And you really realize a person's worth kapag wala na ito sa tabi mo. Kawawang Grayson. How can he bring Rebecca back to him sa kabila nang lahat nang ginawa nito sa dalaga?
GRAYSON'S temples were pounding hard when he woke up. Parang pinupukpok ng martilyo ang utak niya sa sakit non. Para bang mapapatawag siya ng mga anghel at mga santo sa sakit non. He even want to swear to not drink again. But no-- at this point of his life, kailangang kailangan niya talaga na iinom ang lahat ng ‘to.Hindi matatahimik ang binata hangga’t hindi niya nakakausap ang dalagang si Rebecca. Kailangan niya itong makita. Kailangan niya itong puntahan. Kung totoo man ang mga sinasabi ni Alexis na wala na ito sa kanila, he needs to find out the truth.Bumangon siya sa kanyang kama habang hinihilot pa rin ang nananakit niyang ulo. Tinatamad pa nga sana siyang bumangon but he thinks he need to set things straight today.He took a quick shower and when he go out ay sumalubong sa kanya ang dalagang si Stacy. She was crossing her arms and she really looks like waiting for him right there nakataas pa ang kilay nito.“What are you doing here?” inis na tanong ni Grayson saka niya ito ni
Maganda ang sikat ng araw sa umagang ito kaya nagpasya si Rebecca na bumangon na mula sa pagkakahiga niya. Ngayon na lumalaki na talaga ang baby bump niya ay lagi siyang tinatamad na kumilos. Ang tanging motivation niya na lang yata ay ayaw niyang maging pabigat kay Bryle araw-araw dahil lang sa buntis siya. Isa pa ay nakikitira lang naman siya dito. Patayo na sana siya nang biglang bumukas ang pinto. Iniluwa non si Bryle na dahan-dahang naglalakad papasok. May dala itong food tray na mayroong breakfast. Amoy pa lang non ay tila nag-iimbita na sa kanya na kumain. He always do this for her. Kaya nga sana gustong agahan ni Rebecca ang pagbangon niya nang hindi na mag-abala pa si Bryle na hatiran siya ng food sa kwarto but then it's too late. "Gising ka na pala, Becca. Tumayo ka na muna at kumain. I woke up early to make this for you," ani Bryle sabay ngiti ng matamis. Sino pa bang makakatanggi sa ngiti nito? Tila ba tuwang-tuwa talaga siya na pinaghahandaan niya si Rebecca. Na pinagsi
GABI na pero ang mommy ni Bryle ay narito pa rin sa bahay niya. Hindi na nito pinakawalan si Rebecca. Hindi ito ang inaasahan niyang mangyayari kaya hindi niya maipaliwanag kung anong mararamdaman niya.“Bryle, hijo, can you get us something to drink? Tingin ko inuuhaw na tong bisita mo.” Utos pa ng mommy niya.See?Napakamot ng ulo niya si Bryle. “Pakawalan niyo na ho kasi, Mom. Kanina pa kayong umaga nag-uusap. Hindi ka ba napapagod? Kaya iyan nauuhaw dahil sa ‘yo, e.” Pakiusap naman ni Bryle dito.Ang kulit lang din pa la nitong mommy ni Bryle. Nakangiti nga at tuwang-tuwa si Rebecca habang pinagmamasdan silang dalawa.“Stop telling me what to do. Isa pa, nag-e-enjoy kami rito. Hindi ba, hija? So, ano na palang balak mong ipangalan diyan sa anak mo? Kung ako sa ‘yo, huwag mo nang habulin ang apelyido ng mga Lincoln na ‘yan. Nakikisama lang ako sa mga iyan dahil magkaibigan kami noon pa pero dahil sa ginawa nilang to sa ‘yo? Patuloy akong makikipagplastikan sa mga ‘yon para sa ‘yo,
PAGKARATING na pagkarating nila sa hospital ay agad na pinasok sa emergency room si Rebecca. Ang mga nurses na ang agad na umasikaso sa kanya habang nakasunod lang si Bryle. Ilang beses niyang sinubukang contact-in si Grayson pero sa tuwing nariyan na siya sa cellphone niya ay natitigilan siya dahil sa pagdadalawang isip niya. He doesn't deserve it, though. He doesn't deserve to know. Iyon ang pinanindigan niya. All the months of Rebecca's pregnancy ay siya ang nasa tabi nito. Ni hindi man nga lang naghanap pa si Grayson. Iyon na yon? Ang pagkausap niya kay Bryle? That was just a bare minimum effort. Hindi iyon sapat. May mga ni-check pa sila kay Rebecca. Hindi agad-agad ay nanganak siya kaya naman mas lalong napahaba ang pag-aalala ni Bryle. Nasa labor room pa lang ito at hinihintay pa nila ang tamang CM bago ito ilipat sa delivery room. Panay ang check naman ng doctor sa kanya. At tuwing ina-IE si Rebecca ay hindi kayang tingnan iyon ni Bryle. Natatakot siya. Pakiramdam niya kasi a
DUMATING na nga ang araw na hinihintay ni Rebecca. Ang pag-uwi niya sa kanilang probinsya. Ito ang unang beses na uuwi siya matapos ang mahigit dalawang dekadang nakalipas. Nandoon pa rin naman ang ancestral house nila pero sira sira na siguro iyon. She's back to start a new. Saka, iniisip niya rin na mas maganda na lumaki ang anak niya sa isang simpleng environment tulad ng probinsiya nila. Kagabi pa nga malungkot si Bryle. Hindi siya nakatulog dahil tinutulungan niya rin sa pagbabantay si Rebecca sa baby nito. Gusto niya kasi na masulit na nakikita at nakakasama niya pa ang mag-ina bago ito umuwi. Masakit na hindi na muna sila magkikita for the mean time pero he is Bryle Davis at kayang kaya niyang gumawa ng paraan para mabisita niya ito lagi. Nag-aayos na nga ngayon si Rebecca ng mga gamit ni baby. Hindi naman masyadong madami kaya kayang-kaya na niya ito. Tapos na kasi siya sa mga gamit niya. Pero habang nag-aayos siya ay tila sumayad na ang nguso ni Bryle sa sahig. Hindi ito
KAHIT mahaba ang byahe, nakarating naman ng ligtas sina Bryle at Rebecca sa probinsya. Kahit na buong byahe ay nariyan ang kaba sa kanila. Hindi nila alam kung ano ang posibleng mangyari pero tinuloy nila ang byahe. Thank goodness they're safe. Inihatid na muna ni Bryle sina Rebecca sa tutuluyan nitong bahay. Tiniyak niya muna na ligtas ang mag-ina bago niya ito iwanan. Parang ayaw nga niya sana na umalis. But as of he has a choice? May buhay rin siya sa city na kailangan niyang gampanan. Nang nasa may pintuan na ito ay doon na siya nagpaalam kay Rebecca. "Paano ba 'yan? Hindi ko na kayo masasamahan ni Baby Brixton. But I'll always go back here to check on the both of you okay?" Bilin pa nito. Tumango-tango naman si Rebecca. "Sure! Ikaw pa ba? Kahit anong oras pwede kang dumalaw rito. Basta ba, siguraduhin mo lang na may pasalubong ka?" Pagbibiro pa nito. "Tss. Basic! Ako na 'to, Rebecca." Pagyayabang pa nito sabay papogi. "Sige na. Ang dami mo pang sinasabi. Ang sabihin mo aya
MEDYO alanganin pa si Felix na ibalita kay Grayson ang buong detalye ng nasagap niya mula sa iba't ibang angkan ng kani-kanilang mga pamilya. Ganon siguro talaga kapag maimpluwensya kang tao at tinitingala ka ng lahat. "Wala namang kaso sa amin yon Dude. Alam naman namin na hindi ka naman basta basta kumukuha lang ng babae. Kampante naman kasi kami na wala ka namang nakitang problema kay Ms. Alejandro bukod sa dati niyang pagiging p*kpok. Kahit papaano may maganda ka namang nagawa sa buhay niya. You saved her at kahit bali-baliktarin man ang mundo. Utang na loob pa rin niya ang lahat sa 'yo." Medyo nabunutan naman ng tinik si Grayson dahil mukhang sa pagkakataong ito ay kampi na naman sa kanya ang mga mokong. Hindi niya tuloy maintindihan ang mga to. "Kanino ba talaga kayo kampi?" salubong ang kilay na tanong nito. "Kay Ms Alejandro pa rin, syempre. May kasalanan ka pa rin kasi, e." Natatawang sagot ng dalawa habang tatawa-tawa pa. Napa-tsk si Grayson. "Magsialis na nga kay
UMAGA pa lang ay agad na inayos ni Grayson ang sarili niya. He had a shower. It was quite long. Nagagal siya sa banyo kakaisip sa mga ginawa niya the past months. Ang bilis naman pala ng oras. Sobrang bilis na sa siyam na buwan ay nakapanganak na pala si Rebecca nang wala man lang siyang balita. Nakatulala lang siya sa harapan ng kanyang salamin. Nakasuot pa siya ng puting tuwalya sa baywang niya. He is really damn curious about what happened to her. Kung maayos ba ito? Kung masaya naman ba ito mag-isa sa buhay? Sa ilang buwan na naging in denial siya sa nararamdaman niya ay labis labis ang pagsisisi na nararamdaman niya ngayon. He rushed home. Umuwi siya ng mansiyon para kausapin niya ang mommy niya. He has a news for his mom na hindi niya alam kung magugustohan nito pero bahala na. This time, sarili nya namang desisyon ang susundin niya at hindi ang sulsol ng ibang tao lalo na ng mommy niya. Masyado siyang nagpadala sa sulsol at sa pride niyang sing taas ng Mt. Pinatubo. Paglabas