Narinig ko ang malakas na ring ng cellphone ko kaya inaantok kong kinuha 'yon at sinagot. "Who are you?"
Nanlaki ang mga mata ko nang marinig ang boses ko. "OH MY GOD!" Napatakip ako sa aking bibig dahil namamaos ang boses ko. Doon ko lang naalala kung anong nangyari kagabi.
Napatingin ako sa gilid ko at nakita kong nakakunot ang noo sa akin ni Pris. Gising na pala siya.
"Hoy! Are you listening?"
Nagbalik ang isip ko sa kausap ko. It was Trina. "Y-yes," pinilit kong ayusin ang boses ko pero paos pa rin.
"What's wrong with your voice?" nagtatakang tanong niya.
"Nevermind! We're already here! Text the exact address, Hez.
"T-totoo ba?"Pris immediately came to me and he was about to hold my hand but I pushed him away. "Totoo ba?!" Lumakas ang boses ko. Pareho lang silang natahimik."You knew about this all along, didn't you? But you didn't fucking tell me? What are friends for, Timothy?" galit na tanong ko kaya umangat ang tingin niya sa akin."I-I'm sorry, He-""DAMN! I thought we were friends? Alam mo kung sinong nagtatangka sa buhay ko but you kept your mouth shut? How could you?" natatawang tanong ko habang bumabagsak ang mga luha ko. "Tang ina.""Hez, let me exp-"Mabilis kong sinampal si Pris. "Why didn't you tell me? Dahil ito talaga ang gusto mo? Ang kunin ang loob ko at pabagsakin ang pamilya ko? Am I right?! Hinabol mo ako
"Hez, bumalik ka rito!"I didn't look at her. Nagdire-diretso ako sa labas pagkatapos kong magbihis. I'm wearing a plane black t-shirt and jeans. Mabilis kong pinaandar ang kotse ko.Alright, Creed Del Fuego. Let's start the fight. Tayong dalawa lang. Subukan natin ang isa't-isa. Humigpit ang hawak ko sa manibela at mas binilisan ang pagpapatakbo.Malayong-malayo ang ugali niya sa dalawang kapatid niya. Palabiro si Slade; masungit si Pris at si Creed? Mahahalata mong demonyo siya kapag narinig mo ang boses niya. Kahit ako ay kinilabutan.Pumarada ang sasakyan ko sa malaking bahay. Mansyon. Sa tingin ko ay ito na ang bahay ng isang Creed Del Fuego. Madilim at halos lahat yata ng ilaw ay nakapatay. Kahit kinakabahan ay binuksan ko ang gate niya at pumasok. N
"Wuhoo!"I shouted while hanging my hands on the air. The sound of music was too loud and I just can't help but shout. My circle big earrings were dancing as I moved. I drank the white wine that I was holding and shouted again."This is freedom!" nakangiting sabi ko. Nakikisabay ako sa mga tao habang sumasayaw. Nasa club ako at mas napapangiti kapag tumatapat sa akin ang iba't-ibang kulay ng ilaw."Calm down, Hez! You're too wild!" natatawang sabi ni Frida at uminom ng alak."Come on! Let's dance!" I gave my wine to the waiter and held Frida's hands. Tumalon-talon ako kaya wala siyang nagawa kundi sabayan ako."She's drunk!" Nakita ko si Timo kaya hinatak ko rin siya at sumayaw. "Come on, guys!" Hinatak ko ang mga kaibigan ko.
"Nag-iinom ka na naman,"Binuksan ni Frida ang can beer niya. Kakagising niya lang at naabutan niya kami rito ng mga kaibigan ko."What's new?" natatawang tanong ni Sorrel at inirapan ako."She's drinking just because of that man? That's not a bitch," napapailing na sabi ni Frida."Free yourself, Hez," Timo said and leaned his back on the sofa, folding his arms across his chest."Will you stop pointing a topic on me?" naiinis na sabi ko at muling uminom ng alak."I saw Pris earlier. Nagkita na ba kayo?" tanong ni Xanthus kaya napairap ako.
Marahas kong inalis ang suit niya sa balikat ko at padabog na binato 'yon sa dibdib niya kaya bahagya siyang napaatras."I don't know who the heck you are so don't fucking lay your hands on me. What a fuckshit asshole." Tinalikuran ko siya at mabilis na sumakay sa kotse.Patakbong lumapit si Frida sa kotse at sumakay na rin. Hindi ko na sila tinapunan ng tingin dahil mabilis ko nang pinaandar ang kotse."What? I don't know her? Putangina!" Tinodo ko ang bilis at puro mahihinang mura ni Frida ang naririnig ko."Hindi niya pala ako kilala tapos may pa-lagay-lagay pa siya ng suit sa akin! Ha! Asshole!" Sunod-sunod kong pinindot ang busina kaya nag-iingay ang kotse ko.
"Tulungan mo ako!""Hezikaia, tulungan mo ako!""Hezikaia!"Bumalikwas ako ng bangon dahil muli na naman akong nanaginip. Papalayo ng papalayo sa akin si Taylor habang humihingi siya ng tulong. Nanginig ang buong katawan ko at ramdam ko ang pagtulo ng pawis sa leeg ko.Habol-habol ko ang hininga ko. Isang linggo na akong nananaginip tungkol sa kanya at halos gabi-gabi niya akong dinadalaw. Pinag-iimbestigahan na ng mga pulis ang nangyari sa kanya pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nagsasalita dahil natatakot ako.Isang linggo na akong hindi lumalabas. Takot na takot ako dahil nakita ako ni Imran sa hotel. Pakiramdam ko kapag lumabas ako ay huling hininga ko na.Niyakap ko ang mga tuhod ko at nagsimulang humik
"Huhuhuhu!" Naiirita akong humarap kay Frida. Malakas ang pag-iyak niya at parang batang inagawan ng candy. Akmang hahampasin ko siya pero mas lalong lumakas ang pag-iyak niya."Stop it, bitch! You're embarrassing me!" inis na sabi ko habang nilalagay sa likod ng kotse ang mga maleta ko."Hezikaiaaaaa!" Napabuntong-hininga ako at mariin na napapikit dahil talagang nakakahiya ang ginagawa niya. Pinagtitinginan na kami dahil sa parang bata niyang pag-iyak."Babalik ako! Kailangan ko lang umalis, Frida." Pinakalma ko ang sarili ko pero hindi tumigil ang malakas na pag-iyak niya."Bakit..." Suminghot siya. "Kailangan sa ibang..." Suminghot ulit siya kaya napapikit ako sa kahihiyan. "Bansa! Huhuhu!"
"I know exactly how you feel, hija. We're here for you."I smiled bitterly. Miss na miss ko na ang mga magulang ko. Hindi ko alam na sa isang iglap ay mawawala sila.Nasa harap ko ngayon ang mga magulang ni Pris. Isang linggo na ang nakakalipas at nailibing na ang magulang ko. Kahit sobrang stress ay tinanggap ko ang pagiging CEO dahil kailangan kong ipagpatuloy ang nasimulan nila Mommy at Daddy.Bumalik na rin ako sa bahay at walang araw na hindi ako dinalaw ni Frida mapa sa bahay man o opisina."Thank you, Madame-""Mommy, hija. Mommy." Ngumiti siya pero may kakaiba sa ngiti niya pero hindi ko na lang pinansin."When are you getting married?"
"What did you just say?"My forehead creased as I looked at my parents. I was sitting on my couch when they came here. Their faces were angry and problematic at the same time."Damn it! They have a daughter!" My mom shouted while putting her hand on her forehead."Calm down. Pris will take care of this," Dad calmly said.I stood up, still wondering what they're talking about. "Just tell me the problem," I coldly said."I thought they had only one child! I was wrong, son! They have a daughter! She's from New York. Her parents kept her for a long time. Goodness! That'd be their heir!" She shook her head, trying to calm herself but she failed."Go on, son. Move into her
Huminga ako ng malalim at ngumiti. Kinuha ko ang luggage ko at lumabas ng kwarto."Are you ready?"Ngumiti ako kay Zim. "Yes. Please, take care of my nephew," I said as I looked at my nephew. Ngumiti ako sa kanya at umupo para magpantay kami."Hey, big boy. See you again. Don't worry, I'll be back soon. Be a good boy and don't be stubborn, okay?" Ginulo ko ang buhok niya kaya nakangiti siyang tumango."Take care, Tita. I will wait for you!" He hugged me kaya mas lumawak ang ngiti ko."You, too, Zack." I kissed his cheek and looked at my brother. Tumayo ako. "We'll see each other again, Kuya. Mag-ingat kayo ni Zack," sabi ko kaya ginulo niya ang buhok ko. Napan
"Tahan na, Hez. He'll be fine,"Hinagod ni Trina ang likod ko. Hanggang ngayon ay hindi pa lumalabas ang doktor at nailipat na si Pris sa operation room."Ginagalit ako ng gagong 'yon, ah!" Narinig kong sigaw ni Xanthus habang pinapatunog ang mga daliri niya. Binatukan naman siya ni Sorrel."Kumalma ka. Nakakahiya ka, ang ingay mo." Tumaas ang gilid ng nguso ni Xanthus at umupo."Hinuhuli na si Imran ng mga pulis. Nakatakas siya pagkatapos ng isang taon at bumalik siya para maghiganti," paliwanag ni Aina."I'll go to him. He'll pay for his shits. I'm going to kill him." Tinahan ko ang sarili."At ano?! Magiging killer ka rin? Gagaya ka sa kanya? Anong pinagkaiba niyo
"Nand'yan na si Ms. Braganza!"Pagbaba ko pa lang ng kotse ay rinig na rinig ko na ang sigawan ng mga nagpapanic na empleyado. Tumahimik ang buong building at tanging tunog lang ng heels ko ang naririnig.I was wearing a red glittering sleeveless dress that above my knee and Emmi Black Faux Suede Extreme thigh high heeled boots. I took my aviators off. Lahat ng taong nakatingin sa akin ay gumilid. Itinaas ko ang aviators ko para ibigay sa sekretarya ko na nasa gilid ko lang at mabilis niya 'yong kinuha.We stopped in front of the elevator and when the door started to open, lahat ay lumabas. Ayokong may ibang kasabay sa elevator maliban sa sekretarya at assistant ko.My assistant immediately pressed the 20th floor. "Do I have a lot of schedules today?" tano
Nakaramdam ako ng hilo dahil sa pagtama ng ulo ko sa batong pader. Unti-unti kong naramdaman ang pagtulo ng dugo mula sa ulo ko."O-oh my God! Y-you're bleeding, hija!" nagpapanic na sabi niya at narinig ko na lang ang pagtawag niya ng pangalan ni Pris sa cellphone.Nagising ako nang makarinig ng ingay. Maayos na ang pakiramdam ko at alam kong may bendang nakalagay sa ulo ko."Finally, you're awake!" Napasapo si Pris sa noo niya at agad na hinawakan ang kamay ko. Gusot ang white long sleeve polo niya at may bahid pa ng dugo."What were you thinking? Magpapakamatay ka ba?!" sigaw niya.Napatingin ako sa paligid at nandito ang buong pamilya niya. Bigla akong nakaramdam ng inis sa Mommy niy
Natahimik ang dalawa hanggang sa unti-unti kong binasag ang katahimikan dahil sa malakas na pagtawa ko na sinabayan ng pagpalakpak ko. Lumakas ng lumakas ang tawa ko na para bang isang biro ang sinabi niya."Hey, why are you laughing? You're scaring me." Hinawakan ni Pris ang isang kamay ko para tumigil ako sa pagpalakpak."Teka lang, natatawa ako!" Mas lalong lumakas ang pagtawa ko at ramdam ko na ang pagsakit ng tiyan ko dahil sa dami ng tawa."Panagutan mo ako, Pris!" Naagaw ni Roxanne ang atensyon ko. Saglit akong napatingin ng seryoso sa kanya at muli na namang tumawa ng malakas at napa-palakpak ulit."I'm going to kiss you if you don't stop laughing," seryosong sabi ni Pris kaya unti-unting naging sery
"I know exactly how you feel, hija. We're here for you."I smiled bitterly. Miss na miss ko na ang mga magulang ko. Hindi ko alam na sa isang iglap ay mawawala sila.Nasa harap ko ngayon ang mga magulang ni Pris. Isang linggo na ang nakakalipas at nailibing na ang magulang ko. Kahit sobrang stress ay tinanggap ko ang pagiging CEO dahil kailangan kong ipagpatuloy ang nasimulan nila Mommy at Daddy.Bumalik na rin ako sa bahay at walang araw na hindi ako dinalaw ni Frida mapa sa bahay man o opisina."Thank you, Madame-""Mommy, hija. Mommy." Ngumiti siya pero may kakaiba sa ngiti niya pero hindi ko na lang pinansin."When are you getting married?"
"Huhuhuhu!" Naiirita akong humarap kay Frida. Malakas ang pag-iyak niya at parang batang inagawan ng candy. Akmang hahampasin ko siya pero mas lalong lumakas ang pag-iyak niya."Stop it, bitch! You're embarrassing me!" inis na sabi ko habang nilalagay sa likod ng kotse ang mga maleta ko."Hezikaiaaaaa!" Napabuntong-hininga ako at mariin na napapikit dahil talagang nakakahiya ang ginagawa niya. Pinagtitinginan na kami dahil sa parang bata niyang pag-iyak."Babalik ako! Kailangan ko lang umalis, Frida." Pinakalma ko ang sarili ko pero hindi tumigil ang malakas na pag-iyak niya."Bakit..." Suminghot siya. "Kailangan sa ibang..." Suminghot ulit siya kaya napapikit ako sa kahihiyan. "Bansa! Huhuhu!"
"Tulungan mo ako!""Hezikaia, tulungan mo ako!""Hezikaia!"Bumalikwas ako ng bangon dahil muli na naman akong nanaginip. Papalayo ng papalayo sa akin si Taylor habang humihingi siya ng tulong. Nanginig ang buong katawan ko at ramdam ko ang pagtulo ng pawis sa leeg ko.Habol-habol ko ang hininga ko. Isang linggo na akong nananaginip tungkol sa kanya at halos gabi-gabi niya akong dinadalaw. Pinag-iimbestigahan na ng mga pulis ang nangyari sa kanya pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nagsasalita dahil natatakot ako.Isang linggo na akong hindi lumalabas. Takot na takot ako dahil nakita ako ni Imran sa hotel. Pakiramdam ko kapag lumabas ako ay huling hininga ko na.Niyakap ko ang mga tuhod ko at nagsimulang humik