Chapter 53Anne POVFast forwardTatlong taon na ang lumipas mula nang malampasan ko ang lahat ng mga pagsubok sa buhay ko. Ngayon ay tatlong taong gulang na rin ang aking anak, si Amara Grace. Siya ang nagbibigay sa akin ng lakas ng loob upang harapin ang hamon sa buhay. Alam ko na rin kung nasaan ang aking ama at nalaman kong may lolo pa pala ako. Laking tuwa ko nang malaman ko na may kakambal pala akong si Anna, na nakita ni Celyn sa isang restaurant matapos ang mahabang panahon.Ngayon ay nagtatrabaho ako bilang isang katiwala sa bar, at isa akong manager doon. Kasalukuyan ko ngayong tinatawagan si Miss Heart. Ilang ring pa lang ay sinagot na niya agad ang tawag."Hello Anne, may problema ba?" tanong niya agad sa akin."Wala naman, pero ipagpaalam ko lang sa iyo na last performance mo na ngayon sa bar," sabi ko."Ay oo nga pala, Anne. Buti at pinaalam mo. Ahhmmm, pwede ba akong humingi ng pabor? Pwede mo ba akong i-order ng pagkain? Nagugutom kasi ako," wika niya."Oh, akala ko ba
Chapter 54Dixon POVTatlong taon ko nang hinahanap ang dati kong secretary. Lahat ng magagaling na imbestigador at agent ay hindi siya matagpuan. Sabi nila ay may humaharang sa mga impormasyon.Andito kami ngayon sa isang bar. Sa tingin ko ay matagal na itong binuksan, maraming tao, karamihan ay mga lalaki. Hanggang may pumunta sa stage para tawagin ang magpe-perform. Doon ako napatingin bigla dahil ang babaeng matagal ko nang hinahanap ay dito ko lang pala makikita. Tinitigan ko siya, at mas lalo pa siyang gumanda. Hanggang tinawag ang magpe-perform sa stage. Lumabas ang isang babae na nakapagpukaw sa matigas na puso ng aming kaibigan. Hanggang nakita ko na tumabi siya kay Kesya. So magkakilala sila ni Kesya. Agad naman kaming pumunta sa pwesto nila. Nakita ko na bahagyang nagulat si Anne at nakatingin sa akin, biglang umiwas ng tingin. Hindi ko siya tinantanan ng tingin, baka mawala na naman siya. Hanggang natapos kumanta ang nagpapatibok sa puso ni Ryan at pumunta ito sa aming pwe
Chapter 55 Isang linggo na ang lumipas mula noong huli kong nakita ang mag-iina ko. Andito ako sa isang mataas na puno, ina-ambush ang sinasakyan nina Casper, Klaus, at ang aming pinuno na si Ryan, ang aming Mafia Boss at matalik na kaibigan. Narinig ko sa earpiece ko na may binaril si Ryan at sapol ang noo. "Walang hiya ka talaga, Boss. Shooter ka talaga, sapol sa noo," bigkas ni Klaus. "Tsk!" maikling sagot ni Ryan. Napansin ko ang kumikislap na bagay, kaya agad akong pumiwesto at inayos ang AWP (sniper). Sinilip ko ito sa telescope at nakita ko ang isang sniper sa taas ng puno. Wala akong inaksayang oras, agad kong kinalabit ang gatilyo kaya sapol sa noo at bumagsak ito. Ngumiti ako. "Ayon!" sambit ni Casper. "Binabawi ko na, Boss. Si Dixon pala ang shooter, pati bahay-bata ni Anne ay sapol, hahaha!" tawa ni Casper sa kabilang linya. "Gg..." maikling sagot ko sa earpiece. May dinugtong pa sila at kinitawa ko na lang. "Pero tinakasan at tinaguan, hahaha!" pang-aasar
Chapter 56 Paglapag pa lang sa naturang pribadong lapagan ng airplane ni Klaus, kinakabahan na ako. Mas kinakabahan pa ako kaysa noong sinampahan ko ng kaso sina Patricia. Kaya hate na hate ni Ryan ang pangalang Patricia dahil magkapangalan sila ng ex ni Ryan. Umalis ito at nangakong babalik upang magpakasal sila, ngunit mukhang malabo nang mangyari dahil may dumating na babaeng nakalaan kay Ryan na si Heart, na siyang nagpalambot sa pusong bato nito. "Andito na tayo, Tol. Bukas ng umaga mo na lang sila puntahan," sabi ni Klaus sa akin, pero naalala ko na Bohol lang ang sinabi ni Heart. "Hindi pala natin nakuha ang eksaktong address," ani ko dito. Natigilan ito sa pagbaba sa sinabi ko hanggang bumaling ito sa akin. "Wala ka bang tiwala sa akin? Ako kaya ang pinaka-talino sa inyong lahat," sabi ni Klaus, na isa palang hacker. Kaya tumango lang ako at sumang-ayon sa sinabi niya. "Bukas mo na lang sila puntahan. Doon muna tayo sa bahay ko magpahinga. Dahil mahabang suyuan 'to, Tol.
Chapter 57 "Mommy, siya ba talaga ang daddy ko? Walang halong biro?" tanong ng anak namin kay Anne, na may halong pagtataka at pag-aalinlangan sa kanyang boses. Tumango si Anne, pilit na ngumingiti sa kabila ng kanyang mga luha. "Oo anak, siya ang daddy mo," sagot niya. Lumapit ang anak namin sa akin, hawak-hawak ang kamay ni Anne. "Daddy, bakit ngayon ka lang dumating?" tanong niya, na halos mapaiyak na rin ako sa kanyang inosenteng tanong. "Anak, maraming nangyari pero nandito na ako ngayon. Pangako, hindi na ako aalis at lagi na kitang kasama," sagot ko, habang niyayakap siya ng mahigpit. Nakita kong unti-unting lumambot ang ekspresyon ni Anne. Alam kong mahirap para sa kanya ang lahat ng ito, pero umaasa akong mabibigyan niya ako ng pagkakataong itama ang mga pagkakamali ko. "Anne, alam kong mahirap itong lahat para sa'yo. Pero handa akong gawin ang lahat para mapatawad mo ako at para maging buo ulit ang pamilya natin," sabi ko habang tinitingnan siya sa mata. "Bigyan
Chapter 58: Tuba/Lambanog Challenge Kina hapunan ay naghanda na ang lamesa sa labas, may kasama pa itong pulutan na tinatawag nilang nilagpang na manok. Bago sa paningin ko ang naturang pagkain, pero mukhang masarap naman. Sa amoy pa lang ay masasabi mong masarap ito. Hanggang may dumating na apat na kalalakihan na may dalang apat na galon. Pinagwalang-bahala ko lang ito hanggang nilagay nila ito sa mesa kung saan ang pulutan. Habang tinitingnan ko ito, nakita kong may lumalabas na bula. Siguro ay isa iyong dishwashing liquid. Hanggang tinawag na ako ng aking future biyenan na nakaupo sa mesa. Kahit nagtataka ako, pinuntahan ko pa rin ito hanggang nagsalin siya sa baso, puno, at binigay iyon sa akin. "Sandali lang, Mr. Santi, ano'ng gagawin ko sa dishwashing liquid na ito at bakit iba ang amoy?" tanong ko. Nakita kong nagpipigil siya ng tawa kaya napakunot ang noo ko. Balak ba nila akong lasunin? "Wag kang mag-alala, Mr. Flyod, dahil hindi 'yan lason," sagot niya. Nagsalin di
Chapter 59 November 12, birthday na ng aking anak at kasal din namin. Sinadya ito ng aking mahal para isahan na daw ang handa kaya lahat ng nasa Barangay ay imbitado. Siyempre, ang mga kaibigan ko at ang aking daddy na ngayon ay naka-sakay pa rin sa de-gulong na upuan pero malapit na daw itong makatayo. Nagpa-lechon ako ng sampu at anim ang nilapa, tatlong baka. Gusto ni Anne na simple lang pero gusto kong bumawi sa anak ko kaya sumang-ayon lang ito. Maganda ang paligid, bilib din ako sa mga taga-Bohol dahil lahat sila ay nagtutulungan. Kaya kahapon pa lang ay tapos na ang pagdekorasyon sa paligid. Mga taga-Bohol lang din ang nagprisintang magluto kaya wala akong pinuproblema. Ngayon ay ready na lahat. "Son, congratulations sa'yo. Sana ay mahal mo ng buo ang iyong asawa at anak o mga anak. Gusto ko ng maraming apo, son. Maibibigay mo ba 'yun?" "Opo naman, Dad. Malakas kaya ito," sabay turo sa aking alaga na ikinahagalpak nito ng tawa. Hanggang bumukas ang pinto at pumasok sina
Chapter 61 Amara, happy birthday, anak. Mahal na mahal kita," sabi ko habang nakangiti. "Salamat din sa inyong lahat na nandito ngayon. Ang inyong presensya ay sobrang halaga sa amin," dagdag ni Anne. "Ngayon, oras na para sa cake!" sigaw ng host. Agad na dinala ang malaking cake na may dekorasyong bulaklak at mga kandila. "Amara, halika rito at mag-wish ka na," sabi ko habang kinakalong si Danica. Nakangiti si Amara habang hinihipan ang mga kandila. "Happy birthday, Amara!" sigaw ng lahat. Pagkatapos ng cake cutting, bumalik ang lahat sa kanilang mga upuan at nagpatuloy ang kasiyahan. Habang nagmamasid ako, nakita ko si Casper na kausap ang kaibigan ni Anne. Mukhang seryoso ang kanilang usapan pero masaya akong makita na ginagawa niya ang lahat para ayusin ang kanyang problema. Lumapit si Klaus sa akin, "Mukhang maayos na ang lahat, Dixon. Proud kami sa'yo." "Salamat, Klaus. Hindi ko magagawa ito kung wala kayo," sagot ko. "Alam mo, kahit na anong mangyari, nandito