“Wow! Hindi ko akalain na may mas igaganda ka pa pala.” Pumalakpak si Shantel, habang nakatayo sa likod ko at titig na titig sa ‘kin mula sa salamin na nasa aming harapan.Samantalang ako naman ay blangko lang ang ekspresyon habang sinusuri ang ayos ko, hanggang sa gown na suot ko. Pinatalikod pa ako ni Shantel para masipat ko rin daw ang hitsura ng likod ng suot kong gown. She even squealed and looked amaze at the same time.Well, who wouldn’t? It’s a princess like ivory bridal gown, which have a striking beaded lace embroidery on the plunging neck over the illusion bodice. Then, the beaded lace cap sleeves flow into the magnificent illusion back with lace accents and button closure. It was paired with four inches, white embellished satin block heel sandals.While my ash gray wavy hair was fixed to a loose updo. It has a few strands out to the front to frame my face and give the style a softer look. With a light make-up on and a pair of diamond earrings.To sum it all, I actually loo
“How dare you say that to them? We both know what’s the truth!” mahinang sigaw ko sa kanya. Pilit na pinipigilan ko ang sarili na magwala.Wala na ba talaga siyang ibang maisip na palusot na mas matino pa bukod roon?Tanan? Really?“Okay lang ‘yan, Thalia. Wala ka namang dapat na ikahiya pa sa ‘min. Kasal na kayo at para na rin naman tayong magkapatid.” Harold grinned like an idiot.Pakiramdam ko ay biglang sumakit ang ulo ko. Ang magaling kong mga kaibigan ay nagpaloko naman! Mukha ba akong lihim na nakikipagrelasyon at basta na lang sasama sa kung sino?Napataas ang kilay ni Stephen at nanghahamong tumitig sa ‘kin. “Then, what do you want me to tell them? The truth? Are you ready for the consequence, if ever?” nang-uuyam niyang bulong.That made me shut my mouth. Kung gano’n ay sinabi lang pala niya ang totoo sa pamilya ko. Marahil ay napalapit na rin sa kanya sina Mads kaya ayaw na niyang idawit pa ang mga ito hangga’t maaari.Napailing siya at muntik na akong mapatili nang bigla n
Pagkatapos kong kumain ay naisipan ko munang manood ng TV. Habang umupo naman si Cole sa pang-isahang sofa at nakinood rin.Kahit na ang totoo ay gustong-gusto kong malaman ang lagay ni Stephen at gamutin ang sugat niya.Pero pilit kong pinigilan ang sarili. Wala dapat akong pakielam sa kanya. Kung gusto niya magpakamatay, bahala siya sa buhay niya. Pabor pa nga sa ‘kin ‘yon kapag nagkataon.“Gaano katagal ka ng nagtatrabaho kay Stephen?” tanong ko kay Cole, habang nakatuon ang mga mata ko sa TV.Kung tutuusin ay wala naman akong maintindihan sa pinapanood ko dahil kung saan-saan naman lumilipad ang isip ko.I saw he smiled from my peripheral view.“Ang totoo po niyan ay bata pa lamang ako ng mapunta sa poder ng mga Anderson. Nakita lang nila akong pagala-gala sa kalsada noon. Tumakas kasi ako sa bahay ampunan na kinalakihan ko, dahil hindi ko kasundo ang ibang mga bata na nandoon.”Narinig ko ang lalim ng kanyang paghinga.“Kinupkop nila ako. Inalagaan, binihisan, pinag-aral at binig
Dalawang linggo na kong nakakulong dito sa loob ng mansyon. Kung hindi ang mga katulong ay ang mga halaman ang madalas na kinakausap ko. Pakiramdam ko tuloy ay mamamatay at mababaliw na ko sa sobrang pagka-bored.Idagdag pa pala si Cole na palaging nakabuntot sa 'kin. 'Yon nga lang ay bihira ko lang siya makausap ng matino. Hindi kasi siya nauubusan ng lame and corny jokes. Puro kalokohan pa ang madalas na lumalabas na salita mula sa bibig niya. Which I found unusual for a bodyguard.Ewan. Siguro dahil kapag narinig ko ang salitang 'yon, ang unang pumapasok sa isip ko ay isang taong seryoso at nakaka-intimidate ang aura.But with Cole, everything is just cool. Kahit papaano ay napapagaan niya ang loob ko.Sila Mads naman ay ilang beses na rin akong nadalaw rito. Pero dahil may mga nakabantay sa paligid, lalo na si Cole ay hindi rin ako kumportable na makipag-usap sa kanila ng maayos. Mukhang sanay na rin naman sila sa dami ng tauhan na nakakalat sa buong mansyon.I tried to grab the o
"Just let me see her! You dumbass!""She's still resting! So, will you just shut your fucking mouth? You might wake her up!""I don't care! Besides, you still have a lot of explaining to do. What the hell happened? You promised us that you won't endanger her!"Nagising ako nang dahil sa malakas na sigawan na naririnig ko mula sa kung saan. Hindi ko na lang sana ito papansinin nang bigla kong mapagtanto na pamilyar sa 'kin ang dalawang boses na nagtatalo."Things happened. Alam mong kahit anong ingat ang gawin ko, nandiyan lang sila sa paligid at naghihintay ng tamang pagkakataon para umatake.""Alam ko at binalaan na kita dati pa tungkol sa bagay na 'yon. Pero hindi ka pa rin nakinig. Kaya babawiin ko na siya!""No! I won't let you!"Dahil rinding-rindi na ako sa ingay na naririnig ay tuluyan ko ng iminulat ang aking mga mata. Ilang beses ko muna itong ikinurap dahil sa nanlalabo pa ang aking paningin. Hanggang sa unti-unti ng naging malinaw at pamilyar ang paligid.Dahan-dahan akong
Stephen's POVMabilis akong bumaba pagkahinto ko ng sasakyan sa tapat ng headquarters. Agad kong napansin ang iilan pang mga sasakyan na magkakatabing nakaparada sa isang tabi.Inayos ko ang suot na polo bago nagsimulang maglakad. Binati naman ako ng mga nagkalat na bantay sa paligid."Good evening, Sir!"Tinanguan ko lang sila bago dumiretso sa loob ng isang bahay na bungalow. Naabutan ko roon ang ilan sa mga tauhan ko na mukhang kanina pa inaasahan ang aking pagdating.Mabilis nilang binuksan ang pinto na nasa sahig, kung saan ay mayroong hagdan pababa. Nang makababa ay bumungad sa 'kin ang stainless steel door na bubukas lamang sa oras na ma-recognize ka ng eye sensor security na nasa tabi lamang nito.Itinapat ko ang kanang mata ko rito. Hindi nagtagal ay lumabas ang salitang "Access Granted" sa screen, bago dahan-dahang bumukas ang pinto.Sinalubong ako ng malakas na ingay pagkapasok. Napamaang ako nang makita silang nagkukulitan at nagbabatuhan ng kung ano-ano.I shook my head.
Third Person's POVMalamig ang simoy ng hangin. Tahimik at madilim ang paligid. Tanging ang paglagaslas lamang ng dahon ang maririnig.Sa di kalayuan ay hindi mo agad mapapansin na mayroong isang grupo ng mga tao na kanina pa nagmamasid sa isang lumang bodega."Stephen, hindi pa ba tayo aatake? Kating-kati na 'yong kamao ko sumuntok, eh," himutok ni Ashter sa isang tabi habang nakabusangot ang mukha na nakatunghay sa gusali, na ilang metro lamang ang layo mula sa pinagtataguan nila.Hindi umimik si Stephen sa tanong ng kaibigan. Dahil kahit hindi niya ito sagutin ay alam naman nito ang sagot sa sariling tanong. Sadyang naiinip lang ito.Napailing siya at tahimik na lamang na pinagmasdan ang nagkalat niyang mga tauhan at mga kaibigan, pati na rin ang iilang mga tauhan ng mga ito habang nakasandal sa hood ng kanyang kotse. Cole is not with them right now, as well as their other men. Pinaiwan niya ang mga ito sa mansyon para bantayan ang kanyang asawa.The security of the mansion is undou
"Ano ba kasi 'yong bagay na matagal ng hinahanap ni Stephen? Ang labo naman niya, eh! Ako 'yong best friend niya, pero 'yong kutong lupa na 'yon ang kasama niya!"Napailing na lamang si Shantel nang muling salinan ni Ashter ng alak ang baso nitong kauubos lamang ng laman.Hindi na niya mabilang kung nakailang baso o bote na ba ito. Nagtatampo kasi ang loko dahil hindi ito ang isinama ni Stephen sa lakad nito.Sa totoo lang maging siya ay nahihiwagaan sa kung ano ba ang matagal ng hinahanap ng kaibigan. Sadyang may mga bagay talagang nilalakad si Stephen na hindi nila alam.Pero wala sila sa lugar para magtampo. Dahil nasisiguro niya na mayroon itong malalim na dahilan kung bakit nito inililihim ang tungkol sa bagay na 'yon."Ang ingay mo naman, Kuya! Para kang babaeng ngawa ng ngawa riyan," reklamo naman ng nakababatang kapatid ni Ashter na si Rhyz.Napailing ito sabay salpak ng earphones sa magkabilang tainga bago naghalungkat ng kung ano sa cellphone nito.The two of them may have t
After 5 years...I woke up with the feeling of someone caressing my bare shoulder. Slowly, I opened my eyes and the smiling face of my husband came into view.What a wonderful sight."Good morning, my wife," he greeted, then kissed my forehead.Agad naman akong napangiti at masuyong hinaplos ang kanyang pisngi."Good morning, my hubby. What time is it?" Napatingin ako sa labas ng bintana na nasa kanyang likuran. Tila kasisikat pa lang ng araw."It's just six o'clock in the morning, and the last time I check, Nathan is still sleeping." He grinned.Napataas ako ng kilay. "So?"Napasinghap naman ako nang bigla na lang siyang umibabaw sa 'kin."It means, we can have a one round." He winked.Nanlaki naman ang mga mata ko nang dahil sa sinabi niya. "What the—"Before I could even utter a protest, his lips locked into mine. Napapikit na lang ako at ninamnam ang lambot ng mga labi niyang nakalapat sa 'kin.Agad na lumapat naman ang kanang kamay ko sa kanyang dibdib dahil wala siyang suot na p
Nathalia's POVHindi mawala-wala ang ngiti sa 'king mga labi, habang matamang tinitingnan ang sarili ko sa harap ng malapad na salamin.Malalim akong napabuntong hininga. Panibagong yugto na naman ng buhay ko ang magtatapos sa araw na 'to.Pero kasabay no'n ay ang pagsisimula ng panibagong paglalakbay na kailangan kong tahakin at responsibilidad na kailangan kong pasanin."Are you ready?"Napaangat ang tingin ko kay Mama na kasalukuyang nakatayo sa likod ko at masuyong humawak sa magkabila kong balikat.Napatango naman ako at pilit na pinipigilan ang pangingilid ng luha ko. "I am, Ma. You know how much I have been waiting for this moment."Napangiti naman siya bago hinalikan ang tuktok ng ulo ko. "Let's go."Muli kong pinasadahan ng tingin ang sarili sa huling pagkakataon, bago tumayo at sabay na kaming lumabas ng kuwarto.Pagkababa ay naabutan naming naghihintay sina Papa at Stephen sa sala. Hindi ko naiwasan ang mapailing nang mapansin na nandoon din sina Shantel at ang iba pa.Saba
NATHALIA WAS busy contemplating her thoughts on how she will be able to escape the room where she's into when suddenly, the door in front of her opened.Napaangat siya ng tingin at agad na umusbong ang galit sa kanyang puso nang tumambad sa kanyang paningin si Cole."You traitor! How dare you!"Napakuyom siya ng kamao, bago dali-daling bumaba sa kama at sinugod 'to. Hindi niya ininda ang pananakit ng kanyang katawan. Sunod-sunod na sampal ang kanyang pinakawalan sa mukha nitong hindi man lang makikitaan ni katiting na emosyon.Hanggang sa mabilis nitong nahuli ang kanyang dalawang kamay at marahas na itinulak siya, dahilan para mapahiga siya sa kama. Masama ang tinging ipinukol niya rito."Paano mo nagawa 'to sa 'min? Lalong-lalo na kay Stephen? You grew up staying beside him all the time. You've been with them for how many years. They're your friends and no matter how much—""Your husband killed my father, and because of your parents, my mother has been killed in a mission as well."
Third Person's POVKASALUKUYANG naghahabulan at nagtatayaan ang limang taong gulang na si Nathalia kasama ang matalik niyang kaibigan na si Aries sa hardin ng kanilang mansyon. The two of them were inseparable ever since the day they both started to talk and walk. Halos araw-araw na magkasama ang dalawa at bukod sa pagiging kaibigan ay nagsilbi ring bodyguard ni Nathalia si Aries."Nathalia."Natigilan si Nathalia sa pagtakbo at mas lalong lumawak ang kanyang ngiti nang marinig ang baritonong boses ng kanyang ama na si Don Gray Fuentes. Habang si Aries naman ay bahagyang lumayo at natahimik sa isang tabi.Nakangiti rin ang ama na lumapit sa kanya."My business partners were here together with their children. That's why I want you to meet them and I hope that you can be friends with them." Marahan nitong pinisil ang kanyang ilong.Nagningning naman ang mga mata ni Nathalia nang dahil sa sinabi ng kanyang ama. Suddenly, she feels excited. Tahimik niyang inasam na sana nga ay makasundo n
Stephen's POVDamn this piece of shits! Gaano ba karami ang mga galamay ni Aries?Mabilis na iniiwas ko ang kotse nang mapansin na sa 'kin nakaumang ang baril ng dalawa sa nakasakay sa isang puting van. I can send them all in hell right now if I fucking want to. But I shouldn't waste any single minute of my time just by dealing with them.I need to see my wife as soon as possible. That's all that matter to me right now.Kinuha ko ang phone at agad na tinawagan ang head ng mga mafia guards na kasama ko ngayon."Clear my way and back me up. Make sure to kill all those motherfuckers!""Yes, Sir!"Pinatay ko na ang tawag at itinapon ang phone ko sa dashboard. Napahigpit ang hawak ko sa manibela nang mapansin na isa-isang pinapatumba ng mga tauhan ko ang kalaban sa unahan. Nang sa wakas ay tuluyan na silang naubos ay agad na pinaharurot ko ang sasakyan.Napasulyap ako sa side mirror at nakitang mabilis namang nakasunod ang mga kaibigan ko sa 'kin. Habang ang mga tauhan namin ay tuluyan ng
Nathalia's POVAlam ko na darating din ang panahon na muli kaming magkikita ni Aries. Pero hindi ko inaasahan na muling magtatagpo ang landas namin sa ganitong paraan.Nalipat ang atensyon ko kay Cole nang bigla siyang bumaba ng kotse at mabilis na umikot patungo sa puwesto ko. Binuksan niya ang pinto at marahas na hinawakan ako sa braso, bago kinaladkad palabas ng kotse.Nakaawang ang bibig at hindi makapaniwalang napaangat ako ng tingin sa kanya. This is not the Cole that I used to know.The Cole I know is sweet, caring and gentle. Mahilig siyang mag-joke kahit corny at kumanta kahit wala sa tono ang boses niya."C-Cole, ano bang nang—" natigilan ako sa pagsasalita nang biglang sumabat si Aries."Oh, come on! Big brother! You don't have to be so harsh on her." Napailing siya bago pinalungkot ang mukha nang mapatingin sa 'kin.Nanlaki ang mga mata ko nang dahil sa narinig. Gulat na pinaglipat-lipat ko ang tingin sa kanilang dalawa."B-Big brother? W-What did he mean—"Malamig ang tin
HINDI PA RIN makapaniwala si Nathalia sa litrato na kanyang nakita. Kaya naman ay muli niyang kinuha ang nahulog na photo album at sa nanginginig na mga kamay ay isa-isa niyang tiningnan ang mga litrato na naroon.Pakiramdam niya ay pangangapusin siya ng hininga nang makitang kasama siya sa lahat ng mga kuha. Hindi man niya maalala ang mga batang kasama niya ro'n ay natitiyak niyang si Stephen at ang mga kaibigan nito 'yon.Nakagat na lang niya ang ibabang labi, lalo na nang mapansin na kasama rin nila ro'n ang batang sina Mads, Damon, Harold at Albert. Minsan na siyang napapunta sa bahay na tinutuluyan ng mga 'to at nakita ang ilan sa mga larawan nila mula pagkabata. Kaya naman ay hindi siya maaaring magkamali.'What the hell? Ano ang kinalaman nila sa nakaraang hindi ko maalala?' tahimik na tanong niya sa isip.Napakurap siya at pilit na pinipigilan ang pagkawala ng luha sa kanyang mga mata. Dali-dali niyang isinara ang photo album at mahigpit 'tong hinawakan.She needs to hide this
Third Person's POVMAHINANG NAPAMURA sina Ace at Shantel nang sa pagdating nila sa mansyon na pakay ay sinalubong sila ng mga nagkalat na bangkay sa labas nito."What the hell just happened here?" hindi makapaniwalang bulalas ni Shantel."Mukhang may nauna ng nagpunta rito at katulad ng pakay niya ang sa 'tin." Sinenyasan ni Ace ang mga tauhan na palibutan ang buong mansyon."Suriin n'yong maigi ang paligid maging ang mga bangkay. Baka mayroon pa sa kanilang nakatakas o buhay pa."Tinanguan siya ng mga tauhan, bago mabilis na naghiwa-hiwalay. Habang si Shantel naman ay inutusan ang mga tauhan na tingnan ang mapuno at masukal na parte. Mahirap na at baka mayroon pang nagmamatyag na kalaban sa paligid.Nang magkanya-kanya na ng puwesto ang mga 'to ay dahan-dahan ng pumasok sina Ace at Shantel sa loob ng mansyon. Iniumang nila ang mga hawak na baril at alerto na inilibot ang tingin.Maging ang loob ng mansyon ay puno rin ng nagkalat na bangkay. Halos hindi na nila mawari ang amoy nang da
Halos tatlumpung minuto na rin ang nakalilipas magmula ng makauwi ako sa mansyon. Pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa natuklasan ko."Ouch! Dahan-dahan naman! Ako na nga lang kasi, eh."Pilit na inaagaw ni Mads ang bimpong hawak ni Damon na mayroong yelo. Dinadampian kasi nito ang pasa niya sa mukha.Hindi ko naiwasan ang mapangiwi. I felt bad for what happened to Mads. Nabangasan tuloy ang makinis niyang mukha. Kung alam ko lang na siya ang nasa likod ng maskara na 'yon ay naglakas loob na sana kong sumugod bago pa siya masuntok."No. Just stay still. Wag ka kasing malikot," maawtoridad na sabi ni Damon bago muling ipinagpatuloy ang ginagawa. Punong-puno ng pag-aalala ang kanyang mukha.Naalala ko tuloy bigla ang nangyari kanina. No'ng unang beses na nakita niya ang nangyari kay Mads. Kahit bagsak na ang kalaban nang dahil sa ginawa kong pagpukpok dito ng bato ay hindi niya pa rin 'to tinantanan ng sipa at suntok hanggang sa hindi na makilala ang mukha nito.It's