"You're not talking. What's bothering you?"
I bit down my lower lip. I'm confused! I'm upset! What the hell was that? What was he talking about? What does he mean? Is there a traitor around me? Fuck.
"Ano bang sinabi sa'yo ng lalaki? Grabe 'yung takot ko sa'yo! Were you planning on killing him?" she asked again while putting the cup of tea on the table.
I took it and took a sip. I don't know what to do. Naguguluhan ako. Hindi ko alam kung totoo ba 'yung sinabi niya. I mean — they're my friends. Bakit nila uutusan ang lalaki na 'yon na patayin ako... na pabagsakin ang pamilya ko?
Maliban na lang kung traydor talaga sila.
"What's going on, Hez? Am I a ghost?" Napatingin ako kay Frida
It has been a week but I'm still confused. His laugh was still on my mind, even his words. Hindi ako lumabas, kahit ang pag punta sa school ay 'di ko ginawa kaya naiinis si Frida."Hez, do you want me to cook something for you?" she asked while reading the recipe of the foods. She was standing in front of me.I nodded. "Gusto ko rin ng tsaa," I said and she just nodded."Alright!" A huge smile plastered on her face and looked away.I sat down on the sofa and opened my cellphone. Yes, I'm still waiting for his call but damn, isang linggo na ag nakalipas and he didn't give me a call. Something came up in my mind. What if, they're really have a connection? I mean — the guy who followed us and the guy on the phone call.
I woke up when the sun hit my face. Napatingin ako sa gilid ko. Nakayakap siya sa akin ng mahigpit, parang ayaw akong pakawalan. His hugs were so warm. I feel like I'm safe when I'm with him. Tinitigan ko ang gwapo niyang mukha at mapait akong napangiti. Dahan-dahan kong inalis ang kamay niya sa baywang ko at hinalikan siya sa noo. "I've recieved your punishment, baby," bulong ko kasabay ng pagpatak ng luha ko. Wala akong pinagsisihan dahil mahal ko siya. Pero pamilya ko muna. Mapapahamak lang siya kung idadawit ko siya sa gulo na 'to. "Mahal kita, Pris." Sa wakas ay nasabi ko rin kahit tulog siya. Hinaplos ko ang noo niya, tulog na tulog siya. "Mahal na mahal kita." Baka sa tamang panahon pwede na tayo. Baka sa susunod, nasa tamang oras at panahon na tayo. Patawad, hindi pa sa ngayon.
"Are you saying that there was a threat to your family?"I nodded. I told them the truth because I don't want to suspect them anymore. I was wrong because I suspected them.I was a bit disappointed when I saw Timothy's face. I feel like he wasn't surprised by what I said, so was Saint."Who do you think would do this?" Timothy asked again."Kayo," walang pag-aalinlangan kong sabi kaya nanlaki ang mga mata nilang dalawa. "Pinaghinalaan ko kayo dahil Aloja ang sinabi niyang nag-utos sa kanya," seryosong sabi ko.They let out a deep sigh. I don't know what's right anymore. Gulong-gulo na ako at hindi ko na alam ang gagawin ko. Ang dami kong napansin na maaring sila nga ang gumawa nito pero
"Next week is your graduation day." Our Professor smiled at us. I'm not excited."Oh my. I should call my parents!" nakangiting sabi ni Frida kaya tamad ko lang siyang tiningnan.Hindi nakaka-excite ang graduation. Paano ba naman kasi, ako lang mag-isa. Walang pamilyang pupunta kaya hindi ko alam kung aattend pa ba ako sa party na 'yon.I stood up as I flipped my hair. This is the last day of school and I don't really know what to do after this. Magtatrabaho ba ako? Hindi ko alam. Ni hindi ko nga alam kung anong bagay na trabaho sa akin, e."Aren't you happy?" Frida followed me. Sinuot ko lang ang aviators ko at hindi na tumingin sa kanya."Graduation is just a graduation. There's nothing special with that," I lazily said. I want to ge
"Congratulations, Hez!"My friends flooded me with congratulations. I still can't believe that they were here. I mean—kumpleto kami."I wasn't surprised, duh!" maarteng sabi ko kahit ang totoo ay nasorpresa ako sa biglang pagdating nila."Do you want to be a model?" nakangiting tanong ni Trina.Hinampas siya ni Timo kaya inis na gumanti naman si Trina. "Hindi bagay sa kanya 'yon!"Medyo nagtatampo pa ako kay Timo at Saint pero inalis ko ang lahat ng problema sa isip ko dahil masaya ako ngayon."Nye nye nye, whatever!" sigaw ni Trina."Isang buwan lang kayo ro'n, pwede ba 'yon?" tanong ko dahi
"WHAT?!"Mariin akong napapikit at mahigpit na napahawak sa kamay ni Pris. "Hey, don't shout at her," inis na sabi niya kay Frida."Sinisigawan niya ako, Pris," pagsusumbong ko kaya hinawakan niya ang ulo ko at hinarap si Frida."Ano ba, Hezikaia?! Baliw ka na?! He hurt you?!""I said don't shout at her! You're scaring my baby!" Ramdam ko ang galit sa boses ni Pris.Nakita ko ang pag-angat ng nguso ni Frida na akmang hahampasin ako pero pinigilan ang sarili."Tsk! Yes, I am fragile!" sumusukong sigaw ko. Sinabi na namin sa kanila na okay na kami ni Pris. Ayaw pa ni Frida na umalis ako sa condo niya.Ayoko rin namang iwan ang bitch na 'to pero kas
Minulat ko ang mga mata ko dahil sa pagtama ng sikat ng araw sa mukha ko. Napatingin ako sa katabi ko at mahimbing pa siyang natutulog. I was about to stand up but he pulled me closer to him.I thought he was still asleep."Hey, let me go. I need to go to the bathroom," I said, but he didn't let me go."It's nice that your voice was the first thing I heard today," bulong niya kaya napangiti ako."Pris, I want to wash my face," maarteng sabi ko."No, I'm not letting you go. It's too early to get out of bed," nakapikit niyang sabi at mas lalo akong inilapit sa kanya.Ngumiti ako. "Sabi mo time is gold?" natatawang sabi k
Narinig ko ang malakas na ring ng cellphone ko kaya inaantok kong kinuha 'yon at sinagot. "Who are you?"Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang boses ko. "OH MY GOD!" Napatakip ako sa aking bibig dahil namamaos ang boses ko. Doon ko lang naalala kung anong nangyari kagabi.Napatingin ako sa gilid ko at nakita kong nakakunot ang noo sa akin ni Pris. Gising na pala siya."Hoy! Are you listening?"Nagbalik ang isip ko sa kausap ko. It was Trina. "Y-yes," pinilit kong ayusin ang boses ko pero paos pa rin."What's wrong with your voice?" nagtatakang tanong niya."Nevermind! We're already here! Text the exact address, Hez.
"What did you just say?"My forehead creased as I looked at my parents. I was sitting on my couch when they came here. Their faces were angry and problematic at the same time."Damn it! They have a daughter!" My mom shouted while putting her hand on her forehead."Calm down. Pris will take care of this," Dad calmly said.I stood up, still wondering what they're talking about. "Just tell me the problem," I coldly said."I thought they had only one child! I was wrong, son! They have a daughter! She's from New York. Her parents kept her for a long time. Goodness! That'd be their heir!" She shook her head, trying to calm herself but she failed."Go on, son. Move into her
Huminga ako ng malalim at ngumiti. Kinuha ko ang luggage ko at lumabas ng kwarto."Are you ready?"Ngumiti ako kay Zim. "Yes. Please, take care of my nephew," I said as I looked at my nephew. Ngumiti ako sa kanya at umupo para magpantay kami."Hey, big boy. See you again. Don't worry, I'll be back soon. Be a good boy and don't be stubborn, okay?" Ginulo ko ang buhok niya kaya nakangiti siyang tumango."Take care, Tita. I will wait for you!" He hugged me kaya mas lumawak ang ngiti ko."You, too, Zack." I kissed his cheek and looked at my brother. Tumayo ako. "We'll see each other again, Kuya. Mag-ingat kayo ni Zack," sabi ko kaya ginulo niya ang buhok ko. Napan
"Tahan na, Hez. He'll be fine,"Hinagod ni Trina ang likod ko. Hanggang ngayon ay hindi pa lumalabas ang doktor at nailipat na si Pris sa operation room."Ginagalit ako ng gagong 'yon, ah!" Narinig kong sigaw ni Xanthus habang pinapatunog ang mga daliri niya. Binatukan naman siya ni Sorrel."Kumalma ka. Nakakahiya ka, ang ingay mo." Tumaas ang gilid ng nguso ni Xanthus at umupo."Hinuhuli na si Imran ng mga pulis. Nakatakas siya pagkatapos ng isang taon at bumalik siya para maghiganti," paliwanag ni Aina."I'll go to him. He'll pay for his shits. I'm going to kill him." Tinahan ko ang sarili."At ano?! Magiging killer ka rin? Gagaya ka sa kanya? Anong pinagkaiba niyo
"Nand'yan na si Ms. Braganza!"Pagbaba ko pa lang ng kotse ay rinig na rinig ko na ang sigawan ng mga nagpapanic na empleyado. Tumahimik ang buong building at tanging tunog lang ng heels ko ang naririnig.I was wearing a red glittering sleeveless dress that above my knee and Emmi Black Faux Suede Extreme thigh high heeled boots. I took my aviators off. Lahat ng taong nakatingin sa akin ay gumilid. Itinaas ko ang aviators ko para ibigay sa sekretarya ko na nasa gilid ko lang at mabilis niya 'yong kinuha.We stopped in front of the elevator and when the door started to open, lahat ay lumabas. Ayokong may ibang kasabay sa elevator maliban sa sekretarya at assistant ko.My assistant immediately pressed the 20th floor. "Do I have a lot of schedules today?" tano
Nakaramdam ako ng hilo dahil sa pagtama ng ulo ko sa batong pader. Unti-unti kong naramdaman ang pagtulo ng dugo mula sa ulo ko."O-oh my God! Y-you're bleeding, hija!" nagpapanic na sabi niya at narinig ko na lang ang pagtawag niya ng pangalan ni Pris sa cellphone.Nagising ako nang makarinig ng ingay. Maayos na ang pakiramdam ko at alam kong may bendang nakalagay sa ulo ko."Finally, you're awake!" Napasapo si Pris sa noo niya at agad na hinawakan ang kamay ko. Gusot ang white long sleeve polo niya at may bahid pa ng dugo."What were you thinking? Magpapakamatay ka ba?!" sigaw niya.Napatingin ako sa paligid at nandito ang buong pamilya niya. Bigla akong nakaramdam ng inis sa Mommy niy
Natahimik ang dalawa hanggang sa unti-unti kong binasag ang katahimikan dahil sa malakas na pagtawa ko na sinabayan ng pagpalakpak ko. Lumakas ng lumakas ang tawa ko na para bang isang biro ang sinabi niya."Hey, why are you laughing? You're scaring me." Hinawakan ni Pris ang isang kamay ko para tumigil ako sa pagpalakpak."Teka lang, natatawa ako!" Mas lalong lumakas ang pagtawa ko at ramdam ko na ang pagsakit ng tiyan ko dahil sa dami ng tawa."Panagutan mo ako, Pris!" Naagaw ni Roxanne ang atensyon ko. Saglit akong napatingin ng seryoso sa kanya at muli na namang tumawa ng malakas at napa-palakpak ulit."I'm going to kiss you if you don't stop laughing," seryosong sabi ni Pris kaya unti-unting naging sery
"I know exactly how you feel, hija. We're here for you."I smiled bitterly. Miss na miss ko na ang mga magulang ko. Hindi ko alam na sa isang iglap ay mawawala sila.Nasa harap ko ngayon ang mga magulang ni Pris. Isang linggo na ang nakakalipas at nailibing na ang magulang ko. Kahit sobrang stress ay tinanggap ko ang pagiging CEO dahil kailangan kong ipagpatuloy ang nasimulan nila Mommy at Daddy.Bumalik na rin ako sa bahay at walang araw na hindi ako dinalaw ni Frida mapa sa bahay man o opisina."Thank you, Madame-""Mommy, hija. Mommy." Ngumiti siya pero may kakaiba sa ngiti niya pero hindi ko na lang pinansin."When are you getting married?"
"Huhuhuhu!" Naiirita akong humarap kay Frida. Malakas ang pag-iyak niya at parang batang inagawan ng candy. Akmang hahampasin ko siya pero mas lalong lumakas ang pag-iyak niya."Stop it, bitch! You're embarrassing me!" inis na sabi ko habang nilalagay sa likod ng kotse ang mga maleta ko."Hezikaiaaaaa!" Napabuntong-hininga ako at mariin na napapikit dahil talagang nakakahiya ang ginagawa niya. Pinagtitinginan na kami dahil sa parang bata niyang pag-iyak."Babalik ako! Kailangan ko lang umalis, Frida." Pinakalma ko ang sarili ko pero hindi tumigil ang malakas na pag-iyak niya."Bakit..." Suminghot siya. "Kailangan sa ibang..." Suminghot ulit siya kaya napapikit ako sa kahihiyan. "Bansa! Huhuhu!"
"Tulungan mo ako!""Hezikaia, tulungan mo ako!""Hezikaia!"Bumalikwas ako ng bangon dahil muli na naman akong nanaginip. Papalayo ng papalayo sa akin si Taylor habang humihingi siya ng tulong. Nanginig ang buong katawan ko at ramdam ko ang pagtulo ng pawis sa leeg ko.Habol-habol ko ang hininga ko. Isang linggo na akong nananaginip tungkol sa kanya at halos gabi-gabi niya akong dinadalaw. Pinag-iimbestigahan na ng mga pulis ang nangyari sa kanya pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nagsasalita dahil natatakot ako.Isang linggo na akong hindi lumalabas. Takot na takot ako dahil nakita ako ni Imran sa hotel. Pakiramdam ko kapag lumabas ako ay huling hininga ko na.Niyakap ko ang mga tuhod ko at nagsimulang humik