ABALA SI RICHELL sa pagpapagatas ng mga baka sa hasyenda. Maraming mga trabahador ang abala rin sa paligid habang siya ay focus na focus sa ginagawa. Kailangan niyang matapos agad sa trabaho dahil mamamasyal sila ng ama. Upang kahit papa'no ay makalabas ito."Mayaman ka na ba ngayon?"Kumunot ang noo niya sa kaibigan na abala naman sa pagkain ng mga saging na bagong pitas. "Anong mayaman? Gaga ka ba, bakit naman ako yayaman?"Nagkibit balikat ito. "Kung hindi ka mayaman bakit may bodyguard ka?"Napatingin siya sa parte ng hasyenda kung saan ang inginuso nito. Nakita niya si Sais na nakasakay sa kabayo at naglilibot libot kasabay ang kanyang amo. Ilang araw na ring ramdam niya palaging may nakamasid sa kanya ngunit hindi niya lang pinagtutuonan ng atensyon. "Paano ko naman naging bodyguard 'yan?"Napangiwi siya nang tumama sa kanyang mukha ang pinagbalatan ng saging na ibinato nito. "Ako wag mong pinaglololoko dahil alam kong ma
HE has been dealing with it for many months now and he can't help but to shout in so much pain. It's hurtful as fuck. Six is lying in his bed in the middle of a dark room. Malayo sa payapang pagtulog ang bawat pagpaling ng kanyang ulo. He's murmuring with heavy breath. Sweat all over his body. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa kobre kama tulad ng diin ng kanyang pagpikit. Walang katao katao sa paligid dahil sa tahimik at napakalalim na gabi."Hi-Hindi ko na kaya," he whispered. "Pa-Pakawalan niyo na ako."Ang kanina'y mga halinghing lamang ay unti unting nagiging sigaw. He's in pain. Sa bawat pagsigaw niya ay dama ang kanyang paghihirap. He's having a nightmare. A bad dream that always knock to ruin his peace of mind. HINDI niya alam kung bakit sa isang iglap ay napunta siya sa ganitong sitwasyon na hindi na nanaising mabuhay pa. Nagpapapalag siya habang nakahiga sa strecher ng isang laboratory habang may mga doctor
"HINDI pa ba tayo uuwi?" Naiiritang tanong sa kanya ng kaibigan na nasa buhanginan na naman habang siya ay panay ang sisid sa tubig dagat."Mamaya na, pagabe na at maganda ang night swimming," sagot niya."Maganda ang night swimming kung marunong akong lumangoy, ginagawa mo lang akong audience palagi e."Tumawa siya habang inaayos ang mahabang buhok na basang basa na. Sandali siyang natigilan at napatingin sa papalubog na araw. Tumatama ang nakakahalina nitong sikat sa kanyang balat at dahil hapon na ay malamig na ang hangin. Kulay kahel na ang kalangitan na mas lalong nagpaganda sa paligid. Muli siyang sumisid sa tubig at lumangoy patungo sa malalim na parte. Gustong gusto niya ang palangoy, naaadik siya sa kulay asul na dagat at sa paghampas ng mga alon."Uuwi na ako," dinig niyang sigaw ng kaibigan. "May kasama ka na naman e," hindi niya pinansin ang sinabi nito at patuloy lamang sa paglangoy.Para siyang batang naglalaro sa
NAGISING SI Richell na nasa mga bisig pa rin ni Sais ngunit wala na sila sa buhanginan ngunit nasa kubo na malapit sa dalampasigan. Nakaupo siya sa kandungan nito habang ito ay nakasandal sa poste. Hindi mapigilan ng dalaga na sumilay ang matamis na ngiti sa kanyang mga labi. Tiningala niya ang nakapikit na binata. Pinaglandas niya ang hintuturo sa matangos nitong ilong at napahagikhik dahil sa pagkislot nito. Hindi siya nagsasawang titigan ito dahil kung pagbibigyan lamang siya ng tadhana ay ayaw na niyang mawalay dito. "Ang gwapo mo," sambit niya."I know," sagot nito. Dahan dahan itong nagmulat ng mga mata at tumitig sa kanya. "And you're so beautiful," humalik ito sa kanyang noo.Napapikit si Richell at hindi niya namalayan ang pagpatak ng kanyang mga luha dahil sa masuyong boses nito. "Mahal kita," bulong niya. Natigilan ito at hindi sumagot, namayani ang katahimikan sa paligid maliban sa paghampas ng alon. Tahimik niyang din
MAAGANG BUMANGON si Richell sa higaan, nagluto siya ng paboritong sinigang na baboy ng kanyang ama. Hinaluan niya iyon ng maraming sibuyas tulad ng gusto nito at nagsaing, gumawa rin siya ng paborito nitong avocado shake. Malaki ang ngiti sa kanyang mga labi dahil sa kapayaan ng kanyang kalooban."Tay, gising na ho masarap ho ang agahan na'tin ngayon," pagtawag niya dito. Pumanhik siya sa papag na higaan nito at nakita niya itong kakabangon lang. "Nagluto ho ako ng paborito niyo 'tay," masayang bungad niya. Ngumiti rin ang kanyang ama bago tumayo."Ikaw talagang bata ka inuubos mo lang sa'kin ang sahod mo." Inalalayan niya ito pababa."Syempre naman ho 'tay wala naman ho akong dapat na paglaanan ng sahod ko kundi kayo, tatay kita remember.""Bakit nakakalimutan mo bang tatay mo ako?" Pabirong tanong nito."Naku, makalimutan ko nalang na inlove ako wag lang ang gwapo kong tatay." Kinurot nito ang tagiliran niya kaya natawa siya ng mal
TEARS ARE falling from her eyes, the pain is killing her inner peace but she can't do anything but to cry. Parang pasan niya ang mundo habang nakatulala sa higaan, kagigising lamang niya at ang unang ginawa ng kanyang mata ay ang lumuha agad.Ni hindi niya alam kung paano sila nakauwi ng ama. Ang dapat ay masayang araw nila ay naging bangungot para sa kanyang. Overthinking worsen her burden. "Richell, anak gising ka na ba?" Mabilis niyang tinakpan ng unan ang mga mata pagkarinig sa boses at mga yabag ng kanyang ama. Hanggang sa makalapit ito ay nanatili siyang nagpanggap na tulog. "Malalim na ang gabi anak kaya't kailangan mo nang kumain, naghanda ako ng hapunan."Bigla siyang tinamaan ng konsensya dahil sa kalandian niya ay ang ama pa ang nagpagod para sa kanilang haponan. Pakiramdam niya ay wala siyang kwentang anak dahil sa bigat ng kalooban na ibinibigay niya dito. "Alam kong gising ka na, bumangon ka na riyan at tama na ang pag-iyak," sambit pa nito. Napipilitang tinanggal niy
HINDI PA MAN tuluyang humuhupa ang emosyong nararamdaman ni Richell ay agad siyang natigalgal dahil sa malakas na sigaw ng kanyang kaibigang si Valerie. Hindi niya alam ngunit sa klase ng sigaw nito ay mabilis na nilukob ng kaba ang kanyang dibdib.Humahangos itong tumakbo papalapit sa kanya habang dala ang flashlight nito. Naluha luha ang mga mata at nanginginig nang makalapit sa kanya."Ba-Bakit, Val?" Utal niyang tanong dito dahil sa nakakalulang kabang kanyang nadarama."A-Ang tatay mo, ang tatay mo," natataranta ito at halos hindi niya maintindihan ang sinasabi. "Na-Nasusunog ang bahay niyo," para iyong bombang sumabog sa kanyang pandinig.Tila siya pinagkaitan ng hininga sa puntong iyon. Nanginig ang buong kalamnan niya at tumakbo ng mabilis, ilang ulit siyang muntik na madapa ngunit pinilit ng tolero niyang isip na tahakin ang daan pauwi sa kanila."Si-Si tatay," bulong niya habang tumakbo. Wala siyang pakialam sa kanyang
HINDI MATATAWARAN ang sakit na nararamdaman ni Richell dahil hindi sa pagkawala ng ama. Akala niya masamang panaginip lamang ang lahat ngunit nang magising siya mula sa pagkahimatay ay mas lalong sumidhi ang kanyag pighati dahil totoo ang mga pangyayari.Her father is gone. Nanginginig ang kanyang kamay na tinanggap ang cremation urn na iniabot sa kanya ng kaibigan. Tumatangis rin ito ngunit walang katumbas sa kanyang pagtangis.Ilang ulit siyang nahimatay bago marating ang sala ng malaking bahay ng amo kung saan siya nanirahan simula pa kahapon. Dahil sa pagkasunod ng katawan ng ama ay pinili nilang icremate iyon imbes na magkaroon ng lamay. She can't take the idea of his death. Her father is her everything and now that he's gone her world is lifeless. "A-Ang ta-tatay ko," iyon nalang ang tanging mga salitang lumalabas sa kanyang bibig. Gulong gulo ang kanyang buong sistema at hindi na alam ang gagawin. Kahit ang proseso ng cremation ng kanyang
"ARE YOU HAPPY?" Sixth asked while looking at her beautiful wife smiling from ear to ear, dancing with the wild wind of Essaouira seaside. Ngayon ang pangalawang araw ng honeymoon nila dito sa Morocco, ang favorite destination ng kanyang asawa. "Yes, masayang masaya," nakangiting sagot nito. Lumingon ito sa kanya, napangiti siya dahil pumikit ito sa pagtama ng sikat ng araw sa mga mata nito. The most beautiful woman in the world, he whispered. Pinagsiklop niya ang kanilang mga kamay. Hindi pa rin nawawala ang malakas na pagtibok ng kanyang puso sa tuwing hinahawakan niya ang kahit anong parte ng katawan nito. From her hair to the tip of her nails. She's everything for him. "Be careful. Baka masugatan ang paa mo," paalala niya dahil mas lalo itong lumapit sa mabatong parte."Ayos lang naman masugatan e." Napakamot na lamang siya sa batok nang bumitaw ito at parang batang inilubog ang mga kamay sa tubig. Tumayo siya sa likod n
MALAKI ANG mga ngiti sa labi ng bagong mag-asawa. Katatapos lamang ng kanilang kasal at ngayon ay patakbo silang lumalabas sa simbahan habang magkahawak ang mga kamay. They are happily married witnessed by God, friends and family. Walang mapagsiglan ang saya sa kanilang mga puso dahil sa lahat ng mga pagsubok na kanilang pinagdaanan sa kanilang pag-iibigan ngayon ay walang humpay na saya naman ang kanilang tinatamasa. Natatawang ihinagis ni Richell ang hawak na bulaklak habang buhat buhat siya ng asawa. Sa likod naman nila ay ang kanilang pamilya at mga kaibigan na may mga ngiti rin sa labi. "Akin 'yan," dinig niyang tili ni Vale at talagang halos makipagpatayan makuha lamang ang bouquet. "Ipaubaya niyo na sa'kin mag-iisang taon na akong tigang," hinablot nito ang bulaklak na napunta sa iba. Napahalakhak sila at napailing sa pagiging eskandalosa nito. "Honeymoon is coming," sigaw ni Sais kaya nagtawanan ang lahat. Nakakapit siya sa batok nito
KINAUMAGAHAN ay maagang gumayak si Richell. Suot ang bestidang puti ay lumabas siya sa kanilang silid ni Sais. Pansamantala silang nakatira sa malaking bahay ni Leo. "Are you ready?" Nakangiting tanong sa kanya ni Sais. Napangiti rin siya pagkakita sa gwapo nitong mukha suot ang white Armani polo shirt nito na pinarisan ng demin jeans at itim na sapatos. Tumango siya at hinaplos ang urn na dala. "Ready na.""That's good to hear," lumapit ito sa kanya at inayos ang kanyang buhok. "You're so beautiful, little kitten.""And you're so handsome," balik niya. Humalik ito sa kanyang noo bago siya inakay palabas. Balak sana nitong gamitin ang sasakyan nito ngunit mas pinili ni Richell na maglakad na lamang dahil gusto niyang namnamin ang sikat ng araw sa umaga."Wala pa ring nagbabago, maganda pa rin ang buhay probinsy," huminga siya ng malalim habang ipinapalibot ang tingin sa paligid, purong mga berde ang kanyang nakikita at nakakagaan iyon s
MALAKI ANG PAGKAKANGITI ni Richell nang lumapag ang helicopter na kanilang sinasakyan sa malawak na hacienda ng dating amo na si Leo. Ngayon ang pagbalik nila dito isang linggo magtapos sabihin ni Sais na pupunta sila sa dagat.Sobrang nangungulila na siya sa hangin sa bukid, ang purong mga berdeng kahoy na halos bumabalot sa buong lugar, ang walang traffic na lugar at tahimik. Simpleng pamumuhay ang namimiss niya dahil sobrang magara ang naging buhay niya sa syudad.Unanh bumaba si Sais at napakunot ang noo niya nang idipa nito ang mga braso. "I will carry you.""Wag na," tanggi niya at akmang bababa na ngunit bigla siyang binuhat nito."Kakargahin kita dahil baka maputikan ang paa mo."Tinaasan niya ito ng kilay pero hindi maalis ang masayang ngiti."Ano ka ba sa putik ako pinanganak kaya sanay ako kahit lumangoy pa ako sa palayan wala lang sa'kin 'yon."Ang noo naman nito ang kumunot. "Bakit sa putik ka ipinangan
MATAPOS MAGSIPILYO at maghilamos upang linisin ang mukha ay nadatnan ni Sais si Richell na hawak hawak ang mahabang buhok. Paulit ulit itong inaamoy ng dalaga at napapasimangot."What's the problem, little kitten?" Kahit papaano ay masaya siya sa unti unti nitong pagbalik sa dati, siguro'y nakakatulong ang palaging pakikipaglaro nito sa kanyang anak at pagkausap nito kay Syete. Madalas pa rin itong tulala ngunit hindi na umiiyak at nagwawala, nagsasalita na rin ito kapag kinakausap niya o sumasagot ng tango. "Mabaho," sagot nito habang inaamoy pa rin ang buhok. Natatawa siyang lumapit dito at hinaplos ang buhok nito. "Kailan ko huling naligo?""Kahapon pero naglaro kami ni Zam at may inilagay siya sa buhok ko."Tumango siya bago inamoy ang buhok nito. "The smell is fine. Hindi naman mabaho e." Mas lalo itong sumimangot. Kinurot niya ang ulong nito dahil sa panggigigil. "Come here, we will take a bath.""Dalawa ta
"AKALA NIYO papalagpasin ko lahat ng mga ginawa niyo. Devils don't deserve my conscience, assholes," napangisi siya at sandaling lumayo sa mga ito para tignan ang takot na mga mukha ng dalawa samantalang si Fabilon ay halos hindi na makadilat ang mga mata.Lumapit siya sa mesang ipinasok ng mga kapatid kung saan nakapatong ang iba't ibang bahay na maaari niyang gamiting pagpapahirap dito. Pinulot niya ang alcohol at itinaktak sa kanyang kamay. "Sa sobrang gigil ko sa inyong mga putangina kayo nadumihan ang kamay ko," aniya. Matapos linisin ang kamay ay nagsuot siya ng gloves upang hindi na muling mamantsahan ng dugo ang mga kamay."Nanggigigil talaga ako sa mga ungas na 'to," umalis si Gale sa pagkakasandal sa dingding at naiiling na lumapit sa tatlo. "Pasampal nga ako sa mga ito.""Go on," sagot ni Sais.Hinawakan ni Gale ang baba ni Fabilon at naiiling na tinalikuran ito. Ginawa niya iyong bwelo dahil sa muling pagharap ay malakas na sampal
KAHIT NA SUMISIKLAB sa galit ang kanyang kalooban dahil sa mga nalaman ay nakangiti siyang humarap kay Richell. Tapos na ang agahan nila at nasa sala na ito kalaro ang kanyang anak. "Little kitten," pagtawag niya at mas lalong napangiti dahil lumingon ito. Minsanan lang kung lumingon ito sa bawat pagtawag niya at labis ang sayang dulot niyon para sa kanya. "Are you okay?" tanong niya nang makalapit dito."She's playing with me dad," angal ng kanyang anak."Sorry darling, I just want to kiss your mom," at hinalikan niya ang noo ng kasintahan. Nakatitig lamang ito sa kanyang mukha at natigilan siya dahil sa paghaplos nito sa kanyang kamay na may benda. Napansin iyon ng mga magulang kanina ngunit ng sumagot siyang wala lamang iyon ay hindi na nag-usisa ang mga ito."Hindi masakit," sabi niya dahil nakikita niyang hinahaplos pa rin nito ang kanyang sugat. "Wag kang mag-alala dahil ayos lang ako," mahigpit niya itong niyakap mula sa likod ha
NANATILING GISING si Sais kahit na maghahating gabi na dahil sa pagbabantay sa dalaga. Ayaw niyang matulog kahit na pagod na pagod na ang kanyang buong sistema. Upang masiguro na ligtas ito ay isinasakripisyo niya pati ang pagpapahinga. He can't rest thinking that he might lose her in any moment. He leaned at the wall while watching her sleep. He can't think of anything as if his mind is blank and lost. Kinakain ng katahimikan ang malalim na gabi kaya't pati ang pag-iisip niya ay naaapektuhan. Gustong gusto niyang malibang upang alisin ang mga negatibong ideya ngunit hindi siya pwedeng umalis. Hinahayaan na lamang niya ang pagkukusa ng mga luha sa pag-agos mula sa kanyang mga mata. Wala rin namang patutunguhan kung pipigilan niya iyon dahil hindi paampat."Ta-Tay, tay?" Mabilis siyang bumangon nang marinig ang paos na boses ng dalaga na tinatawag ang ama nito. "Li-Little kitten," dahil sa pinaghalong pagod at puyat ay bahagyang gumewa
"KAPAG may gusto kang kainin sabihin mo lang okay? We will buy anything you want," wala siyang natanggap na sagot muli sa dalaga dahil tulala na naman ito. Kagigising lamang nila at dahil siguro sa pagod ay tanghali nang nagising si Richell. Ipinaghain niya ito ng almusal at tumabi upang subuan ito. Kung hindi niya gagawin iyon ay siguradong hindi ito kakain."Say, aaaah," ibinuka niya ang bibig upang gayahin nito. Napangiti siya dahil sinunod iyon ng dalaga. "Very good my little kitten." Patuloy niya itong inalalayan sa pagkain. Kahit papaano ay nagiging panatag ang loob niya kapag kumakain ito kahit na hindi maayos ang dinaramdam.Dahil sa nangyari kagabe ay mas lalo niyang dinagdagan ang security guards sa bahay nila at pati mga katulong upang marami ang titingin sa dalaga. Hindi naman siya humihiwalay at kaya niya itong bantayan ngunit gusto niyang makasiguro. Ayaw na niyang maulit na halos mabiliw siya kakahanap dito."Good morning