KENT"I do." Sagot ko sa tanong ng pari. Nilingon ng pari si Lauren na ngayo'y hawak ko ang kanang kamay. Seryoso lamang itong tumingin sa harap. Wala akong mabasang emosyon sa mukha niya, ni hindi ko rin alam ang tumatakbo sa isip niya ngayon. She's supposed to be smiling dahil kasal namin ngayon. Bakit parang hindi yata siya masaya?"Bride, will you take this man as your husband whom you will spend the rest of your life? Do you promise to love him, comfort him, protect him, honor him, be with him in sickness or in health, in richer or for poorer? If so, say 'I do'." Baling ng pari kay Lauren. Nilingon ko si Lauren. Hinihintay kong gumalaw ang mga labi niya upang may sabihin. Ngunit ilang segundo na ay hindi pa rin ito sumasagot. Nakatulala lang siya kaya pinisil ko ang kanang kamay niya. Nabalik naman ito sa kaniyang katinuan at tumingin sa akin nang ilang segundo saka tumingin ulit sa pari. Hindi ko na talaga siya maintindihan ngayon. "Lauren," tawag ko sa pangalan niya upang su
NIKITANagising ako na puting kisame ang bumungad sa akin. Doon ko lang naalala na nanganak na pala ako at biglang nakatulog kung kaya't hindi ko na nakita pa ang anak ko nang maigi. Akmang tatayo na sana ako nang may kamay na pumigil sa akin kung kaya't napalingon ako rito. "Wait lang, Witch, kapapanganak mo palang. Huwag ka munang masyadong magagagalaw at baka mabinat ka pa." Saway ni Hanz sa akin. "Nasaan ang anak ko?" Tanong ko agad sa kaniya dahil gusto ko ng makita ang anak ko. Dapat hindi ko iniiwan ang anak ko roon. Paano nalang kapag napagpalit ng doktor ang anak ko sa ibang bata katulad ng napapanood ko sa teleserye? Hindi ko tuloy maiwasang hindi mag-overthink. "Nasa nursery room, pinagpapahinga pa si baby para makapag-adapt na sa paligid niya. Saka doon daw muna siya habang pinapainitan pa nang maigi" Sabi ni Hanz. Ngunit hindi talaga mapalagay ang puso ko. Gusto ko na siyang makita at mahawakan. Pinilit kong buhatin ang sarili ko paupo ngunit bumagsak din nang maramda
KENT"Anong balita sa pinapahanap ko po sa inyo?" Tanong ko sa mga tauhan na kinuha ko para maghanap kay Nikita. Pagkatapos ng pag-uusap namin ni Lauren ay agad akong kumuha ng tauhan upang hanapin si Nikita. Sinubukan kong magtanong sa pamilya ni Nikita pero ang ayaw nilang sabihin. Sa tuwing pumupunta ako sa bahay nila upang magtanong sa nanay niya ay pinagsasarhan lang ako nito ng pinto. Maging si Mara ay galit sa akin. She have all the reason to be mad at me kung kaya't hindi ko nalang siya pinagtanungan pa. Gusto ko ngang puntahan si Hanz pero sa dami ng branch no'n sa iba't ibang lugar ay hindi ko alam kung saan niya dinala si Nikita. Kung kaya't para mapadali ang paghahanap ko ay kumuha na ako ng tauhan.Alam ko naman na walang balak sabihin sa akin ng mga taong malapit kay Nikita kung nasaan siya kaya sa ibang paraan ko nalang siya hahanapin, by all means. Itatama ko ang lahat ng pagkakamali ko kahit kaunti na lamang ang pag-asang pinanghahawakan ko para magkabalikan kami. I
NIKITA"Saglit lang, 'nak. Aw, ayaw man tumigil sa pag-iyak ng bata." Pag-aaliw ko sa anak ko sanay kuha sa kaniya sa crib.Alas dose na ng gabi pero ito ako, gising pa rin, I mean nagising dahil sa iyak ni Levi. Sinilip ko ang loob ng diaper nang may maamoy akong mabaho. Tama nga ang hinala ko, he pooped on his diaper. "Aw, kawawa naman ang baby ko. Nag-popoo ikaw sa kalagitnaan pa talaga ng gabi." Mabilis ko siyang hiniga sa kamay ko at kumuha ng lampin para isapin muna bago siya palitan ng diaper. Kumuha na rin ako ng petroleum jelly para ipahid sa pwet niya in case na magka-rashes. It's been 3 weeks simula noong manganak ako at ganito lagi ang routine ko sa araw-araw. Magtatrabaho sa umaga, all day nanay sa anak ko. I worked from home dahil 'yun lang ang paraan para payagan ako ni Hanz na magtrabaho ulit habang pinag-aaralan ang pagiging nanay. Hindi ko pa pwedeng iwan sa Levi sa nanny kahit hindi pa man ako nakakakuha. Pinagpaplanuhan ko kasi talagang mag-hire para naman makapa
KENT"Sabi ni Nanet hindi ka raw umuwi kagabi. You went home 4:00 am to take a shower, then get in the office again. As I remember, maaga ka ring nag-time out kahapon. So where was you last night?" Bungad sa akin ng nanay ko pagpasok niya ng opisina. Napaangat ako ng ulo sa kaniya kasabay ng pagtanggal ko ng kamay kong minamasahe ang sintido ko. Parang may ugat na tumitibok sa utak ko sa sobrang sakit dala ng hangover tapos mukhang dadagdagan pa ng bunganga ng nanay ko ngayon. "Malaki na ako, Mom. Hindi ko na kailangan ipaalam sa inyo ang lahat ng lakad ko." Sagot ko rito. "Oh come on, Kent. What are you doing to yourself? You look like a 50-year old man sa tumutubo mong bigoteng hindi naman bagay sa 'yo. Ganiyan ba ang mukha ng magiging CEO ng company natin?" Itinuro pa niya ang pagmumukha ko. She's so concern with my looks. Tinamad lang naman talaga akong mag-shave dahil laging pagod sa trabaho. Sa trabaho ko nalang ibinuhos ang oras ko kaysa magmukmok kakaisip ng gawing katutur
NIKITAPinunasan ko muna ang kamay ko bago sagutin ang tawag ni Mara. Pagkapindot ko ay mukha niyang nakasimangot agad ang bumungad sa akin. Binigyan ko rin siya ng nagtatakang tingin. Badtrip na naman 'to marahil dahil kay Terrence na hanggang ngayon ay pinoproblema niya pa rin kung sasagutin ba niya o hindi. "Problema mo na naman kay Terrence?" Tanong ko rito habang sumusubo ng kanin at bacon. Hindi ko na kinaya ang no rice in one week, nagugutom pa rin talaga ako. [G*ga hindi siya. Mamaya ko na ikukuwento 'yan. 'Yung magaling mong ex kasi pumunta sa bahay kanina nagtatanong kung sino raw ang ama ng anak mo.]Bigla akong napaubo sa sinabi niya. Mabuti na lamang at nginunguya ko palang ang kinakain ko dahil kung hindi ay baka nabulunan na ako. Mabilis kong kinuha ang baso at sinalinan ng juice saka ininom para malunok ko agad ang kinakain ko. "Ha? A-anong sabi mo?" Kinakabahan kong tanong. Para akong tinakasan ng kaluluwa dahil sa sinabi niya. Paano nalaman ni Kent na may anak na
..Makalipas ang siyam na buwan..NIKITAIt's my baby's 1st birthday. Simple lang ang salo-salo na hinanda ko. Only my parents, Hanz, at 'yung ibang co-workers ko ang nandito ngayon. Gusto sana nila Mama gastusan ng malaki dahil unang apo raw nila si Levi at dapat lang daw ibigay namin ang pinakamainam, kaso umayaw ako. Umayaw ako, hindi dahil sa pinagdadamutan ko ang anak ko, naisip ko lang na ipunin ang perang panghanda ko para sa kinabukasan ni Levi. Nakakahiya rin kasi sa kanila ni mama. Baguhan palang ako sa trabaho kaya maliit palang ang sahod ko at ayoko ng umasa sa pera nila mama at papa kahit sabihin pang regalo nila 'yun sa anak ko. Isa pa, nag-iipon din ako para sa clothing business na ipapatayo ko. Pero kahit na ganoon, siniguro ko na ang pinakamainam pa rin ang maibibigay ko para sa anak ko. Kahit papaano ay gusto ko pa ring bigyan siya ng magandang selebrasyon para matuwa naman siya paglaki niya. I made a reservation on this small restaurant and the theme is anime charac
HANZ[Hoy Wizard na Pagong, bilisan mo na. Nandito na si Mr. Diwa, baka want mong paghintayin ang kawawang matanda?] Sabi sa akin ni Nikita. Siya kasi ang secretary ko kaya siya ang nagpapaalala sa akin kapag may meeting ako with some personnel. Ngayon ay ay may makikipag-usap sa 'kin na malaking tao kaya nakakapangit sa image ko kung male-late ako sa meeting kaya tawag nang tawag si Nikita. Natagalan kasi ako ng gising dahil alas tres na ng madaling araw ako nakauwi ng bahay. Nagpunta ulit ako sa Pilipinas at kagabi lang ako nakauwi. Kung alam ko lang ay hindi na sana ako natulog. Nakakainis! Tapos nabadtrip pa 'ko dahil medyo traffic and nagmamadali ko. Minsan lang magkaroon ng traffic sa America but today is the worst. Nagkaroon daw kasi ng buhawi kanina kaya may mga napinsala. Talagang sumasabay pa sa araw na nagmamadali ako. "Ok, I'll be there soon. Wait lang, Witch. Entertain mo muna sila." Sabi ko nalang.[Sige sayawan ko ng Careless Whisper.] Natawa nalang ako kahit nababad