ANYANA POV (ANGELA) HINDI ko alam kung ilang oras akong nakatulog pero muli akong nagising nang maramdaman ko na hindi na ako nag-iisa sa silid! Sa muling pagmulat ng aking mga mata mukha ni Stephen ang una kong nasilayan "Kumusta ka na? Kumusta ang pakiramdam mo? Ayos ka na ba?" seryoso niyang tanong nang mapansin niya na gising na ako. Dali-dali naman akong bumangon sa sumandal sa headboard ng kama! Pilit na nagpakawala ng ngiti sa labi bago siya sinagot. "Ayos lang ako Stephen! Huwag mo akong alalahanin!" bigkas ko. Sinadya kong "Stephen" na lang ang itawag sa kanya tutal mag-asawa naman pala kami! Liban pa doon magkababata din kami kaya walang dahilan para mailang ako sa kanya. "Mabuti naman kung ganoon!" Siya nga pala, bukas ng hapon ang alis natin dito sa isla!'" seryosong sagot niya at naglakad patungo sa kabilang bahagi ng kama at naupo! Dali-dali naman akon umusog sa kabilang gilid sabay bangon! Kung may balak siyang matulog, wala akong planong tumabi sa kanya!
ANYANA POV (ANGELA) Pagkalabas ni Stephen, mabilis na din akong gumayak para lumabas na din! Medyo maayos na ang pakiramdam ko at balak kong sumagap ng sariwang hangin sa labas. Para kasing nakaka-suffocate na dito sa loob ng kwarto dagdagan pa na kay daming tumatakbong mga alalahanin sa isipan ko. Medyo marami naman na akong naitulog kanina at feeling ko sumasakit ang katawan ko kung patuloy lang akong hihiga. Kumuha lang ako ng malinis na tuwalya sa banyo at ipinatong ko sa aking balikat. Gabi na at medyo malamig sa labas. Balak ko din sanang puntahan si Olivia sa kwarto namin at personal na makausap para alamin sa kanya kung desidido ba talaga siyang sumama sa akin sa Manila. Sa paglabas ko ng hotel, kaagad na sumalubong sa akin ang malamig na simoy ng hangin! Buhay na buhay pa ang buong paligid sa dami ng mga turista na nagkakasayahan kaya naman imbes na maglakad patungo sa kwarto namin ni Olivia nagpasya akong maglakad patungo sa tabing dagat! Maliwanag naman ang buong
ANYANA POV (ANGELA) "WHAT are you talking about? Alam mo hindi kita maintindihan! Reporter ka ba?" hindi ko mapigilang tanong sa kanya! Wala lang, hinuhulaan ko lang kung reporter siya dahil kakaiba kasi siya kung magtanong eh. "No! I am not.... pero marami akong kilalang reporters!" nakangiting sagot niya sa akin 'So, ano ang kailangan mo? Bakit ka nandito ngayun sa harapan ko?" tanong ko sa kanya. "Sorry, but simula noong lumabas ka ng hotel kanina sinusundan na kita! By the way, nagpakilala na ako sa iyo kanina, I am Chris at sumabay lang ako sa mga kaibigan kong mga reporters dito para makaiusyuso kung gaano kaganda ang resort na ito! Frankly speaking, nasa showbiz ang line of job ko at naghahanap ako ng talent!" nakangiting sagot niya sa akin,. Hindi ko na mapigilan ang matawa! Oo, nawalan ako ng alaala pero hindi naman ako ganoon katanga para hindi maramdaman kung ano ang gusto niyang ipawitig sa akin. "So, kaya mo ako nilapitan dahil gusto mo akong gawing talent? Ch
ANYANA POV (ANGELA) "ANYANA, kinakausap pa kita! Teka, saan ka pupunta?" narinig kong tawag ni Stpehen sa pangalan ko pero parang walang narinig na patuloy lang ako sa aking paghakbang! Huwag niya akong unahan dahil wala siyang karapatan ng pakialaman ako lalo na at maliwanag pa sa sikat ng araw na matagal na din siyang nagluko! Habang kasal kami nagawa niyang makipag relasyon sa iba imbes na hanapin ako! "Mag-usap tayo! Alam mo ba kung sino ang kausap mo kanina? Alam mo ba kung gaano kadelikado sa iyo ang makipag-usap sa kung kani-kanino lang?" muling bigkas niya kaya napatigil ako sa paghakbang. Seryoso siyang hinarap at tinitigan sa mga mata. 'Stpehen, ano ba ang nangyayari sa iyo? Bakit ba masyado kang affected sa mga nangyari ngayung gabi. Kung sino man ang mga kinakausap ko, wala ka na sana doon! Nawalan lang ako ng aalaala pero hindi ako tanga! Alam ko kung ano ang ginagawa ko at alam ko kung ano ang mga nangyayari sa paligid ko!" naiinis kong sagot sa kanya. Napansin kon
ANYANA POV (ANGELA) DAHIL sa kakulitan ni Stephen, imbes na balak ko pang puntahan si Olivia hindi na lang natuloy. Sumama na lang ako sa kaniya dito sa kwarto para matigil na ang usapan naming dalawa. Nakakaramdam na din kasi ako ng antok. Balak kong magpahinga na muna para makapag-isip ng tama. Iyun nga lang pagdating ng kwarto hindi din naman ako nagkaroon ng peace of mind. Paano ba naman kasi, gusto nitong si Stephen na sabay daw kaming matulog sa ibabaw ng kama. Ayaw ko naman lalo na at wala akong tiwala sa kanya! Sa mga nasasaksihan ko sa kanya at pangangaliwa niya, wala talagang dahilan para magsama kami sa iisang silid at lalong wala akong plano na gampanan ang mga tungkulin ko bilang asawa niya! "Dito na lang ako sa sofa ikaw na lang diyan sa kama! Tutal naman nakatulog na ako kanina!".kaagad kong bigkas nang mapansin ko na desidido talaga siyang masunod ang gusto niya! "Anyana, please! Pagod na ako sa ganitong drama at tigilan na natin ito! Dito ka sa kama at magp
Anyana POV ( Angela) "Pilitin mo! Wala akong balak na pakawalan ka lalo na at kumportable ako sa ganitong posisyon!" narinig kong bigkas ni Stephen kasabay ng pagdampi ng labi niya sa tuktok ng ulo ko! Muli akong mapalunok ng sarili kong laway nang marealized ko ang posisyon n naming dalawa ngayun. Ramdam ng katawan ko ang init na nagmumula sa kanyang katawan. Kung kumportable siya, mas kumportable ako sa ganitong posisyon! Para akong hinihele ang gusto ko pang matulog!Kaya lang, paano ba ako nakatulog gayung naramdaman ko naman ang isa niyang hita na bigla na lang dumagan sa hita ko! Hindi naman siya mabigat pero mas nakakailang pala ang ganoon! Ramdam ko ang init ng kaniyang katawan na bumabalot sa buo kong pagkatao!Hindi ko alam pero para bang may sariling isip ang aking katawan na bigla na lang akong tumagilid ng higa! Paharap sa kanya kaya naman biglang nagsalubong ang aming paningin."Hindi ka natutulog? Akala ko ba inaantok ka na?" mahina kong tanong sa kanya! Naramdaman
ANYANA POV HINDI ko alam kung saan na kami nakarating pero naramdaman ko na lang ang unti-unting pagkatangal lahat ng saplot sa aking katawan! Tuluyan na nga akong bumigay sa karisma ni Stephen. Tuluyan na akong ipinagkanulo ng sarili kong katawan habang ninanamnam ang bawat halik at haplos niya sa buo kong katawan! Naging mapangahas na din ang bawat galaw ko! Gamit ang nanginginig Kong mga kamay kusa ko nang binuksan ang butones ng t-shirt niya at ibinaba din ang zipper ng suot niyang short! "You're so naughty Anyana! Talagang lalo mo akong pinapainit ha?" garalgal ang boses na bigkas niya! Hindi ko naman mapigilan ang mapangiti habang hindi ko inaalis ang pagkakatitig sa kanyang mukha! Naughty na king naughty, wala na akong pakialam! Tuluyan ko na ding kinain ang pangako ko sa sarili ko na hindi ko gagampanan ang pagiging asawa niya hangat hindi ko naalala ang nakaraan ko! Kaya lang ngayung naranasan ko na kung gaano kasarap itong ginagawa niya sa akin parang kay hirap ng hi
ANYANA POV (ANGELA) "ANG LAKI! Sigurado bang kasya sa akin iyan?" hindi ko mapigilang bulalas ko habang pinagmamasadan ko ang hubot-hubad na katawan ni Stephen! Direkta akong nakatitig sa galit na galit niyang alaga habang hindi kumukurap! "Yes..for sure it will fit, Anyana!" nakangiti niyang sagot sa akin kasabay ng pagdagan niya sa akin! Hindi ko mapigilan ang makaramdam ng nerbiyos lalo na nang dumaiti sa balat ko ang kanyang matigas na ari! Hindi ko maitindihan ang nararamdaman ko ngayun! Feeling ko kasi talaga hindi ako sanay sa ginagawa naming dalawa ngayun! Parang gusto ko na nga siyang kwestiyunin kung mag-asawa ba talaga kami dahil sa totoo lang, bago sa pandama ko itong mga ginagawa niya! Kaya lang huli na ang lahat! Muli niya na naman kasing pinagdiskitahan ang boobs ko! Nialalapi-lapirot niya ang isa kong nipple habang subo-subo niya na naman ang isa pa! Muling sumiklab ang init sa buo kong pagkatao kasabay ng dahan-dahan niyang pag-angat ng isa kong hita! Nakabuk
SCARLETT POV SIX YEARS LATER YES, ganoon kabilis ang paglipas ng taon! Anim na taon ang mabilis na lumipas pero parang kahapon lang nangyari ang lahat! Wala na sila Scarlett at Stephen at nandito pa rin ako ngayun! Nakatayo sa harap ng kanilang puntod at kakatapos lang mag-usal ng maiksing panalangin! Sariwa pa rin ang sugat sa puso pero kailangan tangapin ang katotohanan na wala na sila! Na kailangan nang mag-moved-on dahil iyun ang nararapat! Alam kong tahimik na din naman sila! Na masaya na sila kung nasaan man sila naroroon! Sayang nga lang dahil hindi naging masaya ang naging buhay nila noong nandito pa sila sa mundong ito pero sana, kung totoo man ang reincarnation, magiging masaya na sana sila sa susunod nilang buhay! Kahit kailan, mananatili sila sa puso ko! Hinding hindi ko sila makakalimutan! Wala sa sariling napatitig ako sa larawan ni Anyana! Napakaganda niya talaga! Buhay na buhay ang ngiti sa kaniyang labi! Sayang nga lang at hindi siya lumaban! Alam kong m
DRAKU MONTEVERDE ATIENZA RESIDENCE SCARLETT POV "YAYA, kumusta ang mga bata? Tulog na ba sila?" seryosong tanong ko sa isa sa mga yaya's ng mga anak naming dalawa ni Draku! Tanghali na at hindi ko alam kung bakit kanina pa ako hindi mapalagay. Hindi din maalis-alis sa isipan ko si Anyana! Sobra kasi talaga akong naaawa sa kalagayan niya ngayun! Alam kong masyado nitong dinamdam ang biglaang pagkamatay ni Stpehen pero hindi lang naman siya ang nagluluksa! Buong pamilya namin ay nagluksa din sa biglaang pagpanaw ng kakambal ko at hangang ngayun hindi pa rin matatangap ng mga magulang ko na wala na siya! IYun nga lang, dumagdag pa talaga sa dagok ang muling pagkakasakit ni Anyana! Sa hindi malamang dahilan, napag-alaman ng mga Doctor nito na lumulaki na naman pala ang puso ni Anyana which is hindi magandang senyales! Kaparehong kapareho ang kondisyon ng sakit niya noong bata pa siya! Wish ko lang na sana malagpasan niya lahat iyun! Hindi ko alam kung kaya pa bang tangapin nami
ANYANA POV DALAWANG linggo ang matulin na lumipas na wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa loob ng aking kwarto kapag araw at sa gabi naman makikita ako sa garden na tahimik na nagmumuni-muni! Araw-araw din ako kung dalawin ni Daddy para masiguro ang kaayusan ng kalagayan ko! Minsan na din akong dinalaw ng mga Uncles ko sa bahay na ito at masasabi ko na masaya ako dahil ramdam ng puso ko kung gaano ako kahalaga sa kanila! Nakakalungkot isipin na alam ko sa sarili ko na hindi na ako magtatagal! Sa bawat araw na nagdaan, ramdam ko na lalo akong humihina! May mga pagkakataon pa nga minsan na nahihirapan na akong bumangon sa umaga at kaunting galaw lang naghahabol na din ako sa aking paghinga! Dinadalaw din ako ng Doctor ko pero wala na akong energy pa para magtanong kung ano na ba ang sitwasyon ko! Ramdam ko din naman na alam na nilang lahat na alam ko na din kung ano man ang sitwasyon ko ngayun pero kagaya noon, wala talagang ni isa sa kanila ang gustong mag-open up tun
ANYANA POV 'ARE you sure, ayos ka lang dito?" seryosong tanong sa akin ni Daddy! Ayaw niyang pumayag na lumabas ako ng hospital pero wala na din silang nagawa pa nang ako na mismo ang nagpumilit pa! Ayaw man nilang direktang sabihin sa akin ang kalagayan ko alam ko sa sarili ko na kaunting oras na lang ang natitira sa akin at ayaw kong sa hospital ako bawian ng buhay! Pasalamat na lang talaga ako dahil narinig ko ang pag-uusap nila ng Doctor ko dahil mukhang wala talagang balak si Daddy na sabihin sa akin ang tunay kong kalagayan! '"Okay, sasamahan ka nila Ate Divina at Manang Grasya sa bahay na ito! Kung bakit naman kasi gusto mo dito gayung mas palagay ang loob ko kung doon ka na lang muna sa bahay namin titira!:" seryosong sagot ni Daddy! Wala sa sariling inilibot ko ang tingin sa paligid! Nandito kami sa bahay kung saan ako lumaki at nagdalaga! Ang bahay na minsang tinirhan namin ni Stephen noong nagsasama pa kami! Ang bahay na ipinamana sa akin ni Lola Sylvia Buenaventura
ANYANA POV "I AM SORRY, Mr Atienza pero sa sitwasyon niya ngayun hindi namin maipapangako kung kaya niya bang mag-undergo ng another operation! May history na siya ng surgery noong bata pa siya dahil ipinanganak siyang may congenital heart disease." narinig kong bigkas nang kung sino! Ang alam ko si Daddy ang kausap niya kaya naman mas pinili kong matulug-tulugan! "Ano ang pwedeng gawin para madugtungan nang buhay niya? Willing akong gumastos ng kahit na magkano para maging maayos ulit ang puso niya, Doc!" narinig kong sambit ni Daddy! Hindi ko mapigilan ang mapakunot noo dahil sa narinig ko! "I am sorry, Mr. Atienza! Isa ito sa malaking side effect ng mga batang nagkaroon ng history ng congenital heart disease! Although, succesful ang surgery niya noon pero hindi ibig sabihin noon na kaya niya nang mabuhay hangang sa kanyang pagtanda! After so many years, dumadating talaga ang ganitong problema at hindi namin sigurado kung kakayanin pa ba ng pasyente ang mag-undergo ng another
ANYANA POV Ang kagustuhan ko pa rin ang nasunod kaya walang nagawa si Gino kundi pagbigyan ako! May kinausap lang siya na kung sino dito sa hospital pagkatapos noon pinayagan na akong makaalis sa kondisyon na kailangan kong makabalik para daw maobserbahan ako! Maraming test pa daw ang dapat gawin sa akin which is hindi ko na din pinagtoonan ng pansin! Hindi ko alam kung ano ang dahilan at kung bakit dalawang araw akong walang malay sa hospital pero dahil mas focus ang isipan ko sa mga nangyari kay Stephen, hindi na ako nagtanong pa kay Gino! Habang nasa biyahe kami, mas pinili ko na lang ang manahimik! Bago naman kami umalis ng hospital, nangako si Gino sa akin na didirecho daw kami sa kinaroroonan ni Stephen which is labis kong ipinagpasalamat! Hangang ngayun kasi pinilit kong kinukumbinsi ang sarili koo na hindi totoong wala na siya! Pero ang pangungumbinsi kong iyun sa sarili ko ay biglang naglaho lalo na nang mapansin ko na sa isang memorial chapel kami dumirecho! "Ano ang
ANYANA POV Hindi ko alam kung ilang oras akong nawalan ng malay pero sa muling pagmulat ng aking mga mata ibayong katahimikan ang kaagad na sumalubong sa akin! Sumalubong sa paningin ko ang puting kulay ng paligid at nang ibaling ko ang aking tingin hindi ko mapigilan ang magtaka dahil sa mga nakakabit ng kung ano sa katawan ko! May nakakabit din sa akin na oxygen which is nakakapagtaka! HIndi ko alam kung ano ang nangyari sa akin pero hindi ko mapigilan ang muling pagpatak ng luha mula sa aking mga mata nang maalala ko ang nangyari kay Stephen! Sa kabila ng mga masasakit na nangyari sa amin, hindi ko alam kung kaya ko bang tangapin ang lahat pero isa lang ang sigurado ako, sobrang sakit sa puso na makita siyang isa nang malamig na bangkay. Pero totoo ba talaga iyun? Hindi kaya isang panaginip lang? Sana panaginip lang ang lahat! Kahit na gaano pa siya kasama hindi pa rin naman magbabago ang katotohanan na siya pa rin ang tinitibok ng puso ko! Sa naisip kong iyun dahan-dah
ANYANA POV "Ano ang nangyari? Bakit ka namumutla?" seryosong tanong ni Doc Alvin nang maabutan niya ako dito sa labas ng restaurant! Kakatapos lang namin mag-usap ni Amanda at nag-aabang na lang ako ng taxi para masakyan ko patungo sa hospital kung saan daw dinala si Stephen! "Sorry, kailangan kong makaalis! Si Stephen...naaksidente!" diretsahan kong sagot kay Doc Alvin! Napansin kong saglit siyang natigilan bago tumango-tango! "Okay...sa kotse ko! Sasama ako ng hospital!" seryosong sagot niya sabay hawak niya sa akin at inakay niya ako patungo sa kanyang kotse! Naging sunod-sunuran naman ako kay Doc Alvin! Pagkasakay namin pareho sa sasakyan, kaagad siyang nagmaneho! Sinabi ko pa nga sa kanya kung saang hospital dinala si Stephen at pagkatapos noon, naging tahimik na ako buong biyahe! Ramdam ko ang takot ko sa puso ko pero umaasa ako na sana ayos lang si Stephen! Kahit naman sinaktan niya ako ng paulit-ulit, hindi ko naman pinangarap na mapahamak siya lalo na at alam kong w
ANYANA POV Dahil sa ginawa ni Stephen kanina sa simbahan, nagpasya na lang kaming dalawa ni Doc Alvin na kumain sa restaurant! Lagpas na sa oras ng pagkain ng tanghalian at nag-aalburuto na ang tiyan ko sa gutom! Wala na din akong balak na pumunta ng reception party dahil mukhang nababaliw na si Stephen! Para bang wala na siyang kahihiyan at hayagan niya nang ipinapakita sa lahat kung gaano na kasama ang ugali niya! Kahit ako, nagulat din talaga sa ginawa niya kanina! Harap-harapan ba naman kung mangumprunta! Ano ba ang pakialam niya kung may kausap akong lalaki? Naikasal na siya lahat-lahat ang hilig niya pa ring makialam sa buhay ng may buhay! "Ano ang gusto mong kainin?" nakangiting tanong sa akin ni Doc Alvin! HIndi ko naman mapigilan ang mapatitig sa kanya! Sa halos isang buwan na nakilala ko siya wala man lang akong nakitang kahit na isang kapintasan sa ugali niya! Kapag magkasama kaming dalawa talagang ipinaparamdam niya sa akin kung gaano ako ka-special na malayong mal