Home / Romance / CRY OF RELEASE / CHAPTER TEN

Share

CHAPTER TEN

Author: ARJEAN APOLINARIO
last update Huling Na-update: 2024-10-29 19:42:56

ALESANDRO'S POV

“DUDE, your phone.” Napatingin ako kay Dexter na tinuturo ang cellphone ko na nasa harapan ko lang din naman. And it's ringing.

“Answer it, Boss,” rinig ko ring sambit ni Nill, at tinignan ako ng may kuryusidad.

Napatingin ako sa paligid ko, damn! They are all looking at me like I did something. Kaya tinignan ko silang lahat ng malamig. At kinuha ko na ang cellphone ko na kanina pa nagri-ring.

“Hmm?” I answered like I am talking to someone I am not interested in talking to.

Hey! What's with the tone, baby?” Shit. It's her.

Napatingin ulit ako sa mga nakapaligid sa akin, at tumayo palabas ng opisina ko.

“Hey. Sorry about that, baby,” I talked again to the other line.

“Hmp. Are you with some other girls

Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP

Kaugnay na kabanata

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER ELEVEN

    “TAKE A SHOWER, now.”Ginamit niya na naman ang himig na parang tauhan niya ako at kailangan kong sundin ang mga sinasabi niya.It's cold and I can’t feel any emotions in his words. Kaya napabitiw ako sa pagkakayakap sa kaniyang likuran. Kasabay nang paglabas niya ng banyo at iniwan akong nag-iisa.Wala akong nagawa kundi ang pumwesto sa ilalim ng shower, binuksan iyon at hinayaang pumatak ang malamig na tubig na nagmumula roon sa aking kahubaran. Napayakap na lang ako sa aking sarili.I looked at my reflection in the mirror.“Sino ba talaga ako?”I whispered to myself.Alam ko naman kung bakit ayaw ako galawin ni Alesandro. Dahil ayaw niyang makipagtalik sa isang babaeng walang maalala kundi ang pangalan niya at ang mga asul niyang mga mata. I am very familiar with his deep dark blue eyes na parang he is already part of me.I have no past, or let say I don't know my past. I

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER TWELVE

    DEXTER'S POVANDITO KAMI ngayon sa pribadong opisina ni Sandro sa Mansion niya dahil kahit ayaw niya man, wala siyang ibang magagawa kundi mag-explain.“Who is the woman named Dominica?” pakawala ko kaagad ng tanong. Habang ang dalawa na sina Vanilli at Exael ay nanatili lang na tahimik.“My wife,”simpleng tugon lang ni Sandro na parang iyon na ang pinaka-obvious na sagot sa lahat.“Seryoso? Ikinasal ka na talaga?” hindi makapaniwalang tanong ko ulit.Grabe… grabeng rebelasyon ito. Hindi na kumibo si Sandro kundi ipinakita niya lang ang kaniyang ring finger na may suot-suot ngang gold ring. Tangina, seryoso na ba talaga siya. Okay lang na inlove siya pero iyong ikasal?Fuck that. It’s not good for us –to Costa Nostra, because having a queen means a weakness for a Mafia Boss.Love is the reason why most Mafia

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER THIRTEEN

    DOMINICA'S POV“WHERE ARE YOU GOING?”tanong ko kay Sandro ng maalimpungatan ako nang maramdaman ko ang pagdampi ng kaniyang labi sa aking noo.Hindi ito kaagad nakasagot dahil inaayos niya ang kaniyang necktie. Kaya tinignan ko ang kaniyang postura mula ulo hanggang paa, naka-business suit ito. Meaning ay may importanteng lakad na naman siya, saan naman kaya iyon.Tinignan ko ang oras at madaling araw palang pala.“Philippines,” simpleng pagtugon niya lamang sa akin kaya napakunot ako ng noo. Something popped up in my memory when I heard the country he will visit.“Are you, alright?”bigla itong lumapit nang makita niya sigurong nakahawak ako sa aking ulo.Tumango lang ako bilang pagtugon dito.“Nothing much, medyo pumantig lang dahil siguro sa alanganing gising ko,”tang

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER FOURTEEN

    VANILLI'S POVKANINA KO PA pinagmamasdan si Sandro, andirito kasi kami ngayon sa private plane niya patungong Pilipinas.At mukha siyang bagong…“Alam mo, Sandro, may after glow ka, nag-sex kayo ni Mrs. Estevan ano?” walang prenong tanong ni Dexter. Tangina talaga ‘tong ugok na ‘to. Ang sama tuloy ng tinging ipinukol ni Sandro sa amin. At tinignan din ako ni Exael, isa ring ugok na ewan, nagmo-move on na nga ako oh. Tinatanggap ko na ang katotohanang pag-aari na ni Sandro si Dominica. Oo na, tanggap ko na.I mean, on process of accepting it. Damn it! I still love Dominica, hindi iyon ganoon kadaling mawawala lalo na at baka magbago ang lahat kapag bumalik na ang mga alaala niya. But Sandro is already making his moves towards her. Sinisigurado niya nang sa kaniya lang ang babae, with or without her past memories.And as long as Nica is happy, well sino ba ako para hadlangan iyon, &lsqu

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER FIFTEEN

    FREDA'S POV“WALA PA RIN bang balita?”tanong ko sa mga taong nandirito; si Daniel habang buhat-buhat ang anak namin, Dominic, Anthony, Kuya Leyson, at Hani… pagkapasok na pagkapasok ko sa Mansion ng mga Falcon.Pero iling lang ang natanggap kong tugon sa kanila.Damn this!Napasabunot na lamang ako sa aking buhok dahil sa sobrang frustration.Nasaan ka na ba…Dominica Falcon?Lumapit sa akin si Daniel kaya kinuha ko sa kaniya si Victoria na busy naman kangangatngat ng biscuit na ibinigay ng Tito Leyson niya sa kaniya kanina.“Hello baby,” sambit ko rito at hinaplos ang kaniyang matambok na pisngi.“Ma-ma…”munting pagtawag nito sa akin sabay ngiti. Kaya napangiti na rin ako kahit deep inside sobrang stress na ako. Hindi ko kayang isipin na wala pa rin kaming balita kung nasaan si Nica. I

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER SIXTEEN

    DOMINICA'S POVIT'S BEEN A WEEK…Walang phone and video call from Sandro.Ni kumusta, wala. Walang kahit na ano, at nasasaktan ako, bakit kaya ganoon. Hindi naman siya ganito noon, dahil kung wala siya sa tabi ko lagi niyang sinisigurado na okay lang ako rito, at hindi niya nakakalimutang kausapin ako sa isang araw. I also tried calling him, but I got no answer. Hindi niya ito sinasagot, at hindi ko rin masasabing dahil walang signal o kung ano man dahil nagri-ring naman ito.What's wrong with him? And again I tried my luck this time… I called him again, and still it’s just ringing. Kaya nakapagdesisyon na ako, I will go wherever he is now.“Young Miss! Saan ka po pupunta?”pagtawag sa akin ni Pierre, ang loyal bodyguard ni Sandro na nakatokang magbantay sa akin habang wala siya.“I will go where Sandro is…”simpleng sagot ko lang

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER SEVENTEEN

    SOMEONE'S POV“SIGURADO KAYO? Hawak ni Alesandro Estevan ang inaanak ko?”Hayop na Estevan na iyan! Naunahan na naman ako.“Positive, Boss,” sagot sa akin ng isang tauhan ko na inutusan kong magmanman sa Costa Nostra, tanginang Estevan na iyan, ginagalit niya talaga ako.“Na-track niyo ba kung saan niya ito tinatago?”tanong ko sa mga ito pero tanging iling lang ang isinagot ng mga hunghang. Kaya hindi ko mapigilang manggalaiti sa sobrang galit.I reached out for my gun and… umalingawngaw ang tunog ng pagputok ng baril, baril na hawak-hawak ko.“Huwag kayong magre-report sa akin ng kulang-kulang. Naintindihan niyo! Ang pinaka-ayaw ko sa lahat ang hindi ako mabigyan ng tama at kompletong impormasyon dahil nangangati ang mga kamay ko na iputok sa inyo tong baril na ito. Magsilayas kayo sa harapan ko. At linisin niyo

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER EIGHTEEN

    DOMINICA'S POVNAKITA KO ang pagngisi ni Sandro nang marinig niya akong magmura. At inilapit niya pa ang kaniyang mukha sa aking mukha kasabay nang paghaplos ng kaniyang malambot na daliri sa aking labi.“I missed your smutty mouth, baby. Could you please say it again? Hmm,”sambit ni Sandro kasabay nang pagtingin sa akin ng deretso. At nakikita ko na naman ang nakakaakit niyang mga mata, his deep dark blue eyes –the only thing I can remember from my past aside from my name.Hindi ko mawari kung bakit nagmura ako ulit, para akong nahipnotismo sa kaniyang malambing na tinig,“Tangina?”patanong kong pagsambit at bigla ko na lang naramdaman ang pagdampi ng labi ni Sandro sa aking labi. Kasabay nang pagpasok ng kaniyang kamay sa aking suot-suot na damit pantulog, naramdaman ko ang paghaplos niya sa aking dibdib kaya hindi ko mapigilang mapaungol dahil sa init na hatid

Pinakabagong kabanata

  • CRY OF RELEASE   EPILOGUE

    ALESANDRO'SPOV“HOW DID YOU ENDED UP HERE?”“Mr.DeVera, brought me here.”“Who is he?”“My bodyguard.”“So he kidnapped you?”“I don't know, he said he will brought me to my father's—”Natigilangpagkekwentuhannaminwhen someone entered this dark dungeon.“Hoy!Magandangbatangbabae,halikarito!”“M-me? W-why?”I hold her little soft hand to stop her from coming out the cell we are in.Perolumingonlangsiyasaakin –“They will hurt me, if I won

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER THIRTY TWO

    EXAEL'SPOV“WHAT HAPPENED?”tanong ko kaagad pagkapasok ko sa silid kung saan naroroon sina Dexter at Vanilli. Pero isang unknowing face lang din ang itinugon nila sa akin. Ibig sabihin, wala rin silang kaalam-alam sa mga nangyayari.I am on my business deal in Russia para sa expansion ng Costa Nostra nang makatanggap ako ng sos mula kay Sandro. Kaya kaagad akong lumipad pabalik dito sa England head quarters nang tumawag sina Vanilli at Dexter about sa sos na na-receive rin nila mula kay Sandro. It’s so unusual, as in sobrang limit lang mag-send ng ganung mensahe si Sandro lalo na at mostly, he do his jobs alone, never itong humingi ng tulong –not until today.“NasaanbasiSandro?Fuck!Kinakabahanako, tangina!”biglang sambit naman ni Dexter. Kahit ako rin naman, parang may nangyayaring hindi maganda and I am telling it –w

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER THIRTY ONE

    DOMINICA'SPOV“SO,NAGSISISIKA?”biglang tanong ni Sandro kaya napatingin akong muli sa kaniya.“Huh? What do you mean?”tugon ko rito.“Nagsisisi ka na ba at minahal mo ang isang katulad ko? A dangerous man –a reincarnation of Lucifer, they all said.” Umiling ako at sumagot,“Hindi. I've been in the worst scenario of my life, Sandro. I also knew how cruel this world can be. At hindi na ako magtataka kung bakit sa isang katulad mo ako nagpakatanga, pero okay na rin naman… aba! Magrereklamo pa ba ako? Hindi na ako lugi sa’yo! Guwapo ka na nga, malaki at mahaba pa ang armas na meron ka! Kung alam mo lang kunggaanoakoka-fascinatedin collecting guns since my teenage years, and your Colt 45 revolver there, was the best thing that I want to keep… forever.”

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER THIRTY

    DOMINICA'SPOV“SIGURADO KA bang nasa safe na lugar na ang mga anak ko?” hindi mapakaling tanong ko muli kay Sandro.“Anak natin, Nica… at oo, Pierre just contacted me, safe silang nakarating sa head quarters sa London. Kaso iyak daw ng iyak si Alexandra…”“Sabihin mo kay Pierre na lutuan nila ng pancake with strawberry syrup si Xandra with a glass of milk. While si Xander, just a bread with nutella and also a glass of milk.” Napatingin lamang si Sandro sa akin nang binabanggit ko ang mga iyon.“How did you managed it?”Nakakunot-noong napatingin naman ako rito.“Managed what?”“Taking good care of our twins…”“Anakko sila, Sandro. I should take care of themkahitanongmangyari.&rd

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER TWENTY NINE

    ALESANDRO'SPOVNAALIMPUNGATAN ako nang maramdaman ko ang sobrang sakit ng aking ulo, at pagkaduwal. Tangina! Uupo na sana ako na parang may nakayakap sa akin. Fuck! Kaya bigla akong napaupo galing sa pagkakahiga. And there I saw… the woman I love the most.“Anongnangyari?Bakit?”tanong ko sa aking isipan nang mapansin kong wala pala akong saplot. Damn, anong nangyari?Kaya napatingin ako kay Dominica na mahimbing pa ring natutulog. I want to confirm something that's why I need to see if she's also naked underneath the blanket.Walang malisya ito, I just need to see it –to confirm it. Kaya unti-unti kong hinawakan ang kumot na nakatabing sa kaniyang katawan. Dahan-dahan ko itong ibinaba upang makita ko kung may saplot nga ba si Dominica o wala.Fuck kasi… bakit wala akong matandaan sa nangyari sa amin kagabi. Ang tanging naaalala ko lamang ay ang

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER TWENTY EIGHT

    ALESANDRO'SPOVKAAGAD NAMAN naming narating ang bahay na tinutuluyan ni Dominica, malapit lamang ito sa River Stour, what a beautiful place she had. Kumatok naman ang Town Mayor at nakangiting tumingin ito sa akin na sinuklian ko lang ng pagkakakunot ng aking noo.“You will love them, Mr. Estevan –they are the gems of this town. One of the reasons why I got a deal with you. ‘Cause I know, you are the right person to asked for the safety of our place. For the better future of the youngsters here.”Safety? Kaya ba gusto ng Town Mayor napanghawakanko angFordwich? But I know he already knew my reputation in England, in Britain to be exact. Kayangaitonagpasang lettersahead quarters ng Costa Nostra, asking that he wants to give me the full authority in handling this area in shadows, for the purposed to improve this town at hindi m

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER TWENTY SEVEN

    KAHIT ANONG salita ko, pagsipa ko sa kaniya, at pagtataboy –mukhang hindi iyon iniintindi ni Sandro, he keeps on getting closer to me, kaunti na lang at magdadampi na ang labi niya sa labi ko. But I just stay still, hindi ko iniiwas ang mukha ko sa kaniya, nakatingin lang din ako sa mukha niyang unti-unting lumalapit sa akin.Ayaw ko kasing isipin niyang apektado pa rin ako sa kaniyang presensya. But damn it! para naman akong nahihipnotismo sa mga tinging ipinupukol niya sa akin, those deep dark blue eyes, na sobrang familiar pa rin sa akin. Lalo na at sa halos dalawang taong pagtatago at paglayo ko sa buhay niya ay never akong nilubayan ng mga matang iyan –‘cause it’s always part of my dreams at lagi rin itong nasasagi sa aking isipan. Lalo na at nakuha ito ng mga anak ko. Narinig ko na lang ang pagtawa niya ng malakas, kaya bigla akong napa

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER TWENTY SIX

    DOMINICA’S POVI AM WALKING down the street of Fordwich, the smallest village in England. When I suddenly felt someone was following me… kaya mas hinigpitan ko pa ang pagkakatakip ng balabal sa aking ulo, at sumuot-suot sa kung saan-saang eskinita para mailihis ang kung sino mang sumusunod sa akin. Damn it!Imposible naman sigurong masundan ako rito ng mga mafias ‘di ba? This is the smallest town in England after all, hindi mo nanaising mapadpad dito dahil maliit lamang ito at mangilan-ngilan lang ang tao. Kaya halos lahat ay kilala ko na at kilala na ako… and everyone here knew my story kaya lahat sila rito ay protektado sa akin at sa mga anak ko.Kaya sa halos isa't-kalahating taon kung paninirahan dito ay never kong naramdaman na parang may sumusunod sa akin o kung ano man. But today was different… Tangina talaga, buti na lang at ito ang mga araw na hindi ko kasama ang mga anak ko sa paglabas ng bahay dahil ku

  • CRY OF RELEASE   CHAPTER TWENTY FIVE

    GRETA’S POV“I AM CUMMING, BABY… AHH…”ungol ko sabay kapit sa balikat ni Sandro.Naramdaman ko ang pagsabunot ni Sandro sa akin, mahigpit ito pero imbis sakit ang maramdaman ko ay too much pleasure ang hatid nito sa akin.Ilang pag-indayog ko pa sa ibabaw ni Sandro ay bigla niyang nilabas ang pagkalalaki niya sa loob ko, bago pa man ako labasan.Kaya tinignan ko siya ng masama, “Why? Bakit takot na takot kang labasan sa loob ko Sandro? Anong kinakatakot mo, eh may suot ka namang condom.”Napatingin ito sa gawi ko, sobrang lamig nito ni walang kaemo-emosyon akong maramdaman kundi coldness lang. Umalis ito sa pagkakahiga at tumayo, tinanggal niya ang pagkakalagay ng condom sa kaniyang pagkalalaki at itinapon sa basurahang nandoroon.“Get out of my room, Greta…”tanging sambit lang nito at pumasok na sa k

DMCA.com Protection Status