CDMI/PROLOGUE

CLUB DE MUJERES INDEPENDIENTES is an secret organization for independent women.their goal is to help fellow women.save women from abusive men.teach to be brave.teach to fight.

Punish men who hurt and abuse the weakness of women.and teach them lessons until they learn how to honor, respect,and love women right.

Women are inherently weak creatures,and naturally emotional.who should receive gentle love,and protection from men,that they can't do it right.

CDMI was built to increase women's knowledge about the things they are weak at,but through that,they have hidden strengths and resilience.which should only be released to be used in the right way to fight.

                       PROLOGUE 

Nagulat ako ng biglang tumigil ang taxi na sinasakyan ko,muntik pa akong masubsob dahil hindi ko naman sinuot ang seatbelt, kung saan ay nakaupo ako sa backseat.mabuti na lang at mabilis kong naipatong ang mga palad ko sa likod ng upuan ng driver,para hindi ako tuluyang mahulog.

"Manong ano ba!bakit naman po bigla-bigla ka naman nagpepreno dyan?"inis kong tanong sa manong driver.

"Pasensya po,ma'am.may bigla kasing humarang na sasakyan sa harapan."sabi ni manong driver saakin.

Mula sa pagkakatitig ko kay manong driver,nilipat ko ang aking paningin sa harapan namin.bumilis ang tibok ng puso ko ng makilala ko kung kanino ang mamahaling sasakyan na nakaharang sa harapan namin.hindi pa nga ako nakakabawi dahil sa biglang pagpreno ng taxing sinasakyan ko ay dadagdagan pa ng walanghiyang arcanghel na ito!

Naikuyom ko ang mga kamao ko ng makita ko itong mabilis na bumaba ng sasakyan,at pabalibag na sinara ang pinto ng kanyang kotse.mabilis pa itong naglakad papunta sa taxing sinasakyan ko.

"Manong,tara na po.iliko mo na lang po ang taxi dyan sa may kanan."mahinahon kong sabi kay manong driver.

"Pero ma'am.ano kasi."kumamot ito sa ulo habang nakatingin saakin mula sa salamin.

Kumunot ang noo ko."may problema po ba manong?huwag mo na pong pansinin ang lalaking yan,tara na po."pakiusap ko.

Hindi gumalaw ang driver at nakatingin lang ito saakin mula sa salamin,lumingon pa ito sa pwesto ko."ma'a-"

"Manong ano b-"

Nataranta ako ng biglang bumukas ang pinto ng taxi sa kaliwang gilid ko,at bigla pa akong hinawakan ni arcanghel sa kaliwang braso ko,at pilit akong hinila palabas ng taxi.nagpumiglas ako."let me go,arcanghel."matigas na sabi ko sa kanya pero sa mahinang boses.hinawakan ko ang kanang kamay niyang nakahawak sa braso ko,at pilit kong inaalis yon pero mas humigpit ang kamay ni arcanghel sa braso ko.

"I said let me go!"hindi ko napigilan ang sumigaw.

"No."matigas na sabi ni arcanghel saakin.

Bigla ay lumingon ako sa taxi ng maramdaman kong parang aalis yon."S-sandali!m-manong!huwag mo akong iiwan dito!tangina,pasahero mo ako!"sigaw ko habang umaandar na iyon papalayo saaming dalawa ni arcanghel.

Masama ang loob kong tinatanaw ang taxing papalayo,at nanggigigil akong tumingala kay arcanghel,masama ang tingin ko sa kanya at hindi ko napigilang ihampas sa kanya ang dala kong bag na pang-opisina.hindi pa ako nakuntento at sinipa ko pa siya."ouch."dinig kong sabi niya pero hindi naman binitawan ang kaliwang braso ko.inulit ko ang paghampas sa kanya ng bag ko pero maagap niya nang nakuha ito.

"Honey,stop please..."pakiusap na sabi niya saakin.

Walang buhay akong maliit na tumawa."please?marunong ka na pala ngayong mag-please,ha!arcanghel?kailan pa?"pilosopo kong tanong sa kanya.

Arcanghel took a deep breath,and his eyes stared at me pleadingly."tara na,sumakay na tay-"

"Putangina,arcanghel!CEO ka nga,pero may sira yang utak mo!nakasakay na ako sa taxi tapos bigla mo akong hihilahin para lang sumakay diyan sa kotse mo!baliw ka!dapat inihatid mo na lang sana ako,kahit tinanggal mo ako sa trabaho!pambawi mo man lang saakin.kasi ang kapal ng mukha mong tanggalin ako sa trabaho bilang sekretarya mo ng walang sapat na dahilan!gago!"mahabang sabi ko sa kanya.ang galit ay hindi ko napigilan.

Pakiramdam ko sabog na sabog ako dahil sa galit na nararamdaman ko ngayon.hindi ko napigilan ang umirap ng makita kong may mga taong nakikiusyoso sa aming dalawa dahil nasa gitna kami ng kalsada.

Hinila niya ako papunta sa kotse niya,at mabilis na binuksan ang pinto."pasok."matigas na utos niya saakin.

"Ayoko."matigas din ang boses ko.

"Please,honey."pabulong na pakiusap niya saakin."people are looking at us."at iginala ang paningin niya sa paligid.

"Gago ka kasi!it's your fault why people are looki-"

"Stop shouting,honey.get in my car."sabi niya saakin na parang nauubusan ng pasensya.

Pumasok narin ako sa kotse niya dahil madami na ang mga taong nanonood saamin.

"Tangina!nagmukha pa tayong artista na nagsoshooting sa gitna ng kalsada pero walang mga camera!"sabi ko sa kanya ng makaupo ito sa driver seat.

Tumingin ito saakin,at bahagyang lumapit.

"What will you do?"maagap kong sabi ng papalapit ito saakin at bahagya akong lumayo sa kanya.

Huminga ng malalim si arcanghel at mariin akong tinitigan."baby,i'll just put the seatbelt on for you."

Muli,maliit akong napatawa."no need, arcanghel.i can put this seatbelt on by myself."at inabot ko ang seatbelt para isuot iyon sa sarili ko,at tumingin ako sa kanya ng may ngisi sa labi."and please,don't call me baby,b'cause i'm not your baby.my name is honey,and that's what you should call me."maarte kong sabi sabay irap ko sa kanya.

Maliit siyang ngumisi saakin."that's what i called you before,right?"

Tiningnan ko siya ng masama."dati iyon,arcanghel.you no longer have the right to call me by that endearment."hindi ko napigilan ang pagtaas ng gilid ng labi ko.

"I will do everything to have the right to call you by that endearment again,honey."seryosong sabi niya saakin.

Malawak akong ngumisi,natutuwa ako sa naririnig ko ngayon kay arcanghel."i won't allow it anymore."

Malawak din siyang ngumisi saakin."gagawin ko ang lahat para pumayag ka ulit."

Pinaandar na nito ang sasakyan,at muling nagsalita habang sa harapan na nakatingin."i'll make sure you're even more crazy about me this second time,honey."at umigting pa ang panga nito dahil sa kaseryosohan.

Tumaas ang kanang kilay ko,dahil hindi ko talaga mapigilan ang humanga sa kagwapohan niya.pero hindi ko maiwasan ang matawa dahil sa sinabi niya.bahagya itong tumingin saakin,at dumilim ang titig niya saakin.

"What's funny?"matigas ang boses na tanong niya saakin.

Inayos ko ang pag-upo ko,at humarap ako sa kanya na may malawak na ngisi sa aking labi.hindi paman ako nagsasalita ulit, pero nakita ko na ang paghigpit ng pagkakahawak niya sa manibela.

"I will also make sure,arcanghel.that of the two of us,you will be the one who will go crazier.to the point where you will bring yourself to a mental hospital."