Chapter 7 - "Ang tanong, daks ba?"

Chapter 7

Habang nanlalaki ang mga mata ni Celyn sa pagtataka sa pag-amin ko, dali-dali kong ipinaliwanag kung paano nangyari ang hindi inaasahang engkwentro noong gabing lasing sa bar.

"Noong gabing iyon, sobrang lasing ako na hindi ko namalayan na nakipagtalik ako sa isang estranghero," pagtatapat ko.

Napatakip ng bibig si Celyn sa gulat, nanlalaki ang mga mata sa hindi makapaniwala. "So, how was it? Was he well-endowed? Was he skilled? Was it pleasurable?" binomba niya ako ng mga quickfire na tanong.

"Ito ay hindi kapani-paniwalang performance, kaya kinabukasan masakit ang tanong ko!" nakangiting sagot ko.

Nang mapagtantong lumipas ang oras nang hindi napapansin, dali-dali naming kinuha ang mga gamit ni Celyn at naghandang ibumaba sala ang mga ito, dahil mamaya ay uuwi na kami sa subdivision kung saan kami nakatira ngayon.

Habang nagmamadali kaming bumaba ng itaas, bumilis ang tibok ng puso ko sa magkahalong tuwa at nerbiyos. Dahil sigurado akong hindi nya ako tatantanan ng mga tanong mamaya.

Nang makarating kami sa sala ay lumingon ito agad sa akin si Celyn na may determinasyon sa kanyang mga mata. "Anne, kailangan nating pag-usapan ang nangyari," aniya, may bahid ng pagmamadali sa boses.

Kaya agad niyang hinawakan ang aking kamay ay hinihila nagtungo kami sa isang sofa na parang nagmamadali nito.

Sinulyapan ko si Celyn, na parang itong isang imbestigador kung kumilos.

"Ano ka ba, Celyn!" sambit ko dito. "Para tuloy ako'y isang kriminal na hinuhuli ng pulisya," dagdag kong sabi.

"Kasalanan mo din naman dahil nabibitin ako sa iyong sinabi!" wika nito. Pagdating naming sa sofa ay agad kaming umupo doon saka n'ya ako tinanong muli.

"So, tell me!" saad nito. "Gusto ko lahat ay detalyado," demanding nitong sabi.

"Pati ba ungol namin at paano naming ginawa ay sasabihin ko, ganun?" pabalang kong turan.

"Pwede din," baliw nitong sabi.

Umayos ito ng pagkaupo sa tapat ko, kitang-kita ang tensyon sa pagitan namin, isang tahimik na hadlang na walang sinuman sa amin ang nangahas na labagin. Madiin ang titig ni Celyn, naghahanap ng kasagutan sa kaibuturan ng aking mga mata, habang ako naman ay pilit na naghahanap ng mga tamang salita para ipahiwatig na kailangan kong sabihin sa kanya ang lahat-lahat walang labis at walang kulang.

"Anne, we need to talk about what happened," binasag ng boses ni Celyn ang katahimikan, may halong determinasyon ang tono nito.

Huminga ako ng malalim, pinatibay ang sarili ko para sa susunod na pag-uusap. "Alam ko, Celyn. I've been trying to make sense of it all," pag-amin ko, halos hindi pabulong ang boses ko.

Habang ang mga salita ay nakabitin sa pagitan namin, isang pakiramdam ng kahinaan ang bumalot sa akin, na naglalantad ng mga hilaw na emosyon na matagal ko nang ibinaon. Ang apartment na ito at sa paligid namin ay tila naglaho sa background.

"Alam mo din na kagagaling ko sa isang heartbroken, diba?" saad ko. Kaya sinabi ko sa kanya ang lahat-lahat Mula sa pagkahuli ko sa aking ex-boyfriend nakipag-sex sa isa kong kasamahan sa trabaho. Paghingi n'ya ng tawad sa akin at paghingi ng isang pagkakataon.

"Naku, Anne! Cheater always Cheater. Kahit anong lumalabas sa kanilang bibig ay pawang kasinungalingan laman," kumento ni Celyn. "Kung ako sayo ay pinagsasampal ko na mga -yun ng kaliwa't kanan. May gana pang iputan ka sa ulo 'eh di-hamak mas gwapo pa si Bintong doon," dagdag nitong kumento.

"Pero 'di nga, kahit sa mukha ng ka one night stand mo ay hindi mo ba nakita ang kanyang mukha?" tanong nya sa akin.

"Hindi 'eh, pero basi sa aking nakita kanyang katawan ay maganda lalaki ito," sambit ko.

"Ang tanong, daks ba?" tanong n'ya sa akin.

Agad among pinamulahan dahil naisip ko naman ang kanyang talong na malaki, matigas at mahabang mataba.

"Oi, nag-blush s'ya!" panunukso n'ya sa akin.

"Ano ka ba Celyn, ang landi mo!" wika ko dito saka tumayo. "Tayo na nga, baka kung saan-saan pa yang mararating ang mga katanungan mo sa akin," dagdag kong wika.

"Last na talaga, diba kong first time nakapasok ang ano sa lalaki. Masakit daw? Totoo o hindi?" tanong n'ya sa akin na parang curious ito.

"Kailangan pa bang sagutin ko -yan?" sambit ko dito.

"Yes, Oo, Syempre!" baliw nitong sagot. "Dali na, masakit ba?" kulit n'yang tanong sa akin.

"Oo," maikling sagot ko.

"Ano ba yan, Oo lang. Wala bang dagdag na sagot like 'Oo Celyn, masakit pero kalaunan ay masarap umirik talaga ang aking mga mata bahang nag labas-masok ito sa aking pichay na naglalaway na dahil sa sarap na aking nadarama' ganun dapat ang isagot mo!" maktol nitong sabi sa akin.

Lumapit si Celyn at hinawakan ang kamay ko. "Pero seryoso Anne, kung anumang mangyari ay andito lang ako. Hindi natin alam kong anong mangyayari sa kinabukasan," wika nya sa akin. Agad akong yumakap sa aking kaibigan at nagkaisa sa tahimik na kilos at pag-unawa. Sa sandaling iyon, alam ko na ang aming pagkakaibigan ay lumampas sa mga hangganan ng mga salita, na bumubuo ng isang koneksyon na makatiis sa mga pagsubok ng oras at kapighatian.

Taglay ang panibagong diwa ng layunin, lumabas kami mula sa Apartment patungo sa malamig na hangin sa gabi, ang aking puso ay gumaan sa bigat ng pag-amin at pagtanggap n'ya sa akin. Ang lungsod sa paligid namin ay tila kumikinang sa mga bagong tuklas na posibilidad, bawat sulok ng kalye ay may pangako ng isang bagong simula at isang mas maliwanag na hinaharap.

Habang palabas kami ng magkatabi, ang mga alingawngaw ng aming tawa na humahalo sa lungsod, nakaramdam ako ng pasasalamat sa paglalakbay na nagdala sa amin sa sandaling ito. Sa tabi ko si Celyn, alam kong walang hamon ang hindi malalampasan, walang lihim na nakakatakot na harapin.

Habang patuloy ang aming paglalakad patungo sa gate na katahimikan sa pagitan namin ni Celyn ay nabasag ng mausisa niyang boses, ulit. "Anne, I have to ask!? What was the performance of that guy?" tanong niya, may halong intriga at saya ang tono niya.

Ganito kasi ito ka pang nabibitin sa aking mga paliwanag. kaya hindi ko maiwasang mapangiti sa prangka niyang tanong, pinahahalagahan ang kanyang pagiging prangka sa gitna ng maselang paksa. Saglit na naisip ko, sumagot ako, "Well, sabihin na natin na siya ay medyo bihasa sa higit sa isa. It was an unexpected and passionate encounter, to say the least," tugon ko sa kanya tanong.

Nanlaki ang mga mata ni Celyn sa gulat, isang mapaglarong kislap na sumasayaw sa kanyang titig. "Oh, do tell! I'm all ears," pagpapalakas ng loob niya, naglalaro ang pilyong ngiti sa kanyang mga labi.

Habang tuluyan kaming naglalakad sa kalye, ibinahagi ko ang mga detalye ng engkwentro na may halong katatawanan at prangka, na ikinuwento ang intensity at spontaneity ng sandali. Si Celyn ay matamang nakikinig, ang kanyang mga reaksyon mula sa pagkagulat hanggang sa pagkatuwa, habang tinatahak namin ang magandang linya sa pagitan ng katatawanan at pagpapalagayang-loob.

Ang aming tawa ay umalingawngaw sa buong gabi, na sinasabayan ng simponya ng mga tunog ng lungsod, na lumilikha ng sandali ng magkakasamang pakikipagkaibigan at pagiging magaan. Ang bigat ng aming pag-uusap kanina ay tila nawala, napalitan ng pakiramdam ng kalayaan at kagalakan sa piling ng isa't isa.

Nang nakarating kami sa may kanto kong saan kami sasakay ay may nakita kaming isang lalaki na may dalang bulaklak at kung anu-ano pa.