"What happened to her?"
May inilabas na parang notebook si Clarice mula sa bag n'ya, parang pamilyar nga iyon. That's it!
"Oh, natameme ka at hindi makasagot? You liar, such a cheater!" sigaw niya sa'kin.
"Oh, no. They're starting according to their plan," sabi naman ni Angelie.
"What are you talking about?" I said, pertaining to Angelie.
"'Wag mo nang i-deny pa, talking about, talking about ka pa?" minimick ni Clarice ang sinabi ko. Nakakalito naman ito. Hindi ko alam kung paano kakausapin si Angelie nang hindi nag-aakala si Clarice.
"Oh, please. Don't believe on her lies. That's all planned and rehearsed," nilapitan niya si Clarice na nakatalikod na naman sa'kin.
"Who is that Angelie?" tanong ni Clarice na ikinagulat ko. But Angelie seems to be unbothered upon mentioning her name. Paano niya alam ang pangalang iyon?
"I am Angelie. Hello
Angelie's POVNever I had thought that I will witness and get involved on a relationship conflict."I was just curious of her since the day you introduced me to her on your dinner date," I started while he stares at me sharply. I felt intimidated so I decided to be on the backseat of the car, instead of being beside him."Hey, stop staring at me like that. Or else I'll keep my thoughts unsaid," I warned him. He was shocked when I suddenly disappeared beside him."Oh, sorry," he said before letting out deep sighs."Okay, where are we again? Oh, that day after your meal, I followed her," I started. At this moment, I am ought to tell him what I know. Then, I will be honest with it."I saw her went infront of an apartment. At first, I thought that it was the place where she lives in but she just sit on a bench across. She was busy on her phone which suddenly c
After hearing that all from Angelie, na-realize ko kung gaano ako ka tanga at sobra pa ang pagkamanhid.Tama nga ang sabi na lahat ng sobra, masama. Kahit mabuti man 'yan o hindi. Sa sobrang pagmamahal at pagtitiwala ko sa kaniya, sobrang sakit din ang dulot sa huli. Ito na ba ang huli?Bakit? Iyan ang tanong na gusto kong masagot. Napakaraming bakit."You're too good for her," Angelie mumbled."Huh?" I heard it somehow pero baka iba pala ang ibig niyang sabihin."I said, you're too good for her," pag-uulit niya. "She doesn't deserve you. A kind man over a... whatever," nakairap niyang sabi. I could sense an annoyance in her face.Nasa biyahe kami papunta sa resort kung saan nakita ni Rose si Clarice. Hiningi ko mula sa kaniya ang address at medyo malayo ito sa siyudad na pinanggalingan namin.Syempre, sumama si Angelie. Mas mabuti na rin 'yon kung sakalin
Maingay ang paligid ng beach dahil parang may kasiyahang nagaganap. Kahit madilim na, marami pa ring tao ang nasa dalampasigan."Where are they? And how come you easily found them in this large mass?" tanong ko kay Angelie na akala ko nakasunod sa'kin. Nilingon-lingon ko siya sa paligid pero hindi ko siya makita."Saan kaya nagpunta 'yon? Akala ko ba ituturo niya sa'kin ang pinaroroonan nila?""Good evening po, Sir. Drinks po?" alok sa'kin ng isang nakaunipormeng babae na sa tingin ko ay nagtatrabaho sa resort na 'to."Ah, hindi na. Ano palang kaganapan ngayon dito at marami ang tao?" tanong ko sa kaniya."May team building po ang isang company mula sa siyudad po. Teka, hindi po kayo guest namin, Sir?" parang nagtataka na siya."Hindi, kakarating ko pa lang eh. May sinundan lang akong kakilala.""Sir, before ka kasi makapunta dapat may reservation kana. Po
A month later."Angelie, c'mmon! I'm all ready here but my things are not!" sigaw ko sa kaniya dahil nasa kwarto ko siya."Then you go there with that clothes only, simple!" sigaw din niya pabalik. Aba, sumasagot pa talaga.Pupunta kasi ako, ay kami pala ni Angelie dahil sasama raw siya sa Bohol. Magbabakasyon lang do'n ng ilang linggo at makikipista na rin kina Gerome. Nagpresenta si Angelie na siya ang mag-aayos ng mga gamit ko pero syempre sinecure ko nang hindi na niya mapapakialaman ang underwear ko, nakakahiya kasi sa kaniya.Ilang linggo na ang nakalipas matapos ang break up namin ni Clarice. Aminado akong affected pa rin ako sa nangyari kahit anong pilit kong hindi ito isipin. Makikipagkita ako sa kanya ngayon bago bumiyahe. Hiniling niya no'ng isang araw pa na gusto niyang makipag-usap ng maayos. Hindi sana ako papayag kaso itong si Angelie, mapilit. Kung ano-ano na naman ang sinasabi.
I had a lunch sa isang kainan malapit sa airport. Dala ko rin ang sasakyan ko hanggang dito pero kukuhanin din ito ni St. Peter... este ni Kuya Peter ko pala.From: Kuya Peter"Nasa airport ka na ba? Kalalabas ko pa lang ng opisina pero papunta na 'ko."Text niya 'yan sa'kin kanina kaya kumain na lang ako habang hinihintay siya. Si Angelie naman, nasa harapan ko na sinisinghot ang pagkain ko. Para tuloy siyang asong tignan ngayon."What?" singhal niya. Aso nga talaga. Buti na nga lang, wala masyadong tao rito sa gawi ko dahil tumatawa na naman ako mag-isa."Oh, your brother is there!" turo niya sa labas.Si Kuya nga na kabababa lang sa taxi. Tinapos ko na agad ang pagkain at pinuntahan siya."Hi, Kuya!" bati ko sa kaniya. Ngumiti lang ito at inakbayan ako."Nakakainggit ka naman, Teo.""Sus, may inggit ka pa
"Anong sasakyan natin papunta sa inyo?" tanong ko sa kaniya.Sumasabay lang si Angelie sa amin habang nasa gilid ko. She's smiling all the way, mukhang excited."Walis ting-ting, Pre. Gusto mo ba?" sagot niya. Tsk, lumalabas na naman ang kapilyuhan niya. Isa sa mga na-miss ko sa araw-araw."Ano ka, mangkukulam na may lumilipad na walis? 'Yan ba ang career change mo?""Kung ayaw mo ng walis, lana na lang!"Lana, 'yung parang langis ata 'yon na pinapahid. Lana kasi ang tawag sa kanila."Lana ka riyan, 'la na kasi akong pera kaya e libre mo 'ko ng pamasahe," pagbibiro ko."Basta, secret na muna."Naglakad kami sa may bakanteng lote."Tawid tayo sa kabila, mainit kasi rito." Sinunod ko lang ang sinabi niya. Siya ang mas nakakaalam ng gagawin. Hindi nga mainit sa side na 'to, landong sa Bisaya.Bigla naman siyang tumakbo papunta sa isang sasakyang naka-park kaya hinabol ko."Hoy, hi
After naming mag-harvest ng palay ay nanghuli naman kami ng mga alimasag at binenta sa kanilang merkado o pamilihan. Mura lang ang presyohan ng mga bilihin dito kung ikukumpara sa nakasanayan ko. Mura na, presko pa.Mga bandang alas-onse na ng umaga naubos lahat ng paninda namin kaya umuwi kami agad sa bahay dahil sa tirik ang araw kaya mainit. Sumakay lang kami ng motor ni Gerome papunta sa palengke at pauwi. Motor o habal-habal at trisikel ang kadalasang transportasyon sa lugar na ito dahil hindi uso ang jeep. May bus naman pero sa malalaking kalsada mo lang makikita."Kumusta ang experience ng panghuhuli at pagbebenta ng lambay?" tanong sa'kin ni Gerome habang siya'y nagd-drive.Ako naman, nakaangkas sa kaniya. "Ayos lang naman, enjoy siya gawin. Kaso, nagkasugat-sugat ang kamay ko."Paano ba naman, kinamay namin ang panghuhuli pero naka-gloves. Kahit gano'n, memorable naman ang experience na 'yon.Sunday na ngayon, so bukas na ang start ng tour
"Good morning, babe. Bangon ka na. Baka ma-late ka pa at mapapagalitan ka ng sumpungin mong boss," nakangiti kong sambit. "Hmm, sige. Ingat ka, babe. See you when I see you. Labyu!" pagpapaalam ko bago niya unang ibinaba ang tawag. A great morning indeed lalo na't narinig ko ang boses niya. "Ayan ka na naman, pre. Parang nagiging alarm clock ka na sa kagigising mo ro'n sa gf mo," react naman ni Gerome, pinsan kong walang love life. "Alam mo, Gerome, kapag gusto at mahal mo ang isang tao, gagawin mo lahat para sa ikabubuti at ikasasaya niya," naka-akbay kong sabi. Ang powerful talaga ng mga words of wisdom ko sa umaga. Magkasalubong na kilay niya naman akong tiningnan. "Oh, para ka na ring nanay ngayon kung magsalita. Gagawin daw ang lahat, para kanino? Sa mga anak mo, pre?" Ang bitter talaga ng lalaking 'to. &n
After naming mag-harvest ng palay ay nanghuli naman kami ng mga alimasag at binenta sa kanilang merkado o pamilihan. Mura lang ang presyohan ng mga bilihin dito kung ikukumpara sa nakasanayan ko. Mura na, presko pa.Mga bandang alas-onse na ng umaga naubos lahat ng paninda namin kaya umuwi kami agad sa bahay dahil sa tirik ang araw kaya mainit. Sumakay lang kami ng motor ni Gerome papunta sa palengke at pauwi. Motor o habal-habal at trisikel ang kadalasang transportasyon sa lugar na ito dahil hindi uso ang jeep. May bus naman pero sa malalaking kalsada mo lang makikita."Kumusta ang experience ng panghuhuli at pagbebenta ng lambay?" tanong sa'kin ni Gerome habang siya'y nagd-drive.Ako naman, nakaangkas sa kaniya. "Ayos lang naman, enjoy siya gawin. Kaso, nagkasugat-sugat ang kamay ko."Paano ba naman, kinamay namin ang panghuhuli pero naka-gloves. Kahit gano'n, memorable naman ang experience na 'yon.Sunday na ngayon, so bukas na ang start ng tour
"Anong sasakyan natin papunta sa inyo?" tanong ko sa kaniya.Sumasabay lang si Angelie sa amin habang nasa gilid ko. She's smiling all the way, mukhang excited."Walis ting-ting, Pre. Gusto mo ba?" sagot niya. Tsk, lumalabas na naman ang kapilyuhan niya. Isa sa mga na-miss ko sa araw-araw."Ano ka, mangkukulam na may lumilipad na walis? 'Yan ba ang career change mo?""Kung ayaw mo ng walis, lana na lang!"Lana, 'yung parang langis ata 'yon na pinapahid. Lana kasi ang tawag sa kanila."Lana ka riyan, 'la na kasi akong pera kaya e libre mo 'ko ng pamasahe," pagbibiro ko."Basta, secret na muna."Naglakad kami sa may bakanteng lote."Tawid tayo sa kabila, mainit kasi rito." Sinunod ko lang ang sinabi niya. Siya ang mas nakakaalam ng gagawin. Hindi nga mainit sa side na 'to, landong sa Bisaya.Bigla naman siyang tumakbo papunta sa isang sasakyang naka-park kaya hinabol ko."Hoy, hi
I had a lunch sa isang kainan malapit sa airport. Dala ko rin ang sasakyan ko hanggang dito pero kukuhanin din ito ni St. Peter... este ni Kuya Peter ko pala.From: Kuya Peter"Nasa airport ka na ba? Kalalabas ko pa lang ng opisina pero papunta na 'ko."Text niya 'yan sa'kin kanina kaya kumain na lang ako habang hinihintay siya. Si Angelie naman, nasa harapan ko na sinisinghot ang pagkain ko. Para tuloy siyang asong tignan ngayon."What?" singhal niya. Aso nga talaga. Buti na nga lang, wala masyadong tao rito sa gawi ko dahil tumatawa na naman ako mag-isa."Oh, your brother is there!" turo niya sa labas.Si Kuya nga na kabababa lang sa taxi. Tinapos ko na agad ang pagkain at pinuntahan siya."Hi, Kuya!" bati ko sa kaniya. Ngumiti lang ito at inakbayan ako."Nakakainggit ka naman, Teo.""Sus, may inggit ka pa
A month later."Angelie, c'mmon! I'm all ready here but my things are not!" sigaw ko sa kaniya dahil nasa kwarto ko siya."Then you go there with that clothes only, simple!" sigaw din niya pabalik. Aba, sumasagot pa talaga.Pupunta kasi ako, ay kami pala ni Angelie dahil sasama raw siya sa Bohol. Magbabakasyon lang do'n ng ilang linggo at makikipista na rin kina Gerome. Nagpresenta si Angelie na siya ang mag-aayos ng mga gamit ko pero syempre sinecure ko nang hindi na niya mapapakialaman ang underwear ko, nakakahiya kasi sa kaniya.Ilang linggo na ang nakalipas matapos ang break up namin ni Clarice. Aminado akong affected pa rin ako sa nangyari kahit anong pilit kong hindi ito isipin. Makikipagkita ako sa kanya ngayon bago bumiyahe. Hiniling niya no'ng isang araw pa na gusto niyang makipag-usap ng maayos. Hindi sana ako papayag kaso itong si Angelie, mapilit. Kung ano-ano na naman ang sinasabi.
Maingay ang paligid ng beach dahil parang may kasiyahang nagaganap. Kahit madilim na, marami pa ring tao ang nasa dalampasigan."Where are they? And how come you easily found them in this large mass?" tanong ko kay Angelie na akala ko nakasunod sa'kin. Nilingon-lingon ko siya sa paligid pero hindi ko siya makita."Saan kaya nagpunta 'yon? Akala ko ba ituturo niya sa'kin ang pinaroroonan nila?""Good evening po, Sir. Drinks po?" alok sa'kin ng isang nakaunipormeng babae na sa tingin ko ay nagtatrabaho sa resort na 'to."Ah, hindi na. Ano palang kaganapan ngayon dito at marami ang tao?" tanong ko sa kaniya."May team building po ang isang company mula sa siyudad po. Teka, hindi po kayo guest namin, Sir?" parang nagtataka na siya."Hindi, kakarating ko pa lang eh. May sinundan lang akong kakilala.""Sir, before ka kasi makapunta dapat may reservation kana. Po
After hearing that all from Angelie, na-realize ko kung gaano ako ka tanga at sobra pa ang pagkamanhid.Tama nga ang sabi na lahat ng sobra, masama. Kahit mabuti man 'yan o hindi. Sa sobrang pagmamahal at pagtitiwala ko sa kaniya, sobrang sakit din ang dulot sa huli. Ito na ba ang huli?Bakit? Iyan ang tanong na gusto kong masagot. Napakaraming bakit."You're too good for her," Angelie mumbled."Huh?" I heard it somehow pero baka iba pala ang ibig niyang sabihin."I said, you're too good for her," pag-uulit niya. "She doesn't deserve you. A kind man over a... whatever," nakairap niyang sabi. I could sense an annoyance in her face.Nasa biyahe kami papunta sa resort kung saan nakita ni Rose si Clarice. Hiningi ko mula sa kaniya ang address at medyo malayo ito sa siyudad na pinanggalingan namin.Syempre, sumama si Angelie. Mas mabuti na rin 'yon kung sakalin
Angelie's POVNever I had thought that I will witness and get involved on a relationship conflict."I was just curious of her since the day you introduced me to her on your dinner date," I started while he stares at me sharply. I felt intimidated so I decided to be on the backseat of the car, instead of being beside him."Hey, stop staring at me like that. Or else I'll keep my thoughts unsaid," I warned him. He was shocked when I suddenly disappeared beside him."Oh, sorry," he said before letting out deep sighs."Okay, where are we again? Oh, that day after your meal, I followed her," I started. At this moment, I am ought to tell him what I know. Then, I will be honest with it."I saw her went infront of an apartment. At first, I thought that it was the place where she lives in but she just sit on a bench across. She was busy on her phone which suddenly c
"What happened to her?"May inilabas na parang notebook si Clarice mula sa bag n'ya, parang pamilyar nga iyon. That's it!"Oh, natameme ka at hindi makasagot? You liar, such a cheater!" sigaw niya sa'kin."Oh, no. They're starting according to their plan," sabi naman ni Angelie."What are you talking about?" I said, pertaining to Angelie."'Wag mo nang i-deny pa, talking about, talking about ka pa?" minimick ni Clarice ang sinabi ko. Nakakalito naman ito. Hindi ko alam kung paano kakausapin si Angelie nang hindi nag-aakala si Clarice."Oh, please. Don't believe on her lies. That's all planned and rehearsed," nilapitan niya si Clarice na nakatalikod na naman sa'kin."Who is that Angelie?" tanong ni Clarice na ikinagulat ko. But Angelie seems to be unbothered upon mentioning her name. Paano niya alam ang pangalang iyon?"I am Angelie. Hello
"Good morning, Matteo!""Good morn-" napahikab ako. Kasabay ng pagbukas ng mata ko ang pag-aninag sa sikat ng araw."Hey, sleepyhead. Wake up! It's past seven o'clock," pangigising sa'kin ni Angelie. She's always doing this every morning. Hindi ko alam kung anong oras siyang gumigising o natutulog ba siya dahil palagi niya akong ginigising. Nauunahan pa nga niya ang alarm sa phone ko. Para na tuloy siyang naging alarm clock ko.Nginitian niya lang ako binato ang tuwalya ko."Aray," tumama kasi ito sa mukha ko.It's been three months since I saw this angelic lady na natutulog sa bench, on a public place na walang pakialam. Tapos marami-rami ang nangyari, at eto siya, parang normal na taong nangbabato ng gamit. Ang kaibahan nga lang, ako lang ang nakakakita sa kaniya."Why are you smiling?" tanong niya sa'kin na nagpabalik sa wisyo ko."Ha? Ah, just remembered something about you," nginitian ko siya. Her brows automati