Deal to fuck pa rin kahit engage na huhu
KABANATA 13: Pagod na pagod ako ngayong araw dahil madaling araw na akong tinigilan ni Colton. Paggising ko ay nakayakap ang kamay ng lalaki sa aking bewang. “Saan ka pupunta? I still want my cuddles Fily.” inaantok pa ang boses niya ng sabihin niya iyon at hinigpitan ang pagkakayap sa ‘kin. “Colton, tanghali na, wala ka bang trabaho ngayon?” mahinang saad ko sa lalaki habang nakatalikod pa rin sa kanya. Naramdaman ko ang mumunting halik ng lalaki ng gawaran ako ng halik nito sa aking balikat. Hindi ko maintindihan pero naramdaman kong bumilis ang tibok ng puso. Hindi naman ako ganito ng magkakilala kami pero ngayong matagal ko siyang nakakasama ay tila kinikilig ako sa mga galaw at kilos nito. At nalulungkot ako sa tuwing nakikita ko ito sa telebisyon kasama si Devia. “Hindi ka ba hahanapin ni Devia?” tanong ko sa lalaki at humarap sa gawi niya. Nagtama ang mata naming dalawa, matagal akong tinitigan ni Colton. Hindi ko binawi ang tingin ko sa lalaki at hinihintay ang sagot nit
KABANATA 14: “Janna, i-serve mo raw ito sa table 9,” utos sa akin ng manager ng club na kumausap sa akin sa bar. Isang linggo pa ang nakalipas ay hindi pa rin umuuwi si Colton. At idi-discharge na rin si inay sa hospital, hindi sapat ang perang iniwan ni Theo para sa gamot at maintenance ni inay. Kaya tinawagan ko yung calling card na binigay sa ‘kin ng bakla, mabuti na lang ay may sumagot kaagad at pinapapunta ako dito sa bar. “Sige po Sir,” sagot ko at kinuha ang tray na may lamang iba’t ibang inumin. Hindi ko alam iyon pero wala na akong pakialam basta makapagtrabaho lang ako. “Miss magkano isang gabi sa ‘yo?” tanong ng isang lalaking nakasalubong ko pero umiling lang ako sa kanya at dumiretso na sa table number 9 na paghahatiran ko nitong inumin. “Sir, ito na po ang order niyo,” wika ko at nilapag isa-isa ang kanilang inumin. Aalis na sana ako ng kausapin ako ng lalaking kung makatingin ay para akong kakatayin. Sobrang nakakatakot kapag tumitingin siya kaya napaayos ako ng tay
KABANATA 15: Sa hindi malamang dahilan ay nasipa ko ang nasa gitna ng hita ng lalaki. At tumakbo mula sa pagkakahawak niya. Wala naman akong mapupuntahan pero tumakbo pa rin ako palayo sa kanya. “Fily, fuck bakit kailangan mo sipain ang-” sigaw ng lalaki pero hindi ko na narinig ng lumiko ako sa isang eskinita. Habol ang hiningang napahawak ako sa aking tuhod dahil buong buhay ko ay ngayon lang ako tumakbo ng ganun kabilis. “Baka masundan niya pa ko ha, ang bilis na ng tinakbo ko-” hindi ko na natuloy ang sinabi ko ng may humila sa braso ko. “Tinatakbuhan mo na ko ngayon? Filoteemo, ilang araw ka ng hindi umuuwi sa condo. Kung saan-saan na kita hinanap tapos dito lang kita makikita sa bar? Anong ginagawa mo doon?” mahabang saad ni Colton habang mahigpit na hawak ang kamay ko. “Ano ba Colton nasasaktan ako!” sigaw ko sa kanya at kinukuha ang kumay ko ngunit mas malakas siya kaya wala ring saysay ang pagpupumiglas ko. “Masasaktan ka talaga Fily kapag hindi ka nagsabi ng totoo! An
KABANATA 16:“Listen Filoteemo, sa susunod na makita kita sa bar na ‘yon ay ipapasarado ko ang punyetang bar!” Mariing bulong ni Colton habang sinasagad ang kahabaan niya sa aking pagkababae. Tanging ungol lang ang naisagot ko sa kanya dahil maging ang pagtango o pagsasalita ay nahihirapan ako dahil sa sarap na pinapadama niya sa ‘kin. “C-colton, malapit na ‘ko…… ahhhhh,” sigaw ko at naramdaman ko rin ang nilabas na t***d ng lalaki sa aking kaloob-looban. “Nagpa-check up at nagpaturok ka na ba sa ospital? Ayokong makakuha ng sakit at magkaanak Fily.” Matigas na sinabi iyon ng lalaki bago umalis sa aking ibabaw at pumasok sa banyo. “Hinding hindi ko nakakalimutan na magpaturok Colton. Tsaka alam mong ikaw lang ang nakakagalaw sa ‘kin, hindi ba dapat ako pa ang magamba sa ‘yo?” tanong ko sa kanya pero dire-diretso lang itong pumasok sa banyo. Hindi ko matanggap na ako pa ang sinabihan ng lalaki na parang ako pa ang kumakalantari ng iba. E siya naman itong may fiancee, hindi na rin n
KABANATA 17: Naglakad na paalis si Devia habang tulala pa rin ako sa mga sinabi niya, pero bumalik ako sa katinuan ng muling humarap sa ‘kin si Devia. “Akala mo talaga mamahalin ka ni Colton? Na kaya niya ngang maghanap ng ibang babae. Ngayon pa kaya? Hindi mo ba naisip na pinaglalaruan ka niya? Stop being so stupid Fily, hindi ka pa rin ba graduate diyan?” makahulugang sambit ni Devia kaya napatitig ako sa babae. Andami nilang parang nakilala ko na dati pero hindi ko alam kung saan ko nakita, or baka dahil sa panaginip kong ginagawa lang ng isip ko. “Kilala mo ba ako miss? Nagkita na ba tayo dati? Gaano mo ako kakilala kung ganoon?” tanong ko kay Miss Devia pero ngumisi lang ito at marahang umiling. “If I happen to be your friend, matagal na kitang itinakwil. Dahil wala akong magiging kaibigan na ahas!” sigaw niya at tinulak ako ng malakas. Dahil sa sobrang lakas nun ay hindi ko naibalanse ang katawan ko at tumama ako sa counter ng kitchen ni Colton. Medyo tumama rin ang ulo ko
KABANATA 18:Nagising ako ng tumunog ang cellphone ko. Sobrang sakit ng ulo ko pero mas minabuti ko ng tumayo at inabot ang tumunog na cellphone sa lamesa. “Hello!” galit na sigaw ni Cotlon. Nakita ko sa call log na madami ng missed calls sa ‘kin ang lalaki. Ayoko namang magsabi na pinuntahan ako ng fiancee niya at pinamukha ang pagiging kabit ko. “P-pasensya na, kakagising ko lang kasi,” palusot ko habang hawak pa rin ang medyo sumasakit na ulo. Mukhang malakas ang pagtulak ni Devia kaya nahilo ako sa lakas ng impact na iyon. “B-bakit ka pala napatawag? May kailangan ka ba?” tanong ko kay Colton dahil hindi naman yun madalas tumawag lalo na kapag umaalis ito. Wala sa katinuan niya ang magpaalam, siguro kay Devia kaya niya pa. Pero sa aking binabayaran niya lang ay malabo.“W-wala lang, sagutin mo lagi ang phone mo! Baka may iutos ako sa ‘yo. Sige na, kailangan ko ng bumalik sa meeting.”Hindi pa ako nakakapagpaalam ay narinig ko na ang ‘beep’ sound ng cellphone palatandaan na bina
KABANATA 19: “Ikaw ba ang anak ni Mariel?” tanong bigla ng estrangherong lalaki kaya napalingon ako sa kanya. Marahan akong tumango sa kanya kaya nakita ko ang ngiti nito. “Sino po kayo? Kaibigan po ba kayo ng inay?” tanong ko sa lalaki at habang papalapit ako kay inay at hinawakan ang kamay nito.“Higit pa sa kaibiga-” “Pwede bang umalis ka na Xavier? May pag-uusapan pa kami ng anak ko,” biglang saad ni inay kaya tumawa ang estrangherong lalaki. “Oo nga pala, aalis na ‘ko. Sa susunod na lang Yel.”Nang tuluyang umalis ang lalaki ay narinig ko ang malakas na buntong hininga ni inay kaya tinignan ko ito. “Sino iyon inay?” Sasagot pa sana si inay ng biglang bumukas ng malakas ang pintuan at bumungad si itay na namumula sa galit ang mukha. “Ginulo ka ba ng Villagonzalo na iyon, Mariel? Nakita ko siya palabas ng hallway,” galit na saad ni Dad kaya napatingin sa ‘kin si Mom. “Kenzo, mamaya natin pag-usapan,” mahinahong wika ni inay pero tila hindi titigil si itay hanggat hindi nakaka
KABANATA 20: Unang apak ko pa lang sa stage ay hiyawan agad ang narinig ko. Hiya ang unang naramdaman ko at feeling ko ay isa akong isda na itinapon sa grupo ng mga pating. Nakatingin sa ‘kin ng matalim at kitang kita ang kagustuhang mapagbigyan ang kanilang mga pantasya. “Tangina! Ang sariwa pa ng batang to ah! Swerte siguro ng makakauna rito,” saad nung lalaking mataba ang tiyan habang may gintong kwintas, singsing at gintong ngipin. May mga babaeng humahaplos sa malaki niyang tiyan pero hindi pa rin siya kuntento. “Hoy! Tama ka na, andami mo na ngang babae. Pagpahingahin mo naman ‘yang bayag mo, kaya mo ba ang stamina ng mga batang ‘yan?!” tumatawang sambit nung lalaking mahaba ang buhok na akala mo ay isang gitarista pero ang nais ay makagitara ng babaeng lumalambitin sa lalaking naunang magsalita. “Manahimik ka payat! Baka mamaya ay kahit pang gigitara lang sa mga batang ito ay ipagkait ko pa sa iyo,” malibog na saad nung mataba at pinagsisilbihan ng mga batang naunang sumaya
KABANATA 99“Ako, Fily!” malalim na saad ng boses galing sa likod ko. Para akong nabuhusan ng malamig na tubig ng mapagtanto kung sinong nasa likod ko. Hindi ko man lingunin ay kilala ko na siya, malakas na rin ang tibok ng puso ko kaya naman mas lalo akong natuod sa kinauupuan ko. “C-colton!” utal na saad ko at tiningala siya. Mapanuri ang mga mata nito na tila hinahalukay kung anong nasa isip ko. “That’s a confidential information, Kassius!” mariing saad ni Colton pero sa ‘kin pa rin nakatingin at naghila ng upuan para tumabi sa ‘kin. Pupwede namang pang-apatan ang lamesa pero bakit kailangan niyang sumiksik sa tabi ko? Mas lalo tuloy akong hindi mapakali dahil nagtatama ang braso namin. “Well, ikaw ang umamin bro. I am not planning na sabihin sa kanya na ikaw ang nagpapa-background check though,” kibit balikat na saad naman nitong si Kassius at ngumiti ng bahagya ng makita ang secretary kong pabalik. Hindi man lang nahiya ang lalaking ito na titig na titig sa babae, “Baka mat
KABANATA 98Bumabagabag sa ‘kin yung mga marinig kay Devia kaya mas lalo akong na-curious sa nangyayari sa kanya. Ngunit pagbalik sa opisina ay sunod-sunod ang inaayos ko kaya naman hindi na muling sumapit sa isipan ko ang ideyang iyon. “Call the hospital for the bill and settle it,” utos ni Colton at itinawag na lang iyon sa ‘kin. Mukhang napakabusy niya kaya maging ang pagtayo sa kinauupuan ay hindi na magawa. Naiintindihan ko naman dahil may nakita rin akong media sa baba kanina. Mabilis kong tinawagan ang hospital at binayaran ang hospital bills. Pero kahit pwede ko namang bayaran through phone call ay mas pinili kong umalis ng kumpanya para sa ibang bagay. Kikitain ko si Pam ngayon para sa importanteng papeles na kailangan kong pirmahan. Kinailangan ko pang maghintay saglit sa kanya dahil traffic daw. “Ma’am, pasensya na po! Sobrang traffic po talaga sa daan,” humihingal na saad ni Pam. Kahit nagmamadali ito ay kitang kita pa rin ang gandang taglay, hindi ko nga alam kung ba
KABANATA 97Habang may inaayos at tinitignan si Colton sa cctv ng resort ay nagpaalam ako na pupuntahan ko ang bata sa hospital. Inaalo ko ang nanay ng batang nasa hospital gamit ang pribadong sasakyan ng resort. “Please, don’t cry na po. I know the company will help your son, Ma’am,” pag-aalo ko sa ginang habang umiiyak ito. “Help? E sa mukha ng may-ari ng resort ay parang ayaw magbigay ng tulong!” saad nito at muli na namang humagulgol. Kahit ako naman ay iisipin kong walang pakialam yung may-ari kung ganun din siya makapagsalita. Naiintindihan ko naman na baka nadala lang ng emosyon si Ma’am kaya niya nasabi iyon. At naiintindihan ko rin si Colton dahil reputasyon ng resort nila ang nakasalalay dito. Pagdating sa hospital ay nasa emergency room pa araw ang bata kaya naupo muna ako sa upuan doon. Parang kanina lang ay masaya kaming kumakain tapos biglang may ganitong aksidenteng mangyayari. Bukod sa cellphone ay wala na akong ibang dalang gamit, na-text ko na rin ang boss ko na
KABANATA 96THE ACCIDENTLumabas na rin ako dahil mukhang may plano pa silang tumambay sa opisina ni Colton. Marami rin akong gagawin at iaayos para sa sched ng boss ko. “I told all of you to not come here!” sigaw ni Colton. Mukhang nakita na nito ang mga kaibigang bigla na lang bumisita sa kanya rito sa resort. Narinig kong nagsisigawan na sila pero hindi ko na lang inalintana dahil mukhang normal na sa kanila iyon. “Hello, Mr. Fabregas? Secretary of the chairman speaking,” bati ko ng biglang tumawag ang head ng safety officer. Mukhang may problema dahil nakuwento si Ma’am Olive na minsan lang daw talaga tumawag ang safety officers. Lalo na kung tungkol sa mga aksidente, hindi tumataas sa tatlo ang tawag na natanggap ni Ma’am Olive last year. Kaya kinabahan ako ngayon dahil baka may aksidente pero sana ay wala. Pero wala nga namang pinipiling oras ang aksidente, mas nakumpirma ko lang iyon ng marinig ang unang binigkas niya. “Kailangan po ng presensya ng chairman, may isang bat
KABANATA 95“I-i mean, bago pa lang ako dito diba? S-so first thing that I would think ako ang ililipat,” utal na saad ko at yumuko mula sa mga titig niya. “Katulad ng sinabi ko, wag mong pagdudahan ang sarili mo. Even I, naa-amaze ako sa pinapasa mong report,” nakangiting saad niya. It was fulfilling though, I really worked hard para walang masabi si Ma;am Olive na hindi ako competent at hardworking. Ang para na rin mabigyan ng self satisfaction ang sarili ko no, hindi madali maging secretary pero nakakaya ko. Kaya ang mga ganitong compliment ay talaga namang nakakaantig at sobrang nata-touch ang puso ko. Nang maalala ang usb ay kailangan ko pang humugot ng madaming self confidence kay Colton. “Nga pala, can I see what’s inside the usb?” tanong ko kay Colton sa kalagitnaan ng pagkain namin. “Really? Ngayon mo talaga gustong panuorin? Habang kumakain?” tanong niya. “Oo?” patanong kong saad sa kanya pero nakita kong dumilim ang mga mata niya. Tumayo siya at kinuha ang laptop mula
KABANATA 94Medyo tulala pa rin ako dahil sa sinabi niya pero mas kailangan kong mag-function dahil wala na akong ibang katulong sa pagiging sekretarya niya. Inayos ko ang mga meetings niya para ngayong araw, may mga papel rin na kailangan papirmahan sa kanya kaya inayo ko rin iyon. At mga tawag sa pagpapa-appointment at iilang bagay tungkol sa negosyo, nang mapatingin ako sa saksakan ng computer ko ay muli kong naalala ang usb ni Devia. Bakit ngayon mo lang iyon naalala? Nag-usap lang ng masinsinan ni Colton ay nawala na sa isip mo yung hinahanap mo?Napakamot na lang ako sa ulo ko dahil sa pagiging makakalimutin. Naisip kong hingiin na lang sa kanya mamaya dahil maging ako ay cuious din sa maliit na bagay na iyon. “Hay! Natapos din,” saya ko ng matapos ko lahat ng ginagawa ko. “Can we eat now?” Napabalikwas ako mula sa pagsandal sa upuan ko ng magsalita siya. Hindi ko alam na nakasandal na pala siya sa hamba ng pintuan niya. Ni hindi ko man lang naramdaman na naroon siya, matag
KABANATA 93“But I learned eating sugary pastries because of you. I never liked those stuffs but I learned to love those. At isa na iyon sa hindi nawawala sa tuwing kumakain ako. Kasalanan mo kaya hindi na pwedeng walang panghimagas pagkatapos kumain,” mahabang litanya niya kaya natawa ako. “Really? I love sweets also. It comforts me kahit nakakasira ng ngipin at nakaka-diabetes,” tumatawang wika ko. Natawa na rin siya habang tinatanggal ang apron niya, nakapants na pala siya. Nakita ko ring maayos na nakaplantsa ang susuotin niyang pang-itaas. Sumabay na rin ako sa kanya papasok pero nagpababa ako sa pinaka-entrance ng resort habang siya naman ay dumiretso ng parking lot. “Hoy babae, ang blooming mo ngayon a. Hindi ka mukhang sinuntok sa mata,” puna ni Max kaya napahawak ako sa mata ko. “H-hindi naman ako nasuntok sa mata nung nakaraan,” mahinang sambit ko kaya humalakhak ang baklitang ito. “Sa kakapuyat kasi, mukhang hindi ka napuyat kagabi kaya medyo gumanda ang awra mo. Pero
KABANATA 92Napadausdos na lang ako sa pintuan pagkatapos ko itong isara. Wala sa sarili rin akong napahawak sa tapat ng puso ko. “Bakit palagi ka na lang kinakabahan sa tuwing malapit siya?” giit ko sa puso kong unti-unti ng humihina ang kabog hanggang sa maging normal ito. Pagkatapos kong kausapin ang sarili ko ay mas minabuti ko ng mahiga sa kama dahil maaga pa akong gigising bukas. Mabuti na lang at mabilis akong inantok kahit nasa ibang bahay ako. Kinabukasan ay maaga akong nagising at naligo na rin sa banyo sa loob ng kwartong pinahiram ni Colton. Napagtanto kong may bagong damit siyang binili ng mapansin ko iyon pagkatapos maligo.Isang ternong blazer at trouser, saktong sakto ang fit nun sa ‘kin at muling sinuot ang heels na suot ko kahapon. Magpapasalamat na lang ako sa kanya dahil nag-abala pa talaga siyang bumili ng susuotin ko ngayon. Ilang beses pa akong huminga ng malalim bago buksan ang pintuan at makalabas na. Hindi ko naman inakalang siya ang bubungad sa ‘kin. Ma
KABANATA 91Namalayan ko na lang ang sarili ko sa gitna ng mga hita niya habang yakap-yakap niya ako. Nagmamasahe lang ako kanina pero ngayon ay nandito na ako sa braso niya. Actually this was my favorite position whenever he wants lambing, this way we can talk with our feelings and understand each other. Hindi ko alam kung tanda niya ba ang ganito o dahil ginagawa niya rin ito kay Devia. Sobrang naantig ang puso ko kanina dahil sa mga sinabi niya, natigil din ako sa pagmamasahe lalo na ng manginig ang kamay ko. Hinawakan niya ito at iginiya ako sa kinauupuan niya kaya naging ganito ang pwesto namin. “I-i was scared also, C-colton. I-i beg him till the last minute pero walang nangyari. Ang tanging nagawa ko na lang pumikit ang ipanangga ang mga braso ko sa pag-aakalang mapoprotektahan ako nun,” nahihirapang saad ko. Medyo nagulat ako ng hawakan niya ang mga braso ko at mariin na siyang nakatitig sa mga iyon. Hindi ko alam kung anong iniisip niya dahil mukhang malalim iyon. “I’m s