Kabanata 3

Kabanata 3

He is nothing but the personification of danger. 

The way he penetrates her with his noxiously beautiful pair of protruding green eyes makes Clary tremble in fear—and undeniable attraction. 

Sino ba ang lalakeng ito at sa kabila ng matinding takot na nadarama ng kanyang puso, hindi niya mapigilan ang titigan itong pabalik na tila nasa mga mata nito ang kanyang kaligtasan?

She can't find the logic inside her head right now. Her thoughts are in complete chaos. Nagtatalo ang isip at puso. Ang takot at pagkahumaling.

Kinilabutan siya nang unti-unting umangat ang sulok ng mga labi nito para sa isang makahulugang ngisi. Nangatog ang kanyang tuhod. Pamilyar ang kurbang iyon...

Humigpit ang pagkakahawak ng lalake sa kanyang buhok sa batok. Her heart gone wild even more as she gasp. That move... Bakit tila kabisado ng kanyang katawan ang galaw na iyon?

"Well, well. Such a terrible turn of events, hmm?" Pinasadahan nito ng tingin ang paligid. Mayamaya'y lalong lumawak ang kurba sa mga labi hanggang sa makita ang perpekto at mapuputi nitong mga ngipin bago muling binalik ang tingin sa kanyang luhaang mukha. "Change of heart, Clary? Marunong ka na palang umiyak ngayon?"

Napalunok siya nang tumindig ang kanyang balahibo matapos madinig ang pagbanggit muli ng lalake sa kanyang pangalan. Hindi niya maintindihan ang sinasabi nito.

Umiyak? Of course she knows! Tao lamang din siya at nakakadama ng matinding emosyon. Her best friend is shot while trying to protect her. Sino ang hindi iiyak?

"H—Hindi ko alam ang ibig mong s—sabihin."

Tumaas ang masungit nitong kilay at gumalaw ang panga. "Oh you don't?" He made a series of tss sound while grinning like a devil who just got released from hell, and Clary doesn't like how he can turn her on with his unholy expression. "Such a great pretender as always."

Muling gumapang ang matinding takot sa kanyang puso nang makitang dumilim ang ekspresyong nakaguhit sa mga mata ng lalake. 

There it goes again. The pain that turns his pools one shade darker. The same emotion that triggers something inside her heart.

Umigting ang panga ng lalake at nang hatakin siyang lalo hanggang sa lumapat ang kanilang katawan sa isa't-isa, halos mahigit niya ang kanyang hininga. This is too much for a nun to take yet she cannot find the courage to push him away.

Tila ba nangungulila ang kanyang katawan sa ganoong klaseng pakiramdam...at alam niyang mali iyon. For goodness' sake, she is a nun! Her chastity is the most important thing to her kaya hindi niya alam kung ano ang nangyayari sa kanyang sarili.

The familiar fire started to burn her strength under her skin once again, but not like before that she only feels it during her sleep, ngayon, bukas na bukas na ang kanyang mga mata at gising ang kanyang diwa.

She isn't dreaming...

Kung gano'n, sino ang lalakeng ito?

Posible bang ito ang kaniig niya sa kanyang panaginip?

Ang lalakeng umaangkin sa kanya hanggang sa maubusan siya ng hininga?

Ang lalakeng pakiramdam niya ay kabisado ang bawat sulok at kurba ng katawan niya?

She isn't sure, and it frustrates her.

Hindi niya natatandaan ang mukha ng lalake sa kanyang panaginip at ang tanging naaalala lamang niya tuwing gumigising mula sa mapusok na panaginip ay ang wirdong tattoo sa likod na bahagi ng balakang nito.

She remembers her tracing it with her fingertips, and the man seems to like it when she's doing it. He will let out low groans of pleasure and her heart feels happy when she sees him flash a sweet smile at her.

Other than that, wala na siyang maalala kung hindi ang kapusukang mayroon sila tuwing nagiging isa.

The man in front of her looked more dangerous now as he towered her. Kung sakali mang ito ang lalake sa kanyang panaginip, bakit... Bakit hindi niya makita ang klase ng emosyong natatandaan niya?

Nasaan ang lambing sa tinig nito?

Nasaan ang masuyong haplos?

Nasaan ang matamis na ngiting walang ibang dala kung hindi saya sa puso niya?

Maybe she's wrong. This man, she doesn't think he would ever be capable of being gentle. Even his features are so fierce and prominent. There's clearly no trace of chivalry in his body.

Nanuyo ang lalamunan niya nang muling salubungin ang mga mata nito. May kung ano sa klase ng titig na ipinupukol nito sa kanya, at nang kunin ng lalake ang kanyang kamay upang ilapat sa dibdib nito, halos bumigay ang kanyang mga tuhod.

His face went closer, his eyes focused on her parted lips. "You feel that, Clary?" He whispered hoarsely that made her shiver as she squeezed her eyes shut. Hindi niya matanggap ang epekto ng apoy na kaya nitong buhayin sa loob niya. 

"Do you feel the heart you chose to break? It's still beating..." He breathed in deeply. "I hope I disappointed you."

She gasped sharply when his palms cupped her butt, waking up the sinful sensation she isn't permitted to feel in the first place. Hindi ito tama! Binabastos na siya ng lalakeng ito ngunit nasaan na ang kanyang rasyonal na pag-iisip? Why can't she be totally scared?

Pilit niyang nilabanan ang makamundong pakiramdam at tahimik na pinaalala sa isip kung sino siya.

Siya si Clarianara Vendicto at isa siyang alagad ng Diyos. Puro at malinis.

"H—Huwag po..." Her breathing hitched. "M—Matakot kayo sa Diyos."

The man let out a delicious chuckle in front of her ear. "How ironic to hear that from someone who despises God the most..."

Tumindig ang mga balahibo niya sa batok nang dumampi ang mainit nitong hininga sa kanyang balat. Nakakadarang...at nakakawala sa ulirat.

Her mind screams the holy teachings, yet her body doesn't seem to care. Her skin aches for something unfamiliar, her thighs trembled as she felt her flesh throb.

This is against what the Lord wants. This is so wrong in all aspect.

Ngunit tila alipin siya ng sariling katawan. Nang ikiwal nito ang dulo ng dila sa kanyang panga saka siya mapusok na hinalikan sa parteng iyon, halos tumalon palabas ng kanyang dibdib ang kanyang puso.

She heard the deafening sound coming from a helicopter. Papalapit ito sa kumbento dahilan upang sandaling maagaw ang kanyang atensyon.

But the guy didn't let her attention be taken away from him for too long. Hinawakan siya nito sa pisngi upang agawin muli ang kanyang tingin mula sa dumating na sasakyang panghimpapawid.

"You are one little devil dressed up in holy clothing." He whispered. Diniin nito ang balakang sa kanyang tiyan at nang madama niya ang umbok sa loob ng pantalon nito, uminit nang tuluyan ang mukha ni Clary.

"Ah, four years, my little devil. I can't believe you can still make me this hard effortlessly whatever clothes you are using to cover that work of art." Muling piniga ng lalake ang kanyang pang-upo, ang ngisi ay muling lumawak. "You're going to pay for keeping my bed cold for so long..."

Umalpas ang matinis niyang tili nang bigla na lamang siya nitong binuhat na tila sako ng bigas. Sinuntok niya ang likod nito habang pilit na nagpupumiglas, ngunit walang laban ang kanyang katawan sa laki at lakas na mayroon ang lalake.

He walked outside the main hall, and Clary's heart almost stopped from beating when she saw the horrible scene outside. Nagkalat ang mga patay nilang mga kasama. Ang mga humihinga pa ay wala man lamang awang pinutukan ng baril.

Napapalahaw si Clary nang makita kung paanong pilit ibinuka ng isang lalake ang bibig ni Mother Superior. Ang mga mata niya ay nanlaki nang ipasok ng lalake ang bunganga ng baril sa bibig ng madre.

Ang takot niya ay wala nang paglagyan habang nakatitig sa malamig na mga mata ng mabait nilang Mother Superior.

"'Wag! Maawa ka, 'wa—Mother Superior!"

Her body trembled in fear and pain as she watched the nun fell on the floor with eyes widely open. Hint of pain was evident on its bloody face, and Clary knew one day, she will end up that way, too.

Naisara niya ang mga mata habang humihikbi. Ang kanyang katawan ay lumupaypay na tila naubusan ng lakas dahil sa nasaksihan kaya nang tuluyan siyang isampa ng lalake sa helicopter, halos wala na siya sa sariling nakatulala at tahimik na lumuluha.

Their home. It's ruined now, and her family is gone.

Ang kumbento ay wasak na.

Patay na si Mother Superior at ibang mga kasama niya.

Si Agatha.

Siya na lamang ang natira...

Her breathing hitched as she felt the helicopter started to lift in the air. Wala na siya sa katinuan. Ni ang ikurap ang mga mata tila hindi na rin niya magawa. Nang ilapat ng lalake ang palad sa kanyang hita, wala na rin itong nakuhang pakiusap para respetuhin siya.

Nothing. Suddenly she felt nothing but pure emptiness and sorrow.

Tuluyang lumipad ang helicopter ngunit wala nang pakialam si Clary kung ano pa ang mangyayari sa kanya. Sa isang iglap ay nawala ang lahat sa kanya, ngunit nang lumingon sa kanila ang taong nagpapatakbo sa helicopter saka nito tinawag ang pangalan ng lalakeng nasa kanyang tabi, pakiramdam niya ay lalong nawasak ang mundo niya.

She breathed in sharply and tilted her head to look at him as she felt a certain part of her brain getting pinched. Napatitig siya sa mga mata nito at tila wala sa sariling binanggit ang isang pangalang tila matagal nang natabunan sa kanyang alaala.

"D—Decka."