Chapter 2: Karapat-dapat

Yukizia Veronica POV's

Pumunta ako kitchen para kumuha ng pagkain dahil nagugutom na ako dahil kanina pa ako sa kwarto ko nagmumukmok.

"Nakita mo rin ba 'yon?"

"Oo ang ganda, pero hindi pa natin siya nakikita sa personal,"

"Sana makita natin siya, ang ganda niya,"

"Ano kaya siya ni Si—"

"Hello po! Ano pong pinag-uusapan niyo?" Biglang sulpot ko na ikinagulat ng tatlong maids namin ng makita ako sa kitchen, kaagad naman silang nag-iwas ng tingin.

"Ma'am Yukizia, kayo po pala. May kailangan po ba kayo?" Tanong ng isa sa akin ng nakayuko.

"Wala po, kukuha lang ako ng Ive cream." Nakangiting sagot ko sa kanila at dumiretso ako sa fridge at kumuha ng isang gallon ng ice cream.

"Dapat tinawag niyo na lang po kami ma'am," Sabi pa ng isa at lumapit sa akin. I just smiled at her.

"No need na po, kaya ko naman." Nakangiting sabi ko at dumiretso na ako sa living room habang nagtataka kong ano ang pinag-uusapan nila, ngayon ko lang sila nakitang ganu'n na parang may kakaiba.

Sino naman ang nakita nila na hindi ko nakita na palagi lang naman silang nandito at ganu'n rin ako, tsk! Hindi kaya may girlfriend na si Lolo-dad? Nanlaki ang mata ko ng pumasok iyon sa isip ko, wahh! Sana naman wala! Huhu ngayon niya pa naisipang mag-asawa na malaki na ako, tsk!

Kung sino man ang pinag-uusapan ng mga maids for sure na malalaman ko rin iyon. Makikilala ko rin siya tsk! Kung mabait siya why not na magustuhan ko siya para kay Lolo-dad, yiee! Magkaka-love life na si Lolo? Wahh mauunahan pa ako! Hmp!

"You will get married soon my darling." Napahinto ako sa pagkain ng marinig ko ang sinabi ni Lolo-dad. Married? Ako? Ang bata ko pa para diyan. Iyan na naman ang pag-uusapan namin eh ayaw kong pag-usapan ang tungkol diyan. Mas lalo na kung katulad lang naman ng lalaking—wah!! Sure na sure na si Lolo-dad, paanon iyong lalaki nong isang araw na mukhang hindi rin nagbibiro? Huhu!

"Lolo! I'm just twenty-one years old. I don't want to have it right now. I want to work," Nakasimagot kong saad kay Lolo-dad at pinagpatuloy ko ang pagkain ng ice cream.

"Your not a young anymore darlin' your now a lady. And before I left... I want your happiness and safety dear. I don't want you to work either." Seryosong saad ni Lolo-dad na ikinatitig ko sa mata niya. 

Plano niya rin ba akong iwan tulad ng parents ko? No! Ayaw ko hindi ako papayag na malayo ako sa kaniya, siya na lang ang meron ako. Ayaw niya rin ako mag-trabaho kahit na graduate na ako, kaya paano na lang ako nito?

"No Lolo-dad... Please? Don't leave me. Ikaw na lang ang meron ako. Mula ng mawala sila momma and papa ikaw na lang ang pamilya ko," Malungkot kong sabi at tumakbo ako papalapit sa kinauupuan niyang coach at sumiksik ako para lang mayakap ko siya.

"Don't beg my angel. Lolo-dad won't leave, just promise me. You'll obeyed me. No what if, no buts." Nakangiti na saad ni Lolo-dad habang hinahaplos ang buhok ko.

"If it's about marrying someone jerk I don't want to. Lolo-dad... Ayaw ko, I most choice a Man for myself." Sambit ko na mahaba ang nguso habang sini-siksik ko sa dibdib niya ang mukha ko naramdaman kong hinalikan niya ko sa noo.

"I let you choice didn't I?" Nakangising saad ni Lolo-dad na ikinairap ko sa kaniya.

"Hello Lolo-dad..." Saad ko na may bahid ng asar at kumaway sa harapan niya.

"Mahahanap ko na sana, I mean nakapili na ako ng lalaki pero binalian niyo siya kaya ayan tuloy inayawan ako. Lolo-dad naman eh!" Dagdag ko pa na nakasimagot.

"Because I don't trust him. My angel look..." Sinapo ni Lolo-dad ang mukha ko at pinatingin sa kaniya.

"Hindi kita ipagkakatiwala sa kung sino-sinong lalaki lang d'yan. Mas gugustohin ko pa na mapunta ka sa lalaking hindi mo gusto na gusto ko para saiyo. Alam mo kung bakit?" He paused. Umiling ako bilang sagot sa kaniya.

"Dahil alam kong siya ang nakakabuti at karapat-dapat para sayo. Alam kong kaya kang ipagtanggol at hindi ka hahayaang mapahamak. Panatiliin ang kaligtasan mo at higit sa lahat... Buo ang tiwala ko sa kaniya. I trust him alot, just the way how I love you so much." Dagdag ni Lolo-dad na ikinailing ko na may ngiti sa labi.

He always think about me. My safety. Paniguradong walang pag-asa ang lalaking nasa mall na iyon para maging asawa ko, Lolo choice a Man for me so if that's so I'll agree? No! Still a no!

"Don't worry my Angel..." Saad muli ni Lolo-dad na ikinatingin ko sa kaniya sa mata.

"I find a right man for you my darlin'. Do you trust me?" Sambit ni Lolo-dad habang nakatingin sa mata ko.

I trust Lolo dad. Almost siya na ang bumuhay sa akin. Naging Momma and Papa ko at the same time his my Lolo-dad. Even if I am so unlucky to have a parents. A Complete family. I'm still blessed and lucky to have a Grandfather like him. A grandfather who take care of me, love me, support me and guide me all the time. Always think about my safety, keeping me safe.

Wala sa sariling napatango na lang ako dahil alam kong hindi ako ni Lolo-dad ilalagay sa panganib dahil mahal niya ako at pino-protektahan ng sobra.

"I trust you Lolo-dad, hindi mo naman ako ipapa-kasal sa masamang tao,m right?" Paninigurado ko sa kaniya.

"I assure you my angel, that the man I choice to be your husband is a good person. A very nice one I know in this world do you believe that he caught up my attention? Yeah! He did. He's so nice and I know he'll be a good husband to you." Nakangiti na saad ni Lolo-dad na ikinangiti ko.

Maysadong malaki ang tiwala ni Lolo-dad sa lalaking iyon. Sana naman mabuti talaga siyang tao dahil kung hindi ipapakain ko siya sa buhaya.

"It's that a final Lolo-dad? You won't change your mind?" Paninigurado ko sa kaniya na nakangiti. Nginitian niya ako at tinanguan.

"Yes. Actually he will arrive this afternoon in the Philippines and tommorow you will meet him, be ready. Okay?" Saad ni Lolo-dad na ikinalaki ng mata ko.

"Tommorow? Lolo-dad... I'm not ready! Maybe—"

"No. It's final. Tommorow you will meet him and after that you two will plan for you wedding. You two decide all about the concept. I'll talked to him later, we're set of date of your wedding day. What do you think? Can you suggest a date my angel?" Mahabang sabi ni Lolo-dad. I can't believe this.

"Kung mag suggest po ba ako ay susundin mo?" Tanong ko kay Lolo dad.

"Let me see," Panghahamon ni Lolo-dad.

"Kung ako po ang papipiliin I want to marry him 10 years from now, what do you think Lolo?" Nakangiti kung sambit na ikinalaki ng mata ni Lolo.

"Are you kidding me, Yukizia Veronica Alcantara?" Napalunok ako ng banggitin ni Lolo-dad ang buong pangalan ko. 

Nagalit ko ba si Lolo-dad? Naku sana naman hindi, ayaw kong magkagalit kami ni Lolo-dad, huhu bakit ba kasi iyon ang nasabi ko?

"Oh Jesus Christ!—My angel ayaw mo bang makita ko ang mga apo ko sayo? Sa mga panahong iyan baka inuuod na ko sa lupa.—tsk! Your suggestion making me crazy my dear." Natatawang saad ni Lolo-dad.

"Are you not mad at me Lolo?" Enosente kong tanong habang pinagmamasdan siyang nakatayo sa harapan ko.

"Why should I? I know you, your just tricking me.—I want you to know that you will be a wife a couple of months from now on, so be ready. But for now enjoy yourself as maiden my dear angel."

"Lolo! Why are keep on calling me angel? Even if my name is Yukizia Veronica? Tsk!" I pouted at binalikan ko ang chocolate ice cream ko sa sofa. 

"Ew!" Kaagad kong ani ng makita ko ang ice cream ko na lusaw na at parang tae na ang itsura sa loob ng Bowl.

"Your my guardian angel so be a nice wife okay? Treat him well, he'll do the same," Kaagad akong napabaling kay Lolo-dad.

"Lolo-dad! Why are you so sure that he'll be a good husband to me? Palagi mo siyang pinagmamalaki sa akin baka naman kabaliktaran ang ugali niya,—look Lolo my ice cream! It's look like a yuk, can I have one again?" Naiiling na tumawa si Lolo-dad.

"Sure, get some in the Fridge." ani niya pero hindi ako gumalaw.

"Lolo what if sa Mall na lang ako kumain? Please?" Nginitian ko si Lolo ngiti na hindi niya ko matatanggihan.

"Just be careful my angel. Anyway I go ahead I have a very important meeting, so see you later?" ani ni lolo at tumango naman ako.

Nilapitan ako ni Lolo-dad at hinalikan sa noo.

"You won't see the body guard but they keep on following you, you won't stop me I just wanted your safety. Enjoy!" Hinalikan ulit ako ni Lolo sa noo at umalis na.

Magpo-protesta pa sana ako pero nakalabas na si Lolo-dad sa bahay. Bakit ba ang bilis ng kilos niya kahit matanda na siya?

By the way I'm Yukizia Veronica Alcantara, twenty-one years old. A only one daughter of Victoria and Samuel Alcantara. Lumaki ako sa piling ng Lolo-dad ko, named Samuelito Alcantara his a business man. When I was 5 year's old my parents involved in the car accident cause of their death.

It's a hardest part of my life losing my parents but I'm still happy that I have Lolo that always there for me, to support me, to love me, to take care of me and make me a very special one. So I still call I have a family.

Nagmamadali akong pumasok sa kwarto ko at akmang tatawagan ko si Icey ng ito na ang tumatawag sa akin, may three miss call na, tsk! Ano kayang kailangan nito?

"Oh? Kailangan mong bruha ka?" Asar kong sabi dahil naalala ko na naman ang walang kwenta niyang dare na ikina-pahamak ko pa.

["Taray? Ito na nga oh! Sorry na di 'ba? Hangang kailan mo ba ako papahirapan na huminggi ng sorry sayo? As if naman alam kung kissaholic iyong lalaki na iyon?—infainess girl ang gwapo niya..."] Kinikilig na sabi ni Stacey na ikinairap ko as if nakikita niya.

"Pakialam ko kung gwapo siya? Para sa akin ang manyak-manyak niya! Nakakinis iyong ginawa niya alam mo ba iyon? He kiss me not just two, arrghh! It's making my blood boil when I remember that day!" Gigil kong sabi sa kaniya.

["Remember? Don't tell me palagi mo siyang naiisip no? Sabihin mo nga crush mo no? No?" Panunukso niya."]

Ako? Crush ko ang ang lalaking iyon? No way! Never! Para sa akin napaka-arogante niya, walang respeto sa babae! Manyak! Pero higit sa lahat ang gwapo niya. Ang galing niyang huma—no! No! No! Ano bang pinag-iisip ko? God!

["Hindi ka makasagot d'yan? Gusto mo no?"] Nanunuksong sabi ni Icey na ikina irap ko.

"Shut up Icey! Remember? Slave kita for one year so, buy me an Ice cream and bring it here in my house. Now!" Seryoso kung utos sa kaniya.

["What? Let me tell you this Yukizia Veronica Alcantara na iba ang ginawa mo sa dare ko! I said slap him not to kiss him!"] Naningkit ang mata ko sa sinabi ni Stacey.

"Ang lakas ng loob mong sabihin iyan sa akin? Escuse me! Stacey Mendoza ginawa ko ang pinagagawa mo at nauwi pa nga sa isang napakalaking trouble so dapat nga two-years kitang utusan!" Ganti kong sambit.

["Fine! Fine! Just wait for a while wag mo lang gawing two-years baka hindi na makapag-asawa ang bestfriend mo!—Sige! Bye! See yah!"] Sasagot na sana ako ng binabaan niya na ako ng phone.

"Ay bastos!" Sambit ko at pabagsak na nahiga sa kama.

Tinatamad na akong pumunta sa Mall kaya si Icey na lang total slave ko naman siya haha, bakit ba kasi ganu'n ang condition niya? Haha she's crazy.

I close my eyes and I saw the image of the man who steal my kiss, he's so handsime the way he smiled and his smirked so seductive. I'm attractive to his handsome face. Even if I don't know how to kiss all I can say his a good kisser. 

Napahawak ako sa labi ko na pakiramdam ko ay nakadampi pa rin dito ang labi niya kahit ilang araw na ang lumipas pakiramdam ko nakalapat pa rin ang labi niya sa labi ko.

Pakiramdam ko may gusto ako sa kaniya. Unang kita ko sa kaniya bumilis kaagad ang tibok ng puso ko na para bang naghahabulan sa loob ng dibdib ko.

"This can't be..." Bulong ko sa sarili ko.

Dahil ipapa-kasal ako ni Lolo-dad two months from now. Hindi ko pa nakikita ang lalaking iyon. Kailan niya ba balak na mag-pakita sa akin? Hindi pwedeng kasal ako sa kaniya habang nasa isip ko ang lalaking mag nanakaw ng halik ko! 

"Ano kayang pangalan niya?" Wala sa sariling tanong ko sa sarili ko, while his imagine flashing on my mind.

"Ano kayang pangalan ng future husband ko?" Tanong kung muli. And I try to imagine his look too, what if he's neird? Boring? Mataba? Wah!! No!

Makikita ko naman siya bukas sana naman kung gaano siya ni Lolo-dad pinagmamalaki sa akin sana ganu'n talaga siya. Baka naman kasi kabaliktaran ang ugali no'n sa sinasabi ni Lolo-dad pati ang itsura niya baka katulad ng naiisip ko, huhu.

Napabangon ako sa pagkakahiga ko sa kama ng marinig ko ang sunod-sunod na katok sa pintuan. Inayos ko ang sarili ko at humarap sa salamin.

"Come in!" I sad while still looking at the mirror.

"Miss Yuki, Miss Mendoza is here." Saad ng mayordoma namim rito sa bahay.

"Papasukin niyo po siya rito sa kwarto ko, salamat." Sabi ko at nginitian si Manang.

"And Miss Yuki, pinapasabi ni Sir Sam na mag handa ka dahil kasama niya pag uwi ang fiance mo, nasa byahe na sila papunta rito." Saad muli ni manang na ikinalaki ng mata ko at tumibok ang puso ko sa sobrang kaba.

"W-what?!" I shocked asked.