HARLEY POV“O, busy ka na naman ba dahil sa babaeng ‘yun?” bungad ni Pearl habang nakaupo siya sa gilid ng sofa, ang mga mata’y nangungusap, puno ng hinala.Tumingin ako sa kanya, walang anumang emosyon sa mukha. “Hindi naman,” sagot ko nang walang kagatol-gatol. “Halos magkasabay lang kami ni Jake na umalis kanina.”Nararamdaman ko ang titig niya, may halong selos at inis. Pero alam ko kung ano ang iniisip niya, hindi lang selos iyon, kundi takot. Takot na baka makakuha ng puwang ang babae sa buhay namin.“Bakit ganyan ang mga tingin mo, Pearl?” malamig kong tanong. “Sinabi ko na sa’yo, hindi ko gusto ang babaeng ‘yun. At kung sakaling gusto ko man siya…na hindi naman totoo…malalaman mo agad mula sa akin.”Tumawa siya nang bahagya, ngunit halatang pilit. Lumapit siya sa akin at hinimas ang likod ko, marahang bumulong, “Bakit naman ako mag-iisip ng ganyan? Malaki ang tiwala ko sa fiancé ko na hindi niya ako lolokohin.”Napabuntong-hininga ako. Ayokong dagdagan pa ang tensyon. Pero hind
HARLEY POVIsang tawag lang sa tamang tao ang kinailangan para malaman ko ang lahat tungkol sa mga magulang ni Lilly. Mayroon silang kompanyang pinapatakbo nang magkasama, ngunit kasalukuyan silang nagfa-file ng annulement kaya naman pala mas pinili niyang umalis na sa kanilang bahay dahil sa walang tigil na pagbabangayan ng mga ito. Mabibigyan ko ng bonus itong si Mario dahil bukod sa pinapatrabaho ko ay buong detalye sa nangyari sa nakaraan ni Lilly ang isinama niya. Ilang mga nakakaintrigang impormasyon tungkol sa kaniya ang idinagdag nito.Napapangiti ako habang nag-iisip. Isang babaeng mayaman ang nagpapakahirap magtrabaho. Kung ako ang tatanungin, hindi ko aakalain na ang isang tulad niyang may kaya sa buhay ay magtitiis sa ganitong klaseng trabaho. Ngunit narito siya, nagsusumikap para sa sarili.“Mmm… Lilly…” mahina kong banggit. Hindi ko maiwasang mapansin ang pagiging malakas niya. Tila may tinatago siyang lakas na hindi basta-basta nakikita. Siguro, sa likod ng lahat ng kan
“Huwag mong alalahanin 'yan, bibilhan na lang kita ng bago. Ang mahalaga ay buhay ka. Kamusta ang pakiramdam mo?”“Sa totoo lang? Hindi ko alam Ma! Masakit ang katawan ko, mahina, nahihilo. Pero kaya naman.”“Umuwi ka na anak, kami na ang mag-aalaga sayo!” Nakupo ngayon lang sila ganyan. Kilang kilala ko sila Mama, hindi magtatagal at babalik na naman ang bangayan nila sa bahay.“Hindi na Ma,” mariin kong pagtanggi sa kanila. Rinding rindi na ako sa mga bangayan nila. Kaya nga ako umalis sa bahay para hindi ko na marinig ang ganuon araw-araw.“May sarili naman akong apartment Ma, babalik na lang ako dun paglabas ko. Okay lang po ako!”“Hindi na natin pa kailangan pag-diskusyunan ito. “ biglang sabat na sabi ni Papa. Ang mukha niya ay naging seryoso. Isang bagay na hindi ko nakikita sa kaniya. “Lilly, may putang inang gustong bumaril sayo, diyosko naman! naiintindihan mo ba? May nagbabalak na patayin ka! Hindi pwedeng walang tumingin sayo. Kailangan may magbantay sayo.”“i’ll do it!”
LILLY POV Wow, kailan pa naging concern ang dalawang ’to sa akin? Tsh! Malamang may binabalak si Papa para sa akin. Ngayon, bigla akong pinagdedesisyon? Tsk. “Haist… hindi ko masasagot ang tanong niyo sa ngayon. Bigyan niyo ako ng oras para makapag-isip,” sagot ko habang pilit na pinapakalma ang sarili ko. Tahimik lang silang dalawa. Noon, halos hindi nila ako napapansin sa bahay, parang hindi ako nage-exist. Pero ngayon, bigla na lang akong bahala sa lahat? Ang hirap intindihin ng ugali nila, pati na rin ang desisyon ni Harley na dalhin ako sa bahay niya. Diyos ko naman, hindi pa ba sapat na halos hindi ko na maitago ang kaba tuwing nandito siya? Hindi ko nga siya lubusang kilala! Ano ba talaga ang pakay niya? Baka naman ang pormal niyang mga suit ay isa lang palabas. Napabuntong-hininga ako. Ilang oras na tahimik lang akong nakahiga, at sa wakas ay nagsalita. “Gusto kong bumalik sa apartment ko. Gusto ko lang magpahinga at kalimutan ang lahat ng sakit,” seryoso kong sabi.
Napalunok ako at umiwas ng tingin. “Okay,” buntong-hininga ko. “Nakapagtapos ako hanggang kolehiyo, nakatira ako sa isang studio apartment, wala akong trabaho ngayon at… iyon na siguro iyon. Wala namang interesting thing tungkol sa akin.” Mukhang nagulat siya sa sagot ko, pero hindi niya iyon binigyang-pansin. “Ngayon, ikaw naman,” baling ko sa kanya. “Miss Mysterious,” sagot niya, sabay kindat. “I was born and raised in Manila. Nakatira akong mag-isa, very close sa parents ko, at gaya ng sinabi ko, isa akong negosyante,” aniya, at sa pagtatapos ng kanyang sagot, dinilaan niya ang kanyang tuyong labi. Sinusuri ko ang bawat salita niya, pero hindi ako sigurado kung dapat kong paniwalaan iyon. May kakaiba akong nararamdaman sa kanya, parang sinasabi niya lang ang gusto kong marinig. Sa totoo lang, parang hindi tugma ang impresyon ko sa sinasabi niya. Ang iniisip ko? Si Sir Jake. Ang buong kalbaryong ito ay nagsimula dahil sa relasyon niya sa fiancée niya at ang muntik kong pagk
Natigilan ako. Dapat ko bang sabihin ang totoo? O mas mabuti bang manahimik na lang? Alam kong mas magiging magulo ang lahat kung malaman niya ang buong katotohanan tungkol kay Jake at sa kanyang fiancée na si Marneth. “Wala naman…” sagot ko, pilit na ngumiti. “Siguro, nagkataon lang na iniisip ko rin kung bakit siya ganun ngayon. Baka stress lang talaga.” Huminga nang malalim si Harley, halatang hindi kumbinsido. Pero sa halip na magtanong pa, ngumiti siya ng bahagya. “Kung may problema ka tungkol sa kanya, sabihin mo lang, ha? Ayokong nagtatago ka ng takot o alinlangan dito sa puder ko.” Muli, natigilan ako. Ang pagiging maalalahanin niya ay palaging nagdudulot sa akin ng halo-halong emosyon—hindi ko alam kung dapat ko bang ituon ang pasasalamat ko sa kanya o ang takot na isang araw ay baka matuklasan niya ang mga bagay na hindi ko kayang aminin. “Salamat, Harley,” sagot ko na may pilit na ngiti. “Pero okay lang ako.” Tumayo siya, nag-ayos ng kanyang coat, at tumingin sa a
LILLY POV Magkahawak kami ng kamay habang naglalakad ni Harley, kahit na mas maliit ako kumpara sa kanya. Kaya naman para akong batang naka-angkla sa kanyang braso. Medyo naiilang ako sa presensya niya, lalo na’t simple lang ang suot ko, leggings at sweatshirt—samantalang siya ay parang pupunta sa isang engrandeng gala sa kanyang eleganteng pantalon at puting polo. Hindi naman siya mukhang naaapektuhan, naglalakad lang na may ngiti sa labi, ang mga kamay niya ay nakasuksok sa bulsa ng kanyang pantalon. Pilit kong iwasang titigan siya habang sinusubukang pakalmahin ang mabilis na tibok ng puso ko. Hindi pa nakakatulong ang amoy ng matapang niyang pabango na tumatagos sa ilong ko. Wala akong ideya kung ano ang kakaiba sa lalaking ito, pero kahit ang isang nars na napadaan sa amin habang nagtutulak ng wheelchair na may cute na lola, binigyan siya ng malanding ngiti. “So…” - simula niya, tumingin sa akin. “Mukhang medyo sensitibo ang mga magulang mo, huh?” “Medyo? Naku wag mong i-
“Hindi maganda ‘yan para sa’yo, nagpapagaling ka Lilly. Pano mo naman nasisisguradong malinis yun?” tila naiinis na niyang sabi sa akin “bakit mo ginagawa lahat ng to Harley?” Pero hindi siya sumagot bagkus ay binigyan lang niya ako ng isang magandang ngiti. Narinig ko ang mahina niyang paghikbi ng tawa mula sa likuran ko, at maya-maya, sinabayan na niya ako. “Gano’n kasi ako pinalaki ng Mommy ko, mahilig din tumulong si Mommy sa mga nangangailangan. Isa pa naghirap din kami noon. Kaya siguro naiintindihan ko kung ano ang pinagdadaanan mo, ngyari na din sakin dati ang mapa trouble at huntingin kahit na hindi ko kasalanan ang ngyari” Tumango ako. “Oo naman.” “kaya please um-uo ka na! Hayaan mong tulungan kita?” pilit niyang sabi. “Kahit gustuhin ko, hindi ko magagawa. Una, ilang araw pa lang tayong magkakilala, isang malaking bagay na ‘yon. Pangalawa, ayokong maging pabigat sa kahit sino. Pangatlo, sasabihin ko ulit, at sana ito na ang huling beses,” sagot ko, tinitigan siya nan
Isang tahimik na pag-ungol ang pumutol sa aking pag-iisip. Kumalas si Lilly sa pagkakayakap ko, ginalaw niya ang mga braso niya. Pero nilagay ko ang kamay ko sa tiyan niya, hinila ko siya palapit sa akin, at hinalikan ko siya sa batok."Good morning," diretso kong bati sa tenga niya habang hinihimas ang lobe niya.“Good morning handsome!” nakangiti niyang bati sa akin na halos inaantok pa. Napangiti ako sa kaniyang mumunting tinig.““Hindi ko maitatanggi na napakasarap gumising ng katabi ka, sweetie. Alam mo bang mas magaling ka pang magpa-init kaysa sa heater ngayong taglamig. “ kinikilig kong sabi , pilit naman niyang inaabot ang aking kamay para pigilan ang paglalakbay nito sa kaniyang katawan.“Teka anong oras na?”“Maaga pa, mag aalas sais pa lang. Bakit?”“Nagugutom na kasi ako. Hindi pala ako naka-kain kagabi” “Ow sweetie, wag mo akong lokohin. Umiiwas ka lang, makakalimutan mo ang lahat pero hindi ang pagkain. Kilala kita!” Saway ko sa kanya habang kinikiliti ang kanyang tiy
“Wag na nating pag-usapan ang tungkol sa madilim kong buhay.. nandito ka na ngayon Lilly.. ikaw ang magsisilbing ilaw sa landas na aking tatahakin” Napa-awang ang aking bibig at hindi ko maintindihan ang sinasabi niya. “Hmmm what you mean?” Tanong ko sa kaniya “Wala kang ideya kung pano mo ko binaliw! Hindi mo alam kung gaano ako ka excited araw-araw na masilayan ko ang araw dahil ibig sabihin noon ay oras na din para magsama tayo sa hapag.” ang weird. Biglang pumatak ang luha sa aking mga mata. Hindi ako makapaniwala sa naging epekto ko sa kaniya “Stop it Harley! Please lang wag mo ng sabihin yan. Hindi ako nababagay sa mundo mo. Iba ang mundong ginagalawan ko.” “Lilly, iba ka sa lahat. Alam ko kung nasasaan ka sa puso ko!” Napatalon ako nang maramdaman ko ang mainit niyang palad sa pisngi ko.LILLY POVInangat ko ang pisngi ko para salubungin na ang kaniyang mga mata“Ewan ko Harley, pero natatakot ako. Alam kong pagdating sa dulo ang ako lugi dito. Ayokong maiwan na duguan a
“Ah.. hindi? Siyempre naman hindi” confident kong sagot, sinusubukan kong kumbinsihin ang sarili ko, na hindi niya gagawin pero God! Magmula ng makita ko sa internet ang kaya niyang gawin natakot na ako. Alam kong kaya niya iakong patahimikin panghabambuhay , ngayon ay naiintindihan ko na kung bakit lahat ng taong nakakakilala sa kaniya ay takot na takot sa kaniya. Dahil isa siyang Don. “Okay!” bumaling ako at humarap sa kaniya . magkatapat ang aming mga mukha at matapang akong nagtanong “sige…. May nalaman ako sa internet at gusto ko sanang ikaw mismo ang magsabi sa akin pero huwag na lang.” “Naiitindihan ko ang ibig mong sabihin, may karapatan kang malaman kung sino ako! Dahil ako na ang makakasama mo sa habang panahon!” Pinasadahan niya ng kaniyang mga daliri ang aking buhok bago nagsimulang magsalita. Sa unang pagkakataon nakita kong naging seryoso ang mukha ni Harley habang kaharap ako. “Magmula ngayon ayoko ng magtago sayo Lilly, gusto kong sabihin ang lahat ng tungkol s
Napaupo ako bigla, tumingin sa paligid ng kwarto. Napakatahimik ng kwarto, at ang tanging liwanag ay nanggagaling sa nakabukas na pintuan na banyo. At pagbaling ko ng aking paningin sa coach sa gilid ng kama sa paanan ko ay namataan ko si Harley. Nakamasid siya sa akin at halos mapatalon ako sa kama sa sobrang pagkagulat, nakasuot lang siya ng stripe na pajama at walang pang itaas na suot. Hindi ko pa siya nakitang kalahating hubad, ngunit hindi ko itatago kung gaano ako kasaya sa nakikita ko. Hindi ko naiwasang makagat ang pang-ibabang labi ko. Hinahangaan ko ang matipuno niyang mga braso, katawan, bawat hiwa ng abs sa kanyang tiyan. Nang makita ko ang maitim na buhok na nagtatago sa ilalim ng nababanat gitnang bahagi ng kaniyang pajama, nararamdaman ko ang kakaibang pamamasa sa pagitan ng aking mga binti. Shit! Bakit sobrag hot niya? "Hello sweetie," mahinang sabi niya at dinilaan ang ibabang labi. Napalunok ako habang nakatitig sa kanya na parang nahihipnotismo. Oh God
Bago ko pa man tapusin ang ilusyon ko kay Harley, nagulat na ako at napapikit nang bigla kong maramdaman ang mainit na palad na kumapit sa bewang ko. Hindi ko na kailangan pang lumingon at tignan kung sino ang pumasok sa loob ng shower area nang hindi humihingi ng pahintulot mula sa akin. “Oh God!” napasingap ako ng hangin ng maramdaman ko ang basa at sexy niyang katawan. Ang kaniyang tit* na tumutusok sa aking likuran. Napapaiktad ang aking katawan, gusto kong tumanggi pero ang buong pagkatao ko ay gustong magpatuloy ang lalaking ito sa kaniyang ginagawa. Ang kaniyang kamay ay naglakbay sa aking tiyan at huli sa aking balikat, nagsimula siyang masahihin ako. Hinayaan ko siyang haplusin ang aking katawan. At worst kusang humilig ang aking katawan sa kaniyang dibdib. “Ow sweetie…” bulong niya sa aking tainga, bahagyang dumikit ang kaniyang ilong sa aking tainga. Isang pamilyar na panginginig ang dumaloy sa aking katawan, na dumadaloy sa pagitan ng aking mga hita. Tanga, traydor
LILLY POV Tang ina talaga! Ano ba namang buhay mayroon ako dito? Bakit ba parang sunod-sunuran ako sa mga taong ‘to? Hindi ko naman obligasyon ang kahit na sino dito! Umiikot ang aking mata sa pag-iisip ng mapaet kong buhay sa piling ng mga hudlong ito. Kaya lang kahit anong tigas ng ulo ko ay siya namang lambot ng tuhod ko. Ayaw makisama sa pagrerebelde ng utak ko. Hindi ko maintindihan kung bakit nanginginig ang paa ko habang naglalakad sa pasilyo ng bahay ni Harley, para akong batang nakasunod sa paglalakad ni Jake na akala mo ay nakagawa ako ng isang napakalaking kasalanan na anumang oras ay maari akong hatulan. Mas gugustuhin kong maligo at tumalon sa kama para magpahinga pero pakiramdam ko ay hindi ko magagawa iyon anumang dahil sa mga kinikilos ng ungguy na to sigurado akong may hindi magandang nangyayari. Ano yun? Hindi ko din alam. Hindi man lang magsalita ‘tong hayop na to kung bakit na naman ba ako pinapatawag ni Harley. “Lilly, binababalaan kita, mag behave ka s
“Ano ang gusto kong mangyari? “ sumimangot ako, tumalon sa aking mga paa. Ibinaba ko ang baso na halos mabasag sa lakas ng pagkakabagsak ko sa lamesa. Lumakad ako papunta sa aking fiance. Ipinatong ko ang aking kamay sa lamesa at hinaranangan siya para hindi makatayo, tinignan ko siya diretso sa kaniyang mga mata. “Marneth, alam mo bang nasobrahan ka sa pagkalasing at nagkalat sa event ng aming pamilya? Nakita ng lahat ang mga kalokohang pinag-gagagawa mo!”“Oh come on Harley, masyado kang nagiging exagerated. Nakatayo pa naman ako sa mga sarili kong paa, hindi naman ako ganoon kalasing!” Malutong akong tumawa. “Sa tingin mo ba pinaghihigpitan kita?” my God! Binibiro mo ba ako?” suminghap ako ng mapang asar. Nilagay ko ang kamay ko sa likod ng leeg niya at medyo na tense siya . ALam na niya ang kasunod noon. “Na-dis-appoint ako sa ugali mo kahapon. Ikaw ang fiance ko at kung sa tingin mo hahayaan ko lang ang ginawa mong kahihiyan kahapon? Then nagkakamali ka! Ito ang tandaan mo, hin
“Hello Sir, good morning po. Nakita ko po sa wall ko ang job hiring niyo, available pa po ba?” tanong ko sa lalaki sa kabilang linya. Umaasa akong matatanggap ako sa trabahong ito. “Yes, avaialble pa. Mag co-conduct lang muna ako ng small interview. “ sumang-ayon ako. Ilang minuto din kaming nag-usap ng interviewer. “So ganito, kung avaialble ka sa monday para sa final interview, para kasi ito sa expansion ng aming restaurant. “ sabi niya sa akin“Okay Sir, if ever po ano po ba ang magiging work ko?” Tanong ko sa lalaking nasa kabilang linya.“Hindi naman mahirap ang task mo, usually mag bus out. Then delivering food sa table ng mga customer. May kaniya-kaniya kayong designated area ng pagtatrabahahuhan. “ natuwa ako, dahil mukhang kaya ko naman ang trabaho. “Okay Sir, what time po?”“Be at 8 in the morning, i expect you to come!” “Okay Sir, thank you so much . It really made my day.”“Okay, so see you then!” pagkasabi ko ay nagpaalam na din ako sa kausap ko. Natuwa ako dahil sa il
”Ayan tignan mo nga ang ginagawa mo samin ngayon. Anak ka namin! Pero nakakaya mo kaming tiiisin. Bakit hindi ka umuwi? "Kasi lumipat po ako," ungol ko bilang tugon, hindi ako makatinging sa kanila bagkus ay nakatingin lang ako sa aking mga kamay. ”ewan ko ba sayong bata ka! Bakit ka pa nagpapakahirap sa buhay mo! Pwede ka namang bumalik sa bahay natin . Hindi ko maintindihan kung bakit ka nagpapahirap sa trabahong halos wala ka nang sahurin! Tapos yung apartment na nilipatan mo?!sobrang panget. Daig pa yung tambakan natin ng gamit. Mabuti pa yung bahay ng aso natin mabango! Ano bang gusto mong palabasing bata ka!” “Gusto ko ng katahimikan!” Malakas kong sagot kila Papa. Nilingon ko ang paligid ng restaurant at tinignan ko kung may nakarinig sa pinag uusapana namin. Mabuti na lang at hindi rush hour kaya halos walang nakarinig sa amin. “Anong pinagsasabi mo?” Galit na sabi ni Papa pero halata ang pagpipigil sa kaniyang boses. “Alam niyo Mama, Papa. Magmula bata ako. Wala na akon