LIA
"You're going to pay for this!!! I'm going to kill you!!! "Ang kaninang kanyang nakakalulang asul na mga mata ay agad na naging pula at lumabas ang kanyang matutulis na mga pangil,hindi na ako nagsayang ng oras at mabilis na sinugatan ang kanan niyang pulsuhan,"Aaaahhhh....you're going to pay for this woman!!! "Mabilis pa sa isang segundong hiniwa ko ang kanyang mukha gamit ang kutsilyo na nakuha ko mula sa kanya kanina,napangisi ako dahil sa laki ng sugat na natamo niya galing sa akin. Malakas akong napatawa ng makita ang itsura ng mukha niya ngayon,kung kanina lang ay perpektong perpekto ang itsura at hugis ng kanyang mukha ngayon ay nagmistulan na itong basahan ng dugo.Nabura ang malapad na ngiti sa aking mga labi at naputol ang tawa na lumalabas sa aking bibig nang mabilisang naghilom ang lahat ng natamo niyang sugat galing sa akin at sa pagkakataong ito siya na ang napapantistikuhan sanakikitang reaksyon galing sa akin,napaatras ako nang humakbang siya patungo sa aking direksyon,"Scared,aren't we?,didn't your mother ever told you to be cautious with strangers?"Napapalunok na lamang ako sa tuwing humahakbang siya patungo sa aking direksyon,'bakit nararamdaman ko siya rito?'," Why don't you say something?,you're scared of me? "napaatras ako sa tuwing nasasagap ng aking ilong ang amoy niya,'ang amoy na...'sampung taon kong hinahanap-hanap',biglang nabalik ako sa katinuan ng maramdaman ko ang malamig na kamay na humawak ng mahigpit sa aking balikat,"Well you really should be scared of me because, I am the prince of the most powerful vampire in our raise and you are bound to be a slave...my slave... "mabilis ang naging pangyayari agad niya akong sinipa nang malakas na naging dahilan ng pagkawasak ng dingding na kanina lang ay sinasandalan ko,napapikit ako nang mariin ng maamoy ko ang alikabok na nanggaling sa wasak na dingding nakakagaan sa pakiramdam,"You're dead???yeah...what should I expect you are just one of the weakest vampire in our raise...shame you're just meant to be my plasma prostitute... "napantig ang aking tenga nang marinig ang huling salitang lumabas sa kanyang bibig,agad akong bumangon mula sa pagkakahiga at pinagpag ang alikabok na dumikit sa aking katawan,hindi ko man siya binabalingan ng tingin ay napansin ko ang kaba na kanyang nararamdaman nagbalik ang ngisi sa akin mga labi nang makita ang reaksyon niya,nakaawang ang bibig at napapaatras sa tuwing ako'y aabante,inilahad ko sa kanya ang isa kong daliri,"Una sa lahat hindi mo ako kauri... "at binali,sapat na upang tumunog ang mga buto nito,sinunod ko naman ang pangalawa,"Pangalawa,hinding-hindi niyo ako magiging alipin,hindi mo ako magiging alipin kahit kailan...pangatlo---- hindi kayo ang pinaka makapangyarihan sa lahi ng mga bampira... "mabilis kong narating ang kanyang kinaroroonan,"Teka lang bakit walang pang-apat?,ako nalang ang magdaragdag----ako...ang...tatapos...sa...sinasabi...mong pinaka malakas na lahi... "Mabilis na ginilitan ko ang kanyang leeg na naglabas ng masaganang dugo,"At sisimulan ko sa iyo "Pagkatapos kong sabihin iyon ay hinablot ko na siya at kinagat ng tuluyan ang leeg na ginilitan ko,napapikit ako nang malasahan ang matamis niyang dugo nang makuha ko na ang gusto ko ay mabilis ko siyang itinulak palayo sa akin ay sabay non ang pagkaka-tanggal ng dalawa niyang braso,"Kayo nga talaga ang pinakamalakas na lahi..."' ngayon panahon na upang ipaalam sa lahi niyo na may mas malakas pa sa inyong lahi na kailangan niyong katakutan 'napangisi ako sa pumasok na ideya sa aking isipan,ibinaling ko ang aking atensyon sa nilalang na nakahandusay sa lapag, nilapitan ko ito at inangat ang kanyang ulo at mabilis ko itong piniga. Kumalat ang amoy ng kanyang dugo sa buong pasilyo.Pagkatapos ng ilang minuto ay lumabas na ako mula roon.Hindi pa man ako nakakarating sa reception area ng motel na ito aysinalubong na ako ng napakaraming tagabantay ng isa sa mga prinsipe na aking pinatay at nakalabas ang mga matutulis na pangil at mapanghimagsik na mapupulang mga mata,"Kailangan ko pa talagang magpakita para lang mahanap niyo ako? "Walang pasabing sumugod sila sa akin at nagsiliparan ang mga suntok ng kamao at sipa ng mga paa,puro ilag lang ang ginawa ko hanggang sa mabagot na ako sa pag-ilag.Mabilis na sinalo ko ng sabay ang mga kamao na para sa akin at pinag-babali ang mga buto nilang lahat,napuno nang sigawan ang pasilyo. Sinalo kong muli ang mga sipa at pinag-babali ang kani kanilang mga buto.Napangisi ako ng mapagtantong hindi ako nahirapan sa madaliang pag-ubos sa kanila, ngayon ay ilan na lamang ang natitirang buhay sa kanila.Sinalubong ko ang dalawang sumugod sa akin at mariing hinawakan ang kanilang mga leeg at saka ko lamang ito binitawan nang matanggal na ito sa kanilang mga katawan, sinunod ko ang tatlong may hawak na mga patalim, at mabilis na ibinalibag ang dalawa at itinarak sa kani-kanilang mga dibdib ang mga ito. Nang masigurong wala na itong mga buhay ay mabilis kong hinarap ang isa at inagaw mula sa kanya ang dalawang patalim at mabilis kong inihagis ang nasa kaliwa kong kamay papunta sa gitna ng kanyang noo wala, pang tatlong segundo ay bumagsak siya sa sahig ng walang buhay at dilat ang dalawang mapupulang mga mata.Inilibot ko ang aking paningin sa paligid. Wasak lahat ng mga gamit dito at kahit saan ay may mga katawan na wala ng buhay na nakakalat sa paligid. Tinungo ko ang pintuan at lumabas na rito pero natigilan ako ng makita ko ang pigurang iyon isang metro ang layo at nakatalikod mula sa akin, pero inagaw muli ang atensyon ko ng may tumayong kampon ng Quicklnt. Iika-ika ito sa kadahilanang natanggal na ang isa niyang binti.*******LIABinagalan ko ang aking paglalakad at ninamnam ang malamig na simoy ng hangin na mayat-mayang humahaplos sa aking balat. Tumigil ako sa aking paglalakad nang maramdaman ko ang pagtigil na ginawa ng nilalang na naglalakad mula sa aking likuran at naging tahimik ang paligid, tanging kaluskos lamang ng mga dahon at ang misteryosong bulong ng hangin ang tangi kong naririnig. Ramdam na ramdam ko ang takot mula sa nilalang na nasa aking likuran.Pag-aalinlangan.Yan ang emosyong namumutawi mula sa kanya.Kumawala mula sa aking mga labi ang isang malaking ngisi nang may lumabas na ideya sa aking isipan." Muli palang nabubuhay ang mga bangkay ng lahi niyo? "Napatawa ako ng pagak sa naging reaksyon niya sa sinabi ko. Dahan-dahan akong pumihit paharap sa kanya.Mula sa aking kinatatayuan ay dinig na dinig ko ang walang humpay na paglunok na kanyang ginagawa, na tunay na nakakabagot. Ilang segundo ang lumipas ay wala pa ring naging tugon sa aking katanungan. Nawala ang tatlong metrong agw
LUCIANMahigpit ang pagkakakapit ko sa kutsilyong nasa kamay ko at napapalunok sa t'wing tatama ang kanyang paningin sa akin.Lahat ng mga kasapi namin ay kasalukuyang nakapaloob sa bulwagang ito. Lahat ay nakayuko ang mga ulo, dahil sa galit na galit na itsura ni Lia.Nakita ko na kung pa'no siya magalit - kasi araw araw naman talaga siyang galit. Pero ngayon?. Iba- ibang - iba ito sa mga nakasanayan kong galit niya. Noon ay kalmado lamang siya at mararamdaman mo lang ang nakakapangilabot niyang aura, na magkakandarapa ang lahat ng nakapaligid sa kanya na gawin ang lahat ng kanyang mga utos. Wala siyang emosyon. 'Dull and boring look', yan palagi ang makikita mo. Pero kapag nagustuhan niya ang pangyayari ay makikita mo ang kaniyang ngisi. Pero, 'wag mo nang pangarapin na masilayan ang kanyang ngisi, dahil isa lang ang tanging dahilan nito. Ang pagpatay o mamatay. Sa kamay niya man o sa inatasan niyang gumawa nito. Hindi ko lubusang alam ang istorya ng kanyang buhay. Pero isa la
HERMANOKasalukuyan akong nakaharap sa kapwa kong pinuno. Hindi sila kakikitaan ng kahit anong emosyon sa kanilang mukha.Nakakadismaya. Parang walang nangyaring kahit ano, ngayong araw na ito. Hindi ko maiwasang ipakita ang aking pagkabalisa sa mga kaharap ko ngayon. Katahimikan. Iyan ang namumutawi sa buo naming paligid." Anong hakbang ang gagawin natin ngayon? "Hindi ko mapigilang ibato ang katanungang iyon, na kanina pa naglalaro sa aking isipan. Naging dahilan ang katanungan kong iyon, upang silang lahat ay mapaangat ang tingin sa aking kinaroroonan. Wala mang bakas ng panghihinayang sa kanilang mga mukha, ay makikita mo naman ang galit sa kanilang mga mata. " Anong hakbang ang maibibigay mong suhestiyon, Hermano? "Natinag ako ng marinig kong magsalita si Jacob sa napakasarkastikong tono. Sa kanilang apat, siya ang pinaka - kakikitaan ng galit, hindi siya mapakali at panay ang paroo't, parito niya. Binigyan ko siya ng isang makahukugang tingin bago nagsalita." Kaya nga ako n
LIA" Plano mo bang ubusin ang ating mga kalahi, Lia? "Pinasadahan ko lang ng tingin ang nakakabagot na mukha ng nilalang na kasalukuyan kong kaharap ngayon. " Wala akong kalahi." Bahagya siyang napamaang sa aking tinuran, pero agad ring nakabawi mula sa kanyang narinig. Sa halip na pagkairita ang aking makita sa kanyang mukha ay nakapinta rito ang pagiging sarkastiko. Muli siyang nagsalita." Paumanhin, binibining Lia. Balak mo bang ubusin ang mga lahi namin? "Napangisi ako sa kanyang naging turan. Maraming sagot ang naglaro sa aking isipan, ngunit isa lamang ang napili ko mula rito." Meron— pero, hindi pa sa ngayon. "Bakas ang pagkairita sa kanyang mukha nang marinig ang kasagutan ko." Stop fooling around this time Lia, you know that they want to see you dead! Why can— "Napantig ang tenga ko sa mga sinabi niya, kaya pinutol ko ang nais pa niyang idagdag sa kanyang walang kwentang mga sinasabi." That's my point of killing them, they're a herd of poltroon being. "Walang gana
LIADahan - dahan kong ibinaba ang babasaging kopita na aking hawak, nang bumukas ng biglaan ang pinto sa silid na aking kinaroroonan at iniluwa mula rito ang nilalang na hindi ko inaasahang makikita sa araw na ito. Pinasadahan ko ng tingin ang kanyang kabuuan, habang pinaglalaruan ko ang laman ng kopitang aking hawak. Kung ikukumpara ang kanyang itsura noon at ngayon, mas presentable ang ayos niya sa ngayon. Ibang - iba na ang itsura niya simula nung huli ko siyang nakita. Mula sa kanyang kamisadentro, pantalon at sapatos ay kulay itim, at ang tanging kulay na naiiba sa kanyang kasuotan ay ang pulang tela na nakapaloob sa kanyang abrigo na ngayo'y nakapatong sa kanyang mga balikat na sumasayad pa sa sahig dahil sa kahabaan nito. Ang kanyang kulay tsokolateng alon - along buhok, na no'oy nakaharang sa kanyang kanang mata at halatang hindi sinusuklay ay nasuklay na papunta sa bandang likuran ng kanyang ulo at may kung anong bagay na inilagay dito upang ito ay hindi maging lubusang sag
GIOVANNII slowly opened the lids of my eyes, when I felt something hot kissing my cheek. When I finally opened my eyes, the sun greeted me with its warm and bright mighty rays piercing right into my eyes. And that is enough reason for me to close it back again, and drift back into my deep slumber. I was already in the brink of floating up into the darkness, when a noise interrupted me by its scratching sound from my room door. ' urgghh!!! This new house help is getting on my nerves!! 'I immediately pull the sheets off my head and faced the direction of the door, in which the new house help might be standing right at this moment. My eyes are ready to give her my signature spine shivering, deathly glare. That no one can ever resist to shiver. And as I laid my eyes on the person standing right in front of my gorgeously handsome face and oozing by hot gorgeous body. My jaw nearly dropped.... No scratch that, my jaw literally dropped.Right in front of me is an Angel. From the heaven,
LIA Pabagsak kong isinara ang pinto sa silid na iyon at binagtas ang kahabaan ng pasilyo. Tahimik lamang ang pasilyong aking tinatahak, ngunit kabaliktaran iyon sa silid na bago ko pa lamang nilisan. Kahit ilang liko at baba na sa ilang hagdan ang aking ginawa ay dinig na dinig ko pa rin ang malutong na pagmumura at pagdadabog na galing sa nilalang na kasalukuyang nananatili sa isa sa mga silid dito sa bahay na pagmamay - ari ko." How dare that fuck faced lunatic bluffer order me in my own house?!! Urghh!!! "Napailing na lamang ako dahil sa mga wala ng kwentang salitang na lumalabas sa kanyang bibig. Ilang hakbang na lamang at mararating ko na ang palapag ng kinaroroonan ng silid na aking pakay. Mula sa aking kinatatayuan ay dinig na dinig ko ang bawat kaluskos, hininga at pagtatatalo ng mga nilalang na nakapaloob sa silid na iyon. Napantig ang aking tenga sa mga salitang naririnig galing kay Alejandro. Sa isang iglap lang ay bumukas ng marahas ang ang dalawang pinto na kinasisidla
GIOVANNII stumbled upon my feet. When I heard the loud slamming of the door. I glared at its direction and there, I saw the fuck faced lunatic bluffer standing in the middle. Wearing her,'I'm so ugly don't look at my face', look. I noticed her eyes are reddish and puffy. As if, she has just came from crying minutes earlier. Oh, men! I think, I know the reason why. A smirk appeared on my face. I hold the laugh back at my throat and held the towel tightly on my waist. I stared back at her. Her black enigmatic dull eyes, dueled with my deep blue ones. I started pacing forward. Just to inform you. Right at this moment, I am having my dazzling wet look and as of now, I can feel the trickling of the water droplets from my hair, down to my, 'Oh, so hot, gorgeous body'. I started walking towards her direction." Realized now, that you can't easily fool a gorgeously handsome man like me, fuck face? "I asked her, full of mockery. My question was supposed to be answered. But instead, I did no
GIOVANNI" H - how did y - you get in? The door is locked and how come I haven't heard any noise?! "I asked her with confusion and uncertainty evident on my face.And for the third time around, I saw her expression changed, from calm to confused. Her brows knitted, then she started speaking or I'd rather say explaining." How did I get in? I opened the door and entered this room. It wasn't locked. Remember, I was the one who closed it. "She tsked," Use your sense of common. A five year old kid can answer that simple question. "Help me believe in her. Because, her reasons are believable, but my rational mind argues that it is illogical. She nearly fooled me, but she busted the chance by stating that, I am talking to myself. See? How come can she say that I was talking to myself, when I was just talking inside my mind?I was pulled out of my train of thoughts when she placed a food tray on top of my lap. Then she spoked with her cold and dead voice again." Eat. I wouldn't be here
GIOVANNII stumbled upon my feet. When I heard the loud slamming of the door. I glared at its direction and there, I saw the fuck faced lunatic bluffer standing in the middle. Wearing her,'I'm so ugly don't look at my face', look. I noticed her eyes are reddish and puffy. As if, she has just came from crying minutes earlier. Oh, men! I think, I know the reason why. A smirk appeared on my face. I hold the laugh back at my throat and held the towel tightly on my waist. I stared back at her. Her black enigmatic dull eyes, dueled with my deep blue ones. I started pacing forward. Just to inform you. Right at this moment, I am having my dazzling wet look and as of now, I can feel the trickling of the water droplets from my hair, down to my, 'Oh, so hot, gorgeous body'. I started walking towards her direction." Realized now, that you can't easily fool a gorgeously handsome man like me, fuck face? "I asked her, full of mockery. My question was supposed to be answered. But instead, I did no
LIA Pabagsak kong isinara ang pinto sa silid na iyon at binagtas ang kahabaan ng pasilyo. Tahimik lamang ang pasilyong aking tinatahak, ngunit kabaliktaran iyon sa silid na bago ko pa lamang nilisan. Kahit ilang liko at baba na sa ilang hagdan ang aking ginawa ay dinig na dinig ko pa rin ang malutong na pagmumura at pagdadabog na galing sa nilalang na kasalukuyang nananatili sa isa sa mga silid dito sa bahay na pagmamay - ari ko." How dare that fuck faced lunatic bluffer order me in my own house?!! Urghh!!! "Napailing na lamang ako dahil sa mga wala ng kwentang salitang na lumalabas sa kanyang bibig. Ilang hakbang na lamang at mararating ko na ang palapag ng kinaroroonan ng silid na aking pakay. Mula sa aking kinatatayuan ay dinig na dinig ko ang bawat kaluskos, hininga at pagtatatalo ng mga nilalang na nakapaloob sa silid na iyon. Napantig ang aking tenga sa mga salitang naririnig galing kay Alejandro. Sa isang iglap lang ay bumukas ng marahas ang ang dalawang pinto na kinasisidla
GIOVANNII slowly opened the lids of my eyes, when I felt something hot kissing my cheek. When I finally opened my eyes, the sun greeted me with its warm and bright mighty rays piercing right into my eyes. And that is enough reason for me to close it back again, and drift back into my deep slumber. I was already in the brink of floating up into the darkness, when a noise interrupted me by its scratching sound from my room door. ' urgghh!!! This new house help is getting on my nerves!! 'I immediately pull the sheets off my head and faced the direction of the door, in which the new house help might be standing right at this moment. My eyes are ready to give her my signature spine shivering, deathly glare. That no one can ever resist to shiver. And as I laid my eyes on the person standing right in front of my gorgeously handsome face and oozing by hot gorgeous body. My jaw nearly dropped.... No scratch that, my jaw literally dropped.Right in front of me is an Angel. From the heaven,
LIADahan - dahan kong ibinaba ang babasaging kopita na aking hawak, nang bumukas ng biglaan ang pinto sa silid na aking kinaroroonan at iniluwa mula rito ang nilalang na hindi ko inaasahang makikita sa araw na ito. Pinasadahan ko ng tingin ang kanyang kabuuan, habang pinaglalaruan ko ang laman ng kopitang aking hawak. Kung ikukumpara ang kanyang itsura noon at ngayon, mas presentable ang ayos niya sa ngayon. Ibang - iba na ang itsura niya simula nung huli ko siyang nakita. Mula sa kanyang kamisadentro, pantalon at sapatos ay kulay itim, at ang tanging kulay na naiiba sa kanyang kasuotan ay ang pulang tela na nakapaloob sa kanyang abrigo na ngayo'y nakapatong sa kanyang mga balikat na sumasayad pa sa sahig dahil sa kahabaan nito. Ang kanyang kulay tsokolateng alon - along buhok, na no'oy nakaharang sa kanyang kanang mata at halatang hindi sinusuklay ay nasuklay na papunta sa bandang likuran ng kanyang ulo at may kung anong bagay na inilagay dito upang ito ay hindi maging lubusang sag
LIA" Plano mo bang ubusin ang ating mga kalahi, Lia? "Pinasadahan ko lang ng tingin ang nakakabagot na mukha ng nilalang na kasalukuyan kong kaharap ngayon. " Wala akong kalahi." Bahagya siyang napamaang sa aking tinuran, pero agad ring nakabawi mula sa kanyang narinig. Sa halip na pagkairita ang aking makita sa kanyang mukha ay nakapinta rito ang pagiging sarkastiko. Muli siyang nagsalita." Paumanhin, binibining Lia. Balak mo bang ubusin ang mga lahi namin? "Napangisi ako sa kanyang naging turan. Maraming sagot ang naglaro sa aking isipan, ngunit isa lamang ang napili ko mula rito." Meron— pero, hindi pa sa ngayon. "Bakas ang pagkairita sa kanyang mukha nang marinig ang kasagutan ko." Stop fooling around this time Lia, you know that they want to see you dead! Why can— "Napantig ang tenga ko sa mga sinabi niya, kaya pinutol ko ang nais pa niyang idagdag sa kanyang walang kwentang mga sinasabi." That's my point of killing them, they're a herd of poltroon being. "Walang gana
HERMANOKasalukuyan akong nakaharap sa kapwa kong pinuno. Hindi sila kakikitaan ng kahit anong emosyon sa kanilang mukha.Nakakadismaya. Parang walang nangyaring kahit ano, ngayong araw na ito. Hindi ko maiwasang ipakita ang aking pagkabalisa sa mga kaharap ko ngayon. Katahimikan. Iyan ang namumutawi sa buo naming paligid." Anong hakbang ang gagawin natin ngayon? "Hindi ko mapigilang ibato ang katanungang iyon, na kanina pa naglalaro sa aking isipan. Naging dahilan ang katanungan kong iyon, upang silang lahat ay mapaangat ang tingin sa aking kinaroroonan. Wala mang bakas ng panghihinayang sa kanilang mga mukha, ay makikita mo naman ang galit sa kanilang mga mata. " Anong hakbang ang maibibigay mong suhestiyon, Hermano? "Natinag ako ng marinig kong magsalita si Jacob sa napakasarkastikong tono. Sa kanilang apat, siya ang pinaka - kakikitaan ng galit, hindi siya mapakali at panay ang paroo't, parito niya. Binigyan ko siya ng isang makahukugang tingin bago nagsalita." Kaya nga ako n
LUCIANMahigpit ang pagkakakapit ko sa kutsilyong nasa kamay ko at napapalunok sa t'wing tatama ang kanyang paningin sa akin.Lahat ng mga kasapi namin ay kasalukuyang nakapaloob sa bulwagang ito. Lahat ay nakayuko ang mga ulo, dahil sa galit na galit na itsura ni Lia.Nakita ko na kung pa'no siya magalit - kasi araw araw naman talaga siyang galit. Pero ngayon?. Iba- ibang - iba ito sa mga nakasanayan kong galit niya. Noon ay kalmado lamang siya at mararamdaman mo lang ang nakakapangilabot niyang aura, na magkakandarapa ang lahat ng nakapaligid sa kanya na gawin ang lahat ng kanyang mga utos. Wala siyang emosyon. 'Dull and boring look', yan palagi ang makikita mo. Pero kapag nagustuhan niya ang pangyayari ay makikita mo ang kaniyang ngisi. Pero, 'wag mo nang pangarapin na masilayan ang kanyang ngisi, dahil isa lang ang tanging dahilan nito. Ang pagpatay o mamatay. Sa kamay niya man o sa inatasan niyang gumawa nito. Hindi ko lubusang alam ang istorya ng kanyang buhay. Pero isa la
LIABinagalan ko ang aking paglalakad at ninamnam ang malamig na simoy ng hangin na mayat-mayang humahaplos sa aking balat. Tumigil ako sa aking paglalakad nang maramdaman ko ang pagtigil na ginawa ng nilalang na naglalakad mula sa aking likuran at naging tahimik ang paligid, tanging kaluskos lamang ng mga dahon at ang misteryosong bulong ng hangin ang tangi kong naririnig. Ramdam na ramdam ko ang takot mula sa nilalang na nasa aking likuran.Pag-aalinlangan.Yan ang emosyong namumutawi mula sa kanya.Kumawala mula sa aking mga labi ang isang malaking ngisi nang may lumabas na ideya sa aking isipan." Muli palang nabubuhay ang mga bangkay ng lahi niyo? "Napatawa ako ng pagak sa naging reaksyon niya sa sinabi ko. Dahan-dahan akong pumihit paharap sa kanya.Mula sa aking kinatatayuan ay dinig na dinig ko ang walang humpay na paglunok na kanyang ginagawa, na tunay na nakakabagot. Ilang segundo ang lumipas ay wala pa ring naging tugon sa aking katanungan. Nawala ang tatlong metrong agw