CRUSH ON YOUตอนที่ 22 23.00 น. ตอนนี้เราสองคนกินข้าวกันเสร็จแล้ว และไทก็ไม่ยอมกลับบ้านไปสักทีทั้งที่มันใกล้เวลานอนของฉันแล้ว แต่เด็กบ้าก็ยังอ้อนจะอยู่ต่อ ทั้งที่ไม่มีอะไรให้ทำด้วยซ้ำ นอกจากจะนั่งจ้องหน้ากันเล่นโทรศัพท์ไปพลาง แต่นั่นแหละกิจกรรมโปรดของไท “เจ๊จะนอนแล้ว” และใ
จังหวะจูบเนิบช้าเริ่มจะดุดันขึ้นทีละนิด แต่ก็ไม่ถึงกับรุนแรง ทุกครั้งที่ฉันเหมือนจะหายใจไม่ทันไทก็จะช้าลง มันดูเป็นการจูบที่ทั้งอ่อนโยน และตั้งอกตั้งใจ แบบที่ฉันไม่เคยได้รับจากแฟนเก่าเลย… ไทแคร์ความรู้สึกกันกว่ามาก ไม่ได้คิดจะเอาแต่จูบอย่างเดียว ร่างกายจากที่แข็งเกร็งตอนนี้กลับอ่อน
CRUSH ON YOUตอนที่ 23 วันต่อมา เพราะมีนัดกับไทฉันเลยต้องรีบเคลียร์งานให้เสร็จเพื่อที่ไทจะได้ไม่ต้องเสียเวลานั่งรอ และแค่เดินออกมาจากออฟฟิศ รถคุ้นตาของไทก็มาถึงพอดียังกับจับเวลาเอาไว้ เมื่อเช้าไทไม่ได้มาส่งกัน เพราะฉันเห็นว่าน้องมีสอบตอนเช้าเลยเรียกแท็กซี่มาเอง ตอนนี้เราเลยเพิ่งจะไ
“เปล่าหรอก” ฉันพยายามฝืนยิ้มให้ เพราะไม่อยากให้ไทคิดมาก หรือมาเป็นกังวลเรื่องความรู้สึกกันให้มากเกินไปนัก “เพื่อนไทเป็นพวกชอบพูดจาไม่รู้เรื่องแบบนั้นแหละ อย่าถือสาเลย” “อือ เจ๊โอเคน่า” “แล้วนาก็… น่ารักมาก” คนข้าง ๆ โน้มใบหน้าเข้ามาจนใกล้เรียวปากยิ้มขึ้นมาอีก “ไทชอบที่นาเป
“สรุปว่าเพราะมัน?” บาสแค่นหัวเราะ แล้วตั้งท่าจะเดินไปหน้ารั้วบ้านข้าง ๆ ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเพราะกลัวว่าทั้งคู่จะตีกันอีกเลยรีบร้องบอกไป “มันไม่เกี่ยวกับไทเลย” “…” “ไทเป็นแค่น้องชาย” “…” “เราไม่ได้เป็นอะไรกัน…” คนที่กำลังจะกดกริ่งหน้าบ้านข้าง ๆ หัน
CRUSH ON YOUตอนที่ 24TAI TALKS ใช่… ผมหงุดหงิดที่นาตอบไอ้เวรนั่นไปแบบนั้น ถึงจะเพื่อปกป้องกันหรืออะไรก็ตาม ผมไม่ใช่เด็กที่จะต้องมานั่งให้คนอื่นปกป้องอะไร นาไม่ได้ตอบกันในทันที แต่เงียบไปสักพักจนผมต้องเลิกคิ้วถามอีกรอบ “ว่าไงนา?” “...” คนตรงหน้าเอาแต่เงี
ผมเลยปีนกลับมาบ้านตัวเองแล้วกะจะไปเข้าทางหน้าบ้านเหมือนที่คนปกติเขาทำกัน เออ… ผมก็ไม่ปกติเท่าไรนั่นแหละ… พักหลังผมไปบ้านนาบ่อยเลยมีกุญแจสำรองเก็บไว้ชุดหนึ่งเพราะบางทีต้องเป็นคนล็อกบ้านให้นาด้วย ตอนนี้ก็เลยเข้ามาได้แบบสบาย ๆ ในบ้านเงียบเชียบไม่มีเสียงอะไรเลย พอเดินขึ้นมาจนถึงหน้าห้องก็สัม
“นอนนี่ก็ได้” “ไทจะได้ดูแลด้วยไง” “เจ๊… ไม่เป็นไร” “ไม่เป็นไรได้ไง นอนเรียกไม่ตื่นแบบนี้” “…” “ไปเถอะ ไทจะได้อยู่ใกล้ ๆ ไม่ต้องวิ่งไปวิ่งมาไง” “เอางั้นเหรอ?” “เออดิ ไม่เป็นไรหรอก” ใช่ ยังไงวันนี้ทั้งวันก็คงเป็นผมเองที่ต้องดูแลคน
CRUSH ON YOUตอนพิเศษ 2 3 ไอ้ไนน์เรียกไปเล่นเกมที่บ้าน… เพราะไม่มีอะไรให้ทำ ผมก็สะบัดตัวออกจากผ้าห่มเดินออกไปที่ระเบียงเพื่อที่จะใช้วิธีปีนระเบียงข้ามไปบ้านข้าง ๆ แบบที่ชอบทำเป็นประจำ ก็ขี้เกียจจะไปเข้าทางประตูหน้ารั้วนั่นแหละ และเพราะทำแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร… คน
CRUSH ON YOUตอนพิเศษ 1เจ็ดปีก่อน 1 “แดกข้าวยัง?” “ยัง แม่ไม่อยู่” “เจ๊นาทำข้าวเช้าไว้ให้ มึงเข้ามากินก่อนดิ” “…” ผมชะงักไปเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้แสดงอะไรออกไปมากกว่าการเดินตามคนที่เป็นเพื่อนสนิทมาตั้งแต่เด็กแบบไอ้ไนน์เข้าบ้านหลังที่อยู่ติดกันกับบ้
“อืม… เดี๋ยวไว้กินข้าวเสร็จไปดูด้วยกันก็ได้” ฉันชำเลืองมองไทอย่างแปลกใจว่าทำไมตัวฉันถึงจะต้องไปดูด้วย แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา เรากินข้าวกันไปคุยกันไปเหมือนทุกวันไม่ได้มีอะไรต่างจากตอนที่ยังไม่แต่งงานเท่าไร แต่ที่ต่างคงเป็นเรื่องหัวข้อในการสนทนาเปลี่ยนเป็นอะไรที่โตขึ้นไม่ใช่แค่เร
CRUSH ON YOUตอนที่ 44 สองปีต่อมา เราแต่งงานกันแล้ว… ตอนนี้ฉันกับไทแต่งงานกันได้ปีกว่าแล้ว และมีลูกด้วยกันหนึ่งคน แต่คนตั้งชื่อลูกกลับไม่ใช่ฉันหรือไทหรอก เป็นไนน์ต่างหาก… คุณป้าสมรกับคุณลุงรัตน์ย้ายไปอยู่บ้านที่เพิ่งซื้อมาเมื่อปีกลายได้สักพักแล้ว ตอนแรกก็ดูเหมือนว
ไทหันมาเห็นกันก็ผุดตัวลุกขึ้นยืน เพราะต้องขับรถออกไปส่งกันเหมือนทุกวัน ไนน์มองมาเล็กน้อยแล้วก็หันกลับไป “แม่มาถึงกี่โมงอะเจ๊?” “เย็น ๆ นั่นแหละ ไม่ต้องออกไปไหนอีกล่ะ” “รู้แล้วน่า” “แล้วคุณลุงคุณป้ามาถึงวันนี้ไหม?” ฉันหันกลับมาถามอีกคนที่เดินนำออกไปนอกตัวบ
CRUSH ON YOUตอนที่ 43 หลายเดือนต่อมา ในขณะที่ฉันกำลังงัวเงียตื่นเพราะถูกคนบางคนกวน แต่คนกวนดูเหมือนจะตื่นเต็มตามานานแล้ว เพราะนัยน์ตาสดใสที่กำลังเงยมองกันอยู่เป็นประกายวาววับ ผ้าห่มผืนหนาถูกสะบัดออกทันทีที่ฉันลืมตาขึ้นมอง ไทที่กำลังลากลิ้นเลียตรงกึ่งกลางร่างกายยังคงทำสิ่ง
เออ… เด็กมันก็เก่งจริงเถียงอะไรไม่ได้ไง... TT^TT สิบนาทีต่อมา ฉันบอกไทว่าจะมาเข้าห้องน้ำแล้วจะยกของไปเพิ่มให้ ตอนแรกไทก็ว่าจะมาด้วยกัน แต่เพราะปวดหนักจะมาให้น้องมันนั่งรอก็กระไรอยู่ หลังจากทำธุระเสร็จเรียบร้อยเตรียมจะเดินกลับไปที่บ้านข้าง ๆ ก็ต้องชะงักอยู่ที่ประตู เพราะ
CRUSH ON YOUตอนที่ 42 สองชั่วโมงต่อมา หลังจากเรายกอาหารมากินกันที่บ้านไท และเปิดเหล้าไปได้สองรอบทุกคนก็เริ่มที่จะเมา เสียงพูดคุยยังดังต่อเนื่องอย่างสนุกสนาน ถึงฉันเองก็สนุกไปด้วยเพราะตอนนี้เรากำลังเล่นเกมกระดานกัน ใครแพ้ก็แค่ดื่มเพียวไปหนึ่งช็อต และมันแย่ตรงที่ฉันแพ้แทบจะ
ไทยืนอยู่ข้างนอกสภาพราวกับเพิ่งตื่นนอน เจ้าตัวเดินเข้ามาได้ก็กอดกันเข้าหาตัวทันที ก้มลงมาหอมแก้มกันฟอดใหญ่ก่อนจะเอ่ยปากถาม “ไอ้ไนน์มันกลับไปแล้วเหรอ?” “อือ เห็นว่าต้องรีบกลับไปทำงาน” “อือฮึ…” “เจ๊ว่าเจ๊จะเข้านอนไวหน่อย” “…” แม้จะเป็นคนโกหกไม่เก่ง