"Hoy, vakla ka! Ang haba ng hair mo kanina, huh! Pinagtanggol ka pa ni Sir Zaire. Iba ang kaibigan ko, gustuhin! Sana all na lang kami nito! Ayieeeee, ganda yern?" tukso pa ni Vienna sa akin. Ewan ko ba sa kanya at kung anu-anong chismis ang nasasagap niya. Hindi naman ganun ang pagkakaintindi ko sa pagtatanggol ni Sir Zaire sa akin kanina. Maginoo lang siguro talaga siya kaya ganun ang naging reaksyon niya sa ginawang pambabastos ng lalaki sa akin.At saka matapos kasi ang nangyari kanina ay pinayagan na ako ni Sir Zaire na bumalik sa locker at wag nang tapusin ang halos kalahating oras pa sana na trabaho. Siguro para hindi na rin magkagulo pa o ano pa man sa labas. Nakakahiya tuloy sa kanya. "Vienna, anong nangyari pala kanina sa labas?" tanong ko habang busy siya sa paglalagay ng gamit sa loob ng bag. Pauwi na rin kasi kami dahil sarado na ang bar. Hihintayin na lang namin ang sahod namin sa gabing ito. Nakakapagod pero ayos lang. Kahit pa ang daming nangyari na hindi ko inaasahan
Inis na inis ako habang naglalakad kami palabas ni Vienna ng exhibit dahil sa kurimaw na yon! Ang dami talagang bastos dito sa mundong ibabaw!Kala niya yata ay hindi ko mabubuko ang estilo nila. Kunwari pa na walang ilaw, tse! Baka talagang ginagawa niya sa iba 'yon, para maisagawa ang masama niyang nais sa mga kababaihan. Inis na inis ako pero itong si Vienna ay parang nagayuma pa yata sa impakto na 'yon. Parang ngayon lang siya nakakita ng halimaw. Hinayaan ko na lang si Vienna na lumutang sa alapaap at libre naman mangarap ng gising kahit pa nga tulog ay pwede rin.Hays, kung alam ko lang na ganito kahirap humanap na naman ng bagong trabaho ay sana tinanggap ko na ang alok ni Sir Zaire sa akin. Tawagan ko na kaya siya? Napangiwi pa ako sa ideya na naisip ko. Nakakahiya naman sa kanya. Kaya inalis ko sa utak ko ang aking naisip. Hanap na lang siguro ako sa ibang araw ng ibang raket.Kumunot pa ang noo ko nang muli kong naalala ang panghihipo sana ng unggoy na 'yon sa akin!Kasalan
"Ikaw nga! Ikaw pala ang boss ni Manong driver na balasubas at walanghiya?!" Dinuro-duro ko pa siya na may kasamang panlalaki ng butas ng ilong. Akalain mo nga naman na ngayong araw ko pala makikita ang lalaking maputi pero maitim ang budhi! Hindi ko alam kung blessing o malas ang mga nangyayari ngayon sa buhay ko. Pero isa lang ang alam ko, wala na siyang takas sa akin ngayon. "What?" nakataas pa ang kilay na tanong niya. Nagmamaang-maangan pa ang herodes na ito. Masama na nga ang ugali ay sinungaling din pala. Akala niya ata ay abswelto siya, hindi! Hindi ako papayag na wala akong gagawin upang makaganti sa kanya. Ano siya 'hello'?"Hoy, lalaking pinsan ni Taning o kapatid o ano pa man ang relasyon niyo. Bakit gusto mo akong patayin, huh? At talagang sinabi mo kay Manong na sasagasan ako? Aba, hoy, Mister! Hindi ka Diyos para magdesisyon sa buhay ko. Kung ang buhay mo kaya ang kitilin ko?" pagalit ko pa sa kanya. Kaya naman mas lalo siyang hindi nakapagsalita at tila ba ay nalunok
Aside sa company ni Abuela, hilig ko rin ang mga paintings. And masasabi ko na isa sa hobby ko ang pagpipinta. Kapag stress ako ay brush ang hawak ko instead na alak. I can't explain but it feels like heaven every time na kinukumpas ko ang kamay habang hawak ang brush. Dito ako nakahanap ng kakampi. I express myself through painting. Landscape painting to be exact. I love to paint nature. Mountains, trees, plants, flowers and many more. Kaya naman ng inalok ng isang kaibigan ang exhibit na ito, I don't have a second thought at binili ko agad. Plan ko kasing i-display rito ang lahat ng mga naguhit ko.At sa sobrang busy ko sa company ay ngayon lang ako nagkaroon ng pagkakataon upang bisitahin ulit ito. Nag-iisip pa kasi ako ng mga ipapa-renovate ko sa lugar. Medyo old na rin kasi ito. Like today, bigla na lang nawalan ng kuryente. And today sana ang last day upang bisitahin ng mga tao ang exhibit. But mukhang memorable pa yata ang huling pagbubukas nito.Dahan-dahan akong tumayo at
Hays! Inis na inis akong bumangon sa higaan dahil hindi ako makatulog. Ilang oras na akong nakapikit ngunit gising na gising pa rin ang diwa ko. Sumakit na ang pwet ko, maging ang likod ko ay mahapdi na rin sa pagkakahiga. Kanina ko pa rin pinipilit makatulog dahil pagod na pagod ako ngayong araw.Bakit ba lumilitaw sa utak ko ang kumag na 'yon? Kahit anong pikit ang gawin ko ay mukha niyang pangit pa rin ang nakikita ko? "Mangkukulam ba siya?" naibulalas ko pa habang naglalakad papunta sa mesa upang uminom ng tubig. Baka sakaling makatulong ang tubig upang lunurin siya sa isip ko. Kahit pagod na pagod ako kanina sa paghahanap ng ibang raket ay hindi ko pa rin magawang makatulog nang mabilis ngayon. Ano ba naman buhay ito? Bakit kasi nakita ko pa ang pagmumukha ng hambog na 'yon? Kaya siguro ako inis na inis dahil hindi ko man lang siya nasapak kahit isa sa mukha! Hindi ko man lang siya nagawang gantihan.Naawa kasi ako kay Manong driver kasi baka siya ang pagalitan ni kumag kapag hin
Tulala ako habang nagkakape nang magising ako kinabukasan. Halos hindi kasi ako pinatulog ng bangungot ko kagabi. First time ko yatang kinabahan ng sobra-sobra sa buong buhay ko. Akala ko talaga ay totoo ang lahat ng mga nangyari sa akin at kay kumag. Mabuti na rin at tumawag si Vienna kasi baka tuluyan na akong hindi nagising mula sa masamang bangungot kasama ang lalaking 'yon!Parang may mahika kasi ang damuho na 'yon. Kaya ka niyang kulamin, agad-agad.Bwisit talaga ang lalaking 'yon! Pati sa panaginip ko ay may pagnanasa pala sa katawan ko?! Naniniwala na akong modus lang niya ang patay-ilaw sa exhibit. So, manyak! Pero ang totoo ay gusto ka lang niyang tsansingan ang mga babae. Bastos! Lalo tuloy namuo ang matinding galit ko para sa kanya. Pero dapat ay wag ko na siyang isipin baka mamaya ay siya na naman ang laman ng panaginip ko. Pinilig ko ang aking ulo upang alisin siya sa aking isipan. At muli akong humigop ng kape. Tumayo ako saglit upang kunin ang tinapay na binili ko k
Sa dinami-dami ng tao sa mundo ay bakit siya na naman ang nakita ko? Nananadya ba ang tadhana? May galit ba siya sa akin? Ibang mukha naman sana. Bakit naman puro na lang kamalasan ang buhay mo? Ayaw ko na ngang makita ang pagmumukha ng kumag na ito ay siya at siya pa rin ang sumisira ng araw at pati na rin gabi ko.Bakit naman ngayon pa? Baka mamaya ay palpak ang maging raket ko. Malas pa naman siya sa buhay ko."Bakit ba sunod ka nang sunod sa akin, huh? Type mo ba ako, kurimaw?" wala sa loob kong tanong dahil sa inis ko sa kanya. "What? Are you crazy?" halos pasigaw niyang tanong sa akin. Lalo tuloy nanliit ang mga mata niya sa inis."Kita mo at nabibingi ka pa? Hoy, damuho ka, wag mo akong ma-crazy crazy dahil sa ating dalawa ay ikaw ang may saltik at kulang sa aruga! Alam mo ikaw, malapit na kitang sakalin at ilibing!" inis na inis kong bulalas. At medyo hininaan ko pa ang boses ko baka marinig ng bata. At ang magaling na lalaki ay hindi man lang ako tinutulungan bumangon! Kay
Nagising ako ng nakaramdam ako ng matinding pagkauhaw. It's not unusual na magising ako ng ganitong oras pakiramdam ko kasi ay parang nag-iinit ang katawan ko.Kaya naman dahan-dahan akong bumangon upang pumunta sa kitchen para uminom ng tubig. Bago ako bumaba ay kinuha ko muna ang towel upang itapis sa ibabang bahagi ng katawan ko. Hindi ko kasi nakasanayan na matulog na may damit or kahit ano. I don't know but mas komportable ako ng ganito.Habang naglalakad ay inikot-ikot pa ang leeg ko, pakiramdam ko ay ngalay na ngalay ako sa pagkakahiga kanina. Ni hindi ko nga namalayan na nakatulog na pala ako sa baka sa pagod at sunod-sunod na busy schedule ko.Hindi ko na rin binuhay pa ang ilaw dahil maliwanag rin naman ang buwan.Nagtuloy ako sa kitchen. I opened the refrigerator to get bottled water. Mabilis kong inubos ang laman nito at nakaramdam ako ng ginhawa. Para akong nagising bigla. Nang isasarado ko na ang door ng refrigerator ay nagulat pa ako nang may babaeng nakatayo. Dahan-da
Napitlag pa ako nang biglang tumunog ang phone ko at dito ko napagtanto na kaya pala hawak nito ang kanyang cellphone at tinapat sa tenga niya. Bakit kailangan pang tumawag kesa pumasok dito sa loob? Sabog ba siya? Mas gusto niyang magsayang ng load kesa maglakad. May sapak talaga ang utak nito!Wala akong choice kundi sagutin ang tawag niya. At baka masisante tayo ng ferson!"Let's go," bungad niya sa akin. At tila may halong inis pa sa boses niya."Anong let's go? Bakit ba ayaw mo munang pumasok?" tanong ko pa. Para kasi siyang gago na naghihintay sa labas."Ms. De Castro, lumabas ka na at umuwi na tayo," sabi niya pa.Umikot pa ang aking mga mata. Bahala nga siya dyan. At mabilis ko siyang pinagpatayan ng tawag. Kakain muna ako. Maghintay siya sa labas kung gusto niya!"Ano raw, Gelay?" usisa ni Vienna ng ibaba ko ang tawag ni busangot. "Pinapauwi na ako ng boss ko. Hayaan mo siya!" At maas lalo kong pinagpatuloy ang pagkain ko. Hinayaan ko muna si busangot sa labas. Bahala siya
"Vaklaaaaaaa!" Malakas na sigaw ni Vienna nang makita niya ako. Nag-text kasi ako sa kanya na samahan niya ako na mamalengke at para na rin magkausap kami ng masinsinan.Tumakbo pa siya at napapikit na lang ako ng madapa pa siya. Yung kaibigan ko na ito, kahit kailan ay may katangahan din minsan. Kaagad akong lumapit sa kanya."Ano ka ba? Hindi ka naman kasi nag-iingat." Tinulungan ko pa siyang tumayo. Mabuti na lang at sa damuhan siya nadapa."Ayos lang ako. Mahal mo talaga ako!" sambit niya pa. At ang buong akala niya ay papagpagan ko ang tuhod niya kaya naman todo saway pa siya akin habang nakaluhod ako. "Hindi ka na naawa sa damo—arayyyy!" daing ko nang hilahin niya ang buhok ko habang hinahaplos ko ang damo kung saan siya nadapa."Akala ko naman ay nag-aalala ka sa akin! At talagang ang damo pa ang inalala mo!" galit niyang sambit kaya naman natawa na lang ako."Iwan mo kasi ang kambal mo sa bahay," sabi ko at muli akong tumawa."Bwisit ka! Pero maiba muna tayo. Anong ibig sab
Buong gabi akong nagpagulong-gulong sa kama dahil hindi ako dalawin ng antok. Mukhang namamahay ako kaya ganito. Lahat na yata ng pwede kong pwestuhan ay sinubukan ko na pero bigo pa rin akong mahanap ang aking antok. Sa dami naman ng tatakas sa akin ay antok pa talaga. Bumangon ako upang pumunta sa kusina para uminom ng tubig. Napahinto muna ako saglit upang silipin si busangot sa kabilang silid. Mukha naman siyang payapa. Mukhang lasing nga. Mabuti naman at nakatulog siya. Bigla ko na naman naalala ang sinabi niya tungkol sa nanay niya. Kaya naman pala siya nag-inom, birthday pala ng nanay niya. Pero saan kaya ginanap? Oh, di ba ito talaga ang naisip ko.Ang daya naman ng busangot na ito, hindi man lang ako sinama. Sana, nakikilala ko rin ang nanay niya. Ilang sandali pa akong nakatayo sa labas ng pinto ng kwarto niya bago ako nagtungo sa ng kusina habang nasa isip ko pa rin ang sinabi ni busangot kanina.Ang hirap maging chismosa yung hindi mo nasagap ng buo ang chismis kaya h
"Hey! Wake up!" Naramdaman ko pa ang pa ang mahinang tapik sa pisngi ko kaya naman unti-unti akong nagmulat ng aking mga mata. At kulang na lang ay magwala ako nang makita ko ang pagmumukha ni busangot. Isang sampal ang pinadapo ko sa pisngi niya dahil sa pagnakaw niya ng halik sa akin kanina. "Ouch! Why?" maang-maangan niya pa. Mabilis ako umayos ng upo at dinuro-duro ko pa siya. Anong akala niya, ganun lang 'yon? "Bakit mo ako hinalikan?! Bastos ka! Manyak!" Sigaw ko pa. At tila wala siyang alam sa mga nangyari. Ano basta na lang niyang nakalimutan ang lahat? Ganun lang 'yon? Saka bakit nasa sasakyan na kami?"Me? Are you kidding me, huh?" kunot-noo niya pang tanong at mukhang wala siyang kaalam-alam sa mga nangyari. Pero alam ko na hinalikan niya ako! Hindi ako nagkakakamali! Pero bakit parang wala siyang alam? Niloloko niya ba ako? Tiningnan ko pa siya nang masama pero hindi man lang nagbago ang expression ng kanyang mukha. Pero panaginip lang ba 'yon? Hindi maaari ang lahat ng it
"Hindi ko yata kaya. Natatakot ako. Wag na kaya natin ituloy?" maya-maya pa ay sambit ko nang tumigil ang aming sasakyan sa tapat ng isang gate. Pakiramdam ko ay biglang namawis ang aking mga palad at talampakan kahit pa hindi mainit sa loob ng kanyang sasakyan. Tiningnan niya lang ako. "Just be yourself, hindi kita pababayaan…" tanging nasabi niya lang bago bumaba ng sasakyan. Sino ka dyan? Sana all, hindi pababayaan, yung iba kasi dyan, iniwan!Huminga ako saglit at saka ako bumaba. Gelay, kaya mo yan! Para sa ekonomiya at dahil mukha kang pera! Pikit-mata na lang. Saka easy lang 'yan! Inayos ko muna ang damit ko at ngumiti ako. Handa na ako!Mabilis akong bumaba at sumunod kay busangot sa loob. "What are you doing?" tanong niya pa nang pinulupot ko ang aking braso sa kanya. "Ang hina mo naman. Kailangan sweet tayo! Saka wag kang feeling dyan! Tandaan mo na hindi natin type ang isa't-isa. Palabas lang lahat ng ito kaya makisama ka, okay?" nakangisi kong saad. Wala siyang nagawa
Buong biyahe ata akong tahimik sa tabi niya dahil sa lintik na panty ko! Ang dami ng pwedeng madampot ay yung panty ko pa talaga mygod! Puro kahihiyan na lang ang inabot ko sa buhay kapag kasama ang lalaking ito. Wala naman akong magagawa dahil siya na ang boss ko mula ngayon. Kailangan ko na lang isipin ang malaking sahod na makukuha ko kapag natapos ko na ang anim na buwan. Makakalaya na rin ako sa wakas. Pero sa ngayon ay magtiis muna kami sa isa't-isa. Dahan-dahan ko pa siyang nilingon habang abala sa pagmamaneho at namilog pa ang aking mga mata nang mahuli niya akong nakatingin sa kanya. Imbes na mag-paapekto ay inirapan ko na lang siya. Pero mabilis ko naman binawi ang irap ko namg maalala ko na siya nga pala ang aking boss. Umayos ako nang upo at itinuon ko na lang ang paningin ko sa daan. Parang hindi rin ako makahinga kapag magkasama kami. Masyadong masikip ang mundo naming dalawa. Siguro dahil hindi naging maganda ang mga unang pagtatagpo namin kaya ganito. Saka nakaka
Anong ginagawa ni busangot dito? Anong pinagsasabi niya?! Juskoooo, marimar! Bakit kay Vienna pa? Anong mukhang ihaharap ko sa babaeng ito? Napikit ako ng mariin at natampal ko pa ang aking noo. Siguradong katakot-takot na kantiyaw ang matatanggap ko mula kay Vienna dahil sa sinabi ni busangot. Napadilat ako ng mga mata nang maramdaman ko ang braso niya. Ito na nga ba ang sinasabi sa hula! Pahamak naman kasi ang lalaking ito! Paano ko siya haharapin?Muli ko munang binaling ang aking paningin kay busangot at pinandilatan ko pa siya. Ngunit wala man lang siyang reaksyon. Kaya mas lalong nakakainis."G-Gelay, anong ibig sabihin niya? W-wife? Asawa di ba? Alam ko ang tagalog. Paano? Anong una mong hinubad? Sabihin mo!" Nagulat pa ako nang hawakan niya ang magkabilang braso ko at bahagya pa akong niyugyog."V-Vienna—""Ano? Ang bra mo? Panty? Short? Damit? O ang puri at dangal mo?! Sabihin mo. Sabihin mo!!" Natulala na lang ako sa linyahan ng kaibigan kong pinanganak na oa! Sobrang inten
"Manong Gerry, dito na lang po ako sa banko. May gagawin pa po kasi ako sa loob," paalam ko sa driver ni busangot.Kakamot-kamot pa sa ulo si Manong Gerry, dahil sa sinabi ko. Mukhang takot yata na hindi masunod ang utos ng boss niya. Sabi ko kasi kay busangot ay wag na akong ipahatid pero ang hirap din kasing kontrahin niya. Kaya wala akong nagawa kanina. "Ayos lang po, Manong Gerry," "Naku, Ma'am, hindi po pwede at baka magalit si bossing sa akin. Saka kilala mo naman yung bata na 'yon. Kapag may inutos ay dapat sundin," paliwanag niya pa sa akin. Naisip ko nga na baka siya ang pagalitan ng amo niyang may katok kung hindi niya ako ihahatid. Kaya naman hinayaan ko na lang siya na hintayin ako rito sa labas. May aayusin kasi ako sa loob ng banko. Ipapadala ko ang pera sa bank account ng pinag-sanglaan namin ng bahay at lupa. At ang ibang lalabing pera ay ibibigay ko kay Nanay upang ipagawa ng bubong sa kusina. Matagal nang sinasabi ni Jeremy na tumutulo na raw ang bubong namin. P
"Joke time! M-masyado ka kasing seryoso. B-brief…briefcase! Tama, briefcase nga! Di ba may ganyan kayong mga rich people?!" palusot ko pa. At baka sakaling uubra sa kanya. Pero mukhang hindi siya kumbinsido sa sinabi ko. Hay, naku!Gelay, brief pa more!"Ah, eh, wala na pala akong itatanong. O-okay na pala." Tumawa pa ako nang malakas upang makalimutan niya ang tungkol sa brief. Pero mas okay na rin na brief lang ang nasabi ko kesa naman yung patola niya, mas nakakahiya 'yon!Ang bilis naman ng ganti ng karma! Tama ba ang narinig ko? Misis ko? Tse! Pa-fall ang ferson. Hindi naman ako marupok no!At bakit kasi iba ang nasa utak ko kesa sa sinasabi ni bibig ko? Muli akong umupo at tumikhim habang siya naman ay nakasunod lang ng tingin sa akin. Hindi tuloy ako mapakali mula sa aking kinauupuan kaya kinuha ko ang aking bag at pinatong sa aking harap. Nakakainis naman ang lalaking ito. Nakakakaba kung tumingin. Pakiramdam ko tuloy ay pinagpapawisan ang kili-kili at singit ko!"Ano ba ang ti