Share

BODCT-7

Author: maikitamahome
last update Last Updated: 2022-07-29 10:44:38

BODCT-7

MARINEL

"Hey, my universe..." Napahikbi ako at mas lalo ko pang nilakasan ang volume ng laptop para marinig ko ang boses niya.

Nang sa ganoon ay parang kasama ko lang siya, iyong parang kaharap ko lang siya.

"Miss me? I know you do..." Patuloy lang ako sa pagpunas ng aking mga luha, maging siya ay umiiyak na rin.

"Nel..." Napahagulhol ako lalo. Na-miss ko ang pagtawag niya sa akin ng pangalan ko, lahat-lahat.

"Sorry if I drag you to this situation. I..." Bahagya pa siyang napatigil at nagpunas ng luha.

Napatawa pa ito ng konti at labis ko iyong ikinahikbi ng husto. Pakiramdam ko'y ano mang oras ay mapuputulan na ako ng hininga dahil sa sikip ng dibdib ko.

"You know how much I love you Nel and I know Caldwill will took cared of you... Sa oras na mawala ako." Napatungo na ako sa mesa at halos hindi ako makapaniwala sa naririnig ko mula sa bibig niya.

"Nel... Please understand me. I know, pinangunahan kita..." His voice started to broke. Muli akong nag-angat ng aking ulo a
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-8

    BODCT-8CALDWILL ENZOAGAD kong ipinasok ang kotse sa garahe nang makauwi kami ng mansion ko. Umuna akong bumaba and didn't even bother to open the door for her. Nah! Just a waste of time to treat her like a princess. "Aray!" Narinig kong daing niya.Bahagya ko siyang sinulyapan. Nauntog lang naman siya sa flower pot na nakasabit sa ceiling. "So clumsy!" iritado kong bulong at tuluyang pumasok na sa loob ng bahay ko. "Ivan!" tawag ko agad nang hindi ko ito makita. "Sir," he answered. Pumaling ako sa aking likuran. "Saan ka ba galing!?" iritado kong tanong. I am not really at my mood right now. "Sorry sir, I am just checking the maids if they already prepared the guest room for your wife," maiksing paliwanag niya lang. I just half smirked and walk upstairs. Ngunit nahinto ako at bumalik tanaw sa ibaba ng hagdan. Napakunot ako ng aking noo. She's talking to Ivan."Marinel!" tawag ko. She look at me at agad din namang sumunod sa akin. "Will you please quit moving like a turtle,"

    Last Updated : 2022-07-29
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-9

    BODCT-9MARINEL"Coffee?" walang ekspresyon pa niyang alok sa akin. Napasandal ako at napaekis ng mga braso. "Black coffee," tipid na sagot ko lang din naman. Itinabi niya ang dyaryong hawak at muling humigop ng kape."Ivan, give her milk," baling niya sa mayordomo niya o butler. What so ever! Agad itong tumalima at tinungo ang kusina. Pinaningkitan ko siya ng aking mga mata dahil atat na atat na talaga akong malaman kung ano ang pag-uusapan namin ngayon. Muli itong humigop ng kape at biglang napatitig sa akin. Sa lagkit nang titig niya, kulang na lang ay maging bato ako. "Bukas darating ang Mama ko," aniya sabay lapag ng kape sa maliit na mesang nakalagay sa gitna namin. Hindi ako umimik sa sinabi niya dahil alam ko, paniguradong mababara na naman ako. "Aaminin natin sa kanya ang totoo, whether she don't believe it or not," tuloy niya at maluwag akong nakahinga. Gusto kong lumundag sa sobrang tuwa pero nagpipigil ako. Bigla naman siyang napangiti. God! You sent an evil with a

    Last Updated : 2022-07-29
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-10

    BODCT-10Caldwill EnzoPARANG gusto ko na yata manapak ng babae ngayon. Damn it! Kanina niya pa ako pinaghihintay! I told her to packed everything but here she goes! Marami pa raw ang hindi naisilid sa maleta ni Marinel."Are you done Veronica? Because if not, I maybe come back later," walang gana ko pang sabi rito. This woman is crazy! Paano kaya siya matatapos niyan kung panay naman ang pagpapa-cute niya sa akin. At kung makasilid naman sa maleta ay may kasama pang kembot. Tss! Napailing ako ng konti."Sandali lang Caldwill, last na talaga ito," aniya. Napatayo ako mula sa pagkakaupo ko at walang pasabing lumabas. I whistled then my driver run to me. "Get the stuffs!" iritado kong utos. Diretso ako agad nang lakad papunta sa sasakyan ko. Damn that woman! I waste almost half an hour waiting for her to get finished! Pumasok na ako sa sasakyan. Napansin kong dala na ng driver ko ang mga gamit ni Marinel."Dalian niyo po Mang Damian. I am so late!" Medyo hindi na ako mapakali sa k

    Last Updated : 2022-08-02
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-11

    BODCT-11MARINELHINDI rin naman nagtagal ay natapos din ako sa pag-aayos. Sa tindi ng pagod ko'y napahilata na ako sa sahig. "You really ruined my design..." Napatingala pa ako at hinagod siya nang tingin mula paa hanggang ulo. Nakapamulsa pa itong napasandal sa pinto. "Hindi ka ba marunong kumatok?" Tinaasan ko pa siya ng kilay. "Why would I knocked? The door is widely opened anyway." May konting ismid pa siya sa akin. "Ikaw na!" sagot ko na lamang at napatayo na. Kinuha ko ang towel sa kabinet at pinunasan ang sarili kong pawisan. "Get this," aniya sabay lapag ng credit card sa kama ko. Kunot-noo akong napatitig lang sa kanya. "Para saan naman 'to?" tukoy ko sa credit card na bigay niya."Asawa kita and I am responsible for your own needs," aniya pero imbes na kunin ko ay ibinalik ko sa kanya ang credit card. "Asawa mo lang naman ako sa papel. Ikaw na rin naman ang nagsabi na hanggang ganoon lang tayo. May suweldo naman akong matatanggap mula sa pagiging isang secretary ko

    Last Updated : 2022-08-02
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-12

    BODCT-12CALDWILL ENZO ILANG minuto rin akong nakahiga sa kama ko bago ko napagpasyahang tumayo na at lumabas ng kuwarto ko. "Sir, Andy is here, in the pool area," Ivan said. Tinapik ko lang ang braso niya at napababa na ng hagdan. "Manang, some can of beers please," utos ko pa nang mapadaan ako sa kitchen area. Sa likod na kasi ako dumaan. Then I saw Andy sitting on the sun lounger. "Hey..." bati ko nang makaupo ako sa kabila. "Hey..." bati niya pabalik. I can see his awkwardness on me. "Just forget about what happen Andy. I'm sorry if I punched you really hard," panimula ko.Agad naman siyang napatayo at bigla akong niyakap. The hell!?"Let go! Damn it Andy!" inis ko pang sita sa kanya. He laughed."Ang arte mo talaga bro, pero salamat," aniya. I just smirked and nodded. Dumating naman si Manang Ester dala ang mga can ng beers at inilapag sa mesa namin. Andy immediately grab one can and opened it. "Nagkaintindihan na ba kayo? I mean, nagkausap," he asked. Napatango ako. "N

    Last Updated : 2022-08-02
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-13

    BODCT-13MARINELHINDI rin naman nagtagal ang biyahe ay narating namin ang SM Laguna. Pagkaparada niya ng kotse ay nauna na itong bumaba. Bumaba na rin ako. Napamaywang akong napatingin sa entrance ng mall. Ano naman kaya ang gagawin namin? Bigla namang lumapit itong si Caldwill sa akin at hinapit ako sa aking baywang. Napalunok ako dahil sa biglaan nitong paghapit sa akin."Hindi 'yan matutunaw sa kakatitig mo," ani Caldwill. Daig ko naman na parang napaso kaya inalis ko naman ang kamay niya sa baywang ko. Naman Nel! Nagwawala puso mo oy! Napayuko ako. Bakit ba pakiramdam ko ay para akong sinampal dahil mainit itong mga pisngi ko. "Tara na..." akay nito sa akin at hinila na ako. Habang naglalakad kami paakyat ng second floor ay 'di ko maiwasan ang mapasulyap sa kamay niyang nakahawak sa akin. Nagmumukha na akong weird pero sa tuwing bumabait siya sa akin ay parang natutuwa pa ako. "Your steps!" Narinig ko pang sambit ni Caldwill. Bago pa man ako makasagot ay mabilis na niya ako

    Last Updated : 2022-08-02
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-14

    BODCT-14MARINELNapanganga lang ako at agad din naman na itinikom ang aking bibig. Napapadyak ako sa sobrang inis! Loko 'yon ha! Nagpapakitang tao lang pala! Ugh! Sa sobrang inis ko'y pasimple ko siyang tinisod, muntik pa siyang matumba. At para akong nanalo ng lotto sa sobrang saya ko dahil nakaganti ako. "Ang bagal mo!" pagtataray ko pa at agad na napatalikod. Pigil tawa ang ginawa ko at talagang napatakbo ako palabas ng mall. "Yes!" sambit ko pa at napasayaw."What are you doing?" Biglang sulpot ni Caldwill sa harapan ko. Napatayo ako ng tuwid at kunwaring napa-stretch ng mga braso. "Ako?" Tinuro ko pa ang sarili ko. "Stretching! Ha-ha! Patay..." sagot ko ngunit halos pabulong na 'yong dulong salitang sinabi ko."May kasalanan ka sa akin," seryosong sabi nito at diretso na lumakad papunta sa kotse nito. Napakamot ako sa aking ulo at mahinang nasampal ang aking mukha."Patay talaga!" Dali-dali akong napasunod kay Caldwill at sumakay na sa loob ng kotse, sa front seat. Pasimple

    Last Updated : 2022-08-02
  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-15

    BODCT-15Caldwill Enzo"WHAT did I do wrong?" nakapamaywang kong baling kay Ivan. "I might say, she's not the type of a woman who's into these stuffs sir," sagot niya. 'Di ko maiwasang mainis sa naging asta niya kanina. "Just buy it all Ivan and place those to a safe place," utos ko na lamang at umakyat na sa hagdan. Nahinto ako sa tapat ng kuwarto ni Marinel. Should I knock? Damn! Why I can't decide! Pinilig ko ang aking ulo at 'di na nagdalawang-isip na katukin ang pinto. Bumukas naman ito and I'd notice that she's crying a while ago base na rin sa pamumula at pamamaga ng mga mata niya. Nakaramdam ako bigla ng guilt. Akmang isasarado niya ulit ang pinto pero maagap ako at itinulak ito. Nagulat pa siya nang pumasok ako sa loob. She's about to say something pero agad ko siyang hinila at ikinulong sa mga bisig ko. I deeply sigh. "I... I'm sorry," I whispered. She slowly move her both arms and wrapped on my waist. She started to cry. I can feel her sobs and breathing heavily in my

    Last Updated : 2022-08-02

Latest chapter

  • But Only Destiny Can Tell   Epilogue

    EpilogueMarinelNAPAUNAT ako ng aking mga braso. Kanina pa tapos ang exam ko at hinihintay ko na lamang ang result. Pinasadya talaga ni Caldwill na agaran kong makuha ang resulta ng exam ko. Kanina ko pa rin tinitingnan ang aking cell phone. Wala man lang akong natanggap na text mula kay Caldwill. Si Veronica at Andy lang ang tumadtad sa message box ko. Parang nagpaparinigan ang dalawa, puro kasi hugot. Napatayo ako nang lumabas si Professor Escanda mula sa kanyang opisina. "Congratulation Mrs. Villaraza. Finally you passed the exam," masayang balita nito sa akin at ipinakita sa akin ang result. Sa sobrang tuwa ko'y niyakap ko ito. At last! "Can I have this? Please?" pakiusap ko. "Sure," anito. "Thank you! Alis na po ako," paalam ko. Hindi ko na ito hinintay na sagutin pa ako dahil talagang napatakbo na ako palabas ng university. Pumara ako agad ng taxi at nagpahatid sa bahay. "Manong, pakibilisan po," sabi ko pa. Masaya ako na kinakabahan at hindi ko maintindihan kung bakit. "

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-28

    BODCT-28MARINEL"Damn!" mura nito dahilan para mapabaling ako sa kanya. "May problema ba?" taka kong tanong. "Don't mind me Marinel. Matitiis ko," aniya. Napalunok naman ako sa sinabi niya. Pero ewan ko ba, parang gusto ko rin ang naiisip niya. "Caldwill, make my nervous gone please?" sumamo ko. Ang landi ko lang pero may nabasa akong article from Pennsylvania University. I know chocolates can make you feel good and relax but sex is better than chocolates. It will help keeping your immune system works. "What?" kunot-noo nitong tanong sa akin. Hindi ako sumagot at pinagapang ang kaliwang kamay ko sa tiyan nito. "Shit!" mura niya ulit.Nang marating namin ang parking lot ng university ay agad niyang pinahinto ang kotse. Laking pasasalamat ko at tinted ang salamin ng kotse niya. He suddenly held me closer to him and savage my lips. "Climb on me sunshine," anas niya.Sinunod ko ang utos niya at kumandong sa kanya paharap. He bend the driver's seat so that he can move easily. He hel

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-27

    BODCT-27MarinelNAPASINGHAP ako nang maramdaman ko ang mga kamay ni Caldwill habang tinatanggal ang lace ng suot kong panty."Caldwill," anas ko. Tuluyan na nitong natanggal ang suot ko, kasunod nito ay ang bra ko. Kinarga naman niya ako paharap at 'di ko na namalayang nakapasok na pala ito sa akin. Napaurong ako ng konti dahil hindi pa ako masiyadong hiyang sa laki niya. Pero maingat naman niya akong iginiya at pinasandal sa malaking bato habang patuloy itong bumabayo sa akin ng marahan. He's really huge at parang punit na punit ang gitna ko dahil sa laki niya. Mahigpit akong napakapit sa batok niya. "Damn," mura pa ni Caldwill. Napaungol akong muli at napaliyad. "Caldwill!" sambit ko nang umabot ako sa sukdulan. He thrust impatiently and even if it hurts me I still managed to control my muscle down there. "Ugh!" ungol niya nang marating din nito ang rurok. "Ah..." panimula ko. "Why?" humahangos niya pang tanong sa akin. "'Di ba, pababa ang falls na ito?" "So?" Napalabi ako.

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-26

    BODCT-26MARINELHINDI pa man ako nakatatapos sa isang topic ay dumating na si Caldwill. May dala itong basket at mantle, pati na dalawang tuwalya. "Saan ka pupunta?" taka kong tanong nang mailapag ko sa mesa ang librong hawak ko. "Sa Panas, wanna join me? Baka kasi anytime ay tumawag ang opisina para sa board exam schedule mo. We cannot go there anymore kapag nagkaganoon," aniya. Agad akong napangiti at napatakbo sa kanya. "Game!" sabi ko pa. Matamis na ngiti rin naman ang itinugon niya sa akin at sabay na kaming pumanaog sa hagdan. Pagkalabas namin ng bahay ay isang itim na motorbike agad ang sumalubong sa amin."Diyan tayo sasakay?" tanong ko pa."Yes!" sagot nito at umangkas na sa motor. Hindi rin naman ako nagmabagal pa dahil agad din naman akong umangkas sa likuran nito at yumakap sa kanyang baywang. "Hold tight," utos nito, na sinunod ko rin naman. Tuluyan na nitong pinatakbo ang motorbike."Ano ba ang Panas?" takang tanong ko. Hindi kasi ito pamilyar sa akin. "It's a mini

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-25

    BODCT-25MARINELNAGISING ako dahil sa biglaang pagkalam ng aking sikmura. Nakalimutan ko pa lang maghapunan. Nang bumangon ako'y wala na si Caldwill sa tabi ko. Napatingin ako sa wall clock at pasado alas tres pa pala ng madaling araw. Napangiti ako at napahimas sa batok ko. I am now a woman. Pakiramdam ko'y sobrang buong-buo ako ngayon. Hindi ko alam kung bakit pero sobrang gaan ng pakiramdam ko. He's good in bed. At ganito pala ang pakiramdam kapag ang minamahal mo ang kasama mo sa kama. Hinila ko ang kumot upang takpan ang hubad kong katawan. Bumukas naman bigla ang pinto. Narinig ko pang may inilapag ito sa mesa at hindi ko makuhang humarap sa kanya. Nahihiya ako. Ramdam ko namang sumampa siya sa kama at bigla akong niyakap mula sa likod. Nanigas ang buo kong katawan nang lumapat sa balikat ko ang mga labi niya. Gumapang ito hanggang umabot sa punong-tainga ko. "Good morning," bulong niya. "Morning," tugon ko. Hinigpitan naman niya ang pagkakayakap sa baywang ko. "May masakit

  • But Only Destiny Can Tell   BOCDT-24

    BODCT-24MarinelNAGULAT ako sa biglaang pagtaas ng boses ni Caldwill. "Andy, help doctor Ynes to prepare the operating room," utos niya. Tumalima naman si Andy at napatakbo palabas ng kuwarto. Lahat kami nag-panic maliban kay Caldwill. Maging ako ay nangangatal na ang mga kamay sa paghawak sa kumot na nakatakip sa bibig ni Candice. Hindi ko mapigilang maluha sa tindi ng awa ko sa bata. "Focus Marinel! Replace the dextrose and give me her vital signs!" Awtomatiko akong napabitiw kay Candice at nanginginig na ginawa ang utos nito. Kinagat ko ang aking labi upang 'di kabahan lalo. Abala naman si Caldwill sa pagbibihis kay Candice. "Move faster Marinel!" Nagulat ako sa sigaw ulit ni Caldwill sa akin."Ako na Nel," ani Andy sa aking likuran. Napaatras ako at hinayaan si Andy na ayusin 'yong dextrose. Parang namamanhid ang mga tuhod ko at sumisikip ang dibdib ko dahil sa sobrang kaba. "Damn!" mura pa ni Caldwill at kinarga si Candice. Kinuha naman ni Andy 'yong dextrose para 'di ito ma

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-23

    BODCT-23MARINELNANG magising ako'y nasa isang magandang kuwarto na ako. Agad akong napabangon at napababa ng kama. Inikot ko pa ang paningin ko at nakahinga ako ng maluwag nang makita ko ang mga gamit namin ni Caldwill. Hinubad ko ang jacket ko at lumabas ng kuwarto. "Magandang tanghali po ma'am," bati sa akin ng katulong. "Si Andy po? At si–" "Ay ang asawa niyo po ba? Kausap po si Doktora Ynes," aniya. Napatango ako. Kahit pala rito ay asawa ang pakilala niya sa akin. Akala ko itatanggi na naman niya ako. "Iyong bata, nasaan siya?" tanong ko. "Nasa private room po ma'am, bakit po?" "Gusto ko sana siyang makita," sagot ko. "Pero bawal po," aniya. "Let her, please," ani Andy sa likuran ko."Thank you," baling ko kay Andy at tinapik ang balikat nito. Iginiya naman na ako ng katulong sa ika-dalawang palapag ng bahay at lumakad sa hallway, sa pinakadulo ng palapag. "Ma'am, mag-sanitize ka po muna," anito. Tumango lang ako at sinunod ito. Kinuha ko ang hospital dress, mask, hai

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-22

    BODCT-22MarinelSINUBUKAN ko nang ilakad ang mga paa ko at kumapit sa sofa. Napasama nga yata talaga ang injury ko. Pumasok naman si Caldwill at mataman niya lang akong tinitigan bago ako tuluyang nilagpasan. Mariin kong nakagat ang aking labi at 'di ko maiwasang masaktan. Nanlulumo akong umupo pabalik sa sofa. Kagabi pa ako hindi makatulog ng maayos. Panay ang pag-iisip ko kung bakit pabago-bago ang pagtrato nito sa akin. Para siyang nagpipigil at pakiramdam ko'y parang pinaglalaruan niya lamang ako. Hindi ko siya maintindihan at mas lalong 'di ko na rin maintindihan itong nararamdaman ko. "Ma'am, tulungan ko na raw po kayong mag-impake sabi ni sir," ani manang Ester sa aking likuran. Napatayo ako at napatango lang sa kanya. Inalalayan naman ako ni manang Ester na umakyat sa hagdan. Nang makapasok kami sa loob ng kuwarto ko ay agad akong sumampa sa kama at napatihaya. Sumasakit ang ulo ko sa nararamdaman ko."Ma'am, hindi naman po sa nanghihimasok po ako sa inyo ni sir Caldwill pe

  • But Only Destiny Can Tell   BODCT-21

    BODCT-21Caldwill EnzoTHAT'S fucking insane, disgusted, horrible and fucking ridiculous! Why the hell I did that!? Kanina ko pa iniuuntog ang ulo sa manibela ng kotse ko. "Damn!" inis kong sambit. "Sir, baka gusto niyo magbasag ng bote?" wika pa ni Ivan. Hindi ko man lang ito namalayan. "Shut up," sagot ko na lamang at lumabas sa kotse ko. Kinuha ko ang Shakey's pizza sa kabilang upuan at ibinigay ito sa kanya. After that scene ay agad kasi akong umalis at nagliwaliw muna sa daan. "Sir, hindi pa lumalabas si ma'am Marinel sa silid ninyo simula pa kanina," imporma pa nito sa akin. Tumango lang ako at pumasok na sa loob ng bahay. Diretso ako agad sa silid ko. Humugot ako ng malalim na hininga bago kumatok. Why I am knocking? This is my room e? Pinihit ko ang doorknob at itinulak ang pinto. I saw Marinel, still asleep. Dahan-dahan akong lumapit sa may paanan niya para i-check ang mga paa nito. Thank god! Hindi na ito namamaga at okay na siya. Lumipat ako sa kaliwang gilid niya at

DMCA.com Protection Status