Yukizia Point Of ViewPagmulat ng mata ko nakita ko ang puting paligid. Nasaan ako? Bakit puro puti ang nakikita ko?"Aray!" Bumangon ako pero kaagad rin akong napabalik sa pagkakahiga ko dahil sa nahilo ako bigla na para bang umiikot ang paningin ko. Pumikit ako at marahang hinilot ko ang nuo, ano bang nangyayari sa akin? Nang maramdam ko ng medyo ayos na ang pakiramdam ko iminulat ko na ang mata ko at inilibot ko ang paningin ko sa buong silid na kinaruruonan ko, bakit puro puti? Nasa langit na ba ako? May nakita akong isang Ginang na pumasok sa pinto, nasa hospital ba ako? Paano akong napunta rito?Tiningnan ko ang babae na naglalakad papalapit sa akin. Sa tingin ko ay nasa 40's na siya pero mukha pa rin siyang bata dahil sa maganda niyang kasuotan. "Hey! You're awake, how do you feel young lady?" Masuyo niyang tanong sa akin. "Nasaan po ako?" Balik kong tanong sa Ginang. Tinulugan niya akong makaupo sa kama at nilagyan at pinasandal sa headboard."Nasa bahay kita Hija. Ayos lan
Tristan Charles Point Of View "Fuck! Where is fucking she? Damn! Didn't I fucking told you to fucking Guard her?!" I shouted on one of my men! Fuck! She didn't even say something to me when she leave! Fuck! This is our wedding day and where the fuck is she?"B-boss, hindi ko po si Ma'am Yuki nakitang lumabas ngayon," Nakayukong sagot sa 'kin ng tauhan ko.Talagang may gana pa siyang sumagot sa 'kin? Damn it! Where are you, wife? Damn! Kung kailan pa naman ang kasal natin ngayon ka pa naman aalis ng walang sabi."Get fucking out of my fucking sight! Fuck it!" I hold the nose bridge of mine to control my temper. Fuck it!Pag-uwi ko kagabi wala siya sa kwarto, pagising ko wala pa rin? Saan naman siya pupunta? Fuck!Baka kay Stacey. Damn! Bakit ngayon ko lang naisip na wala naman siyang ibang pupuntahan kundi ang kaibigan niya. Tumayo ako sa pagkakaupo ko sa sofa para kunin ang phone ko na nasa kwarto at tatawagan ko
Yukizia Veronica Point Of View"Welcome to Italy, my dearest Zia." Mommy said.Hindi ko alam kung saan ako babaling ng makababa ako ng Van na sinasakyan na 'min ni Mommy galing sa airport. Sa sobrang ganda ay hindi ko na alam kung alin ang pagtutuonan ko ng pansin. Ang ganda ng bahay niya napakalaking garden at sa iisiping sa bahay pa lang ito ni Mommy, papaano pa kaya ang kapag malibot ko ang buong Italy?Well, wala akong planong lumbas ng bahay kung hindi kinakailangan, baka kasi may makakita sa 'kin rito at may makapagsabi pa kay Lolo na nandidito ako, umalis ako para makalimutan ko na si Tristan. Iniisip ko pa lang na sisimulan ko ng kalimutan siya nasasaktan na ako paano pa kaya kapag hindi ko siya nagawang kalimutan?Sinisigaw ng isip ko na kalimutan siya, lalo na kapag naalala ko ang nakita ko ng gabing iyon para akong pinapatay, paulit-ulit sa isip ko ang mga salitang binitawan niya bago kami umuwi ng manila. Pag-uulit-ulit akong nadudurong pero ang puso ko paulit-ulit na pin
Tristan Charles Point Of View *Bogsh* *Blag*"Fuck!" I cused when I recieve a fucking punch from this old man in from of me.Napa-upo ako sa pangisahang sofa dahil sa malakas niya akong sinuntok.I smirked when I taste a blood on my lips na kaagad ko namang pinunasan gamit ang hinlalaki ko.Damn this old man! Fuck! Nakatanggap na ako ng tatlong suntok mula sa mga pinsan ko maliban kay Travis. Hindi ko alam kung bakit ginawa nila iyon sa akin. Mukha na ba akong punching bag sa gwapo kong 'to? At ngayon ano 'to? Puta!"I trust you! Ipinagkatiwala ko sayo ang apo ko, para ingatan at alagaan hindi para saktan mo siya!" Galit na sigaw sa akin ni Tanda at sinuntok niya akong muli sa sikmura.*Bogsh*Inaasahan ko na magagalit siya sa akin pero hindi ko naman inakala na kaya niya akong bugbogin ng ganito, fuck it!Araw ng kasal namin at ito ang natanggap ko? Fuck it! Hindi ako gaganti kay tanda dahil alam kung kasalanan ko ito. Buwisit na buhay 'to! Kung kailan pa ayos na ang lahat ngayon pa
—————Five Years Later—————Tristan Charles Point Of View Nasa opisina ako at busy sa pagtatrabaho. Wala naman akong ibang ginawa kundi ang mag trabaho. Sa loob ng limang taon mas naging busy ako trabaho, dito na ang fucos lalo't na wala naman akong ibang pagkakaabalahan. Ibinaba ko ang ballpen na hawak ako at inikot ko ang swivel chair ko paharap sa glass wall kung saan kitang-kita ang mga building at kalsada rito sa kinauupuan ko.Limang taon na ang nagdaan pero siya pa rin ang hinahanap ko, nasaan na kaya siya? I know. Tapos na ang kasunduan namin ni Tanda dahil isang taon lang 'yon pero hanggang ngayon hindi pa rin ako tumitigil sa paghahanap sa kaniya.Ang galing niyang magtago! Halos lahat na ng bayan rito sa Pilipinas ay napuntahan na ng mga tauhan ko para hanapin siya pero wala ni isang nakakaalam kong nasaan siya. Nang umalis siya sa bahay madilim at umuulan no'n hinanap ko siya sa lahat ng pwede niyang puntahan pero wala e, hindi kaya hindi siya nakaalis sa Villa ko? Walan
Tristan Charles Point Of View Inutusan ko muna ang secretary ko na tumawag ng mag-aayos at magpapalit ng mga bagay na sira sa loob ng opisina ko bago ako umalis pinapaasekaso ko sa secretary ko dahil ayaw kong bumalik na gulo-gulo! Papasok na sana ako sa conference room ng marinig ko silang nag-uusap, siguro gutom na ang mga 'to at ako pa ang topic ng pinag-uusapan nila."Tsk. Ang lungkot ni Charley nu?" Sabi ni Thyne na para bang naawa sa akin."At palagi niyo pang inaasar 'yong tao, ang dami na ngang problema!" Sagot ni Thyme na parang pinangtatanggol ako sa kakambal niya.Hindi ko maintindihan si Thyme. Ang gulo niya, nang makita niya si Yuki hindi maganda ang pakikita nila, ng iniwan ako ni Yuki siya unang sumuntok sa akin dahil sa kagaguhang ginawa ko, galit na galit siya na para bang siya ang ginago ko pero ngayon? Siya pa 'tong nagtatanggol sa akin na para bang naawa siya na hindi naman dapat. Isa pa hindi dapat nila akong pagka-awaan dahil hindi ako pulubi! Higit sa lahat k
Yukizia Veronica Point Of ViewNag-aayos ako ng sarili ko sa salamin, tiningnan ko ang kabuohan ko. I can see difference between me before and now.Before I am just a simple and plain girl with a sweet, happy and softhearted, if someone hurt me I just cried about it, cause I can't do hurt someone. Now? My day was not completed when I don't have an any makeup on my face. Decent and elegance outfit, I'm not a softhearted little girl before. I'm not the Yukizia before. This is the difference between past and present.People changed. It's been a year. I'm a mature enough for my childrens because I am a Mommy.I learn everything to Mommy Veron. She teach me how to fight and be strong. Tinuruan niya akong lumaban, wag magpapaapi sa mga mang-aapi, she help me to forgot everything, but still. When I remember that day I'm still suffering the pain. It's marked on my heart and its hard to forgot.Wala akong ibang ginawa sa loob ng limang taon kundi ang alagaan ang mga anak ko at palakihin sila n
Yukizia Veronica Point Of ViewNo. I'm not ready to go back in the Philippines. Iniisip ko pa lang nababalik ako hindi ko na alam ang gagawin ko pero sa iisiping hahayaan ko lang si Mommy na bumalik ng mag-isa sa Philippines ng walang kasama at may sakit pa? Hindi kaya ng konsensiya ko na may mangyaring masama sa kaniya, marami na siyang naitulong sa akin siguro ito na rin ang tamang oras para makabawi sa lahat ng nagawa niya para sa akin.Pakiramdam ko may iba pa siyang sakit madalas siyang mahilo at palaging patamlay this past few days ang sabi niya pagod lang sa trabaho pero hindi ako naniniwala parang may tinatago pa siya, kung ayaw niyang ipaalam sa akin maybe this is the right time to help here, masyado siyang busy siguro kailangan niya ng pahinga.Nandidito sa Philippines ang based ng work niya this year kaya kailangan niyang umuwi, hindi ako nagdalawang isip na bumalik sa Philippines para tulungan siya. Hindi ako bumalik para balikan ang mga nangya
Yukizia Veronica Point Of View"Good evening Ladies and Gentlemen, my I have your attention please." Emcee said.She was standing in the mini-stage, ang mag-ingay na paligid ay naging tahimik ng magsalita ang emcee, she's pretty but I can't believe she's just Travis friends."Now. We're here to be part of this wonderful celebration not just one but four celebrant! Wow. This is so amazing actually, so. What are we waiting for? Let's all welcome the trio heirs of Mister Tristan Sandoval, the three adorable birthday celebrant, around of applause for baby Trekiel Lark Cavin Sandoval, Baby Trexiel Luke Clein Sandoval Treziel and the last Treziel Leon Clint Sandoval!" Masayang sabi ng emcee na mas lalong ikinalakas ng kanilang palakpakan na puno sa venue.Nag-uumapaw ang sayang nararamdaman ko, hindi ko lubos maisip na mangyayari ko na makikilala ang mga anak ko bilang anak ni Tristan. I'm so happy for them, for us!"Hindi lang iyon, we we're going to celebrate the baptism of Baby Triszimir
Yukizia Veronica Point Of View"We are here," Tristan announce and open the door of the van."Wow! This is so beautiful Daddy!""Nice house!""I love it Daddy!"Komento ng mga anak ko ng makababa kami sa sasakyan, habang ako ay malalaki ang mata na nakatitig sa bahay na nasa harapan ko, nakakawindang ang ganda, laki ng bahay na ito. Seriously dito kami titira? Sa tingin ko ay mas malaki pa ito sa Mansion ni Lolo.Pinasama na kami ni Lolo kay Tristan ngayong umaga hindi ko nga rin alam kong bakit ako pumayag pero sa tingin ko tama lang na bigyan ko ng kompletong pamilya ang mga anak ko."Daddy! Daddy!" Tawag ni Trez kay Tristan habang tinatapik sa tagiliran, napansin ko namang napa ngiwi si Tristan bago iniwan ang kinukuha niya sa backseat.Anong meron? May masakit ba siya?"Yes, handsome?" Humarap siya rito at umuklo para magkatapat ang mukha nila."Hihi, can we get inside now? For real this is our
Yukizia Veronica Point Of View"What are you doing here?" Galit kong tanong sa kaniya habang nagkatitig sa mga mata niya.Miss na miss ko siya at sobra akong nag-alala sa kaniya, pero galit ako sa kaniya. Hindi dahil sa hindi niya ako magawang puntahan sa hospital kundi dahil sa ginawa niyang pang gagamit sa akin."What was that for? Damn! Is that what you give me after all?" Umigting ang panga niya bago matalim na tumitig sa akin, if he's asking about that slap it's not enough for all what he have done to me!"Para 'yan sa pang gagamit mo sa akin, ito naman," I said and give him an another slap."Para sa pagsisinungaling mo kung anong klaseng tao ka talaga!" Dagdag ko pa habang nakaduro sa kaniya.Hindi ko mapigilan ang sarili ko pakiramdam ko may sariling isip ang kamay ko para sampalin siya wala akong pakialam kung anong klaseng tao siya basta ang alam ko ay galit ako sa kaniya."What? I can't understand what you are
Yukizia Veronica Point Of View"All you need to do is to rest, your sons is fine. I hired a babysitter so who can take of them and you don't need to move take good care of yourself call the maid if you need anything, do you heard me Yukizia?" Madiing sabi ni Lolo sa akin na tanging tango lang ang isinagot ko sa kaniya.Tatlong araw ako sa hospital at nang pwede na akong umuwi, inuwi ako ni Lolo sa Mansion kung saan kami namuhay ng magkasama at masaya ng hindi ko pa nakikilala si Tristan. Madaming nagbago sa Mansion siguro dahil sa sobrang tagal na rin ng panahon ng huli akong nakatutong rito, akala ko hindi na ako muling nakakaapak sa Mansion na kinalakihan ko dahil sa pinag-gagawa ko pero ito ako ngayon.Nakahiga sa malambot kung kama sa loob ng kwarto ko at kasama ko ang mga anak ko na titira rito, yes. Kasama ko rito ang mga anak ko dahil hindi ako papayag na maiwan sila sa bahay ni Tristan at mawalay sa akin. Hinatid sila rito ni Thyme ng araw na maka
Yukizia Veronica Point Of View"Thyme bumalik na kaya tayo sa loob? Hindi ako mapakali, parang may mali. Hindi ko dapat iniwan si Tristan," Nag-aalalang sabi ko kay Thyme ng makapasok na kami sa loob ng Van si Travis ang nag nag mamaneho."Hindi pwede masyadong delikado sa loob, kailangan na nating makaalis rito. Trav, tara na!" Sabi naman ni Thyme at tinap ang balikat ni Travis.Anong tara na? Kaya ako pumayag na lumabas na dahil sinabi ni Tristan na sasakyan ko na lang siya hintayin, tapos iiwan namin siya? Hindi! Baka magalit pa iyon sa akin, ayaw kong bawiin niya ang sinabi niyang mahal niya ako. Isa pa, hindi naman makatarungan na iwan namin siya.Alam kong hindi ito ang oras para sa pagka-isip bata ko pero hindi ko iiwan si Tristan, nang sabihin niyang mahal niya ako, I was shocked. Kahit na gusto kong sabihin na mahal ko rin siya hindi ko magawa dahil parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko, hindi ko maipaliwag ang tuwang nararam
Tristan Charles Point Of View"So hindi nga sila pwede sa isa't-isa? Bakit niyo pa kasi pinipilit?—Dad? Anong klaseng anak ba 'yan sobrang halay niya, sa lahat ng aanakan talagang pinsan niya pa?" Sabi ni Jade na mas ikinainit ng ulo ko kaya walang sabi-sabing inambangan mo siya ng suntok. Kung alam ko bakit ko gagawin? Putangina niya!"Tristan!" Saway sa akin ni Mommy. Gusto kong basagin ang mukha ni Jade sa sinabi niyang iyan, gusto kong bawiin niya ang sinabi niya dahil hindi iyan totoo! Hindi! Hindi ako papayag na magkadugo kami ni Yukizia! Saang lupalop naman 'yan napulot? That's a big lies!"Wala kang karapatan na sabihan ako ng ganiyan! Bawiin mo ang sinabi mo kung ayaw mong basagin ko ang pagmumukha mo!" Sigaw ko sa kaniya habang matalim ang tingin. Nakita kong pinupunasan ni Jade ang dugo sa may labi niya."Masyadong mayabang ang anak mong 'yan Kuya. Sige ibigay mo ang gusto niyan Tristan!" Rinig kong sabi ni Tito Marjun."N
Yukizia Veronica Point Of ViewTumalon ako sa motor ko ng may tatlong lalaki ang nakaharang sa dadaanan ko, nagpagulong-gulong ako papunta likod ng pader, pinaputukan nila ako ng sunod-sunod, kinuha ko ang one last gun ko dahil sa sobrang dami ng tauhan ni Jade hindi maubos-ubos. Dumapa ako sa sahig at pinagbabaril ko ang tatlo.Na saan kaya rito Yukizia? Ang daming kwarto, shit! Nakarinig ako ng kaluskos sa likod kaya binaril ko, nang tumingin ako sa harapan ko may kalaban rin kaya kaagad ko ring binaril, pa unti na ng pa unti ang tauhan ni Jade magkikita at magkikita kami. Binuksan ko ang unang pinto na malapit sa akin ng buksan ko iyon walang tao, kaya dumiretso ako sa susunod na pintuan narinig kong may tao sa loob baka nandidito si Jade itinutok ko ang baril sa pinto bago ko ito sinipa ng mabuksan ko ang pinto ay tumambad sa akin ang dalawang lalaki na binabantayan si Tanda, kaagad ko silang binaril ng akmang papaputukan nila ako.Tsk. Si Y
Tristan Charles Point Of ViewKaagad kaming nagtungo papunta sa lugar kong saan ni Jade dinala ang asawa ko, hindi ko talaga akalain na pati sila Tito Marjun, Tito Marlu, at Tito Marwin ay nandidito. Lakad ko 'to bakit buong angkan ng Sandoval nandidito? Yeah! They are the Sandoval brothers.Si Dad ang panganay sa kanilang magkapatid, pangalawa si Tito Marwin Travis father, pangatlo si Tito Marjun, Tahn's father and last Tito Marlu ang bunso sa kanilang apat na ama ni Thyme and Thyne."Siguro naman ito na ang panahon para makilala namin ang asawa mo, pamangkin kung gwapo?" Tito Marlu said he's acting like a teenager, hindi na ako magtataka kong saan nagmana si Thyne."Tama ng daldal tara na baka mapaano pa ang Missis Tristan natin, sayang ang lahi natin kung mawawala siya hindi pa nakakapalahi 'tong si Tristan natin!" Pabirong sabi ni Tito Marjun tsk! 'yon ang akala nila."Magaling atah 'tong pamangkin niyo, isang putok tatlo kaagad," Nak
Tristan Charles Point Of ViewPagkarating ko sa bahay kaagad akong pumunta sa kwarto, may pinuntahan ako na makakatulong sa paghahanap kay Yukizia, buti na lang at nandito si Mommy siya muna ang nagbantay sa mga anak ko habang may inaasikaso ako dahil may inutos rin ako kay Tahn.Hindi na umuwi si Mommy dahil sa ang magbabantay sa mga anak ko ngayong aalis ako, umuwi lang ako para magbihis dahil may gagawin pa ako ngayon.Pinagmamasdan ko ang mga anak ko habang mahimbing na natutulog sa kama, talagang hindi sila iniwan ni Mommy na hindi pa tulog. I smiled seeing them sleeping peacefully, this is all I wanted to see them I wish with their Mother. Umupo ako sa paanan ng kama ng maalala ko na naman si Yukizia ngayong alam ko na kung saan ka dinala ni Jade, hindi na ako maghihintay pa ng umaga.Kailangan ko siyang makuha sa lalong madaling panahon, kailangan siya ng mga anak ko at paniguradong pag nagising ang mga anak ko bukas siya ang hahanapin