Chapter 2

Taranta kong tinawagan si Trisha at pinapunta sa apartment ko para ikwento ang nangyari kagabi.

Smelling myself, I decided I need a shower, not wanting to smell like him anymore than I do. I was wrapped up in his strong masculine scent and I'm ashamed just how turned on I am again by his scent alone.

Hinubad ko ang pulang damit na hapit na hapit sa katawan ko at nagbuhos ng tubig. I scrubbed every part of my body, and washed my hair with my vanilla shower gel and shampoo.

Nang matapos ko linisin ang katawan ko ay tinungo ko ang kusina. Kumuha ako ng isang cup noodles at nilagyan iyon ng mainit na tubig habang hinihintay dumating si Trisha. I went to the sofa, not feeling like eating any more. Not being able to focus on the television, as my thoughts keep running back to that man and what I had done.

Hindi ako makapaniwala na basta ko na lamang ibinigay ang sarili ko sa isang lalaki na hindi ko naman kilala. Yes, I know I'm just 21 and probably a prude for being a virgin, never doing any of my firsts before last night. But I've never felt how he made me feel.

I've never been so turned on before. No man has ever touched me like that. I'm actually surprised because from past experiences I have a hard time not feeling repulsed by the mere look, smile or simple touch of another man, no matter how attractive or sweet. I so badly wanted to blame it on the alcohol but I knew full well what I was doing, what I wanted right at that moment and how he made me feel and it was nowhere near repulsed.

Naihimalos ko na lang ang mga palad ko sa mukha. Ni hindi pa nga ako nagkaka-boyfriend tapos bibigay lang ako ng gano'n kabilis sa lalaki na limang minuto ko pa lang kausap?

He could of been a murderer, a mafia, kidnapper or trafficker. What the hell was I thinking?

Gusto kong sisihin si Trisha sa pagdala niya sa akin sa bar na yun, ngunit hindi ko magawa. Wala akong pwedeng ibang sisihin sa nangyari kung hindi ako sarili ko. Sarili ko lang. Ako ang gumawa ng mga desisyon na yun.

"Jelly!"

Mabilis akong tumayo mula sa pagkakaupo at pinagbuksan ng pintuan si Trisha. She was in the same clothes as the night before, but she looks like she just got ready for the night.

"Bakit mo ako iniwan kagabi?" angil niya sa mismong mukha ko. "Akala ko kung ano na nangyari sa 'yo!"

Isinarado ko ang pintuan at hinila siya papunta sa sofa para maupo roon.

"M-May… nangyari kagabi." My tears began to form in my eyes, feeling overly emotional.

“Anong nangyari? I want every detail, tell me," she said in a motherly tone. She's always been like this. Being a year older than me, she thought she can boss and mother me around.

I took a deep breath in and then out. "Naalala mo ba, nagsasayaw tayo? Nararamdaman ko na parang may nakatingin sa akin at pinapanuod ang bawat galaw ko. Tumingin ako sa second floor, nakita ko ron... yung ano, yung isang lalaki—I saw him watching me and immediately felt self conscious."

Nanlaki ang mga mata ni Trisha ngunit hindi nagsalita.

"Pumunta ako sa bar counter no'ng iniwan kita sa dance floor," pagpapatuloy ko. "I almost fell flat on my face when he catches me from falling."

"Oh my God!" Malakas niyang tili at niyugyog ako. "Anong sunod na nangyari? Anong sunod? Anong itsura niya?" sunod-sunod niyang tanong, tila kinikilig.

"S-Sakto lang," I lied. He is the most handsome man I've ever met.

"Sakto lang?! Tigilan mo ako nga, Jelly! Hindi ako naniniwala na sakto lang ang itsura ng lalaki mo. Umamin ka!"

"He was hot," pag-aamin ko. "He had the body of a Greek God and his tattoos are attractive."

"Tapos? Anong sunod na nangyari?"

"He kissed me—"

"Oh my God!"

Hinampas ko siya sa braso. "Ano ba, wag ka sumigaw."

"Hindi na, hindi na. Sige, ituloy mo na."

"Mabilis lang yung halik niya." Nag-init bigla ang pisngi ko nang muling maalala kung paano niya ako hinawakan sa batok at hinila palapit sa kanya para halikan. "T-Tapos… dinala niya ako sa VIP section—"

"Oh my God talaga!" Muli siyang tumili kaya sinamaan ko siya ng tingin. "Ito na, tatahimik na. Continue!"

"We… we had sex—After the mind blowing sex, we both fell asleep. I woke up this morning wrapped in his arms. When realisation hit me, I ran like my life depended on it. I didn't want him to throw me out or treat me like the trash I was."

"Bakit hindi mo siya hinintay magising?"

"Naintindihan mo ba ang sinabi ko?" I asked somewhat annoyed. "Dahil ayaw ko nga na magising siya at ipagtabuyan ako roon!”

"Pero hindi mo sigurado kung ipagtatabuyan ka ba niya dahil hindi mo naman siya hinintay na magising."

"I'm afraid of how easily he got everything he wanted from me. Even more terrifying was how badly I wanted to give him everything he wanted. I don't like feeling that way. My God! I never want to feel that way again!”

"Kumalma ka nga. Sa lawak ng Manila, for sure naman na hindi mo yun makikita—Not unless bumalik ka sa bar na yun gabi-gabi para abangan siya kung nandoon ba."

Inis akong napatayo sa sofa at dinuro siya. "At bakit ko naman gagawin yan?" 

Tama na ang isang beses. Hinding-hindi na ako uulit pa.

"See? Hindi mo gagawin. Meaning, 80% ang chance na hindi na kayo ulit magkita pa."

"So may 20% chance na magkita pa kami?"

Inilagay niya ang hintuturo sa baba niya at tumingala, kunwari ay nag-iisip ng malalim. "Mapaglaro ang tadhana, Jelly. Malay mo bukas, sa makalawa, sa mga susunod na buwan, o kaya'y sa isang taon makasalubong mo siya sa daan. Pwede ring pumunta siya sa restaurant para kumain, tapos ikaw ang magserve sa kanya."