CHAPTER 31CALL ME, KUYA!“Talaga bang ayaw mong sumama sa akin, baby?" Tanong ulit ni mommy sa akin, tumulong kasi ako sa kanya na mag-impake ng damit dahil may business trip sila ni daddy sa Dubai tomorrow at maaga ang flight nila. Gusto akong isama kaso birthday ko na itong buwan at baka magalit si mama at papa na hindi ako umuwi sa bahay tulad ng napagkasunduan namin. Tapos, isang buwan pa talaga sila doon sa ibang bansa para masulit.“Wala po akong gana na magtravel mommy sa malayo, kaya sorry po, sana maintindihan niyo po ako.” Binaba ni mommy ang kanyang eyeglass at ipinatong sa maliit na table. Malabo na ang mata ni mommy kaya kailangan niya ng magsuot ng eyeglass lalo kapag nagbabasa. “It's okay, baby, kung wala ring trabaho si kuya Izaak mo ay malamang, sasama iyan, pero dahil meron daw kaya wala kaming magawa ni daddy mo at ikaw ayaw mo rin pero naiintindihan naman namin dahil minsan, natatakot ka talagang magtravel lalo kapag hindi kami ang kasama mo.” Tumango ako sa sin
CHAPTER 32CALL ME KUYA!Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko at sumalubong sa akin ang puting kisame. Until now, hindi pa rin ako sanay na nagigising sa ibang kwarto. Parang nasa kulungan ako na nahihirapan na kumilos dahil sa sobrang siksikan at dito naman ay hindi ko pagmamay-ari ang mga gamit na narito kundi sa pamilyang Legaspi lalo itong kama na tinutulugan ko na kay sarap gumulong-gulong dahil sa sobrang lambot ng mattress foam. Napabuntong hininga ako at tumagilid ng higa pero nagulat ako na nakita ko si kuya Izaak sa gilid ng kama ko nakatayo at nakapamewang na nakadungaw sa akin.“Ku-kuya Izaak, ka-kanina pa kayo riyan?" Tanong ko sa kanya na ngayon ay nakatingin sa akin at ngumiti."Not really, ten or fifteen minutes pa lang akong naghihintay sa'yo na magising ka.” Huh? “Bakit namam? May lakad ka ba ngayon at kailangan mong magpaalam sa akin or dahil papalaysin mo na ako sa–” napaupo agad ako sa kama dahil sa naiisip. "Happy birthday, Unique Mahinhin-”"Okay, happy
CHAPTER 33CALL ME, KUYA!“Ouch! What?" Tinampal ko ulit ang kanyang balikat dahil may patawa pa siyang nalalaman habang ako ay naiinis na sa kanya. “Ikaw ha… ang dami mong alam boss, noh,” ani ko sa kanya pagpasok namin sa kotse. Sinuot ko ang seatbelt ko at matalim pa rin ang tingin sa kanya, samantalang siya ay hindi pa rin nawawala ang ngiti niya sa labi.“Huh? Saan?"“Maang-maangan ka pa riyan. Kung ano-ano na lang ang sinasabi mo sa iba tungkol sa ating dalawa. Bakit may pa boyfriend boyfriend ka pang nalalaman diyan, huh?"“What? Ano ba ang tungkol sa sinabi ko?” Aba! Iba naman to mag-isip ang lalaking ito. “Syempre, baka maniwala iyon. Pwede mo namang sabihin na kapatid tayo bakit boyfriend?” Biglang nagtagis ang bagang n'ya dahil sa sinabi ko. Matalim itong nakatingin sa kalsada habang mariin ang paghawak sa manibela.“What's wrong with that? Hindi naman tayo magkapatid, shit...what?” Baliw na talaga ang lalaking ito kaya hindi ko na mapigilan na pasakitan siya, nagsusungit
CHAPTER 34CALL ME, KUYA!“Girlfriend huh!" “Bakit? Ayaw mo ba, boss? Huwag po kayong mag-alala girl na friend naman ang ibig kong sabihin at wala ng iba pang kahulugan sa sinabi ko sa babae na iyon. At sa tingin ko ay ganun din naman sayo, di ba? Na… boy na friend lang naman ang ibig mong sabihin para sa akin?” Tanong ko sa kanya at nakita ko kung paano na naman magkasalubong ang kanyang mga kilay at nakaigting ang kanyang panga, marahil sa sinabi ko? Ewan ko lang. Tama naman siguro ang sinabi ko. “You think so?"Ngumiti ako sa tanong niya. Again… ayoko ng dagdagan pa kung ang iba pang nararamdaman ko sa kanya kung meron man kundi kilala ko siya bilang boss ko at kapatid. Bilang kuya… yes kuya ko lamang siya sa mata ng kanyang mommy pero sa mata ng iba ay isa ko siyang boss na tinitingala ng karamihan, lalo na sa mga kababaihan.Pagkarating namin sa bahay ay nakita ko na tahimik at wala man lang akong nakita na nasa labas, baka nakalimutan nila na birthday ko ngayon. Ayos lang i
CHAPTER 35CALL ME, KUYA!“Mama?" “Sinong mommy ang tinutukoy mo anak?" Ngumiti ako kay mama habang nilapag niya ang kanin sa lamesa pagkatapos bigyan si papa.“Ah, mommy? Ano po, uhmm. Binasa ko lang po ang lumabas sa screen sa phone ni boss ma, na tumatawag si mommy niya. Di ba, sir?” Magkunwari ka please. Lagot ka talaga sa akin kapag pumalpak tayo. Kasalanan mo lahat ito boss Izaak. "Yes po, si mommy po ang tumawag kanina, sasagutin ko lang po. Excuse me.” Thank you boss, ang sarap mo talagang ka bonding, magkakasundo tayong dalawa. Tumayo siya at pumunta muna sa labas ng bahay para sagutin ang mommy niya na tumatawag.Hindi kasi namin na tawagan kanina kaya ngayon tumawag, at for sure, tatanungin kung saan ako. Omg! Baka sabihin ni boss na nasa bahay namin ngayon at birthday ko. Kahit alam ko naman na hindi niya gagawin, pero maganda na ang sigurado. “Ma! Pa! Labas muna ako at baka mahiya na iyon bumalik si boss, mahiyain kasi iyon na tao eh.” Nakagat ko ang dila ko dahil sa
CHAPTER 36CALL ME, KUYA! “Para sa ating birthday girl, ang wish ko ay more.. more alak to drink-aw, ang hilig mo talagang mambatok, Budang! Kaya wala kang boyfriend kasi inaaway mo lang palagi.” Ayan na naman ang aso’t-pusa na si Budang at Brian. Samantalang nasa gilid ko lang si sir Izaak at umiinom rin.Nasa labas kami ng bahay nag-iinuman, hapon na at hindi na mainit ang araw. Meron naman kaming bakod kaya walang basta-bastang makakapasok sa loob dahil nasa likuran kami umiinom hindi mismo malapit sa labasan na aming bakuran. "More birthday hindi more alak, baliw ka ba! Patay ang kinalabasan niyan ni Unique kung taon-taon siya umiinom." Pangaral ni Budang kay Brian kaya nagtatawanan kaming apat.Nasa loob na si papa at mama dahil nagliligpit ng mga gamit at hinayaan kami na mag-enjoy, tinulungan naman ako ni Budang kanina na hugasan ang mga pinanggamitan namin na mga pinggan.“Basta nandito lang ako Unique, huwag mo akong kalimutan kapag mayaman kana, cheer ulit!" Wika ni Budang
CHAPTER 37CALL ME, KUYA!Mas lalo ko pang inilapit ang katawan ko sa aking teddy bear. Niyakap ko ito ng mahigpit kaso nga lang nagtataka na ako kung bakit malaki at naging matigas na siya at ang bango-bngo niyang amuyin. Bakit parang biglang naging tao ang teddy bear ko? Ilang gabi ko pa lang itong hindi kasama ay ganito na matigas ang stuffed toy ko. Nilagyan ba ito ng bato ni mama o di kaya nag transform ba ito into a human robot? Hmm… Dahan-dahan kong minulat ang mga mata ko ngunit napamura ako na makita na si sir Izaak pala ang kayakap ko. Agad akong lumayo sa kanya. Mabuti na lang na mahimbing pa rin itong natutulog sa aking kama habang magkayakap kaming dalawa kanina. Hindi ko lang alam kung bakit ako nakatulog sa kama ko dahil ang naalala ko na hindi naman ako rito natulog kundi sa may sahig na may kumot at kutson. Nakita ko kung paano gumalaw ang kanyang talukap kaya binalik ko sa pagpikit ang mga mata ko at kunwari natutulog pa at baka sabihin niya na tinititigan ko
CHAPTER 38CALL ME, KUYA!“Turuan mo na kasi akong mag drive ng sasakyan para naman matuto ako kuya! Para kapag…tulad ngayon na ikaw ang nagda-drive sa ating dalawa and then pupunta tayo ng malayo, pwede tayong mag swap muna kung pagod ka na sa kakadrive or inaantok ka,” pilit ko sa kanya habang nagmamaneho siya ng sasakyan. May kikitain raw siya na na mga kaibigan sa Batangas at namimilit ako sa kanya na sumama. Mabuti na lang talaga na pumayag si boss Izaak kahit nagsusungit ito kanina dahil ayaw niya akong isama dahil halos daw ang naroon ay mga lalaki na engineer and architect at may iilan lang na babae at baka mahiya akong kausapin sila, pero namimilit ako kahit sa ibang room na lang ako tatambay habang naghihintay sa kanya na matapos ang meeting nila o ano pa man, tinawagan ko naman si mommy at pumayag naman sila ni daddy na sasama ako, basta ang kasama ko ay si boss Izaak. Hindi kasi ako sanay na nasa bahay ako ng mga magulang niya at may iba pa naman na katulong doon ay kun
EPILOGUE PART 02CALL ME, KUYA!“Anong nangyayari sa iyo? Parang wala kanang ganang mabuhay pa sa mundo ah," busangot ang mukha ko na nakatitig kay Montenegro. Isang salita pa at ihampas ko talaga itong bote sa bungo niya at ng manahimik.“Kalma mo lang iyan dude, wala na tayong magagawa, magkapatid nga kayo. Grabe, akalain mo iyon, sa daming nangyari ay akalain mo iyon, magkadugo nga pala talaga kayo." giit naman ni Ryker. Hindi ko alam kung bakit pa ba ako narito sa bar at sumama sa kanila, ako naman pala ang topic ng mga gago na ito. Tumayo na ako na hindi sila pinapansin at naglagay ng bill sa ibabaw ng lamesa. Marahil, tulog na siya ngayon at pagdating ko, hindi na magkasalubong ang mga landas namin. “Mauna na ako…”" Hala, killjoy oh, may chicks, ayaw mong patulan?" Hindi na ako nakatiis at binatukan ko na talaga si Edziel Montenegro. “Kung gusto mo, ikaw na at uuwi na ako. Makita ko lang ang mukha mo, nasusuka na ako.” saad ko at hindi na nakinig pa sa kung ano man ang mga
EPILOGUE part 1CALL ME, KUYA! “Thank you!" I said in a cold voice. Thirty minutes left and I am almost done with my project. Pwede itong ipabukas para makauwi ng maaga but I remember that I have a business meeting tomorrow from morning to afternoon. It's almost ten in the evening and I feel like I'm dead while looking at the blueprint and my laptop. More projects, more pennies on your bank account. That's life, you work hard, you earn and vice versa. Narinig ko na tumunog ang cellphone, kinuha ko ito sa ibabaw ng lamesa at sinilip kung sino ang tumawag. “Si daddy." I whispered and answered his call. “Dad…” "Where are you, son?” malungkot nitong tanong sa akin. "In my office dad.” "Go home now, your mommy is looking for you. After what happened to your sister, hindi na s'ya mapakali na wala pa tayo sa bahay.” aniya at napabuntong hininga na lamang ako.“Okay dad, thank you for calling me." Tama si dad, hindi ko dapat pinag-alala si mommy, she's still not okay until now dahil
CHAPTER 114CALL ME, KUYA!“Wala akong kasalanan, siya ang nagpakidnap sa sarili niya!” Galit na sigaw ni Samantha sa amin. Nasa kulungan siya ngayon dahil sa salang accessory to the crime. Siya ang nag-utos sa kilala niya na may sindikato na kidnapin si Cherry para hindi magsumbong kay Izaak na may ibang boyfriend siya bukod kay Izaak. Si Nova ang lesbian na kaibigan at may lihim na nagkagusto kay Cherry ang naging testigo sa ginawang plano ni Samantha, una, hindi magawang magsumbong ni Nova sa mga magulang ko dahil hindi n'ya rin alam kung talagang si Samantha ang may gawa at natatakot din siya na baka anong gawin ni Samantha sa kanya at sa kanyang pamilya nito kapag nagsumbong. Napatunayan na siya nga ang may sala dahil sa mga conversation sa kanyang phone na kahit na delete na ito ay nagawan ng paraan.“I thought you're real, I disgusted you! She trusted you, she loves you being a sister tapos ito lang ang gagawin mo sa kanya. Hinding-hindi kita mapapatawad, tandaan mo iyan, I'l
CHAPTER 113CALL ME, KUYA!"What? Omg, anong gagawin ko?” natatarantang tanong ni Vannielyn. Si Manong ay hindi rin alam kung ano ang gagawin dahil maya-maya dumadaing ako sa sakit ng tiyan ko. Gusto niyaang tumulong pero nagmamaneho ito ng kotse at panay sabi niya na relax lang ma'am kaya medyo nakakatulong sa akin unlike Vannielyn na pakiramdam ko, sa aming dalawa, siya ang manganganak."Pakihinto muna ng sasakyan kuya sa gilid ng kalsada,” sabay sabi ko kay Kuya, magtatanong pa sana pero sinunod naman niya. “What are we gonna do here? Hindi pa ito hospital, Unique?” Kinakabahan niya na tanong. Pinalabas ko muna si Manong para makasiguro sa safety namin. "Vannielyn, be my assistant nurse tonight, okay?”"What? You mean…I'm going to catch your baby from your-” namilog ang mata niya na makita akong humiga sa backseat para mas maka ere ako at maging komportable. Gusto kong matawa sa hitsura niya pero hindi ito ang tamang oras para magwalang-bahala lalo at first time baby ko ito. “Y
CHAPTER 112CALL ME, KUYA! Habang pinagbubuntis ko ang aming anak na babae ni Izaak ay nag-aaral ako kung paano maging interior designer, ganito siguro na almost everyday nakikita mo ang mga magulang at asawa mo na busy sa kanilang trabaho na pagiging engineer kaya kahit ako ay parang gusto ko na rin silang gayahin, mahilig ako sa mga design lately kaya nagfocus ako rito kaysa naman sa ibang bagay. Nagresign na rin ako sa trabaho ko bilang assistant nurse sa Hong Kong sa kadahilanan na ayaw na talaga ng asawa ko na lumayo pa ako, okay lang kung pumunta para magbakasyon basta kasama ko siya pero kung trabaho ay mas mabuti na dito na lang sa Pilipinas, samantala ang kaibigan ko na Zirvianna ay hindi na rin nakabalik dahil pag-uwi niya ay may umaaligid yata sa kanya kaya ayon hindi na makaalis. Ang sarap daw kaya ayaw niya ng hiwalayan, loka-loka talaga na babae na iyon. Ayaw pa ng mga magulang namin na magbukod kami kung malayo lang naman at baka matagal na naman kaming magkikita ka
CHAPTER 111CALL ME, KUYA!“Congratulations Mr. and Mrs Martinez!" sabay na pagbati ng mga nakakila sa amin. Hindi ko akalain na marami akong makilala sa araw ng kasal namin ng asawa ko na si Izaak. Madami pala siyang circle of friends. Ang iba sa kanila ay classmates or di kaya schoolmates, ang iba naman ay nagkakilala lang dahil sa business. Akala ko nga nasa ibang mundo ako dahil sa mga kaibigan niya na out of nowhere ang mga kagwapuhan, pero mas gwapo parin ang asawa ko kaysa sa kanila. Kahit ang iba sa kanila ang may lahi pa talaga kaya nakakatuwa na makita sila pero ang napapansin ko ay may seryoso, meron ding alaskador sa grupo nila, may iba ay may mga asawa na, ang iba naman ay wala pa raw sa isip nila ang mag-asawa. Mas lalo yata akong nahiya no’ng nalaman ko na halos sa kanila ay engineer, architect, may mga business owners, at dahil engineer si Izaak kaya mas marami ang kaibigan niya na nasa field na. “Thank you! Thank you." wika namin sa kanila habang magkahawak kamay
CHAPTER 110CALL ME, KUYA!“Ang hilig, hilig mo pala sa ganito…. kamuntikan na akong mawalan ng malay dahil sa ginawa mo.” naramdaman ko na tumawa siya dahil yumogyog ang kanyang balikat, nakahiga kami sa kama pero nakatagilid kami pareho at nasa likuran ko siya.“Para lang mapatunayan ko sa iyo na hindi pa ako matanda, na kaya ko pa kahit ilang rounds ang gusto mo babe….” Bulong nito malapit sa tenga ko at napadaing ako na kinagat niya ang gilid ng tenga ko kaya nakurot ko siya sa braso niya na kung saan ginawa kong unan.“Ewan ko sa iyo, sinabi ko lang naman na malaki ang age gap natin tapos napikon ka naman, mabuti na lang at masarap ang parusa dahil kung hindi….”"dahil kung hindi …." “Wala nang next time,” wika ko na hindi naman niya sinang-ayunan. "After mong manganak, mas gagalingan ko pa masyado para masarapan ka pa lalo-” "Ewan ko na talaga sa'yo, ang dami mo talagang alam, hindi porke’t nagpakasal tayo ng maaga sa civil wedding ay halos gami-gabi mo na akong niroromansa,
CHAPTER 109CALL ME, KUYA!“Excited na iyan, malapit mo na ngang matupad ang pangarap mo na maikasal ka sa kanya, ano? Sa mismong simbahan.” Napangiti ako sa sinabi ni Budang. “Tama ka, Budang. Parang kailan lang ay tinatawag ko pa siyang kuya, kaya pala parang naiilang ako na kuya ang tawag ko sa kanya, iyon pala….”"Mas bagay ang…ano ba ang tawagan niyo? Love? Honey, Sweet?" “Babe-, yan ang tinatawag niya sa akin." “And you?" Napatingin ako kay Budang at umiwas ng tingin. “Hindi ko alam, minsan pangalan niya lang, hindi kasi ako sanay na tinatawag ko siya ng ibang pampalambing na pangalan.” " Well, hindi rin naman masama, maganda rin kapag totoong pangalan niya. Ano na, excited na ba sa pangalawang honeymoon niyo,? Ayeeh-" “pangalawang honeymoon?" Nagtataka naman ako sa tanong niya. Tumawa siya ay ako naman ay napanguso dahil hindi ko maintindihan."Kasi di ba. Nauna na ang honeymoon niyo kaya ka nabuntis, so, huwag mong sabihin Unique…. noong nalaman mo na hindi nga kayo mag
CHAPTER 108CALL ME, KUYA Masama ang ipinukol kong tingin kay Vannielyn Martinez habang nasa sala kaming tatlo. Ang sabi ni mama ay ganito talaga kapag buntis na, may mga scenario na bigla na lang umiinit ang ulo o nagcacrave ng pagkain.“Why are you still here?" seryoso kong tanong sa kanya.Natatawa siyang nakatitig sa akin. “Why, natatakot ka bang agawin ko siya sa iyo? Eww, hindi ko siya type no, kahit malaman ko na hindi kami magkapatid.” maarte niyang sambit. Umirap ako at hindi naniniwala sa kanya.“Planado mo pala lahat. I hate you.” hindi niya na mapigilan na humahalakhak dahil sa inasta ko. Maagang umalis ang mga magulang namin dahil pumunta ng office at si mama at ako, ay hindi na namin itutuloy na umalis ng bansa gayong nalaman na ni Izaak na buntis ako, talagang hindi niya na ako pinayagan pa na magtrabaho lalo na sa ibang bansa pa at baka raw mapano ako lalo at first child namin ito at first time kong mabuntis sa unang anak namin. “Kasi….I wanted to test you kung