PANSIN ni Thalia ang minsang pagsulyap ni Caroline sa asawa niyang si Earl. Hindi man niya gustong mainis ay hindi naman niya maiwasan. Katulad na lamang kanina habang nag-aagahan sila, napansin niyang nakailang sulyap ito sa asawa at tila may gustong sabihin.“Wife you’re beautiful, para kang Reyna Elena sa suot mo,” Earl is hugging her at the back. Namula naman siya sa papuri ng asawa at nawala sa isip ang inis kay Caroline. She’ s wearing a long flowery dress. It’s a summer dress actually.Magkakasama silang umalis papuntang plaza kung saan doon gaganapin ang Santa Cruzan. Nakita niyang nakangiti ang mommy niya habang nagku-kwento ang Tito Antonio tungkol sa nakaraang karanasan ng mommy niya na si Carolina noong dalaga pa ito. Mukhang nasisiyahan naman ito sa naririnig mula sa kapatid.Kanina bago sila umalis ay ang mommy Carolina niya pa ang nagpakain sa lolo na si Don Cristobal. Napakamadamdamin ng tagpo kanina dahil nakita niya kung paano naiyak ang lolo niya nang mismong ang mom
NAGULAT ako sa sinabi ni Caroline, ramdam ko ang sakit sa kanyang damdamin para sa daddy Ronaldo niya. Ganoon ba kamahal ni Mr. Ronaldo si mommy? Ano ba talaga ang nakaraan nila? I wish mommy can remember everything so that things can be sort out. Hindi din naman kasi nagsasalita sina Tito Antonio, they always say na mas mainam na kapag bumalik na ang memory ni mommy saka na lamang sabihin ang mga bagay-bagay. “Hey, you’re spacing out wife” naramdaman ko ang pagyakap sa akin ni Earl mula sa likuran. I felt his strong arms encircled to my waist. Andito ako ngayon sa may terrace ng kuwasrto naming dito sa hacienda at iniisip ang mga nangyari kanina at hindi ko namalayan na dumating pala ang asawa ko. Kinintalan pa ako ng halik sa ulo. Si baby Jacob naman ay natutulog na sa crib nito. “I-I’m just curios about everything. Nakita mo ba si Caroline kanina? I felt her pain for her dad, I was just wondering kung gaano kalalim ang pinagsamahan nina mommy at ni Mr. Ronaldo,” paliwanag ko sa
“THALIA!” napalingon agad siya sa tumawag. Ang kaibigan pala niyang si Gina. Natatandaan niyo pa siya? Oo siya nga yun, ang girlfriend ni Kent. Buntis din ito noon katulad niya at nagkaroon ng problema ang dalawang magkasintahan kaya naman si Kent ay laging nalapit noon kay Thalia upang humingi ng tulong at magbakasakali na makita ang buntis na girlfriend. Ngunit nabigyang malisya noon ni Earl at nagkataon din na may ginagawang paninira sa kanila si Ronaldo Anda kaya naman parang tugmang-tugma ang pangyayari. Kaya nabuo sa isipan noon ni Earl na may relasyon ang dalawa at ito ang ama ng ipinagbubuntis noon ni Thalia dahil may narinig pa si Earl habang nag-uusap ang dalawa na nabigyan ng maling pakahulugan ng lalaki. Ang nangyari inaway ni Earl si Thalia at iniwan sa kalye na mag-isa at napahamak ito. Sino nga ba ang muntik nang bumangga noon kay Thalia? Aksidente kaya yun o sinadya? “Kumusta ka na my friend?” nakangiting tanong ni Gina sa kaibigang si Thalia. Naka-free style siya ng
“YES po wifey, mahal na mahal ko kayo ni baby Jacob, malapit na ako kina -----“ biglang nawala ang tawag at isang malakas na pagsalpok ang narinig ni Thalia. Labis ang kabang kanyang nararamdaman. Paano kung may nangyaring masama sa kanyang asawa? Oh my God hindi niya kakayanin yun. Tila nanlamig ang aking buong pakiramdam sa isipin na baka kung anong nangyari sa aking asawa. Tinawagan ko sina mommy Carmen upang ipaalam ang nangyari. Maya-maya pa ay tumawag si Claire at sinabing buksan ko ang television. Mabilis kong hinanap ang remote nanginginig ang aking dailri sa pagpindot sa on button nito at paglipat sa channel na sinabi ni Claire. Nabitawan ko ang remote dahil sa aking napanuod sa TV. Ang sasakyan ng asawa ko ay bumaliktad. Ayon sa impormasyon ay nabanng ito ng mabilis na truck dagdag pa ng madulas na kalsada kaya naman umislide daw diumano ang sasakyan ni Earl at napabangga sa barrier sa kalsada at dahil sa impact ay bumaligtad pa ito. “Ma’am jusko, huminahon po kayo,” na
TUWING GABI ako ang kasama ng asawa ko. Kinailangan ko ding mag-file ng indefinite leave upang mabantayan ito. Hindi din naman ako makakapag-focus sa work ko kung ganito ang kalagayan niya. Iniisip ko na baka sign na ito upang magresign ako sa pagtuturo. Sa umaga ay umuuwi ako upang matignan naman si baby Jacob although naman si mommy Caroline. Si mommy Carmen naman ay pinapalitan ako kapag uuwi ako sa condo naming ni Earl.Araw-araw para akong nauupos na kandila sa tuwing walang response or improvement sa kalagayan ni Earl. Almost one week na siyang tulog. Si Miguel ay ganoon din at binabantayan naman ito ni Claire, araw-araw din itong bumibisita sa kuya niya, nasa iisang ospital lamang naman sina Miguel.Ang kapatid niyang si Carlos muna ang nag-aasikaso ng kompanya ni Earl. Ang ilang mga kaibigan din niya ay dumalaw dito at kinumusta siya. Pinapalakas nila ang loob namin.Hindi ko alam pero pakiramdam ko may bukal yata ako ng luha, sa tuwing nakikita ko ang aking asawa sa kanyang k
“OH my God what we are going to do now Teddy?” nag-aalalang sabi ni Carmen sa asawa. Nasa labas sila ngayon ng silid ni Earl sa ospital. Pinatulog muna ng doktor si Earl dahil nakaramdam ito ng biglang pagsakit ng ulo. Si Thalia ay nanatailing nasa isang tabi at hindi makapaniwala sa nangyari. Ang bilis naman na maglaho ng kasiyahan na nararamdaman nila, halos anim na buwan pa lang mula noong nagkaayos sila tapos ito na naman. Bakit ba uso ang amnesia? Ang mommy niya tapos si Earl naman ngayon. “Hija,” marahang pagtawag ni Carmen sa daughter-in-law niya. Higit sa lahat alam niyang si Thalia ang pinakang-nasasaktan ngayon dahil ibang alaala ang mayroon ang anak niya sa asawa niya. “Kakayanin ko po mommy, may tiwala po ako kay Earl na babalik din agad ang alaala niya,” humihikbing sagit ni Thalia. “I’m sorry, hindi ko alam kung paano pagagaanin ang loob mo kasi alam kong mahirap ang lahat ng ito para sa iyo,” niyakap ni Carmen ang manugang. “Don’t worry hija, everything will be oka
SAMANTALA, hinihingal na nagising si Carolina dahil sa kanyang panaginip, ngunit panaginip ba talaga ito o isa sa kanyang alaala. Ang tagpong yun parang nakapamilyar sa kanya, kitang-kita sa mga mata niya ang paghanga sa kausap ngunit hindi naman kita ang mukha kung sino ito, ngunit sa blurry vision niya dito ay sigurado siyang lalaki ito. Pagka-almusal niya ay nagpasama siya sa kapatid na si Antonio sa kanyang doctor upang sabihin ang tungkol sa kanyang panaginip. Nais na niyang makaalala pakiramdam niya mayroon siyang dapat na malaman mula sa kanyang nakaraan. Lately, pakiramdam niya ay ,ay kulang may nawawalang bahagi ng kanyang buhay. “Well, that’s a good sign but please don’t force yourself. Take it easy baka kasi makasama din sa iyo kapag pinilit mong makaalala.,” paliwanag sa kanya ng doctor. “I really wanted to remember about my past doc. Parang kasing there’s something that is missing,” frustrated na sabi ni Carolina. Noon naman ay wala siyang ganoong pakiramdam ngunit lat
“MA, Pa. Nag-asawa na po ako, sa Canada po kami nagpakasal,” nakangiting bungad ni Domingo sa mga magulang nang sunduin nila ito sa airport at marahang hinarap ang asawa niyang si Carolina. Maganda talaga ito kaya hindi na nakapagtataka na magustuhan ito ni Domingo. Ngumiti si Carolina kina Mang Gibo at Aling Ana at halatang medyo nahihiya pa ito. Tila nag-aalangan kung matatatanggap ba naming siya o hindi. Kaya naman si Ana na ang unang yumakap dito. “Welcome to the family hija,” malambing na sabi ni Ana. Naluha naman si Carolina pagkadinig doon. HInaplos ni Domingo ang likod ni Carolina to comfort his wife. Sinabi nila sa babae na papa at mama na din ang itawag sa kanila. Sa pagtulog ni Carolina ay hindi niya mawari kung ang nakaraan ba ang kanyang napapanaginipan or basta panaginip lang talaga ito. Araw-araw niyang hinihiling n asana ay bumalik na ang kanyang memorya. Ang hirap mangapa sa dilim. Yung hindi moa lam kung saan ka galing at kung saan ka tutungo. Kahit andiyan na