—————Five Years Later—————Tristan Charles Point Of View Nasa opisina ako at busy sa pagtatrabaho. Wala naman akong ibang ginawa kundi ang mag trabaho. Sa loob ng limang taon mas naging busy ako trabaho, dito na ang fucos lalo't na wala naman akong ibang pagkakaabalahan. Ibinaba ko ang ballpen na hawak ako at inikot ko ang swivel chair ko paharap sa glass wall kung saan kitang-kita ang mga building at kalsada rito sa kinauupuan ko.Limang taon na ang nagdaan pero siya pa rin ang hinahanap ko, nasaan na kaya siya? I know. Tapos na ang kasunduan namin ni Tanda dahil isang taon lang 'yon pero hanggang ngayon hindi pa rin ako tumitigil sa paghahanap sa kaniya.Ang galing niyang magtago! Halos lahat na ng bayan rito sa Pilipinas ay napuntahan na ng mga tauhan ko para hanapin siya pero wala ni isang nakakaalam kong nasaan siya. Nang umalis siya sa bahay madilim at umuulan no'n hinanap ko siya sa lahat ng pwede niyang puntahan pero wala e, hindi kaya hindi siya nakaalis sa Villa ko? Walan
Tristan Charles Point Of View Inutusan ko muna ang secretary ko na tumawag ng mag-aayos at magpapalit ng mga bagay na sira sa loob ng opisina ko bago ako umalis pinapaasekaso ko sa secretary ko dahil ayaw kong bumalik na gulo-gulo! Papasok na sana ako sa conference room ng marinig ko silang nag-uusap, siguro gutom na ang mga 'to at ako pa ang topic ng pinag-uusapan nila."Tsk. Ang lungkot ni Charley nu?" Sabi ni Thyne na para bang naawa sa akin."At palagi niyo pang inaasar 'yong tao, ang dami na ngang problema!" Sagot ni Thyme na parang pinangtatanggol ako sa kakambal niya.Hindi ko maintindihan si Thyme. Ang gulo niya, nang makita niya si Yuki hindi maganda ang pakikita nila, ng iniwan ako ni Yuki siya unang sumuntok sa akin dahil sa kagaguhang ginawa ko, galit na galit siya na para bang siya ang ginago ko pero ngayon? Siya pa 'tong nagtatanggol sa akin na para bang naawa siya na hindi naman dapat. Isa pa hindi dapat nila akong pagka-awaan dahil hindi ako pulubi! Higit sa lahat k
Yukizia Veronica Point Of ViewNag-aayos ako ng sarili ko sa salamin, tiningnan ko ang kabuohan ko. I can see difference between me before and now.Before I am just a simple and plain girl with a sweet, happy and softhearted, if someone hurt me I just cried about it, cause I can't do hurt someone. Now? My day was not completed when I don't have an any makeup on my face. Decent and elegance outfit, I'm not a softhearted little girl before. I'm not the Yukizia before. This is the difference between past and present.People changed. It's been a year. I'm a mature enough for my childrens because I am a Mommy.I learn everything to Mommy Veron. She teach me how to fight and be strong. Tinuruan niya akong lumaban, wag magpapaapi sa mga mang-aapi, she help me to forgot everything, but still. When I remember that day I'm still suffering the pain. It's marked on my heart and its hard to forgot.Wala akong ibang ginawa sa loob ng limang taon kundi ang alagaan ang mga anak ko at palakihin sila n
Yukizia Veronica Point Of ViewNo. I'm not ready to go back in the Philippines. Iniisip ko pa lang nababalik ako hindi ko na alam ang gagawin ko pero sa iisiping hahayaan ko lang si Mommy na bumalik ng mag-isa sa Philippines ng walang kasama at may sakit pa? Hindi kaya ng konsensiya ko na may mangyaring masama sa kaniya, marami na siyang naitulong sa akin siguro ito na rin ang tamang oras para makabawi sa lahat ng nagawa niya para sa akin.Pakiramdam ko may iba pa siyang sakit madalas siyang mahilo at palaging patamlay this past few days ang sabi niya pagod lang sa trabaho pero hindi ako naniniwala parang may tinatago pa siya, kung ayaw niyang ipaalam sa akin maybe this is the right time to help here, masyado siyang busy siguro kailangan niya ng pahinga.Nandidito sa Philippines ang based ng work niya this year kaya kailangan niyang umuwi, hindi ako nagdalawang isip na bumalik sa Philippines para tulungan siya. Hindi ako bumalik para balikan ang mga nangya
Yukizia Veronica Point Of View"Jade?" Hindi makapaniwalang tanong ko, ng makita ko kung sino ang nagsalita kanina.Akala ko naman kung anong meron sa mga lalaling nakaitim si Jade lang pala, ganu'n ba siya ka-sikat para palibutan ng mga alalay kapag lumalabas? Tsk! Ano bang meron sa kaniya at ganiyan siya?Anong ginagawa niya rito? Hindi ba nasa Italy rin siya paano siya nandito sa Pilipinas at sa Buena Tiero pa, don't tell me isa siya ang board members? Oh my! Bakit hindi sinabi ni Mommy? Oh god! Bakit ba kasi hindi ako nag research kagabi kong sino ang mga meyembro ng Buena Tiero? Oh my god!"The one and only. Tsk. You look hot and stunning as always Zia," He said staring at me from head to toe while caressing his chin like a pervert. This is what I hate on him, kung makatingin sa akin ay parang wala akong saplot. Maglaway siya dahil hangang tingin lang ang kayang gawin. "I know right," I proudly answer and raise my eyebrow to him.
Yukizia Veronica Point Of View"Ow, hindi ko akalain na ganu'n mo ako na miss para tawaging baby..." Malamig kong sabi at ngumisi ako kay Thyme na may gulat sa mukha."Who is she?" Rinig kong tanong ng babaeng katabi ni Tristan kay Thyme."H-hey! That's not what I mean," Defensively Thyme said.Lumapit siya sa akin at hinalikan ako sa pisngi, it's he's really him?Feeling close? Samantalang sila Tahnna makulit hindi ginawa sa akin 'yon tapos siya na matalas kung makipag-usap noon may pa-kiss pang nalalaman. Tsk."It's nice to see you again, Yuki." He sweety said to me and he winked.Narinig kong nag fake cough sila Tahn may sumipol pa nga na para bang nang-aasar."I'm not comfortable here, get this baby now." Napatingin ako kay Tristan ng marinig ko ang nakakirita niyang boses.Parang hindi maipinta ang mukha niya habang pinagmamasdan ang baby na hawak niya, iyon bang ingat na ingat siya na hindi mapalagay. "Damn! Don't cussed Moron!" Galit na sabi ni Thyme kay Tristan at naglakad siy
Yukizia Veronica Point Of View"Subukan mong hindi sumunod baka gusto mong matikman kung gaano ako kasabik sayo." Malamig niyang sabi ng akmang pipindotin ko na ang ground floor button ng elevator.Sabik? Wow! Ang kapal talaga ng mukha niya.Naiinis na sumunod ako sa kaniya palabas ng elevator, ayaw ko naman na gawin niya ang sinasabi niya, hindi ako papayag."Wag mo akong tinatakot, Mister Sandoval. Dahil hindi ako natatakot sayo. Ano bang gusto mo ah?" Inis kung tanong sa kaniya ng huminto ako sa paglalakad. Huminto rin siya pero hindi siya humarap sa akin kaya likod niya ang kaharap ko."Gusto mong malaman kung bakit ka pinakasal sa akin ng Lolo mo? Kaya sumunod ka na lang sa akin kung gusto mo." Malamig niyang sabi at inilagay sa bulsa ang dalawa niyang kamay bago nagsimulang maglakad papunta sa pintuan, hindi ko alam kung saan ito patungo pero ang alam ko ay nasa rooftop kami."Hindi bali na, hindi ako interesado sa kung ano
Yukizia Veronica Point Of View"Move here beside me," Hinila ako ni Tristan papalapit sa kaniya, habang binubuhay ang makina ng sasakyan."W-wait, ang mga kasama—""Think yourself before others, damn it! Hurry up, wear a seatbelt and cover yourself!" Inis na sabi sa akin ni Tristan at ibinato sa backseat ang helmet na ipinatong niya kanina.Nagmamadaling lumipat ako sa katabi niya at nanginginig na sinuot ko ang seatbelt.*Bang* *Bang* *Bang*"Ahhh!!" I scream ng nakarinig ako ng putok ng baril at tumatama iyon sa Van na sinasakyan namin ni Tristan."Yuko!—Fuck! Fuck! Fuck!" Rinig kong mura ni Tristan habang minamadali na makaalis ang Van na sinasakyan namin.Oh my god! Sinunuod ko naman ang utos ni Tristan yumuko ako at tinakpan ko ang tenga ko dahil hindi ko na kayang makarinig ng putok ng baril para akong mababaliw sa takot na nararamdaman ko, ayaw ko na, ano bang nangyayari bakit nila ako gustong makuha? Anong kailangan nila sa akin? Ayaw ko na! "Tama na please..." I murmured as
Yukizia Veronica Point Of View"Good evening Ladies and Gentlemen, my I have your attention please." Emcee said.She was standing in the mini-stage, ang mag-ingay na paligid ay naging tahimik ng magsalita ang emcee, she's pretty but I can't believe she's just Travis friends."Now. We're here to be part of this wonderful celebration not just one but four celebrant! Wow. This is so amazing actually, so. What are we waiting for? Let's all welcome the trio heirs of Mister Tristan Sandoval, the three adorable birthday celebrant, around of applause for baby Trekiel Lark Cavin Sandoval, Baby Trexiel Luke Clein Sandoval Treziel and the last Treziel Leon Clint Sandoval!" Masayang sabi ng emcee na mas lalong ikinalakas ng kanilang palakpakan na puno sa venue.Nag-uumapaw ang sayang nararamdaman ko, hindi ko lubos maisip na mangyayari ko na makikilala ang mga anak ko bilang anak ni Tristan. I'm so happy for them, for us!"Hindi lang iyon, we we're going to celebrate the baptism of Baby Triszimir
Yukizia Veronica Point Of View"We are here," Tristan announce and open the door of the van."Wow! This is so beautiful Daddy!""Nice house!""I love it Daddy!"Komento ng mga anak ko ng makababa kami sa sasakyan, habang ako ay malalaki ang mata na nakatitig sa bahay na nasa harapan ko, nakakawindang ang ganda, laki ng bahay na ito. Seriously dito kami titira? Sa tingin ko ay mas malaki pa ito sa Mansion ni Lolo.Pinasama na kami ni Lolo kay Tristan ngayong umaga hindi ko nga rin alam kong bakit ako pumayag pero sa tingin ko tama lang na bigyan ko ng kompletong pamilya ang mga anak ko."Daddy! Daddy!" Tawag ni Trez kay Tristan habang tinatapik sa tagiliran, napansin ko namang napa ngiwi si Tristan bago iniwan ang kinukuha niya sa backseat.Anong meron? May masakit ba siya?"Yes, handsome?" Humarap siya rito at umuklo para magkatapat ang mukha nila."Hihi, can we get inside now? For real this is our
Yukizia Veronica Point Of View"What are you doing here?" Galit kong tanong sa kaniya habang nagkatitig sa mga mata niya.Miss na miss ko siya at sobra akong nag-alala sa kaniya, pero galit ako sa kaniya. Hindi dahil sa hindi niya ako magawang puntahan sa hospital kundi dahil sa ginawa niyang pang gagamit sa akin."What was that for? Damn! Is that what you give me after all?" Umigting ang panga niya bago matalim na tumitig sa akin, if he's asking about that slap it's not enough for all what he have done to me!"Para 'yan sa pang gagamit mo sa akin, ito naman," I said and give him an another slap."Para sa pagsisinungaling mo kung anong klaseng tao ka talaga!" Dagdag ko pa habang nakaduro sa kaniya.Hindi ko mapigilan ang sarili ko pakiramdam ko may sariling isip ang kamay ko para sampalin siya wala akong pakialam kung anong klaseng tao siya basta ang alam ko ay galit ako sa kaniya."What? I can't understand what you are
Yukizia Veronica Point Of View"All you need to do is to rest, your sons is fine. I hired a babysitter so who can take of them and you don't need to move take good care of yourself call the maid if you need anything, do you heard me Yukizia?" Madiing sabi ni Lolo sa akin na tanging tango lang ang isinagot ko sa kaniya.Tatlong araw ako sa hospital at nang pwede na akong umuwi, inuwi ako ni Lolo sa Mansion kung saan kami namuhay ng magkasama at masaya ng hindi ko pa nakikilala si Tristan. Madaming nagbago sa Mansion siguro dahil sa sobrang tagal na rin ng panahon ng huli akong nakatutong rito, akala ko hindi na ako muling nakakaapak sa Mansion na kinalakihan ko dahil sa pinag-gagawa ko pero ito ako ngayon.Nakahiga sa malambot kung kama sa loob ng kwarto ko at kasama ko ang mga anak ko na titira rito, yes. Kasama ko rito ang mga anak ko dahil hindi ako papayag na maiwan sila sa bahay ni Tristan at mawalay sa akin. Hinatid sila rito ni Thyme ng araw na maka
Yukizia Veronica Point Of View"Thyme bumalik na kaya tayo sa loob? Hindi ako mapakali, parang may mali. Hindi ko dapat iniwan si Tristan," Nag-aalalang sabi ko kay Thyme ng makapasok na kami sa loob ng Van si Travis ang nag nag mamaneho."Hindi pwede masyadong delikado sa loob, kailangan na nating makaalis rito. Trav, tara na!" Sabi naman ni Thyme at tinap ang balikat ni Travis.Anong tara na? Kaya ako pumayag na lumabas na dahil sinabi ni Tristan na sasakyan ko na lang siya hintayin, tapos iiwan namin siya? Hindi! Baka magalit pa iyon sa akin, ayaw kong bawiin niya ang sinabi niyang mahal niya ako. Isa pa, hindi naman makatarungan na iwan namin siya.Alam kong hindi ito ang oras para sa pagka-isip bata ko pero hindi ko iiwan si Tristan, nang sabihin niyang mahal niya ako, I was shocked. Kahit na gusto kong sabihin na mahal ko rin siya hindi ko magawa dahil parang sasabog ang dibdib ko sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko, hindi ko maipaliwag ang tuwang nararam
Tristan Charles Point Of View"So hindi nga sila pwede sa isa't-isa? Bakit niyo pa kasi pinipilit?—Dad? Anong klaseng anak ba 'yan sobrang halay niya, sa lahat ng aanakan talagang pinsan niya pa?" Sabi ni Jade na mas ikinainit ng ulo ko kaya walang sabi-sabing inambangan mo siya ng suntok. Kung alam ko bakit ko gagawin? Putangina niya!"Tristan!" Saway sa akin ni Mommy. Gusto kong basagin ang mukha ni Jade sa sinabi niyang iyan, gusto kong bawiin niya ang sinabi niya dahil hindi iyan totoo! Hindi! Hindi ako papayag na magkadugo kami ni Yukizia! Saang lupalop naman 'yan napulot? That's a big lies!"Wala kang karapatan na sabihan ako ng ganiyan! Bawiin mo ang sinabi mo kung ayaw mong basagin ko ang pagmumukha mo!" Sigaw ko sa kaniya habang matalim ang tingin. Nakita kong pinupunasan ni Jade ang dugo sa may labi niya."Masyadong mayabang ang anak mong 'yan Kuya. Sige ibigay mo ang gusto niyan Tristan!" Rinig kong sabi ni Tito Marjun."N
Yukizia Veronica Point Of ViewTumalon ako sa motor ko ng may tatlong lalaki ang nakaharang sa dadaanan ko, nagpagulong-gulong ako papunta likod ng pader, pinaputukan nila ako ng sunod-sunod, kinuha ko ang one last gun ko dahil sa sobrang dami ng tauhan ni Jade hindi maubos-ubos. Dumapa ako sa sahig at pinagbabaril ko ang tatlo.Na saan kaya rito Yukizia? Ang daming kwarto, shit! Nakarinig ako ng kaluskos sa likod kaya binaril ko, nang tumingin ako sa harapan ko may kalaban rin kaya kaagad ko ring binaril, pa unti na ng pa unti ang tauhan ni Jade magkikita at magkikita kami. Binuksan ko ang unang pinto na malapit sa akin ng buksan ko iyon walang tao, kaya dumiretso ako sa susunod na pintuan narinig kong may tao sa loob baka nandidito si Jade itinutok ko ang baril sa pinto bago ko ito sinipa ng mabuksan ko ang pinto ay tumambad sa akin ang dalawang lalaki na binabantayan si Tanda, kaagad ko silang binaril ng akmang papaputukan nila ako.Tsk. Si Y
Tristan Charles Point Of ViewKaagad kaming nagtungo papunta sa lugar kong saan ni Jade dinala ang asawa ko, hindi ko talaga akalain na pati sila Tito Marjun, Tito Marlu, at Tito Marwin ay nandidito. Lakad ko 'to bakit buong angkan ng Sandoval nandidito? Yeah! They are the Sandoval brothers.Si Dad ang panganay sa kanilang magkapatid, pangalawa si Tito Marwin Travis father, pangatlo si Tito Marjun, Tahn's father and last Tito Marlu ang bunso sa kanilang apat na ama ni Thyme and Thyne."Siguro naman ito na ang panahon para makilala namin ang asawa mo, pamangkin kung gwapo?" Tito Marlu said he's acting like a teenager, hindi na ako magtataka kong saan nagmana si Thyne."Tama ng daldal tara na baka mapaano pa ang Missis Tristan natin, sayang ang lahi natin kung mawawala siya hindi pa nakakapalahi 'tong si Tristan natin!" Pabirong sabi ni Tito Marjun tsk! 'yon ang akala nila."Magaling atah 'tong pamangkin niyo, isang putok tatlo kaagad," Nak
Tristan Charles Point Of ViewPagkarating ko sa bahay kaagad akong pumunta sa kwarto, may pinuntahan ako na makakatulong sa paghahanap kay Yukizia, buti na lang at nandito si Mommy siya muna ang nagbantay sa mga anak ko habang may inaasikaso ako dahil may inutos rin ako kay Tahn.Hindi na umuwi si Mommy dahil sa ang magbabantay sa mga anak ko ngayong aalis ako, umuwi lang ako para magbihis dahil may gagawin pa ako ngayon.Pinagmamasdan ko ang mga anak ko habang mahimbing na natutulog sa kama, talagang hindi sila iniwan ni Mommy na hindi pa tulog. I smiled seeing them sleeping peacefully, this is all I wanted to see them I wish with their Mother. Umupo ako sa paanan ng kama ng maalala ko na naman si Yukizia ngayong alam ko na kung saan ka dinala ni Jade, hindi na ako maghihintay pa ng umaga.Kailangan ko siyang makuha sa lalong madaling panahon, kailangan siya ng mga anak ko at paniguradong pag nagising ang mga anak ko bukas siya ang hahanapin