CHAPTER SIX

NAPATIGIL si Alec sa ginagawang pag-scan ng mga litratong nakalitaw sa monitor ng computer na nasa kanyang harapan nang marinig niya ang malakas na tawa ni Kathleen na sinundan naman ng halakhakan ng grupo ng mga trainees. Kunot-noong tumayo si Alec at humakbang patungo sa maliit na bintanang nakaharap sa malawak na training ground. Nang sumilip siya roon ay mas lalo pang lumalim ang pagkakakunot ng noo niya. Hindi nga siya nagkamali. Ang grupo na naman ni Alexus ang narinig niya at si Kathleen na naman ang pasimuno sa ingay.

Yeah, what more would he expect? Kathleen is such a walking trouble. Sa buhay niya at sa lahat ng nasa loob ng Hunter's camp. Simula nang dumating ito ay hindi na nagkaroon ng katahimikan sa kampo. Hindi pa niya nakakalimutang umuwi ito isang gabi na lasing na lasing habang nakabuntot rito ang grupo ni Alexus. Galing ang mga ito sa Besmoth City. Mag-iisang buwan pa lang itong naroroon sa Hunter's camp ay matindi na ang naging impluwensiya nito sa mga hunters. Maging sina General Yamamori ay nauuto nito.

And, he got her and Alexus' group grounded until today.

Napahilot sa noo si Alec. If only he could throw her out of his life like what he always wanted to do since day one.

But that's impossible.

Dumako ang mga mata ni Alec sa brown na envelope na nakapatong sa ibaba ng kanyang mesa. Humakbang siya palapit doon at dinampot ang envelope. Bumuga muna ng hangin si Alec bago binuksan ang hawak na sa totoo lang ang ilang ulit na niyang binasa. Sinuri nang ilang beses at ipina-check na rin niya. And, the result was beyond his expectation. It was authentic!

Kinuha niya ang manilaw-nilaw at may kagaspangang papel na nasa loob ng envelope. At muli, sa hindi na bilang na pagkakataon ay muli niyang binasa ang nakasulat sa papel. Ang pinanghahawakang katibayan ni Kathleen at buong tapang na isinampal nito sa mukha niya nang mismong araw na dumating ito sa Hunter's camp.

Marriage of certificate

Alec Villarreal and Kathleen Vadeenberg

Humugot ng malalim na buntong-hininga si Alec. It's crazy. All he wanted to do was to mend his broken heart. Yet, he got himself an instant wife. And, he doesn't even know if it's a good thing or bad for him. All because of his one stupid mistake on one cold-lonely night.

"General!"

Napapitlag si Alec nang marinig ang malakas na sigaw ni Alexus. Ipinilig niya ang ulo bago ibinalik sa ibabaw ng mesa ang hawak na envelope pagkatapos na ibalik sa loob ang marriage certificate nila ni Kathleen.

"Why are so loud, Calderon?" malamig ang tinig na tanong niya sa kanyang lieutenant.

Humakbang si Alec palapit sa bintana at humawak doon para tingnan ang mga ito.

"Hi, popcorn!" sigaw ni Kathleen kay Alec na sinabayan pa nito ng kaway. Malapad din ang mga ngiti nito habang nakaupo sa tabi ni Phoenix.

Kaagad na nagsalubong ang malalagong kilay ni Alec nang sa hindi mabilang na pagkakataon ay muli niyang narinig ang tawag ni Kathleen sa kanya.

"Stop calling me 'popcorn'!" halos pasinghal niyang turan dito na bahagyang nilakasan ang boses.

"Ang kill joy mo naman. Halika rito!" muling sigaw ni Kathleen.

Sa halip na pansinin ang babae ay umalis si Alec sa tabi ng bintana at humakbang pabalik sa kanyang mesa. Marami pa siyang kailangang gawin at mamayang gabi ay may kailangan siyang puntahan para sa kanyang misyon.

******

"ATE KATHLEEN,"

Dahan-dahang sumilip si Kathleen sa labas ng pinto nang marinig ang mahinang boses ni Alexus mula sa nakasarang bintang ng kubo nila ni Alec. Kanina pang alas-sais ng hapon umalis ang lalaki kaya may pagkakataon siyang lumabas kasama sina Alexus. They're going to paint Besmoth City red.

"Shhh..." saway ni Kathleen dito nang tuluyang makalabas ng kubo.

"Bilisan natin bago pa tayo abutan ni General Villarreal." ani naman ni Ryland.

Hahakbang na sana ang mga ito paalis nang sabay-sabay na natigilan at napatunganga kay Kathleen na umangat naman ang kilay dahil sa kakatwang reaksyon ng apat na hunters.

"What?!" naka-angat pa rin ang kilay na untag ni Kathleen sa mga ito.

"Wow!" bulalas si Alexus na ilang ulit pang pinasadahan ng tingin mula ulo hanggang paa si Kathleen.

"Hot babe!"

"Cool!"

"Spicy!"

Halos sabay namang turan nina Ryland, Phoenix at Thorn. Pare-parehong bakas sa mukha ng apat ang matinding paghanga kay Kathleen na napahalukipkip.

Nakasuot si Kathleen ng itim na tube blouse na umabot lang hanggang sa ibaba ng kanyang dibdib. Tenernohan niya iyon ng maluwag at kupas na pantalong maong at kulay puting sneakers sa paa. Hinayaan niyang nakabagsak ang mahabang buhok na malayang nililipad ng hangin. Nakasuot din si Kathleen ng kulay itim na sumbrerong dumagdag sa ayos nitong kung tawagin ni Thorn ay 'cool'.

"Ay, naku! Tigilan n'yo ako. Matagal ko nang alam na sexy at maganda ako," nakangusong turan ni Kathleen. "Tara na. Umalis na tayo. Bibiyahe pa tayo ng halos isa at kalahating oras." dugtong niya.

May kalayuan ang Besmoth City sa Hunter's Cavalry Camp at aabot din ng halos dalawang oras ang biyahe. Pero kung ganitong gabi na ay hindi na rin masyadong matraffic kaya isa at kalahating oras lang ang biyahe.

"Tara na!"

Dahil tatakas lang sila habang wala si Alec ay payuko-yukong naglakad nang dahan-dahan sina Kathleen para hindi sila makita ng mga bantay na kasalukuyang umiikot sa loob ng kampo. Sa halip na dumaan sa gate ay umikot sila sa likod patungo sa kinaroroonan ng lihera ng mga kubo na tinutuluyan ng mga trainees.

"Dito tayo..."

Payuko-yukong sumunod naman sina Kathleen kay Phoenix patungo sa malaking puno na ang sanga ay nakayungyong patungo sa kabilang bahagi ng may kataasang pader ng Hunter's camp.

"Ate Kathleen, mauna akong aakyat-"

Napatigil si Thorn sa pagsasalita nang malingunan nito si Kathleen na naka-akyat na sa puno.

"Paano kang napunta diyan?" gulat na tanong ni Alexus habang nakatingala sa itaas ng puno.

"Umakyat malamang," nakairap na sagot ni Kathleen. "Bilisan n'yong umakyat." aniya sa apat na nakatunganga pa rin sa kanya.

At, bago pa man muling makapagsalita ang mga ito ay mabilis na siyang lumipat sa sangang nakayungyong sa kabila ng pader. Nang makakuha ng tamang tiyempo ay walang pag-aalinlangang tumalon si Kathleen na mas lalong ikinagulat ng apat. Naiwan ang mga itong nakatulala at kung hindi pa tumawag si Kathleen sa mga ito mula sa kabilang bahagi ng pader ay hindi pa sana kikilos ang gulat na gulat pa ring sina Alexus, Phoenix, Thorn at Ryland.