Mag-log inShare
Chapter 15: Graduation Ball
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 16: Hanz's Confession
THIRD PERSONUmakyat sa stage ang President at ang coordinator upang pormal na simulan ang programa. Kasabay nito ang Dean ng College of Business Administration. "Good evening Graduates. I already had my speech earlier during our graduation ceremony kaya di na ko magsasalita pa ng ganoon kahaba sa inyo ngayon." Ngumiti pa ito sa lahat. "Tonight is our Graduation Ball. Marahil ito na ang huli nating pagkikita at sa reunion na ang sunod, kung magkakaroon ng pagkakataon. Tatawagan ko kayong lahat kapag may plano na. I'm sure a lot of us are already professionals and baka nga CEO na ang iba sa kani-kanilang mga sariling kumpanya o 'di kaya ay manager kapag dumating ang araw na iyun, we don't know what's ahead of us yet. But one thing's for sure mas malaking problema at stresses ang kahaharapin natin sa pagtapak natin sa totoong mundo kaya magpakasaya na tayong lahat." Ang lahat ay prenteng nakikinig sa pahayag ng nagsasalita sa harap. Ang iba ay nagpupunas pa ng luha sa kanilang mga mat
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 17: King and Queen of the Night
THIRD PERSONTila ay tumigil ang oras sa dalawang kanina'y nagsasayawan. Si Hanz ay naghihintay na may lumabas sa bibig ng dalaga habang ang isa ay nangangapa pa ng sasabihin. Hindi alam ng dalaga kung ano ba ang dapat niyang maramdaman pero iisa lang ang gusto niya, iyun ay huwag saktan ang kaibigan. Naghahanap siya sa isip niya ng salitang dapat bigkasin na hindi magdudulot ng sakit sa puso ng binata. Nanatiling nakapako ang tingin ng binaya sa dalaga na tila ba'y nangungusap. She knows he's waiting for her to say something. But she's lost of words. She don't know what to say. Gustong magsalita ng dalaga pero walang lumalabas sa bibig niya. Pakiramdam niya'y ninakawan siya ng boses sa mga oras na iyun."'Di ko hinihiling na mahalin mo 'ko kagaya ng pagmamahal ko sa 'yo pero gusto ko lang iparamdam sa 'yo na nandito pa rin ako kahit iwan ka nilang lahat. Ayos lang sa 'kin kahit hindi mo 'ko mahalin kagaya ng pagtingin ko sa 'yo pero sana, hayaan mo akong ipakita at iparamdam sa 'yon
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 18: Jealousy
KENTEveryone is excited for tonight's graduation ball, except me. I still couldn't forget what I saw earlier. Kailan pa naging sila ulit? Why all of the sudden? Paano nakasisiguro si Nikita na hindi na siya lolokohin ng lalaking 'yun? How can she trust that man again? Ilan lang 'yan sa mga tanong na nasa isip ko matapos kong makita na hinalikan ni Terrence si Nikita. Since when are they back together? Nakalimutan niya na ba ako? 'Yan ba ang dahilan kung bakit ayaw niya akong maging kaibigan man lang?How stupid am I to ask these? Ako ang unang nang-iwan 'di ba? Ako ang pumutol sa relasyon namin kaya wala na siyang pananagutan para manatili pa sa 'kin. Wala na siyang dahilan para ikulong niya pa ang sarili niya sa akin. Ano pa ba ang aasahan kong gawin niya matapos ko siyang iwan?Pero bakit ang bilis ng pangyayari? Bago pa ako makapagdesisyon na hiwalayan si Nikita, alam kong makakahanap din siya ng lalaking ipapalit at mas mamahalin pa sa akin. Ang akala ko ay magiging handa akong
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 19: Covering A Lie With A Lie
NIKITAKasalukuyan akong nakaupo ngayon sa sofa habang ngumunguya ng paborito kong cookies at pilit na iniintindi ang palabas na pinapanood ko dahil hindi talaga matanggal sa isip ko ang mga sinabi sa 'kin ni Hanz kahapon. Hanggang ngayon parang nag-eecho sa isip ko ang lahat ng sinabi niya. I still can't believe what he said to me.Mahal niya na ako dati pa, hindi bilang best friend kung 'di bilang babae at hindi pa rin ako makapaniwala. Isa-isang nagpakita sa isip ko ang mga naging trato ni Hanz sa akin. Kapag tinatamad akong bumaba para bumili ng pagkain tuwing recess ay dinadalhan niya ako sa classroom para may makain pa rin ako kahit pinagsasabihan ko na siyang huwag na. Kapag may assignments ako na hirap akong gawin ay tinutulungan niya ako. Minsan ay sinusundo niya rin ako sa bahay para sabay na kaming pumasok sa paaralan. Kapag nasusugatan ako sa sobrang lampa ko ay nagagalit siya sa 'kin pero tinutulungan akong gamutin ang sugat ko. Kapag nagkakasakit din ako ay pumupunta siy
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 20: One Night Stand
NIKITA"Ano?!" Hindi makapaniwalang sambit ni papa. Mas hinigpitan ni Hanz ang hawak sa braso ko habang ako ay diretso ang tingin sa tatay ko. Maski ako ay hindi makapaniwala sa lumabas sa bibig ko. "I had one night stand with a stranger." Huminga ako ng malalim habang pinipigilan ko ang luhang gustong kumawala sa mga mata ko sa pamamagitan ng pagkurap. "Nalasing po ako at nagising sa isang hotel.""Nikita..." Hinawakan ko agad ang kamay ni Hanz para pigilan siya sa pagsasalita. Alam kong pititigilin niya lang ako sa pagsisinungaling. Siya lang ang nakakaalam ng katotohanan, hindi ko siya hahayaang sirain ang plano ko. I can't let him spill the beans, not now, not ever."Bakit ka nag-inom? Sinong nagturo sa 'yong uminom?" Nahihimigan ko ang galit sa bawat katagang lumalabas sa bibig ng ama ko. Sadyang pinipigilan niya lang sumigaw dahil pinapakalma siya ni mama. "Nikita, stop it." Sambit ni mama sa pangalan ko, very disappointed from what I am saying now. Napalunok nalang ako upang
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 21: Lauren
LAUREN"Yes, hon. I will take care. Don't stress yourself too much, okay? I'll see you tomorrow." Sabi ko kay Kent sa kabilang linya. Nagpaalam kasi itong magiging busy siya buong araw kaya hindi niya ako makikita o matatawagan.Napangiti ako bago ibaba ang cellphone. How thoughtful he is? He even called me before going to La Union para masabihan lang ako na baka hindi niya 'ko matatawagan mamaya. Well that because today, he is attending a leadership seminar sponsored by their company in La Union. He's their company's soon-to-be executive officer so he has to be there. Mabuti nalang at hindi na ako mahihirapang umalis. Meron din kasi akong mahalagang gagawin mamaya. I have an appointment with my doctor. Hindi pa ako nakakapagpatingin simula noong umuwi ako rito sa Pilipinas at nitong nagdaang araw, napapansin kong nagiging madalas na naman ang pagsakit ng ulo ko. Kahit inuman ko ng gamot ay babalik din agad. I think I need a higher dosage.I smiled bitterly by that thought. Yes, I'm
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 22: Second Chance, Terrence?
NIKITA"Ma, masyado na po yatang marami tayong kinuhang gatas. Tama na po siguro ang isa lang muna?" Sabi ko sa nanay kong kumuha ng tatlong lata ng gatas para sa mga buntis at inilagay sa cart. "Sige, isa nalang muna." Sabi nito kaya tinanguan ko nalang siya. Ayoko sanang paggastusin o pabilhin ng mga kakailanganin ko sa pagbubuntis sila mama dahil nahihiya ako. Ako naman ang gumawa ng anak ko at walang engagement sila mama habang ginagawa namin ito ni Kent kaya ayoko ng mandamay pa sa kanila. Pagtapos kong gumawa ng panibagong buhay ay mangpeperwisyo ako sa mga magulang ko na hindi naman sana kasali sa paggawa nitong anak ko? But they insisted on buying me my needs. Giit nila mama, gusto lang nila ang nakabubuti sa apo nila kaya nagpumilit silang bilhan ako ng gatas, magazine, pregnancy books, fruits, veggies, at marami pang iba. "May vitamins ka pa ba?" Tanong ni mama habang pumipila kami sa counter para mabayaran ang mga pinamili namin. "Meron pa po, ma. Nakabili na po ako."
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 23: BirthDate
NIKITANakita ko na unti-unting napapalitan ng sakit ang kaninang gulat niyang emosyon. Napakunot ako ang noo ko sa kaniya. Ang dali niya naman yata kalimutan si Elaiza? Ang bilis yatang mawala ng nararamdaman niya sa yumaong asawa? Mahal niya na agad ako ulit? Parang ang hirap paniwalaan. Ngunit sa nakikita ko ngayon, nakaramdam ako ng kaunting habag sa itsura niya. Hindi ako kasing sama ng inaakala niyong matutuwa kapag nakikitang nasasaktan ang taong minsan na ring nanakit sa akin kahit sabihin nating hindi ako sigurado kung nasasaktan ba talaga siya. "H-how come?" Hindi makapaniwalang sambit ng bibig niya. "You're joking right? I mean, how come? I thought you're single? I thought you never date again after we broke up?""Who told you that? Sinong nagsabi na ikaw lang ang naging boyfriend ko?" Wrong move! Baka alamin niya pa ang tungkol sa amin ni Kent at mabanggit pa niya ang tungkol sa pagbubuntis ko."Si-siguro gusto mo lang gumanti sa pananakit ko sa 'yo noon. Maybe you're ju
Pinakabagong kabanata
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 55: Pursue Her Again
NIKITA"Ang dami mo talagang dalang prutas. Hindi naman ito mauubos ni mama." Sabi ko kay Kent habang nilalabas niya ang isang basket ng prutas at isang maliit na basket ng mga bulaklak, pink and purple flowers arranged in an elegant way. Hindi na ito sumagot pa at sinarado na ang compartment. I offered him help but he refused to. Kaya niya na raw. I look at him while he's carrying the baskets. Handa na 'ko. Handa na 'kong ipakilala siya kay mama bilang ama ng anak ko. He doesn't seems tense pero kagabi pa siya tanong nang tanong kung okay lang daw ba na ipakilala ko na siya. Alam kong gusto na niyang makilala siya ni mama, ako lang 'yung ayaw. Kinakabahan ako na baka busisihin na naman ni mama mga desisyon ko noon. Naglakad na kami papasok ng ospital, papunta sa room ni papa. Kumatok muna ako nang tatlong beses bago tuluyang pumasok. Bumungad sa amin ang mama ko na kasalukuyang pinupunasan si papa ng basang bimpo. Dumako ang paningin niya sa lalaking kasama ko. "Good morning po,
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 54: Kent's Mom
NIKITA"Okay, that's enough. The food is ready so let's eat." Pagtatawag ko sa anak ko na tutok na tutok sa telebisyon kasama ni Kent. They're watching Insidious. Mag-ama nga talaga silang tunay, mahilig manood ng horror movie. Prente silang nakaupo sa sofa at walang alisan ng tingin sa pinapanood, ni hindi nga sila kumakain ng popcorn na binigay ko sa kanila. Nakalagay lang 'yun tuloy sa gitna nila. "Kent, dito ka na rin kumain. Marami naman akong nilutong ulam." Saka lang inalis ni Kent ang paningin niya sa TV. "Mommy's calling us, let's eat first." Sabi ni Kent sa anak namin saka kinuha ang remote para i-pause."Levi, go wash your hands." Utos ko sa anak ko saka kumuha ng mga plato at kubyertos. "What's that stinky smell, Mom?" Nalukot ang ilong ni Levi nang maamoy ang bagoong na niluto ko. "It's called bagoong. Levi, anak you can't say that in public." Saad ko sa anak ko. Baka kasi ma-misinterpret siya ng mga taong makakarinig sa kaniya. Akalain palang yayamanin 'tong anak k
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 53: One Rainy Night
NIKITA"Sunduin ka nalang namin mamaya sa store." Bilin ni Kent sa akin habang nag-aayos ako ng polo ni Levi. Hindi nalang ako umalma dahil gusto ko rin namang kasabay umuwi ang anak ko. Naisip kasi ni Kent na ipasyal si Levi bilang bonding na rin nilang dalawa. Pasasamahin pa nga sana ako kaso mas pinili kong magtrabaho nalang. Ang dami ko rin kasing aasikasuhin sa office mamaya. "You behave, okay? Always listen to your dad." Bilin ko pa sa anak ko kahit alam kong alam niya na ang dapat niyang gawin. "Yes, mommy." Bumaling ako kay Kent na nakatingin lang sa akin habang inaayusan ko ang anak niya. "Kent, mahilig 'tong umalis-alis sa mall kaya bantayan mo talaga 'to. Nawawala nalang bigla kapag nakakakita ng bookstore or arcade." Saad ko naman sa lalaki. "Don't worry, basang-basa ko na rin ugali niya kasi ganoon ako noong bata pa 'ko." Sabi nito saka tumawa nang mahina. 'Edi wow?' Hindi na ako umimik pa hanggang sa makalabas kami. Humalik muna sa pisngi ko si Levi at nagpaalam
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 52: His Family
NIKITA"You're the guy that I met in the bookstore." My son revealed. Hindi na ako nagulat sa sinabi nito dahil alam ko namang si Kent talaga iyun base sa kinuwento nito sa 'kin. Pero bakas ang gulat at pagtataka sa mukha ng lalaki. "You knew him, mom?" Baling sa akin ng anak ko. Mas lalong lumaki ang mga mata ni Kent nang tawagin ako ni Levi ng 'mom'. Mukhang nabubuo na sa isipan nito kung magka-ano-ano kami nong bata. "Ahm, Kent, pwede ba kitang makausap kahit sandali lang?" Tanong ko kay Kent, hindi pinansin ang sinabi ng anak ko. "Ah.. Sige." Tumayo ito at umupo sa sofa. Nilingon ko muna si Levi saka tumalikod para ibigay muna siya kay ate Marites na kasalukuyan ngayong naghihintay sa lobby. Nagpaalam muna ako saglit sa lalaki. Sinadya kong bitbitin sa loob si Levi para maipakita siya kay Kent pero ibibigay ko muna ang bata kay ate Marites para makapag-usap kami ng maayos ni Kent. Alam kong magiging emosyunal ako sa sasabihin ko kaya minabuti ko ng huwag muna isama si Levi sa
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 51: Father and Son
KENTNapahawak ako sa sintido ko matapos kong pirmahan ang natitirang papel na nakapatong sa desk ko. Feeling ko magkakastiff neck ako sa walang tigil na trabaho. Pinindot ko ang linya na nakakonekta sa secretary ko para papasukin siya. "What's on my schedule now?"Agad naman itong tumingin sa memo niyang hawak. "Ngayong araw po, wala na pong naka-appoint sa inyo. Bukas palang po, may meeting po kayo with Coldron Enterprises about sa FTR Project." My secretary said. Nag-unat muna ako dahil sa wakas pwede akong magpahinga muna. Matapos kong lunurin ang sarili ko sa trabaho para lang maalis sa isip ko ang pag-uusap namin ni Nikita noong isang araw, parang nagbackfire kaagad sa akin ang pagod. Sa ngayon gusto ko nalang muna magpahinga. "Is that so? I think I need a day off." Sabi ko at tumayo sa aking inuupuan. "Just call me when I'm needed here." "Yes, Sir." Sabi lang ng secretary. Yumuko muna ito sa akin saka naunang lumabas ng pinto. Niligpit ko muna ang mga gamit ko saka ko nila
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 50: Pag-amin
NIKITA["H'yan na nga ba ang sinasabi ko eh. Dapat talaga noong nasa America ka palang niretohan na kita ng mga foreigner."] Pagbibiro pa ni Mara sa kabilang linya. ["Oh eh anong say mo naman no'n? Um-oo ka ba?"]Kinuwento ko kasi sa kaniya naging pag-uusap namin ni Kent. Nasa ibang bansa siya ngayon kasama ang asawang si Terrence na sa hinaba-haba ng prosesyon ay nagkatuluyan pa rin. "Hindi ko sinagot--"["Ay jusmeyo, mare. Ibig sabihin mahal mo pa rin 'yung tao?"] Sabi nito na may kasama pang pagtampal ng noo. "I mean hindi ko siya sinagot sa tanong niya dahil hindi naman ako sigurado kung talaga bang hindi ko na siya mahal. Isa pa, iniisip ko si Levi. Paano nalang si Levi?" Tanggi ko. ["Alam mo, dahil hindi mo siya dineretso, pinaasa mo lang din 'yung tao. I mean, ang tinatanong sa 'yo ay kung mahal mo pa ba siya. Hindi niya tinatanong kung may anak kayong dalawa kaya huwag mo ng gawing alibi pa si Levi ko para hindi agad masagot 'yung tanong niya sa 'yo. Akala ko ba nakapagmove
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 49: A Second Chance
NIKITA "Sigurado ka ate na Kent ang pangalan no'ng nakita ni Levi si mall?" Paninigurado ko pa. "Oo, ayun ang sabi. Bakit?" Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa sinabi ni ate Marites. Sana hindi iyun ang Kent na kilala kong mahilig din magbasa ng ganitong klaseng libro. "Wala naman po." Patay-malisya kong turan saka tumalikod para sundan ang anak kong busy na sa pagtingin nong mga libro sa kwarto. Unang araw palang ninenerbyos na 'ko. Hindi talaga malabong hindi magtagpo ang landas ng dalawa. Pero kung hindi ko man talaga ito maitatago nang habang panahon, sana bigyan lang muna ako nito ng kaunting panahon para ihanda ang sarili. "Levi." Tawag ko rito saka lumapit. "Mommy, there's this guy that gave me this. He told me that I reminded him of himself when he was younger. He also likes reading." Tuwang-tuwa nitong kwento. "Yes I heard from ate Marites. But next time, anak, don't accept anything from strangers, okay?" "Okay, but I can keep this right?" Tanong pa
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 48: Kent and Levi
NIKITA"How's your sleep, son?" Tanong ko sa anak ko.Gaya ng palagi naming ginagawa, tinatawagan ko ang anak ko pagkauwing-pagkauwi. Ang gabi kasi rito ay umaga sa kanila kaya sa gabi ko lang din siya nakakausap, minsan nakabusangot pa. Palagi niyang tinatanong kung kailan ako uuwi o kung uuwi pa raw ba ako? Miss na miss na nga talaga ako ng anak ko. Dahil malapit na rin naman ang summer break nila ay nakiusap ito sa akin na kung pwede ay magbakasyon siya rito sa Pilipinas. Sakto rin at graduation ng anak ni ate Marites sa susunod na buwan kaya kailangan niyang dumalo. Mukha ngang matatagalan pa 'ko rito dahil hanggang ngayon ay hindi pa rin nagkakamalay si papa. "Where's your tito Hanz?" Tanong ko rito. [He's upstairs. Mommy, when are you coming home?] Papikit-pikit pa nitong tanong. Nakita ko rin si ate Marites na naglalagay ng pagkain sa plato niya. Mukhang nasa taas pa nga si Hanz. [Ay naku, Nikita. Hindi yata 'yun nakatulog kagabi. Nag-away sila no'ng 'gerlpren' niya.] Pakik
Carrying My Ex-Boyfriend's Child Chapter 47: When We Meet Again
NIKITA Tanghali na nang makalapag ang eroplanong sinasakyan ko sa bansang Pilipinas. Karamihan sa mga kasama kong bumaba ay mga Pilipino, sa pakiwari ko. Bumungad kaagad sa balat ko ang init na nagmumula sa araw. Napakurap ako para ayusin ang false eyelashes ko. "Your passport, Ma'am?" Tanong sa akin ng nasa immigration kaya kaagad ko ring inabot dito ang passport ko. It's still the same airport kung saan ako umalis papunta ng America. Agad kong tinawagan si mama nang tuluyan na akong makapasok sa loob. Nag-alok ito na sunduin ako kaso tinanggihan ko. Tinanong ko nalang kung saang ospital naka-confine si papa para doon na lamang ako dumiretso. Pagtapos ng mahabang prosesyon sa loob ng airport ay tuluyan na nga akong nakalabas. Pumara ako ng taxi saka sumakay. Kaunting gamit lang ang dala ko dahil hindi rin naman ako magtatagal. Babalikan ko rin agad ang anak ko sa America. Isang oras mahigit ang tinagal ko sa biyahe dahil sa sobrang traffic. Mas lumala pa yata ang traffic sa Pinas
