CHAPTER 5

Napatayo ako ng biglang lumabas si arcanghel sa opisina niya,agad na tumuon ang mga mata niya sa akin.

"Let's go,honey."seryosong sabi niya sa akin.

Tumango ako at mabilis kong kinuha ang office bag ko.

Naunang naglakad papunta sa pinto si arcanghel,binuksan niya ang pintuan pero hindi muna ito lumabas,muli siyang tumingin sa akin."lady's first."

Naglakad ako palabas ng pinto,at naramdaman ko ang pagsunod ni arcanghel sa akin.deretso ang lakad ko patungo sa elevator,at sa sulok ng mata ko ay nakita ko ang mga empleyadong nakatingin sa amin ni arcanghel,ang iba naman ay bumati kay arcanghel bilang paggalang.

Agad akong pumasok sa elevator ng bumakas iyon,at nakita ko ang madilim na mukha ni arcanghel.napairap ako sa hangin,ano ba ang problema niya?

Tumabi siya sa akin at matigas ang boses na nagsalita.

"Tomorrow don't wear a short and tight skirt."bumaba ang tingin niya sa akin."understand?"

"Why sir?"seryosong tanong ko.

Pinaningkitan niya ako ng mata."just don't wear any of those short and tight bullshit skirt,like what you wearing now,honey.i'm your boss and you need to follow me."istriktong sabi niya sa akin.

Humugot ako ng malalim na hininga,ayaw ko munang makipagsagutan sa kanya."okay sir."sabi ko.

Bumukas ang elavator at may pumasok na dalawang lalaki."goodmorning sir arcanghel."bati ng dalawa,sa tingin ko ay empleyado din sila dito sa PCC.

Tumango lang si arcanghel,napairap ako ng maramdaman ko sa maliit na parte ng likod ko ang kanang palad niya.marahang humaplos sa kanang bewang ko at mabilis akong idinikit sa kanyang katawan.

Nagtataka akong tumingala sa kanya,deretso ang tingin ni arcanghel,at tinitingnan nito ang dalawang lalaki mula sa pinto ng elevator na para nang salamin dahil sa subrang kintab,at ang dalawang lalaki ay nasa likuran pala namin pumwesto.

Naiinis man pero hindi na lang ako nagsalita at hinayaan ko na lamang siya,lalo pa at ang dilim ng mukha niya.tumigil ang elevator sa ground floor,agad kaming lumabas ni arcanghel,at hindi niya pa rin inaalis ang palad niya sa likod ko na parang inaalalayan niya akong maglakad,at tumigil kami sa tapat ng itim na mamahaling sasakyan.

Nakita kong kinuha niya sa kanyang bulsa ang susi ng kotse niya at binuksan niya ang pinto sa passenger seat,lumingon siya sa akin."get in."

Tumango lang ako at pumasok na ng kotse niya,nakita ko ang pag-ikot ni arcanghel sa unahan ng kotse patungo sa pinto ng driver seat,habang sinusuot ko ang seat belt.agad itong pumasok at naupo,tumingin ito sa akin,nakita kong tiningnan niya ang seat belt na nasa katawan ko.

Binuhay muna nito ang makina ng kotse bago nag-abalang isuot ang seat belt.

"Sir,nasaan ang driver mo?"nagtatakang tanong ko.

"Pinauwi ko."maikling sagot niya sa akin.

"Bakit?"kunot noong tanong ko.

"Nilalagnat,kailangan niyang magpahinga."seryosong sabi niya habang sa harapan nakatingin.

Tumaas ang mga kilay ko."mabait ka din pala."mahinang sabi ko,sa labas na ng bintana ako nakatingin.

Sa sulok ng mata ko,nakita kong tumingin sa akin si arcanghel."yes,mayabang lang ako pero hindi naman ako masama."

Napairap ako bago ako lumingon sa kanya."mabuti inamin mong mayabang ka."tumingin ulit ako sa labas ng bintana,palabas na kami ng ground floor ng PCC building.

Narinig ko ang maliit na ngisi niya."ito ang unang araw mo bilang sekretarya ko,honey.pero mukhang nakalimutan mo yatang ako ang boss mo."

Muli akong tumingin sa kanya."hindi ko nakalimutan sir,saka wala namang masama sa sinabi ko."tumingin ako sa harapan,natatanaw ko na ang mga nagtataasang gusali.

Narinig ko ang paghugot ng malalim na hininga ni arcanghel."kumusta ka sa apat na taong hindi tayo nagkita?"

Muli kong ibinalik ang tingin ko sa kanya,seryoso ang mukha ni arcanghel at bahagyang umiigting ang kanyang panga.biglang bumigat ang pakiramdam ko,at umuusbong ang galit sa puso ko.pero mas pinili kong maging mahinahon lang at bigyang malamig na ekspresyon si arcanghel."okay naman ako,ang totoo..naging matapang ako simula ng iwan at saktan mo ako."muli kong ibinalik ang tingin ko sa harapan.

"Honey, that night-"

"Ayaw kong pag-usapan ang nakaraan sa ngayon,sir."malamig kong sabi.

Narinig kung muli ang paghugot ng malalim na hininga ni arcanghel.sa sulok ng aking mata,nakita kong bumuka ang kanyang bibig,na parang may sasabihin pa,pero pinili na lang na huwag sabihin at tumingin na lang sa harapan.

"Malayo po ba ang pupuntahan natin,sir?"tanong ko.

Narinig ko ang maliit na pagtawa ni arcanghel."just call me sir,honey.pero huwag ka nang mag po,sa akin."

"Bakit hindi?boss kita."sabi ko.

"Okay na sa akin ang sir,huwag ka nang mag po,pakiramdam ko ang tanda ko na."bahagya siyang lumingon sa akin.

Napairap ako."okay sir."sabi ko na lamang."malayo ba ang pupuntahan natin?"muling tanong ko.

"Hmm,isang oras ang byahe natin papunta doon."seryosong sabi ni arcanghel.

Tumango lang ako,at hindi na ako nagsalita.nakita ko ang pagdilim ng kalangitan,mukhang uulan.biglang pumatak ang mga ulan,lumabo ang salamin sa harapan ng sasakyan ni arcanghel,at agad namang pinagana ni arcanghel ang wiper ng sasakyan.

Nararamdaman ko ang paglamig lalo pa at naka on ang aircon sa sasakyan.

"Nilalamig ka ba?"

Agad akong napalingon sa kanya ng tanungin niya ako,tumango ako."ah,medyo lang."sagot ko.

Nakita kong binabaan ni arcanghel ang lamig ng aircon,at muli akong tiningnan."ang alam ko honey,hindi ka lamigin."

Kumunot ang noo ko,naaalala pa pala niya iyon?

"Madali ka na palang lamigin ngayon?"tanong niya sa akin.

Pinili kong huwag magsalita,huminga ako ng malalim,hindi ko din alam kung bakit madali na akong lamigin ngayon,dati naman hindi.narinig ko ang maliit na pagtawa ni arcanghel,kaya tiningnan ko ulit siya.nakita ko ang kislap ng saya sa kanyang mga mata,maliit pa itong nakangiti,at maaliwas na ang ekspresyon ng mukha niya,at muling nagsalita.

"Naaalala ko...kapag malamig ang panahon,niyayakap kita.kaya lang ayaw mo kasi naiinitan ka."