa rin lahat lalo na ang ginawa niya kay Tina at hindi ko alam kung kaya ko pa siyang makita bilang isang kaibigan na matagal kong nakasama.''Hanggang ngayon naaawa ako kay Tina, kasi nawalan na nga siya ng anak niloko pa siya ng mapapangasawa niya sana."Napayuko si Liam pero wala akong maramdaman ni katiting na awa. Wala pang isang taong patay si Tina kaya hindi ko alam kong kaya ko siyang patawarin ngayon.Magsasalita na sana ako nang biglang tumawag si Dad. ''Get lost, please,'' sambit ko kay Liam bago sinagot ang tawag.Nag-usap lang kami about sa papasukan kong hospital para sa residency ko at mga kailangang gawin. Ayoko kasi sa hospital ni Dad mag-trabaho dahil alam kong may favoritism na masasabi 'yung makakasama kong mga doctor kung papaburan ako lagi.Sa toto
Change of Horizon CHAPTER 32
CHAPTER 32 Nagising ako sa ingay na nagmumula sa tv. I opened my eyes halfway and immeadiately smile after I saw his broad shoulder. ''I can see lust already.'' He said, hindi ko namalayang nakalingon na pala siya sa'kin kanina pa. Sino ba namang hindi mai-inlove sa kaniya, like, dzuh. Ngunit umirap ako at nagkunwaring walang epekto ang pagngiti niya sa'kin. Maangas dapat tayo. Tumayo ako at nagbihis ng damit bago bumaba sa kusina. ''Want do you want for lunch except me?'' I flirt. Parehas kaming napatawa dahil sa sariling kapilyuhan. But every moment we laugh and smile hindi pa rin nawawala ang anxiety bawat oras, I mean sino bang walang anxiety? And after what happened hindi ka pa ba magkakaroon ng gano'n? Bumaba rin ako agad pagkatapos niyang sumagot, kahit naman at hindi niya sabihin ay alam ko ng adobo ang ulam niya. Naglilihi ata ang putek, no'ng isang araw pa kami nagu-ulam ng adobo at nauumay na ko. Naabutan ko si Ate Nora na naghuhugas ng pinggan habang si Yaya Meli nama
Change of Horizon CHAPTER 31
CHAPTER 31Ilang oras na kong nasa kwarto at walang kain kanina pa. Hapon na rin ngunit wala pa kong gana simula kahapon nang ilibing si Tina. Hindi ko na naman namalayan ang luhang pumatak sa mukha ko nang maalala ang mukha niya ngunit pinunasan ko ito. Alam kong masaya ka na Tina... Even if you're hurting me while your happy.Sinagot ko agad ang tawag ni Dad. ''How are you?'' bungad niya agad sa'kin.''I'm ok.'' I casually said as if I really am. Narinig kong bumuntong-hininga siya sa kabilang linya, that's when my tears started to fall again. Ang sakit na ng mata ko at pagod na pagod na ko but this liquid thing couldn't stop. We just talked for at least two minutes then he hung up. Sunod-sunod naman na missed call ang nakita ko mula kay Sily, Zara... and Pierce. Natulog na lang ulit ako kagaya ng ginawa ko for the past 2 hours.Losing your bestfriend in the most painful way is heartbreaking. I could imagine her as mom already, playing,
Change of Horizon CHAPTER 30
CHAPTER 30 ''I don't love her, Shy. It's just that ayoko siyang iwan dahil may sakit siya.'' Maya-maya'y ani Pierce habang nakaupo sa tabi ng kama. Ako naman ay nag-iimpake na ng mga damit na dadalhin ko para sa hospital dahil nakatulog ako kahapon at umaga na nagising. Tinanggal ko ang yosing nakalagay sa bibig ko at binuhusan ito ng maliit na butil ng tubig bago itinapon sa basurahan. ''You know what, I don't fucking care anymore.'' Sambit ko tyaka aalis na sana ng kwarto ng hilahin niya ang braso ko. ''Plea―,'' aniya ngunit biglang nag-ring ang phone ko. I answered it at nanginginig na boses ni Sily ang bumungad sa'kin. ''Shy...'' aniya, hindi alam ang sasabihin. Bigla akong kinabahan ngunit mas naiinis ako ngayon. ''What?!'' I shouted. Ilang segundo munang tumahimik ang linya bago ulit ito magsalita. ''Shy, she's dead!'' sigaw ni Sily sa kabilang linya na nagpahina sa buong kataw
Change of Horizon CHAPTER 29
CHAPTER 29 Warning: Matured content read at your own risk. ''Ahhhh...'' anas ko kasabay ng mabibigat na paghinga, ''deeper!'' I said as he thrust in and out.Ramdam na ramdam ko ang p*********i niya sa loob ko. Matigas ito, mataba at galit na galit. Binilisan niya lalo ang pagbayo dahilan upang maramdaman ko lalo ang naguumigting nitong p*********i. Napapaliyad ako sa t'wing inidiniin niya 'yon. Humina ang paggalaw niya ngunit nando'n pa rin ang diin, ngayon ay sumiksik siya sa leeg ko kaya pareho kaming magkadikit ang dibdib. ''Mmmm, you're so tight.'' Bulong niya pagkatapos ay dinilaan ang tainga ko. Mas lalo ko pa siyang niyakap at idiniin sa sa'kin. Maya-maya pa, dahan-dahan itong kumilos pababa dahilan upang mapabaling ako kaliwa't kanan dahil sa init na nararamdaman. Napasinghap ako ng hininga ng maramdaman ang dila nito sa hiyas ko. ''Ahhhh.'' Hindi ko mapigilang hindi umungol. It fel
Change of Horizon Announcement
Hi everyone! Sorry if matatagalan pa ang pagu-update natin. HUHUH! Tambak ako ng tasks. Abangan niyo na lang ang istroya nila HAHAHAHAHA! Malapit na... If you have questions about sa ating story pwedeng dito niyo sabihin, gusto kong sagutin lahat ng questions dahil baka hindi na nakakatuwa 'yong flow para sa inyo dahil unclear. Kung may hinanakit lang naman kayo sa kung sino sa kanila dito na ilabas, HAAHAHAH! Mababait naman sila Shy so no prob. Kwentuhan lang muna tayo rito habang hindi ako makaka-ud. Kindly give every chapter ur thoughts naman para alam ko mga gusto at trip niyo. Hano ba hayo! Hang hayong hahiya ha'kin! HAAHAHAHAH!
Change of Horizon CHAPTER 28
CHAPTER 28 ''Shit! I thought it's only been 2 days,'' hindi makapaniwalang tugon ko sa kanila. ''Tanga! Anong two days? Ilang buwan ka kayang nakahimlay jan,'' singhal ni Tina sa'kin na sinundan naman ng masaamng tingin nila Zara at Sily na umakto pang sasapakin ako. Napangiti ako sa isipin na sobrang nag-alala sila sa'kin. Hindi ko naman din sila masisi, masyado akong maganda para mamamatay ng maaga. Ang akala ko talaga ay ilang araw lang ako rito sa hospital kaya nga't akala ko ay naiistorbo ang tulog ko maya-maya. Ngayong araw ako madi-discharge dahil ayon kila Mom and Dad ok na ang condisyon ko matapos akong magising no'ng nakaraang araw. Awit nga, binuka ba naman ng doctor mata ko tas tinutukan pa ko ng flashlight, it's good din naman dahil ngayon alam ko na ang pakiramdam ng magiging future patients ko. Sumenyas na si Mom na aalis na kami kaya dali-dali akong inalalayan ni Sily. Habang hawak naman nila Mommy ang mga gami
