CHAPTER 1—COLLIDE

 Mga nagmamadaling nurse at doctor ang naabutan ni Stefan sa kan`yang pagdating sa ospital. Akma na niya itong dededmahin ngunit mabilis siyang tumakbo nang makita ang kaibigan na umiiyak habang nakatingin sa kwarto ng kapatid. 

 “Eya! Eya!” Hagulgol ng kaibigan habang tinatawag ang pangalan ng kapatid ni Stefan. Halos gumuho naman ang mundo nito nang makita ang mga nurse na nagpapalit-palitan sa pagpa-pump para lang ma-revive ang heart beat ng kapatid na unti-unti nang bumababa.

 “Prepare the paddles! We have no time!” sigaw ng doctor sa isang nurse na taranta namang sumunod. Ilang minuto din ang itinagal at halos tawagin na ni Sefan ang lahat ng santo para lang mailigtas ang kapatid. Gagawin nito ang lahat kahit buhay pa ang kapalit para lang sa kapatid. Hahamakin ang lahat at maging ang pakikipagkasundo kay Satanas o kay Pontio Pilato ay gagawin niya huwag lang mawala ang nag-iisang dahilan niya para lang lumaban sa buhay. Huwag lang mawala ang kapatid na nagbigay ng rason para siya`y mabuhay at mamuhay sa kabila ng mga pinagkait sa kan`ya. 

 Lumabas ang pawis na pawis na Doktor nang maibalik nila sa normal ang heartbeat ng babae. Lumapit ito at tinapik ang balikat ni Stefan na tila sa anumang pagkakataon ay mababaliw na habang nakaupo sa gilid ng corridor.

 “Buhay pa rin ang kapatid mo, Stefan. Tumayo ka diyan at may mahalaga tayong pag-uusapan.” Malumanay na sabi ng doctor, dali namang pinunasan ni Stefan ang luha at dito na nga isiniwalat ng doktor ang kalagayan ng kan`yang kapatid. “Malala ang kalagayan niya at kakailanganin ng malaking danyos para mapahaba ang buhay niya.” saad nito kay Stefan na tulalang nakatitig sa kan`yang nakaratay na kapatid.

 “Kailangan ding sa lalong madaling panahon ay maisagawa ang operasyon kung hindi…” hindi na natuloy ng doktor ang kan`yang sasabihin nang pinatid ito ni Stefan.

 “Huwag mong sabihin `yan, Doc. Gagawan ko nang paraan at mabubuhay si Eya” saad nito habang pinipigil ang pagpatak ng kan`yang luha. Nilisan ng doktor ang kanilang kinaroroonan at napahilamos sa mukha si Stefan sa kanilang gastusin.  

 “Kailangan ko nang mabilisang pera para sa kan`yang pagpapagamot. Hindi sapat ang aking kinikita para makalikom ng gano`ng kalaking halaga. Wala rin akong malalapitan. Patawarin nawa ako ng nasa itaas sa aking gagawin.”

 Agad na naghanap si Stefan ng panibagong part-time job nang sa gayon ay may malikom siyang pera para sa pagpapagamot ng kan`yang kapatid at para na rin lumolobong bayarin sa ospital. Namasukan siya bilang part-time floor staff/bartender sa isang sikat na casino sa Davao City. Agad naman itong nakapasa sa kan'yang pag-apply dulot na rin ng kan`yang mga experience sa pagiging bartender na kan`yang karaniwang part-time sa mga club. 

 Napag-alaman ni Stefan na may event na magaganap sa pinapasukang casino. Sa event na ito, inaasahan ang mga malalaking pangalan na naghahari sa sugalan. Sa puntong ito, desperado at labis ang kan`yang kagustuhan na iligtas ang kapatid sa bingit ng kamatayan. Ang maitim na balak ay sumagi sa kan`yang isip na naisin niya mang iwaksi ay kapakanan naman ng kan`yang kapatid ang iniisip. 

Bagaman may iilang staff na ang umaasikaso sa mga bisita, hindi pa rin maiiwasan na magkulangan sa tao ang sugalan. Sinamantala ni Stefan ang kaganapan, imbes na umuwi pagkatapos ng kan`yang oras sa trabaho, nanatili ito upang isagawa ang plano, nag-overtime ito upang maisagawa ang plano.

 Sa pagpasok ng mga manunugal sa casino, kapansin-pansin na sanay sila sa sugalan at tila kabisado ang pasikot-sikot ng lugar. Kitang-kita rin na mayaman ang mga ito bagkus ginto ang palamuti sa katawan. Sa puntong ito, muling sumagi sa isipan ni Stefan ang kan`yang kapatid na bumagabag sa kan`ya buong magdamag. 

 “Good evening sir! This way” nakangiting saad ng mga staff sa mga kaharap nilang manunugal.

 “Are you going to assist us?” tanong ng isang lalaki sabay sindi sa lighter nito at inilapit sa kan`yang sigarilyo.

 “Yes sir” mabilisang tugon ng mga ito at pinasunod ang mga ito sa lugar kung saan magaganap ang laro. 

 Nang makarating ang mga manunugal sa kanilang silid-sugalan, inilabas nila ang mga briefcases na naglalaman ng limpak-limpak na salapi na sadyang nakapupukaw atensiyon. 

 Nagsimula ang pamamahagi ng mga baraha at nagkakasiyahan na ang mga manlalaro. Habang tumatagal ang laro, mas lalong tumataas ang halaga na maaaring manakaw ni Stefan, bagay na kan`ya nang pinaghahandaan.

 “Hey! Could you hand us a glass of Vodka and some limes?” utos ng isang manunugal sa isang staff. 

 “Right away sir” tugon nito at tumungo sa mga bartender.

Sa paglapit ng nautusang staff sa kinaroroonan ng mga bartender, hindi nito mawari kung kanino lalapit. Lahat ng mga bartender ay aligaga sa pag-asikaso sa mga bisita. Mula rito, isinagawa na ni Stefan ang unang hakbang, kabado man ay isinakatuparan niya pa rin ito. Hiningi niya ang ipinunta ng kasamahan na siyang ikinagulat nito.

 “Stefan! Hindi ba`t tapos na ang shift mo? Ano pang ginagawa mo rito?” usisa nito habang nag-iisip ng magandang dahilan si Stefan.

 “Ah, eh, pauwi na ako kaso nakita kong nagkukulangan tayo ng tao kaya napag-isipan kong mag-overtime na lang, kailangan ko rin kasing kumayod para sa kapatid ko. Isa pa, alam naman natin ang magandang imahe ng casino at hindi natin nanaisin na masira ito at hindi dapat pinaghihintay ang mga bisita” tugon nito na tinanguan lamang ng katrabaho. 

 Bago pa man isalin ni Stefan ang Vodka sa mga baso, inihanda at sinadya niyang lagyan ito ng isang uri ng pulbura na tiyak na magpapawala sa ulirat ng mga manunugal. Sa pag-alis ng staff sa harapan ni Stefan, inasikaso pa nito ang ibang manunugal para hindi mapaghalataan ngunit ilang minuto ay nilisan din niya ang kan'yang kinatatayuan. Gamit ang isang itim hoodie jacket at tulong ng face mask, nagawa nitong itago ang kan'yang pagkakakilanlan sa harapan ng mga CCTV. 

 Mabigat ang pakiramdam ni Stefan habang naglalakad patungo sa kinaroroonan ng mga manunugal na kan`yang nanakawan. Alam niyang mali ito at tiyak na pagbabayaran niya ang kan'yang ginawa ngunit namamayani pa rin ang kagustuhang mailigtas ang kan'yang nag-iisang kapatid na ngayon ay nakikipaglaban sa malalang sakit.  

 

Sa pagpasok niya sa silid-sugalan, nakita niyang wala nang malay ang mga ito. Mabilisang isinagawa ni Stefan ang kan`yang balak, sinamantala niyang walang ibang tao sa silid at habang hindi pa napapansin ang kataka-takang katahimikan sa loob ng silid. 

 Sa kan`yang paglayo sa kwarto, isa sa kan`yang mga katrabaho ang nakabangga sa kan`ya dahilan upang mabitawan ang bag.

 “Stefan? Ba`t ka narito? Tapos na shift mo, tama?” tanong nito na akmang kukunin ang bag ngunit inunahan ni Stefan. Bagaman nakatakip ang mukha, dahil na rin sa liwanag na bumabalot sa kan`yang kinatatayuan ay agad itong makikilala.

 “O-Oo, nag-overtime lang ako” utal na sagot nito at akmang maglalakad na sana palayo. 

 “Aalis ka na ba kaya ganyan ang ayos mo?” pag-uusisa nito.

 “Oo, tulad ng sabi mo, tapos na shift ko at pupuntahan ko pa kapatid ko sa ospital” pagrarason nito at dali-daling umalis.

Kabado niyang tinahak ang isang eskinita na nagsisilbing short-cut upang mapabilis ang kan`yang paglayo sa casino.  Hindi pa nakakalahati ang eskinita ay umatras ito pabalik sa casino sapagkat anumang saglit ay malalagutan na ito ng hininga. Pahirapan din ang paghinga sanhi ng mga kemikal na matatagpuan na hindi mo nanaising malanghap. Walang ibang pagpipilian si Stefan kun`di gamitin ang main exit na agad naman niyang tinungo. 

 Habang tinatahak niya ang daan palabas, siya namang paggising ng mga manunugal at kanilang napansin na nawawala ang higit kalahati ng kanilang mga salapi. Mabilis itong nakarating sa kinauukulan at dali-dali namang dumating ang may-ari ng casino sa pinangyarihan ng krimen. 

 Walang sinayang na segundo ang mga manunugal at dali-daling nilisan ang sugalan. Nagbabakasakaling mahuhuli pa ang salarin. Dali-daling tumakbo ang ilang manunugal upang hanapin ang taong tumangay ng kanilang mga salapi.

 Sa labas ng casino, nakita ng mga ito ang isang kahina-hinalang tao, lalong lumakas ang paghihinala nang mabigla ito sa kan`yang mga nakita. Bunsod ng takot, kumaripas ito ng takbo na sinundan ng mga manunugal. 

 Wala siyang ibang nasa isip kun`di ang makalayo sa mga ito. Mabuti na lamang at kabisado niya ang pasikot-sikot sa siyudad. Maraming tao ang nasa daan kaya hindi niya sinasadyang mabangga at matulak ang mga ito. 

 Pinasunod niya ang mga humahabol sa kan`ya para maligaw ang mga ito. Walang katapusang takbo na sinabayan ng mga talon ang kan`yang ginawa para lang makalayo. Tinakbo ni Stefan ang mahahabang kalsada. Pinasok at dumaan sa mga makikitid na eskinita. Tinalunan ang mga bubungan ng mga mumunting bahay. Tila ba isang pusa na may siyam na buhay si Stefan sapagkat ilang beses na itong natumba ay hindi man lang bumagal ang pagkaripas nito. Sa kabila ng mga ginawa niyang paglayo, nanatiling nakasunod ang mga manunugal.

Humahanap ng pagkakataon ang mga manunugal na gamitin ang kanilang mga baril, hindi nila basta-basta sinasayang ang kanilang mga bala dagdag pa rito ang dami ng taong nakapaligid sa kanila. Naisin man nilang kalikutin ang gatilyo, hindi nila ito magawa sapagkat bago pa man nila gawin ito, tiyak na nakalayo na ang may sala at magdudulot lamang ito ng dahilan upang mawala sa kanilang paningin si Stefan.

 Hanggang sa isa sa kanila ang nagpaputok at sa kasamaang palad, nadaplisan si Stefan sa kaliwang hita, dahilan upang mapabagal ang kan'yang pagtakbo. Patuloy man ang pag-agos ng pulang likido sa binti nito, patuloy pa rin siyang tumakbo. Iniinda ang sugat sa bawat paghakbang ng kan`yang mga paa.

 Kan`yang napansin na nakabalot sa plastik ang mga salapi dagdag pa rito na waterproof ang dala niyang bag kaya`t nagtungo siya sa isang tulay. Delikado man ay wala siyang ibang mapagpipilian at ito ang tanging paraan para siya ay tuluyang makalayo. 

 Bago pa makatalon ay isang lalaki ang humablot dito. Isang malakas na suntok ang iginanti ni Stefan para makakalas. Walang takot niyang hinarap ang lalaki palibhasa`y nakakubli ang pagkakakilanlan. Sa maliit na pangangatawan ni Stefan, hindi kapani-paniwala ang pwersa ng kan'yang mga kamao. Ginamitan niya ito ng talino at inasinta ang mga makapanghihina sa lalaki. Ginamit din niya ang kan`yang liksi na lubos na nakatulong sa kan`ya.

 

 Sinimulan niya ito sa pagsipa sa maselang bahagi ng lalaking halos doble ang pangangatawan kumpara kay Stefan. Isang malakas na suntok sa ilong na sinundan ng paniniko nito sa mukha. Inasinta rin niya ang dibdib ng lalaki nang ilang ulit. Isang malakas na sipa sa likuran ng tuhod na naging sanhi ng pagluhod nito at bilang panghuli, isang malakas na sipa mula sa likuran nito upang tuluyan itong bumagsak. Maririnig mula sa lalaki ang sakit na natamo nito mula kay Stefan. Sumusuka na rin ito ng dugo habang nanghihinang nakahiga sa malamig na sahig. 

 Nabawasan man ang natitirang lakas, dali-daling kinuha ni Stefan ang bag at nanghihinang tinungo ang gilid ng tulay. Nang walang kung ano-ano'y isang bala ang dumaplis sa tagiliran ni Stefan, dahilan upang mapabilis ang kanyang pagtalon. Madilim ang kapiligiran at malalim na dagat ang kan`yang binagsakan kaya`t tanging hilamos sa mukha ang nagawa ng mga humahabol sa kan`ya at dismayadong bumalik sa casino. 

 “Hindi namin siya nahuli o nakilala man lang” saad ng isa mga humabol habang hinahabol ang hininga nito. 

 “Masyado siyang mabilis tumakbo at matapang ang taong ito para banggain tayo boss” nanghihinang saad ng isa. 

 “Ngunit ang tanong, sino ang may pakana at gumawa nito sa inyo” takang saad ng may-ari ng casino. Napuno ng katahimikan ang silid ngunit isang boses ang bumasag sa katahimikan nito.

 “One of our assistants” paghihinala ng isa sa mga manunugal.

 “Are you pertaining to my staff, sir?” patanong na sagot ng may-ari na siyang sinangayunan ng iilang manunugal. 

 “That can`t be, sir. We only hire best of the best staffs here in casino and I believe that my staffs couldn’t do such thing” pagmamatuwid nito na siyang ikinagalit ng mga manunugal.

 “Then let`s check the footage to see who`s the bastard who tricked and stole our money!” utos ng pinuno at siya namang ginawa ng may-ari.

Sa footage, malinaw na nahagip ang isang hindi matukoy na tao na nilalagay sa kan`yang bag ang mga salapi na ikinainit ng ulo ng mga manunugal. Labis ang galit ng grupo at pagkadismaya ng may-ari ng casino dahil may isang magnanakaw ang nakapasok sa kan`yang casino. Hirap silang kilalanin sa footage kung sino ang salarin sapagkat nakatakip ang mukha nito at dinaanan lamang ang mga parte na casino na may mumunting liwanag. 

 Lubos itong ikinagalit ng lider at inutusan ang mga ito na hanapin ang tumangay sa pera at h`wag magpapakita hangga`t hindi pa ito nakikilala.

 Samantala, habang yakap ang perang tinangay, mahinang nakikipaglaban si Stefan sa lakas ng mga alon. Mahirap kalabanin ang rumaragasang tubig na mas pinahirap pa ng kan`yang dalawang sugat. Hindi man ito gano'n kalalim ay dama ni Stefan ang kirot na dulot ng mga ito. 

 Pinilit ni Stefan na ibuhos ang natitirang lakas at inisip ang kan'yang kapatid. Naisip niya na magpatangay sa tubig habang tinutungo ang gilid nito. Delikado ngunit ito ang tanging paraan para malayo sa kapahamakan. Sa huli, nagawa niyang abutin ang isang tali na nagpabilis ng kan'yang pag-ahon. Sa mga nangyari, nawalan ng malay si Stefan.

 Ilang araw ang lumipas mula nang maganap ang nakawan, pinagpatuloy ni Stefan ang pagtatrabaho sa casino na tila ba walang nangyari. Hindi rin lingid sa kan'yang kaalaman na hahanapin at hahagilapin siya ng mga ito kaya naman, isang plano ang kan'yang isinagawa para makapagtago. Sa pagtatagumpay ng kan'yang plano, nagretiro ito sa pinapasukang casino at nagsimula ng bagong buhay sa katauhan ng ibang tao. Samakat`wid, pinalabas ni Stefan na lumuwas ito ng Maynila para makipagsapalaran at pinakilala sa Davao ang bagong katauhan. 

 Pagkatapos magretiro sa casino, pinalamig muna ni Stefan ang isyu ng nakawan bago ibayad sa ospital ang perang kan'yang kinuha. Malaki man ang halagang ito ay 'di pa rin ito sapat upang bayaran ang kahit man lang 80 porsiyento ng kanilang bayarin. Kahit gano'n ay naging panatag si Stefan sapagkat kahit papaano ay nabawasan ang kanilang mga bayarin.

 Si Travis Madrigal naman ay hinahanapan na ng asawa. Hindi pa nito nagagawang magpakilala ng kahit isang babae sa kan`yang mga magulang. Tanging pagkakaroon lamang ng asawa ang hiling sa kan`ya ng mga ito, isama na rin ang pagkakaroon nila ng apo. Kung ito`y kan`yang magagawa, ipapangalan na sa kan`ya ang kanilang pinakamalaking kompanya na siya namang inaasam ni Travis. 

“So, what's your plan?” tanong ng kan'yang kaibigan na si Giovanni na ngayon ay prenteng nakaupo sa isang malapad na sofa sa isang club. Sumisimsim ng Vodka habang pinagmamasdan ang kan'yang kaibigan na si Travis na 'di maipinta ang mukha. 

 “Tsk, if marrying someone will gain their support, then I'll go with it," seryosong tugon niya sabay hawi sa kan'yang buhok. 

 “Are you sure about that? I mean that's a huge decision to make.” Tanging tango lang ang kan'yang sinagot sa tanong ng kaibigan bago tunggain ang inumin. 

 “All I have to do is find the right woman to cooperate with me. No feelings involved, just business” dagdag niya pa na nagpatango na lang sa kan'yang kaibigan. 

 He turned his gaze around, full of colourful glints and the boisterous bang of the music that shrouded the entire club. As he roamed his eyes around, someone caught his attention—a female bartender who's now blending ordered beverages for the customers. He doesn't know the reason why his heartbeat suddenly speeds up as if he joined a race and when he stares at her, it seems she is the only one in his eyes as time keep slowing down around him. 

 Steffia Guerrero ang ngalan ng babaeng bumihag sa paningin ng binata. Ito ang naisip na plano ni Stefan upang makapagtago—ang maging isang crossdresser. Upang mas maging kapani-paniwala ang kan`yang bagong katauhan, nagpatulong ito sa kaibigan niyang nagtatrabaho sa munisipyo upang gumawa ng mga papeles bilang si Steffia Guerrero. Sa angkin nitong maliit na pangangatawan, hindi mapaghahalataan na lalaki siya. Idagdag mo pa ang kan'yang maamong mukha, ang natural na mahabang buhok, at maging ang kan`yang malumanay na boses ay mapagkakamalan talaga itong babae. 

 Namamasukan siya ngayon sa isang club bilang bartender na kan`yang karaniwang trabaho. Unang araw pa lamang niya sa club ay may nagtanong na agad ng number niya, hindi na rin siya nabigla dahil mukha talaga siyang babae sa ayos at itsura niya. 

“Steffia, pinapapunta ka sa table 06” sambit ng isang kasamahan niya. Mula noong naging crossdresser ay kinalimutan niyang Stefan kan`yang ngalan. Nalilito man ay sinunod niya na lang ang sabi ng kan'yang kasamahan at agad na tinungo ang table 06. 

 Isang matipunong lalaki na may magandang pares ng hazelnut brown na mata, matangos na ilong, maamong mukha ang bumungad sa kan'ya sa pagdating niya sa table 06. Nakatutulala man ang angking kagwapuhan ng lalaking kaharap ay agad niya pa ring tinanong kung ano ang sadya nito. 

 “Good evening sir, how may I help you?” magalang na sambit niya rito. Seryoso naman siyang tiningnan ng lalaki na may mapanuring tingin. 

 “Sit” walang emosyong saad nito na ikinagulat naman ni Stefan. 

 “I`m sorry sir, but I am a bartender and…” hindi nito itinuloy ang pagsasalita nang biglang magsalita ang isa pang lalaki. 

 “Just sit, miss. Gusto ka lang kausapin ng kaibigan ko” nakangiting saad ni Giovanni habang nakatitig kay Stefan na nagtataka sa mga ito. Gayunpaman, kan`yang sinunod ang mga ito. Sa kan`yang pag-upo, nakaramdam siya na tila ba may mangyayaring masama. 

 “Could you tell me something about yourself?” saad ni Travis habang iniinom ang Vodka. 

 “S-Steffia Guerrero po, 23 years old” magalang na pagpapakilala ni Stefan. Tensiyonado man ay minabuti niyang makasama sa mga ito. 

 “Giovanni Gervacio, nice meeting you” saad nito habang inalok ang kamay. 

 “Travis Madrigal, one of the most successful and famous entrepreneurs in the country. I manage hotels, resorts and real estate companies” pagpapakilala nito na ikinamangha ni Stefan. 

 “Ilang buwan ka nang nagtatrabaho dito Steffia?” usisa ni Giovanni habang nakatitig sa binibining kaharap. 

 “Mag-iisang linggo pa lang po sir” naiilang at tipid na sagot ni Stefan.

 “Could you show me your face? I mean, tumingin ka nang diretso sa akin” utos nito na ikinabigla ni Stefan. Naisip ni Stefan na hindi kaya isa ito sa mga manunugal na kan`yang ninakawan at pinaghahahanap ito?

 Hindi magawa ito ni Stefan dahil na rin sa takot. Nagulat ito nang biglang lumapit si Travis at hawakan ang kan`yang mukha. Nanlaki ang kan`yang mga mata sa ginawa ni Travis at nilihis ang buong mukha sa ibang direksiyon.

 “Stay still” utos nito at pwersahang pinaharap si Stefan. Kinilatis nito ang mukha ng binibini; mula sa korte ng mukha, kurba ng mga kilay, pababa sa kumikislap na mga mata, ang katangusan ng kan`yang ilong, at ang pagkapula ng kan`yang mga labi.

 “Siya na nga!” saad ni Travis habang nakatitig kay Giovanni na ikinagulat ni Stefan.

 “Po?” takang tanong ni Stefan at napayuko na lamang. Natahimik ang tatlo at nagsimulang kabahan si Stefan sa mga nangyayari. Maraming tumatakbo sa isipan ni Stefan at malakas ang kabog na nagmumula sa kan`yang dibdib. Nakatitig ang dalawang binata sa kaniya`y lalong nagpakaba. 

 “I would like to offer you a deal,” diretsong saad ni Travis na dahilan ng paglingon ni Steffia sa binata. Sasagot sana siya ngunit inunahan na ito ng lalaki. “Marry me, babayaran kita ng kalahating milyon buwan-buwan, bibigyan ng apartment, kotse at iba pang kakailanganin mo.” 

 Napakurap si Steffia nang ilang beses sa diretsahang pagsasalita ng gwapong lalaki. Hindi siya makapaniwala sa ang alok ng lalaki, lalo na sa mga kondisyon para lang ito`y kan`yang pakasalan.

 “Pero sir…” hindi na natuloy ang sasabihin niya nang biglang pinutol ng lalaki ang kan'yang sasabihin, “I won't take a NO for an answer.” Kasabay ng mga huling salita nito ay ang pagbitaw sa baso at agad nitong kinaladkad si Steffia patungo sa parking lot. 

 Nagpatialon na lamang siya sa lalaking kumakaladkad sa kan'ya dahil lumulutang pa rin ang kan'yang isipan dahil sa bilis ng mga pangyayari. Pinasakay siya nito sa kan'yang magarang sasakyan at saka pinaharurot.

 Huminto ang sasakyan sa isang mamahaling jewelry shop. Bumaba si Travis sa sasakyan at naiwan si Stefan. Habang hinihintay ang binata, naisip ni Stefan na hindi rin gano`n kasama ang alok ng lalaki. Mas mabuting pakasalan niya ang binata upang mas mapaaga ang operasyon ng kan'yang kapatid at ilihim na muna ang kan'yang totoong pagkatao. 

 Ilang saglit pa ay bumalik na si Travis na may dalang isang paper bag na naglalaman ng mamahaling damit pambabae at agad namang ibinigay kay Stefan.

 “Wear this," seryosong sambit ni Travis at agad namang sinunod ang utos ng binata. Nagbihis siya sa loob ng sasakyan habang naghihintay si Travis sa labas. It`s a puff sleeve hem formal white dress paired with three-inched stilettos, a pair of gold earrings and a necklace. 

 Nang matapos siyang magbihis ay pumasok na agad si Travis sa loob ng sasakyan at agad na pumunta sa munisipyo. Napaarko naman ang kilay ni Stefan dahil sa pagkalito at nagtataka sa kan`yang ayos na napansin ni Travis. 

 “We'll be getting married" walang emosyong tugon ng binata sa kan'ya. 

 “N-Ngayon? As in ngayon? 'Di ba puwedeng bukas o sa susunod na araw?” paniniguradong tanong nito sa binata. 

 Nilingon naman siya nito at tila sinusuri ang kan'yang mukha. “Mukha bang may panahon pa ako para patagalin 'to?” masungit na tugon nito na siyang nagpanguso sa kan'ya. 

 “Gabi na, may tao pa ba riyan?” tanong muli ni Stefan kay Travis. 

 “I have connections, so stop asking too many questions and just follow my lead, lady.” Hindi na muling sumagot si Stefan matapos marinig ang binata. 

 Dumiretso sila sa isang hall kung saan naghihintay ang judge at ang mga magiging saksi sa kanilang kasal. Nagsimula na ang seremonya ng kanilang kasalan at agad din itong natapos. Nagdesisyon sila na sa condo muna ni Travis mamamalagi si Stefan habang pinapaalam pa nito sa kan'yang mga magulang ang kasal na nangyari.

 Nang malaman ng mga magulang ni Travis ang kan'yang balita, lubos itong nagalak. Pinakitaan din ni Travis ang mga ito ng mga kuhang larawan ng kan`yang asawa na talaga namang nagbigay interes sa kanila upang ito`y makilala at nagbigyan din sila ng konting oras upang makausap si Stefan kahit sa video call man lang. Sa naganap na kasalan at dahil naibigay ni Travis ang kahilingan ng mga magulang, kinabukasan din ay inilipat sa pangalan niya ang buong shares ng kanilang kompanya. 

 Though the newly-wed couple are living under the same roof for days, they are undeniably uncomfortable with each other. Stefan still can`t believe that he has husband while Travis, he is not used in someone`s presence and company. He grew up independently and having a partner is not really on his plans nor his thing. 

 Due to their strange setting, Stefan still decided to work with the club where he and Travis met. Travis started to manage his new company but Travis told Stefan one thing, their wedding will remain as a secret—only the priest, witnesses, and his parents knew about it—unless, he`ll decide to publicize it. Since then, Stefan removes his ring when leaving Travis` condo premises. 

Dahil na rin sa binayad ni Stefan sa ospital, minarapat ng ospital na isagawa ang dapat. Si Stefan ay kasalukuyang nagbabantay sa kan'yang kapatid na ngayon ay namamahinga bunsod ng maayos at matagumpay nitong operasyon. His sister suffered from Ischemic Heart Disease—a heart problem caused by narrowed heart arteries. When arteries are narrowed, less blood and oxygen reach the heart muscle. This can ultimately lead to a heart attack and requires surgery to provide better blood flow and oxygen to heart.

 Hindi masukat ang galak na nadarama ni Stefan nang magising ang kan'yang kapatid. Magaling man ito ay hindi pa rin ito maaaring i-discharge, may kailangan pa silang bayaran na siyang dahilan ng patuloy na pagtatrabaho ni Stefan sa katauhan ni Steffia. 

 Sa paggising ng kan`yang kapatid, nagbahagi si Stefan ng mga kwento, lalo na ang naganap na kasalan.

 “Kuya, sino naman ang masuwerteng babae na pinakasalan mo?” magiliw na tanong ng kan'yang kapatid sa kan`ya. Kumpara noon ay mas sumigla ang kan`yang kapatid na siyang ikinagalak niyang labis. 

 “Bunso, ano kasi...” tiningnan naman siya nang mabuti ng kan'yang kapatid habang naghihintay sa susunod nitong sasabihin. “Hindi kasi babae ang pinakasalan ko, lalaki siya” kabadong pag-amin ni Stefan. 

 Nabigla man ang kapatid ngunit kalauna'y ngumiti rin. “Ayos lang `yon, kuya. Kung saan ka masaya, suportado kita" sinserong saad ng kan'yang kapatid na kan`yang ikinahinga nang maluwag. 

 “Isa pa, tayong dalawa na lang ang magkasama sa buhay, ipagkakait ko pa ba ang suporta ko sa `yo gayong ikaw ang tumayong ama`t ina ko simula nang mawala sila?”  dagdag pa nito na ikinalungkot ng dalawa. 

 Nawala ang kanilang mga magulang noong musmos pa si Eya at si Stefan ang nag-aruga dito. Sa tulong ng kanilang tiyahin, kahit papaano`y namuhay sila nang payak ngunit ang sakit naman ni Eya ang lubhang nagpahirap sa magkapatid. 

 “Sino ba siya kuya?” muling tanong pa nito at para na rin mawala ang nakabibinging katahimikan sa silid. 

 “Travis Madrigal” mabilis at walang emosyong niyang tugon sa kapatid. Sa pagsambit niya sa pangalan ng kan`yang pinakasalan, nag-iba ang pinta ng mukha ng kan`yang kapatid at nandidiri siyang tiningnan na tila ba siya ang pinakanakahihiyang tao na nakilala nito. 

 “Alam niya bang lalake ka?!” seryoso at gulat sa tanong ng kan'yang kapatid. Aminado ang nakababatang kapatid na may namumuong galit siyang nararamdaman kay Stefan dahil ang lalaking pinakasalan nito ay ang lalaking matagal na niyang gusto. 

 “Hindi mo lang ba sasabihin sa kan'ya na mapagpanggap ka?!” nanggagalaiting tanong ng kan'yang kapatid na siyang dahilan ng pamamasa ng kamay ni Stefan at dahilan ng kan`yang matinding kaba. 

 “Please, Eya, sana sa 'tin lang muna ito” pagmamakaawa niya sa kan'yang kapatid na ngayon ay masama pa rin ang tingin sa kan'ya. Nabalot ng katahimikan ang silid na kinakaba naman ni Stefan. 

 “Hindi ko inaasahan na mangyayari `to kuya. Alam mo bang ang pinakasalan mo ay ang taong sobra kong gusto?!” seryosong saad ni Eya ngunit dama ni Stefan ang galit nito.

 “Nagtataka ako ngayon kung ano ang magiging reaksiyon niya sa oras na sabihin ko kung sino ka talaga. I bet, hindi niya alam na lalaki ka at alam mo ba na kinamumuhian niya ang sinungaling?” pag-uusisa nito at napalunok si Stefan sa kaba. 

 Kinuha ni Eya ang kan`yang cellphone na ikinakaba naman ni Stefan. Makikita sa mukha ni Stefan ang takot at hindi ito mapakali. 

 “Tamang-tama, mukhang online ang tao, oh” saad nito at ipinakita kay Stefan ang cellphone na ikinagulat naman ni Stefan. Nakangiting nakatitig si Eya sa kan`yang cellphone at nagsimulang magtipa tungkol sa katauhan ni Stefan. 

 “Hello, Travis! Nabalitaan ko na kasal ka na, sayang at kawawa ka naman. Sayang kase hindi ka kinasal sa akin at kawawa ka kasi mukhang hindi mo kilala ang napakasalan mo. Isa lang naman siyang…” nabaling ang atensiyon ni Eya nang magsalita si Stefan. 

 “Please, Eya, nakikiusap ako, huwag mong gawin `yan” saad nito habang nakaluhod sa harapan ng kapatid. Makikita na unti-unti nang pumapatak ang mga luha ni Stefan na napansin naman ni Eya. 

 “Bibigyan kita ng sapat na panahon para umamin sa kan'ya at kung hindi mo ito gagawin, ako mismo ang magsasabi kung sino ka talaga” seryosong saad nito sa kapatid. Tumango naman siya bilang pagsang-ayon dahil ayaw niyang kamuhian siya ng kan'yang kapatid at hindi niya nanaisin na muling mawalan ng isa pang mahal sa buhay. Pinunasan ni Stefan ang kan`yang mga luha at nagpaalam na aalis na. 

 Stefan left Eya`s room but before reaching the front desk, he saw two of the gamblers who owns the money. He can`t forget these faces and he shouldn`t as he has to be fully aware who they all are. The gamblers saw him which made Stefan nervous. Thankfully, the gamblers wouldn`t recognize him because of the hoodie and the mask he put on. He gracefully turned his back from these gamblers and walked away. 

   As he took his distance from the gamblers who are surely looking for him, the gamblers noticed his left foot—the foot where the bullet almost catch him. One of the gamblers decided to follow him but even before he reached Stefan, Stefan entered Eya`s room and made an excuse. Stefan stayed there for hours which made Eya uncomfortable. She decided to ask her brother but he didn`t respond just like Eya expected him to. 

 It`s been hours since he entered the room and it`s really getting strange. Stefan saw that these two still hasn’t leave and seems waiting for him. Stefan saw Eya`s dress and an idea popped in his head. He changed his shirt into dress and in just a snap, a gorgeous woman appeared in the room—Steffia. 

 “Pahiram muna nito ah” saad ni Stefan. Naguguluhan man ay tinanguan na lamang ito ni Eya at nagpahinga na. Sa kan`yang paglabas sa kwarto, dali-dali siyang hinarap ng dalawang lalaki. 

 “Miss, may lalaki bang pumasok d`yan?” usisa nito habang tinatanaw ang looban nito.

 “Wala po, kaming dalawa lamang po ng pinsan ko ang naririto” saad nito na ikinagulat ng dalawa.

 “Hindi ako pwedeng magkamali, dito pumasok ang lalaking `yon” saad nito na kinakunot ng noo ni Stefan.

 “Baka po sa kabilang kwarto `yon at nagkamali lang kayo ng tingin kanina at inaakalang dito pumasok” nakangiting saad nito habang itinuturo ang kabilang kwarto. Naguguluhan man ay sinangayunan ng mga ito ang kan`yang tinuran. 

 “Sige, miss, Salamat” tanging saad ng lalaki. Sa paglayo ni Stefan, pinilit niyang maglakad nang maayos para makalayo na nang tuluyan sa dalawang lalaki. 

 Republic Act No. 9048—batas na nagtatalaga sa city o municipal registrar o consul general na magtama sa mga maling rehistro ng birth certificate o pagpapalit ng pangalan na 'di na kailangang dumaan sa Korte.